Nr 10. Pobierz w formacie PDF - Lubelska Okręgowa Izba ...

PREZYDIUM OKRĘGOWEJ RADY LOIIBZbigniew Mitura – przewodniczącyTadeusz Cichosz – I wiceprzewodniczącyJanusz Iberszer – II wiceprzewodniczącyJoanna Gieroba – III wiceprzewodniczącyWojciech Szewczyk – skarbnikMariusz Bartkowiak – zastępca skarbnikaZbigniew Szcześniak – sekretarzJan Ludwik Ziółek – zastępca sekretarzaSKŁAD OKRĘGOWEJ RADY LOIIBJerzy AdamczykJakub BłażukiewiczWiesław BocheńczykLeszek BogutaZbigniew CzopikPiotr DańkoAntoni DzięgielewskiJan KukiełkaAndrzej MroczekGrzegorz SzpringerJerzy SzymczykTadeusz WagnerLeszek WiślińskiJanusz WójtowiczFranciszek ZąbekWiesław ZdańkowskiSKŁAD OKRĘGOWEJ KOMISJIKWALIFIKACYJNEJBolesław Horyński – przewodniczącyAnna Halicka – wiceprzewodniczącaKazimierz Bonetyński – wiceprzewodniczącyEdward Wilczopolski – wiceprzewodniczącyWiesław Nurek – sekretarzAndrzej Adamczuk – członekJanusz Daniel – członekLech Dec – członekJerzy Ekiert – członekJerzy Kamiński – członekJerzy Kasperek – członekMaria Kosler – członekAndrzej Pichla – członekStanisław Plechawski – członekEdward Woźniak – członekSKŁAD OKRĘGOWEJKOMISJI REWIZYJNEJWojciech Budzyński – przewodniczącyTomasz Kłyż – wiceprzewodniczącyEwa Błazik-Borowa– sekretarzBogumiła Błaszczyk – członekBartłomiej Cieślik – członekJanusz Fronczyk – członekAndrzej Szkuat – członekSKŁAD OKRĘGOWEGO SĄDUDYSCYPLINARNEGOWładysław Król– przewodniczącyElżbieta Komor – wiceprzewodniczącaZbigniew Adamczuk – członekZbigniew Dobrowolski – członekRyszard Dołgan – członekMieczysław Hryciuk – członekMaria Elżbieta Klimek – członekKazimierz Kostrzanowski – członekTomasz Lis – członekWanda Sierpień – członekSławomir Smoliński – członekKatarzyna Trojanowska-Żuk– członekIwona Żak – członekOKRĘGOWY RZECZNIKODPOWIEDZIALNOŚCI ZAWODOWEJAndrzej LeniakHenryk KorczewskiKrzysztof MiechówkaZenon MisztalRoman NowakAnna OstańskaKazimierz StelmaszczukCZŁONKOWIE LOIIB WE WŁADZACHKRAJOWYCH POLSKIEJ IZBYINŻYNIERÓW BUDOWNICTWAJoanna Gieroba – członek PrezydiumKrajowej Rady PIIBZbigniew Mitura – członek Krajowej Rady PIIBEdward Woźniak – członek KKK PIIBMieczysław Król – członek KKK PIIBTadeusz Cichosz – członek Krajowej KomisjiUchwał i WnioskówLUBELSKA OKRĘGOWA IZBAINŻYNIERÓW BUDOWNICTWA20-150 Lublin, ul. Bursaki 19tel./fax 081 534-78-12, 081 534-78-15www.lub.piib.org.ple-mail: lub@piib.org.plBiuletyn Informacji Publicznej:www.bip.piib.org.plBiuro czynne: poniedziałek, środa, czwartek, piątekw godz. 8-16; wtorek w godz. 9-17Konto LOIIB:PEKAO SA 36124054971111000050101920Przewodniczący Okręgowej Radytel. 081 534-78-11Skład biura:Dyrektor biura – tel. 081 534-78-13Sekretariat biura – tel. 081 534-78-12Główna księgowa – tel. 081 534-78-14Sekcja księgowości – kasa – tel. 081 741-40-95Sekcja spraw członkowskich – tel. 081 534-78-16Sekcja szkolenia – tel. 081 534-78-17Sekcja uprawnień budowlanych– tel. 081 741-41-83Sekcja interpretacji uprawnień budowlanych– tel. 081 534-73-36Sekcja obsługi organów Izby – tel. 081 534-78-15Biuro terenowe w Białej Podlaskiej21-500 Biała Podlaska, ul. Narutowicza 10(Dom Technika NOT Oddział Regionalny),pok. nr 2 (I piętro)Terminy dyżurów: w poniedziałki i czwartkiw godz. 11-14; w środy w godz. 9-13biala@loiib.lublin.pltel. 