Plan urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Brynek - Państwowe ...

Plan urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Brynek - Państwowe ... Plan urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Brynek - Państwowe ...

bip.lasy.gov.pl
from bip.lasy.gov.pl More from this publisher
13.07.2015 Views

Na terenie Nadleśnictwa siedlisko to zajmuje powierzchnię 31,84 ha, co stanowi 8,48%ogółu siedlisk przyrodniczych. Zinwentaryzowane zostało na terenie leśnictw: Stolarzowice,Łabędy na siedliskach LMwyżśw i Lwyżśw.9150 CIEPŁOLUBNE BUCZYNY STORCZYKOWE.Buczyny storczykowe (Cephalanthero-Fagenion) są ciepłolubnymi lasami porastającymibogate w wapń siedliska. Rosną również na starych wapiennych hałdach (tzw. warpiach),przykładem jest rezerwat „Segiet”. Zbiorowisko dość trwałe, ze względu na specyficznewymagania siedliskowe, zróżnicowane fizjonomicznie, florystycznie, regionalnie. Płaty tegozbiorowiska z wyżyny śląskiej są zwykle nieco zubożałe florystycznie. Najczęściej, choć niezawsze, siedliska buczyn storczykowych występują na stromych zboczach. Siedlisko zajmujenasłonecznione, suche zbocza, najczęściej o ekspozycji południowej i południowozachodniej.Ryc. Ciepłolubna buczyna storczykowa w rezerwacie „Segiet”.Podłoże stanowi wapień. Gleby są płytkie, o odczynie zasadowym, na ogół rędziny wapienne,pararędziny czarnoziemne lub brunatnoziemne. Słabe uwilgotnienie w okresie wegetacjipowoduje, że gleby te wykazują się słabą aktywnością biologiczną. W typowych postaciachzbiorowiska drzewostan jest bukowy, z niewielką domieszką innych gatunków: graba(Carpinus betulus), dęba szypułkowego (Quercus robur), klona-jawora (Acerpseudoplatanus), klona pospolitego (Acer platanoides), sporadycznie sosny zwyczajnej (Pinussylvestris) i modrzewia europejskiego (Larix decidua). Warstwa podszytu jest dobrzerozwinięta, reprezentowana przez: leszczynę (Corylus avellana), derenia (Cornus sanguinea),wiciokrzew suchodrzew (Lonicera xylosteum), trzmielinę brodawkowatą (Euonymusverrucosa). Charakterystyczny jest stały udział w runie kilku gatunków storczyków, a takżegatunków ciepłolubnych, wiążących ten typ buczyn z ciepłolubnymi dąbrowami. Runo jestdobrze wykształcone, występuje płatami, tworząc mozaikę, w zależności od układumikrosiedlisk. Reprezentatywne gatunki runa to: konwalia majowa (Convalaria majalis),120

przytulia wonna (Galium odoratum), przytulinka wiosenna (Cruciata gabra), przytuliaSchultesa (Galium schultesii), cieciorka pstra (Coronilla varia), miodownik melisowaty(Melittis melisophyllum), groszek czerniejacy (Lathyrus Niger), buławnik czerwony(Cephalanthera rubra), buławnik wielkokwiatowy (Cephalanthera damasonium), buławnikmieczolistny (Cephalanthera longifolia), kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine),klinopodium pospolite (Clinopodium vulgare), wyka leśna (Vicia sylvatica), przylaszczkapospolita (Hepatica nobilis), fiołek przedziwny (Viola mirabilis), dąbrówka kosmata (Ajugagenevensis), paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare), trzmielina brodawkowata (Euonymusverrucosa). Warstwa mszaków słabo wykształcona, lub brak jej zupełnie. Nieliczne mchyreprezentują: skrętniczek kędzierzawy (Tortella tortu osa) i opończyk krętogałązkowy(Encalypta contorta).Zagrożenia dla tego siedliska przyrodniczego to: zakwaszenie górnych warstw glebybędące wynikiem oddziaływania zanieczyszczeń przemysłowych (tzw. kwaśne deszcze) lubewentualnym, znacznym udziałem sosny w drzewostanie. Zmiana warunków termicznych iświetlnych na skutek oddziaływania gospodarki leśnej.Ochrona polega na: zachowaniu zróżnicowanej struktury wiekowej i przestrzennejdrzewostanu; pozostawianiu starych, przestojowych buków; kształtowaniu przez cieciapielęgnacyjne odpowiednich warunków świetlnych i termicznych; usuwaniu gatunków obcychdla tego zbiorowiska np. sosna.Na terenie Nadleśnictwa siedlisko zajmuje powierzchnię 6,24 ha, tj. 1,66% ogółu siedliskprzyrodniczych. Zinwentaryzowane zostało na terenie leśnictwa Stolarzowice, na siedliskuLwyżśw, w rezerwacie przyrody „Segiet”.9170 GRĄDY ŚRODKOWOEUROPEJSKIE I SUBKONTYNENTALNE.Siedliska grądu środkowoeuropejskiego (Galio sylvatici-Carpinetum betuli) isubkontynentalnego (Tilio cordatae-Carpinetum betuli Tracz. 1962), związane są zwielogatunkowymi lasami liściastymi, stanowiącymi zonalną roślinność leśną siedliskżyznych i dominujący potencjalnie typ roślinności. Charakteryzują się złożoną strukturą,dużym bogactwem florystycznym oraz wyraźnie zaznaczoną zmiennością sezonową.Podłoże grądów jest jest bardzo urozmaicone – od piasków, po ciężkie gliny i iły. Grądyzajmują szerokie spektrum gleb, od gleb rdzawych, przez gleby płowe, brunatne, czarneziemie leśne, aż po opadowo-glejowe. Występują na siedliskach: LMśw, LMw, Lśw, Lw, atakże na siedliskach wyżynnych: LMwyżśw, LMwyżw, Lwyżśw, Lwyżw.Główny drzewostan grądów tworzą gatunki liściaste: dąb szypułkowy (Quercus robur), lipadrobnolistna (Tilia cordata), grab pospolity (Carpinus betulus). W domieszce występują wzależności od podtypu: klon pospolity (Acer platanoides), klon polny (Acer campestre), klonjawor (Acer pseudoplatanus), buk zwyczajny (Fagus sylvatica), dąb bezszypułkowy (Quercuspetraea), brzoza brodawkowata (Betula pendula), brzoza omszona (Betula pubescens), osika(Populus tremula), jabłoń dzika (Malus sylvestris), modrzew polski (Larix polonica), asiedliskach na wilgotnych: jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), olsza czarna (Alnusglutinosa), wiązy – górski (Ulmus gabra), polny (Ulmus minor) i szypułkowy (Ulmus laevis).Podszyt grądów jest na ogół silnie rozwinięty, chociaż jego pokrycie zależy w dużym stopniuod pokrycia drugiego piętra oraz rodzaju i wilgotności siedliska.121

