Plan urzÄ dzenia lasu dla Nadleśnictwa Brynek - Państwowe ...

opadowo glejowe, gruntowoglejowe, mady brunatne, do gleb deluwialnych. Siedliskozwiązane jest z LMśw, LMw, Lśw, Lw, LMwyż, Lwyż. Drzewostan składa się zwykle z 3 lub4 warstw, tworzą go najczęściej: dąb szypułkowy (Quercus robur), grab (Carpinus betulus),lipa drobnolistna (Tilia cordata) i klon pospolity (Acer platanoides). W domieszce występują:dąb bezszypułkowy (Quercus petraea), klon jawor (Acer pseudoplatanus), brzozabrodawkowata (Betula pendula) i brzoza omszona (B. pubescens), osika (Populus tremula)oraz modrzew polski (Larix decidua subsp. polonica); na siedliskach wilgotnych równieżjesion wyniosły (Fraxinus excelsior), olsza czarna (Alnus glutinosa) oraz wiązy – górski(Ulmus gabra), polny (U. minor) i szypułkowy (U. laevis). Należy podkreślić, że w lasachzagospodarowanych skład gatunkowy drzewostanów jest często zubożony albo mniej lubbardziej przekształcony. Warstwa krzewów może być w rożnym stopniu rozwinięta, wzależności od żyzności i wilgotności siedlisk. Budują ją podrosty drzew oraz: leszczynapospolita (Corylus avellana), trzmieliny– pospolita (Euonymus europaea) i brodawkowata (E.verrucosa), kruszyna pospolita (Frangula alnus), czeremcha zwyczajna (Padus avium), głógjednoszyjkowy (Crataegus monogyna), suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum), kalinakoralowa (Viburnum opulus), jarząb pospolity Sorbus aucuparia, rzadziej inne gatunki, np.wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) czy kłokoczka południowa (Staphylea pinnata).Runo ma wyraźny charakter dwuaspektowy. Na wiosnę obficie kwitną wczesne geofity:zawilce – gajowy (Anemone nemorosa) i żołty (A. ranunculoides), przylaszczka pospolita(Hepatica nobilis), groszek wiosenny (Lathyrus vernus), kokorycze – pusta (Corydalis cava) ipełna (C. solida), rutewka zdrojowata (Isopyrum thalictroides), ziarnopłon wiosenny (Ficariaverna), miodunka ćma (Pulmonaria obscura). W okresie późniejszym rozwijają się:gwiazdnica wielkokwiatowa (Stellaria holostea), gajowiec żółty (Galeobdolon luteum),podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria), prosownica rozpierzchła (Miliumeffusum), dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), czworolist pospolity (Paris quadrifolia),przytulia wonna (Galium odoratum), czerniec gronkowy (Actaea spicata), fiołek leśny (Violareichenbachiana), kokoryczka wielokwiatowa (Polygonatum multiflorum), jaskier kosmaty(Ranunculus lanuginosus), zerwa kłosowa (Phyteuma spicatum), nerecznice – samcza(Dryopteris filix-mas) i krótkoostna (D. carhusiana), konwalijka dwulistna (Maianthemumbiforium). W słabo wykształconej warstwie mszystej najczęściej występują: żurawiec falisty(Atrichum undulatum), gatunki z rodzaju krótkosz – (Brachthecium oedipodium), (B.retabulum), (B. velutinum), dziobkowiec Zetterstedta (Eurhynchium angustriete), merzykpokrewny (Plagiomnium affine) oraz płożymerzyki –kończysty (P. cuspidatum) i fałdowany(P. undulatum).Potencjalnym zagrożeniem dla tego siedliska jest degeneracja fitocenozy będącawynikiem gospodarki leśnej, związana z uproszczeniem struktury ekosystemu i jegojuwenalizacją, protegowanie świerka lub sosny na tym siedlisku.Ochrona polega na: właściwym rozpoznaniu warunków siedliskowych sprzyjającychgrądom, a co za tym idzie stosowaniu zalecanych, a nawet rozszerzonych składówgatunkowych, szczególnie uzupełnionych o gatunki typowe dla grądów. W celu uzyskaniawłaściwej struktury drzewostanu, zbliżonej do naturalnego grądu należy stosować rębniezłożone, z wydłużonym okresem odnowienia. W przypadku przebudowy sztucznychdrzewostanów, pochodzących z sadzenia np. sosnowych, zleca się wykorzystaniespontanicznego procesu wkraczania graba lub rębni złożonych. Można też planowaćprzyspieszenie sukcesji w kierunku grądu, wprowadzając grądowe gatunki do drzewostanówbrzozowych lub olszowych. W wielu przypadkach jednak alternatywą może byćpozostawienie przebudowy procesom spontanicznym.124