Wiadomości Akademickie Nr 36 - Biblioteka Główna Akademii ...

Z ¿a³obnej kartywo w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym,a w latach 1990–2002 na stanowisku adiunktaw Katedrze i Klinice Położnictwa i Chorób KobiecychAkademii Medycznej w Bydgoszczy.1 czerwca 2002 r. został powołany na stanowiskokierownika Zakładu Pielęgniarstwa GinekologicznegoAM, a 24 stycznia 2003 r. objąłfunkcję kierownika Katedry i Kliniki GinekologiiOnkologicznej i Pielęgniarstwa GinekologicznegoCollegium Medicum w Bydgoszczy,na stanowisku profesora nadzwyczajnego.Profesor Grabiec uzyskał w 1979 r. I,w 1982 r. II stopień specjalizacji w zakresiepołożnictwa i ginekologii, a w 2005 rokutytuł specjalisty w ginekologii onkologicznej.Kontynuując równolegle pracę naukową,otrzymał w 1979 r. tytuł doktora naukmedycznych, a w 2000 r., na podstawie dorobkunaukowego i rozprawy pt.: „Przydatnośćkliniczna wybranych czynników płynupęcherzykowego w leczeniu niepłodnościmałżeńskiej”, stopień naukowy doktora habilitowanegonauk medycznych.W latach 1994–1998 profesor Grabiec byłsekretarzem Zespołu Konsultanta Krajowegods. ginekologii i położnictwa, w 1994–2000 sekretarzemOddziału Bydgosko-Toruńsko-WłocławskiegoPTG. Przez szereg lat pełnił równieżfunkcję sekretarza Sekcji Płodności i NiepłodnościPTG. W latach 1999–2002 był członkiemKomisji Dyscyplinarnej przy Radzie GłównejSzkolnictwa Wyższego, a w latach 2000–2003pełnił funkcję sekretarza Zarządu GłównegoPolskiego Towarzystwa Ginekologicznego.Na czas kadencji 2002–2005 objął stanowiskoprzewodniczącego Senackiej KomisjiDyscyplinarnej dla studentów. Aktualnie jestczłonkiem Senatu UMK w Toruniu oraz KomisjiBioetyki przy CM UMK oraz członkiemKomisji Egzaminacyjnej na specjalizacjez zakresu ginekologii i położnictwa oraz ginekologiionkologicznej.Profesor Jan Domaniewski 1928-2009Krzysztof NierzwickiW styczniu 2010 Wojewoda Kujawsko -Pomorski powołał prof. Grabca, na okres 5 lat,na stanowisko konsultanta wojewódzkiegow dziedzinie położnictwa i ginekologii. Wartoprzypomnieć, że pełni on również funkcjękonsultanta wojewódzkiego w dziedzinie ginekologiionkologicznej.Trochę o sprawach prywatnych: równieżżona Profesora – Grażyna jest lekarzem (specjalistąotolaryngologiem), a syn – Marcin,absolwent Stosunków Międzynarodowych naUniwersytecie Warszawskim, pracuje obecniew Komisji Europejskiej w Brukseli.W wolnym czasie Profesor chętnie grywaw szachy (za czasów szkolnych należał do szachowegoklubu sportowego, obecnie gra towarzysko),a dłuższe urlopy wykorzystuje nasamochodowe wycieczki po Polsce i Europie.Agnieszka Banach jest redaktorem „Primum Non Nocere”,przedruk z Primum Non Nocere 2010 nr 2 s. 1130 grudnia 2009 r. na bydgoskim CmentarzuNowofarnym uroczyście pożegnaliśmywielkiego Bydgoszczanina, twórcę i wieloletniegorektora Akademii Medycznej w tym mieście,wspaniałego nauczyciela i wybitnego naukowca– Profesora Jana Domaniewskiego. Trudnowymienić wszystkie przymioty, za które takbardzo cenili go zarówno uczeni, przyjacielejak i zwykli ludzie, z którymi Profesor miałzawsze świetny kontakt. Zapamiętamy go jakoczłowieka charyzmatycznego o nietuzinkowejosobowości, oddanego patriotę, odważnegopowstańca warszawskiego, którego niezwykłabiografia może stanowić lekcję dla wielu pokoleńwspółczesnych Polaków, gdzie patriotyzm,uczciwość i pracowitość są nie tylko hasłami,lecz esencją wypełniającą życie.Jan Domaniewski przyszedł na światw Warszawie 18 kwietnia 1928 roku jako jedynedziecko Ireny (z d. Bartmańskiej) i JerzegoDomaniewskich. Ojciec Janka był inżynierem,absolwentem Politechniki Warszawskiej, matkamiała wykształcenie ekonomiczne. Rodzicewychowywali swego syna w duchu miłości,patriotyzmu, pracowitości i poszanowaniaprawdy. Wartości te były mocno zakorzenionew rodzinie Domaniewskich, której wieluczłonków trwale zapisało się w historii naszegokraju. Wśród znanych postaci tego rodu należyw pierwszym rzędzie wymienić dziadka Jana– Czesława Domaniewskiego (zm. 1936) – wybitnegoarchitekta, współtwórcę i profesora PolitechnikiWarszawskiej, projektanta licznychbudowli międzywojennej Polski. Obok niegoznaną postacią w środowisku artystycznymkraju był jego brat – Bolesław Domaniewski(zm. 1925) – znakomity muzyk i kompozytor,dyrektor Szkoły Muzycznej przy WarszawskimTowarzystwie Muzycznym, która dzięki niemuw 1919 roku otrzymała nazwę Wyższej SzkołyMuzycznej im. F. Chopina. Biogramy obu braciwidnieją w Polskim Słowniku Biograficz- Jubileusz 50-lecia pracy zawodowej w Bydgoszczy, listopad 2009Wiadomości Akademickie Nr 36 17