Plan urzÄ dzenia lasu dla NadleÅnictwa Brynek - PaÅstwowe ...
Plan urzÄ dzenia lasu dla NadleÅnictwa Brynek - PaÅstwowe ... Plan urzÄ dzenia lasu dla NadleÅnictwa Brynek - PaÅstwowe ...
Na terenie Nadleśnictwa siedlisko to zajmuje powierzchnię 31,84 ha, co stanowi 8,48%ogółu siedlisk przyrodniczych. Zinwentaryzowane zostało na terenie leśnictw: Stolarzowice,Łabędy na siedliskach LMwyżśw i Lwyżśw.9150 CIEPŁOLUBNE BUCZYNY STORCZYKOWE.Buczyny storczykowe (Cephalanthero-Fagenion) są ciepłolubnymi lasami porastającymibogate w wapń siedliska. Rosną również na starych wapiennych hałdach (tzw. warpiach),przykładem jest rezerwat „Segiet”. Zbiorowisko dość trwałe, ze względu na specyficznewymagania siedliskowe, zróżnicowane fizjonomicznie, florystycznie, regionalnie. Płaty tegozbiorowiska z wyżyny śląskiej są zwykle nieco zubożałe florystycznie. Najczęściej, choć niezawsze, siedliska buczyn storczykowych występują na stromych zboczach. Siedlisko zajmujenasłonecznione, suche zbocza, najczęściej o ekspozycji południowej i południowozachodniej.Ryc. Ciepłolubna buczyna storczykowa w rezerwacie „Segiet”.Podłoże stanowi wapień. Gleby są płytkie, o odczynie zasadowym, na ogół rędziny wapienne,pararędziny czarnoziemne lub brunatnoziemne. Słabe uwilgotnienie w okresie wegetacjipowoduje, że gleby te wykazują się słabą aktywnością biologiczną. W typowych postaciachzbiorowiska drzewostan jest bukowy, z niewielką domieszką innych gatunków: graba(Carpinus betulus), dęba szypułkowego (Quercus robur), klona-jawora (Acerpseudoplatanus), klona pospolitego (Acer platanoides), sporadycznie sosny zwyczajnej (Pinussylvestris) i modrzewia europejskiego (Larix decidua). Warstwa podszytu jest dobrzerozwinięta, reprezentowana przez: leszczynę (Corylus avellana), derenia (Cornus sanguinea),wiciokrzew suchodrzew (Lonicera xylosteum), trzmielinę brodawkowatą (Euonymusverrucosa). Charakterystyczny jest stały udział w runie kilku gatunków storczyków, a takżegatunków ciepłolubnych, wiążących ten typ buczyn z ciepłolubnymi dąbrowami. Runo jestdobrze wykształcone, występuje płatami, tworząc mozaikę, w zależności od układumikrosiedlisk. Reprezentatywne gatunki runa to: konwalia majowa (Convalaria majalis),120
przytulia wonna (Galium odoratum), przytulinka wiosenna (Cruciata gabra), przytuliaSchultesa (Galium schultesii), cieciorka pstra (Coronilla varia), miodownik melisowaty(Melittis melisophyllum), groszek czerniejacy (Lathyrus Niger), buławnik czerwony(Cephalanthera rubra), buławnik wielkokwiatowy (Cephalanthera damasonium), buławnikmieczolistny (Cephalanthera longifolia), kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine),klinopodium pospolite (Clinopodium vulgare), wyka leśna (Vicia sylvatica), przylaszczkapospolita (Hepatica nobilis), fiołek przedziwny (Viola mirabilis), dąbrówka kosmata (Ajugagenevensis), paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare), trzmielina brodawkowata (Euonymusverrucosa). Warstwa mszaków słabo wykształcona, lub brak jej zupełnie. Nieliczne mchyreprezentują: skrętniczek kędzierzawy (Tortella tortu osa) i opończyk krętogałązkowy(Encalypta contorta).Zagrożenia dla tego siedliska przyrodniczego to: zakwaszenie górnych warstw glebybędące wynikiem oddziaływania zanieczyszczeń przemysłowych (tzw. kwaśne deszcze) lubewentualnym, znacznym udziałem sosny w drzewostanie. Zmiana warunków termicznych iświetlnych na skutek oddziaływania gospodarki leśnej.Ochrona polega na: zachowaniu zróżnicowanej struktury wiekowej i przestrzennejdrzewostanu; pozostawianiu starych, przestojowych buków; kształtowaniu przez cieciapielęgnacyjne odpowiednich warunków świetlnych i termicznych; usuwaniu gatunków obcychdla tego zbiorowiska np. sosna.Na terenie Nadleśnictwa siedlisko zajmuje powierzchnię 6,24 ha, tj. 1,66% ogółu siedliskprzyrodniczych. Zinwentaryzowane zostało na terenie leśnictwa Stolarzowice, na siedliskuLwyżśw, w rezerwacie przyrody „Segiet”.9170 GRĄDY ŚRODKOWOEUROPEJSKIE I SUBKONTYNENTALNE.Siedliska grądu środkowoeuropejskiego (Galio sylvatici-Carpinetum betuli) isubkontynentalnego (Tilio cordatae-Carpinetum betuli Tracz. 