przytulia wonna (Galium odoratum), przytulinka wiosenna (Cruciata gabra), przytuliaSchultesa (Galium schultesii), cieciorka pstra (Coronilla varia), miodownik melisowaty(Melittis melisophyllum), groszek czerniejacy (Lathyrus Niger), buławnik czerwony(Cephalanthera rubra), buławnik wielkokwiatowy (Cephalanthera damasonium), buławnikmieczolistny (Cephalanthera longifolia), kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine),klinopodium pospolite (Clinopodium vulgare), wyka leśna (Vicia sylvatica), przylaszczkapospolita (Hepatica nobilis), fiołek przedziwny (Viola mirabilis), dąbrówka kosmata (Ajugagenevensis), paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare), trzmielina brodawkowata (Euonymusverrucosa). Warstwa mszaków słabo wykształcona, lub brak jej zupełnie. Nieliczne mchyreprezentują: skrętniczek kędzierzawy (Tortella tortu osa) i opończyk krętogałązkowy(Encalypta contorta).Zagrożenia <strong>dla</strong> tego siedliska przyrodniczego to: zakwaszenie górnych warstw glebybędące wynikiem oddziaływania zanieczyszczeń przemysłowych (tzw. kwaśne deszcze) lubewentualnym, znacznym udziałem sosny w drzewostanie. Zmiana warunków termicznych iświetlnych na skutek oddziaływania gospodarki leśnej.Ochrona polega na: zachowaniu zróżnicowanej struktury wiekowej i przestrzennejdrzewostanu; pozostawianiu starych, przestojowych buków; kształtowaniu przez cieciapielęgnacyjne odpowiednich warunków świetlnych i termicznych; usuwaniu gatunków obcych<strong>dla</strong> tego zbiorowiska np. sosna.Na terenie Nadleśnictwa siedlisko zajmuje powierzchnię 6,24 ha, tj. 1,66% ogółu siedliskprzyrodniczych. Zinwentaryzowane zostało na terenie leśnictwa Stolarzowice, na siedliskuLwyżśw, w rezerwacie przyrody „Segiet”.9170 GRĄDY ŚRODKOWOEUROPEJSKIE I SUBKONTYNENTALNE.Siedliska grądu środkowoeuropejskiego (Galio sylvatici-Carpinetum betuli) isubkontynentalnego (Tilio cordatae-Carpinetum betuli Tracz. 1962), związane są zwielogatunkowymi lasami liściastymi, stanowiącymi zonalną roślinność leśną siedliskżyznych i dominujący potencjalnie typ roślinności. Charakteryzują się złożoną strukturą,dużym bogactwem florystycznym oraz wyraźnie zaznaczoną zmiennością sezonową.Podłoże grądów jest jest bardzo urozmaicone – od piasków, po ciężkie gliny i iły. Grądyzajmują szerokie spektrum gleb, od gleb rdzawych, przez gleby płowe, brunatne, czarneziemie leśne, aż po opadowo-glejowe. Występują na siedliskach: LMśw, LMw, Lśw, Lw, atakże na siedliskach wyżynnych: LMwyżśw, LMwyżw, Lwyżśw, Lwyżw.Główny drzewostan grądów tworzą gatunki liściaste: dąb szypułkowy (Quercus robur), lipadrobnolistna (Tilia cordata), grab pospolity (Carpinus betulus). W domieszce występują wzależności od podtypu: klon pospolity (Acer platanoides), klon polny (Acer campestre), klonjawor (Acer pseudoplatanus), buk zwyczajny (Fagus sylvatica), dąb bezszypułkowy (Quercuspetraea), brzoza brodawkowata (Betula pendula), brzoza omszona (Betula pubescens), osika(Populus tremula), jabłoń dzika (Malus sylvestris), modrzew polski (Larix polonica), asiedliskach na wilgotnych: jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), olsza czarna (Alnusglutinosa), wiązy – górski (Ulmus gabra), polny (Ulmus minor) i szypułkowy (Ulmus laevis).Podszyt grądów jest na ogół silnie rozwinięty, chociaż jego pokrycie zależy w dużym stopniuod pokrycia drugiego piętra oraz rodzaju i wilgotności siedliska.121

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!