083 343-62-05; fax 083 343-60-08Biuro terenowe w Chełmie22-100 Chełm, ul. Kopernika 8(Dom Technika NOT)Terminy dyżurów: we wtorki i czwartkiw godz. 15-18; w środy w godz. 15-19chelm@loiib.lublin.pl; tel. 082 565-69-84Biuro terenowe w Zamościu22-400 Zamość, ul. Rynek Wielki 6(Dom Technika NOT)Terminy dyżurów: w poniedziałki i środyw godz. 13-16; w piątki w godz. 12-16zamosc@loiib.lublin.pl; tel. 084 638-58-08Dyżury 2009Członkowie Prezydium Okręgowej Rady LOIIB:– we wtorki w godz. 14-16Wiceprzewodniczący inż. Tadeusz Cichosz – 27.01; 12.05; 8.09Wiceprzewodniczący mgr inż. Janusz Iberszer – 10.02; 09.06; 29.09Wiceprzewodniczący mgr inż. Joanna Gieroba – 3.03; 14.07; 27.10Sekretarz mgr inż. Zbigniew Szcześniak – 21.04; 30.06; 24.11Skarbnik mgr inż. Wojciech Szewczyk – 24.03; 04.08; 11.12Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej:w Lublinie, tel. 081 534-78-12– pierwsza środa miesiąca godz. 15-16Członkowie Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej:– w drugi wtorek miesiąca w godz. 16-17dr inż. Bolesław Horyński – 13.01; 14.04; 11.08; 10.11dr inż. Wiesław Nurek – 10.02; 12.05; 14.07; 8.12mgr inż. Edward Wilczopolski – 10.03; 9.06; 8.09; 11.10Radca Prawny:Lublin, tel. 081 534-78-12– w każdą środę w godz. 9-13– w każdy piątek w godz. 9-112 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Lubelski InżynierBUDOWNICTWABiuletyn Lubelskiej Okręgowej IzbyInżynierów Budownictwa•KWIECIEŃ-MAJ-CZERWIEC 2009 (Nr 10)•ISSN 1897-3868 Nr 2/2009Nr R. Pr. 895/06 LOIIB w LublinieNakład: 5 700 egz.WydawcaLubelska Okręgowa IzbaInżynierów Budownictwa20-150 Lublin, ul. Bursaki 19tel./fax 081 534-78-12www.lub.piib.org.ple-mail: lub@piib.org.plRedakcja20-150 Lublinul. Bursaki 19tel. 081 741-41-84e-mail: biuletyn@loiib.lublin.plRedaktor naczelnaUrszula Kieller-Zawiszatel. 081 741-41-84e-mail: kieller@loiib.lublin.plRada programowaJanusz Iberszer – przewodniczącyJerzy Ekiert – wiceprzewodniczącyMieczysław Król – wiceprzewodniczącyAgnieszka Jaśkiewicz – sekretarzJerzy AdamczykWiesław BocheńczykAndrzej PichlaWiesław PomykałaRyszard SiekierskiSkład i drukDrukarnia ALF-GRAFul. Kościuszki 4, 20-006 Lublintel./fax 081 532-15-12e-mail: info@alfgraf.com.plRedakcja zastrzega sobie prawo skracaniai adiustacji publikowanych tekstów.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA dostępnyjest także w wersji elektronicznejna stronie internetowej LOIIB:www.lub.piib.org.plNa okładce:Pracownicy firmy HenpolSp. z o.o. przy budowieGalerii Olimp (IV)w LublinieSpis treściDrodzyCzytelnicy!To już 10 wydanie naszego „Lubelskiego InżynieraBudownictwa”. Niby nic, a jednak… wiele. To już po raz dziesiątytrafiamy do Państwa rąk i staramy się, abyście Państwowśród różnych artykułów, znaleźli coś dla siebie. Wprawdzieobowiązki zawodowe i liczne inne zobowiązania, nie zawszesprzyjają popołudniowej lekturze, ale obserwujemy, że corazwięcej naszych członków i nie tylko, czyta ten biuletyn.Dzwonicie Państwo do nas z uwagami, zapraszacie na zebrania i uroczystości,chwalicie się swoimi