1962), związane są zwielogatunkowymi lasami liściastymi, stanowiącymi zonalną roślinność leśną siedliskżyznych i dominujący potencjalnie typ roślinności. Charakteryzują się złożoną strukturą,dużym bogactwem florystycznym oraz wyraźnie zaznaczoną zmiennością sezonową.Podłoże grądów jest jest bardzo urozmaicone – od piasków, po ciężkie gliny i iły. Grądyzajmują szerokie spektrum gleb, od gleb rdzawych, przez gleby płowe, brunatne, czarneziemie leśne, aż po opadowo-glejowe. Występują na siedliskach: LMśw, LMw, Lśw, Lw, atakże na siedliskach wyżynnych: LMwyżśw, LMwyżw, Lwyżśw, Lwyżw.Główny drzewostan grądów tworzą gatunki liściaste: dąb szypułkowy (Quercus robur), lipadrobnolistna (Tilia cordata), grab pospolity (Carpinus betulus). W domieszce występują wzależności od podtypu: klon pospolity (Acer platanoides), klon polny (Acer campestre), klonjawor (Acer pseudoplatanus), buk zwyczajny (Fagus sylvatica), dąb bezszypułkowy (Quercuspetraea), brzoza brodawkowata (Betula pendula), brzoza omszona (Betula pubescens), osika(Populus tremula), jabłoń dzika (Malus sylvestris), modrzew polski (Larix polonica), asiedliskach na wilgotnych: jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), olsza czarna (Alnusglutinosa), wiązy – górski (Ulmus gabra), polny (Ulmus minor) i szypułkowy (Ulmus laevis).Podszyt grądów jest na ogół silnie rozwinięty, chociaż jego pokrycie zależy w dużym stopniuod pokrycia drugiego piętra oraz rodzaju i wilgotności siedliska.121
- Page 70 and 71: Ryc. Mapa rezerwatu częściowego
- Page 72 and 73: Tabela 21. Możliwości realizacji
- Page 74 and 75: Oddziałpoddziałleśnazalesionai n
- Page 76 and 77: 2.4. Pomniki przyrody."Pomniki przy
- Page 78 and 79: LpNumer rejestru woj./nr rozporząd
- Page 80 and 81: LpNumer rejestru woj./nr rozporząd
- Page 82 and 83: LpNumer rejestru woj./nr rozporząd
- Page 84 and 85: Fot. Stanowisko dokumentacyjne "Bla
- Page 86 and 87: W stosunku do w/w użytków ekologi
- Page 88 and 89: Lp. Nazwa łacińska Nazwa polskaSt
- Page 90 and 91: Lp. Nazwa łacińska Nazwa polskaSt
- Page 92 and 93: W Nadleśnictwie Brynek spośród r
- Page 94 and 95: Naczyniowe:Fot. Kwitnący wawrzynek
- Page 96 and 97: Fot. Żurawina błotna.Tabela 27. C
- Page 98 and 99: 2.7.2. Fauna, gatunki prawnie chron
- Page 100 and 101: Lp.Nazwa i kod przedmiotu Status oc
- Page 102 and 103: Lp.Nazwa i kod przedmiotu Status oc
- Page 104 and 105: W przypadku czerwończyka nieparka
- Page 106 and 107: Gady:Fot. Jaszczurka zwinka.Fot. Ja
- Page 108 and 109: Fot. Rybołów.Fot. Bekas kszykSsak
- Page 110 and 111: 2.8. Siedliska naturowe - dane z in
- Page 112 and 113: Razem [ha]Łąki ipastwiskaOLJwyżL
- Page 114 and 115: Na terenach Nadleśnictwa w wyniku
- Page 116 and 117: AdresleśnyKodsiedliskaStansiedlisk
- Page 118 and 119: Cladonia. Z roślin zielnych stosun
- Page 122 and 123: Fot. Grąd środkowoeuropejski.Wars
- Page 124 and 125: opadowo glejowe, gruntowoglejowe, m
- Page 126 and 127: Inwentaryzacja LP z 2007r, była pr
- Page 128 and 129: 91D0-2 SOSNOWY BÓR BAGIENNYSiedlis
- Page 130 and 131: Fot. Łęg wiązowo-jesionowy.Runo
- Page 132 and 133: znaczniejszych zalewów powierzchni
- Page 134 and 135: a) Siedliska nieleśne.6410 ZMIENNO
- Page 136 and 137: Fot. Torfowiska wysokie z roślinno
- Page 138 and 139: 2.9. Gatunki naturowe.Na podstawie
- Page 140 and 141: Fot. Bóbr europejski.Obecnie jest
- Page 142 and 143: lata później. Gniazdo zawsze na z
- Page 144 and 145: Kumak nizinny (Bombina bombina L.)
- Page 146 and 147: możliwość ewentualnej migracji o
- Page 148 and 149: 148
- Page 150 and 151: 3.2. Lasy o nadzwyczajnym bogactwie
- Page 152 and 153: Tabela 37. Udział siedlisk wilgotn
- Page 154 and 155: 3.4. Bagna, moczary, torfowiska, wr
- Page 156 and 157: Tabela 40. Bagna, jako powierzchnie
- Page 158 and 159: LokalizacjaRodzaj Pow.powierzchni [
- Page 160 and 161: 3.5.1. Gospodarcze Drzewostany Nasi
- Page 162 and 163: Dokładna lokalizacja szkółki le
- Page 164 and 165: 45 Górniki 692 d Wb 100 dobry -46
- Page 166 and 167: 166
- Page 168 and 169: Jedlica zielona (Pseudotsugamenzies
przytulia wonna (Galium odoratum), przytulinka wiosenna (Cruciata gabra), przytuliaSchultesa (Galium schultesii), cieciorka pstra (Coronilla varia), miodownik melisowaty(Melittis melisophyllum), groszek czerniejacy (Lathyrus Niger), buławnik czerwony(Cephalanthera rubra), buławnik wielkokwiatowy (Cephalanthera damasonium), buławnikmieczolistny (Cephalanthera longifolia), kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine),klinopodium pospolite (Clinopodium vulgare), wyka leśna (Vicia sylvatica), przylaszczkapospolita (Hepatica nobilis), fiołek przedziwny (Viola mirabilis), dąbrówka kosmata (Ajugagenevensis), paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare), trzmielina brodawkowata (Euonymusverrucosa). Warstwa mszaków słabo wykształcona, lub brak jej zupełnie. Nieliczne mchyreprezentują: skrętniczek kędzierzawy (Tortella tortu osa) i opończyk krętogałązkowy(Encalypta contorta).Zagrożenia <strong>dla</strong> tego siedliska przyrodniczego to: zakwaszenie górnych warstw glebybędące wynikiem oddziaływania zanieczyszczeń przemysłowych (tzw. kwaśne deszcze) lubewentualnym, znacznym udziałem sosny w drzewostanie. Zmiana warunków termicznych iświetlnych na skutek oddziaływania gospodarki leśnej.Ochrona polega na: zachowaniu zróżnicowanej struktury wiekowej i przestrzennejdrzewostanu; pozostawianiu starych, przestojowych buków; kształtowaniu przez cieciapielęgnacyjne odpowiednich warunków świetlnych i termicznych; usuwaniu gatunków obcych<strong>dla</strong> tego zbiorowiska np. sosna.Na terenie Nadleśnictwa siedlisko zajmuje powierzchnię 6,24 ha, tj. 1,66% ogółu siedliskprzyrodniczych. Zinwentaryzowane zostało na terenie leśnictwa Stolarzowice, na siedliskuLwyżśw, w rezerwacie przyrody „Segiet”.9170 GRĄDY ŚRODKOWOEUROPEJSKIE I SUBKONTYNENTALNE.Siedliska grądu środkowoeuropejskiego (Galio sylvatici-Carpinetum betuli) isubkontynentalnego (Tilio cordatae-Carpinetum betuli Tracz. 1962), związane są zwielogatunkowymi lasami liściastymi, stanowiącymi zonalną roślinność leśną siedliskżyznych i dominujący potencjalnie typ roślinności. Charakteryzują się złożoną strukturą,dużym bogactwem florystycznym oraz wyraźnie zaznaczoną zmiennością sezonową.Podłoże grądów jest jest bardzo urozmaicone – od piasków, po ciężkie gliny i iły. Grądyzajmują szerokie spektrum gleb, od gleb rdzawych, przez gleby płowe, brunatne, czarneziemie leśne, aż po opadowo-glejowe. Występują na siedliskach: LMśw, LMw, Lśw, Lw, atakże na siedliskach wyżynnych: LMwyżśw, LMwyżw, Lwyżśw, Lwyżw.Główny drzewostan grądów tworzą gatunki liściaste: dąb szypułkowy (Quercus robur), lipadrobnolistna (Tilia cordata), grab pospolity (Carpinus betulus). W domieszce występują wzależności od podtypu: klon pospolity (Acer platanoides), klon polny (Acer campestre), klonjawor (Acer pseudoplatanus), buk zwyczajny (Fagus sylvatica), dąb bezszypułkowy (Quercuspetraea), brzoza brodawkowata (Betula pendula), brzoza omszona (Betula pubescens), osika(Populus tremula), jabłoń dzika (Malus sylvestris), modrzew polski (Larix polonica), asiedliskach na wilgotnych: jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), olsza czarna (Alnusglutinosa), wiązy – górski (Ulmus gabra), polny (Ulmus minor) i szypułkowy (Ulmus laevis).Podszyt grądów jest na ogół silnie rozwinięty, chociaż jego pokrycie zależy w dużym stopniuod pokrycia drugiego piętra oraz rodzaju i wilgotności siedliska.121