inwestycjami, zawiadamiacie o konferencjachi seminariach. I to w firmach, w urzędach, w stowarzyszeniach, na uczelni…Jest nam bardzo miło z tego powodu, gdyż chcemy uczestniczyć w Państwadziałalności, podpatrywać jak udaje się funkcjonować w tych niełatwychczasach, co można osiągnąć i jakie jeszcze macie Państwo plany.W bieżącym wydaniu naszego „Lubelskiego Inżyniera Budownictwa”zapraszamy Państwa do przeczytania wywiadu z panią Urszulą Sieteską,Wojewódzkim Inspektorem Nadzoru Budowlanego. Zapraszamy do zapoznaniasię z ciekawą inwestycją, jaką jest na pewno kompleks przechowalniczo-chłodniczyzrealizowany w Polubiczach. Natomiast o przeznakowaniupolskich ulic i jego wpływie na liczbę wypadków samochodowych mówi sięjuż od wielu lat, dlatego też sądzę, że o problemach z nim związanych wartoprzeczytać. Inne publikacje zamieszczone w tym wydaniu są równie ciekawei atrakcyjne, dlatego zachęcamy do lektury.URSZULA KIELLER-ZAWISZARedaktor NaczelnaJesteśmy już na swoim! str. 4VIII Zjazd OIIB str. 6Spotkajmy się! str. 7O uprawnieniach na Politechnice Lubelskiej str. 8Wiosenna sesja egzaminacyjna str. 910-lat budowlanej kontroli str. 10Budownictwo pod lupą str. 11Książka obiektu budowlanego str. 12Jabłka z chłodni jak z sadu str. 14Groźne konsekwencje przeznakowania dróg str. 16Dylematy z Naturą 2000 str. 19Kładki dla pieszych str. 21Bezpieczna budowa str. 24Teczka personalna str. 25Wiadomości branżowe str. 26Konkurs fotograficzny str. 27Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA3

Samorząd zawodowyNumery telefonów do biura LOIIBprzy ul. Bursaki 19 w LubliniePrzewodniczący Okręgowej Rady LOIIBpokój nr 114 tel. 081 534 78 11Dyrektor biura LOIIBpokój nr 112 tel. 081 534 78 13Sekretariat biura LOIIBpokój nr 113 tel. 081 534 78 12Dział księgowości – Główna Księgowapokój nr 111 tel. 081 534 78 14Dział księgowości – kasapokój nr 110 tel. 081 741 40 95Sekcja uprawnień budowlanychpokój nr 106 tel. 081 741 41 83Sekcja interpretacji uprawnień budowlanychpokój nr 108 tel. 081 534 73 36Sekcja spraw członkowskichpokój nr 107 tel. 081 534 78 16Sekcja szkolenia i biblioteka LOIIBpokój nr 105 tel. 081 534 78 17Sekcja obsługi organów LOIIBpokój nr 103 tel. 081 534 78 15Redakcja „Lubelskiego InżynieraBudownictwa”pokój nr 104 tel. 081 741 41 84Jesteśmy jużna swoim!Od kwietnia 2009 r. biuro LOIIB działa we własnej siedzibiemieszczącej się w budynku przy ul. Bursaki 19 w Lublinie.Chociaż jesteśmy w nowym lokum dopiero od ponaddwóch miesięcy odbyły się już tutaj pierwsze szkolenia,miał miejsce ustny egzamin na uprawnienia budowlanewiosennej sesji egzaminacyjnej, systematycznie spotykająsię członkowie organów funkcjonujących w naszej Izbie.Jak większość okręgowych Izb inżynierów w Polsce takżenasza Izba ma własną siedzibę. Paroletnie starania przyniosłyefekt i uchwała ze Zjazdu LOIIB w 2003 r. dotycząca rozpatrzeniamożliwości zakupu lub wyremontowania budynku na potrzebyIzby została zrealizowana. Inne Izby inżynierów także kupują starebudynki i remontują (Izba Małopolska, Izba Łódzka), albo wykupująpomieszczenia czy też całe kondygnacje w istniejącychjuż obiektach (Izba Warmińsko – Mazurska, Izba Mazowiecka).Własny lokal umożliwia podejmowanie dodatkowych form działalności,stwarza możliwość ograniczania ponoszonych kosztówfunkcjonowania Izb oraz często przyczynia się do lepszeji sprawniejszej obsługi członków każdej Izby.I po przeprowadzce…LOIIB funkcjonuje od kwietnia 2009 r. w budynku LubelskiegoPrzedsiębiorstwa Budowy Pieców Przemysłowych S.A. (Piecobudowa),który znajduje się przy ul. Bursaki 19 w Lublinie. Całe zakupionepierwsze piętro w czterokondygnacyjnym obiekcie należydo nas. Przyjeżdżający członkowie LOIIB nie mają kłopotu z parkowaniemswoich pojazdów, na co wcześniej, kiedy byliśmy w DomuTechnika NOT przy ul. M. C. Skłodowskiej, wielu narzekało. Mamysalę konferencyjną, w której organizowane są szkolenia. Standardpomieszczeń w porównaniu do ich odpowiedników w lubelskimDomu Technika jest o wiele wyższy. Wprawdzie przenosiny topoważne wydarzenie i zazwyczaj zakłóca funkcjonowanie prawiewszystkich instytucji, to przyznać należy, że nam się udało.Wszystko przebiegło bardzo sprawnie, dzięki czemu członkowieLOIIB mogli na bieżąco załatwiać swoje sprawy w biurze.Pierwsze szkolenia już za sobąW sali konferencyjnej liczącej ponad 82 mkw., odbyłysię już pierwsze szkolenia, m. in. z wykonywania świadectwPani Elżbieta Lipniewska w sekretariacie naszego biuraOd lewej: Bolesław Horyński, Zbigniew Mitura i Kazimierz Szulborskipodczas spotkania w lubelskiej Izbie4 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Samorząd zawodowyZjazd Lubelskiej OIIBVIII Zjazd Lubelskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa obradował 17 kwietnia 2009 r. w DomuTechnika NOT w Lublinie. Był to ostatni już w tej kadencji Zjazd Sprawozdawczy. Udział w nim wzięło87 delegatów na ogólną liczbę 148 uprawnionych, co stanowiło 58,8 proc.Delegaci podczas głosowania w czasie Zjazdu. Pierwszy z prawej strony Zbysław Kałkowski,wiceprezes Krajowej Rady PIIBZjazd otworzył Zbigniew Mitura– przewodniczący LOIIB, którypowitał przybyłych delegatów orazzaproszonych gości, m.in.: ZbysławaKałkowskiego – wiceprezesa KrajowejRady PIIB i Roberta Popielarza – reprezentującegoHanzę Brokers Sp. z o.o.W oficjalnej części Zjazdu Joanna Gieroba,członek Krajowej Rady PIIB, ZbysławKałkowski i Zbigniew Mitura wręczyliSrebrne Odznaki Honorowe PIIBnaszym kolegom. Otrzymali je: TadeuszCichosz, Jerzy Kamiński, Jerzy Kasperek,Arkadiusz Koralewski, Henryk Korczewski,Zenon Misztal, Wojciech Szewczyki Franciszek Ząbek.W imieniu wyróżnionych podziękowałT. Cichosz, który zwrócił uwagę narolę, jaką odgrywa budownictwo w rozwojupolskiej gospodarki. Podkreśliłtakże, że decyzje dotyczące budownictwazapadające na wyższych szczeblachadministracji państwowej nie zawszeuwzględniają sprawy budowlane.Temat ten kontynuował w swoimwystąpieniu Z. Kałkowski, który powiedziałm.in., że przedstawiciele PIIB aktywnieuczestniczyli w opracowywaniunowego Prawa budowlanego i niestety,nie wszystkie ich propozycje zostałyuwzględnione. Jak zauważył wiceprezesPIIB pisanie Prawa na szczeblu rządowymbez uwzględnienia głosu środowiskabudowlanego jest bardzo złą praktyką.Zwrócił także uwagę, że już możnazauważyć, iż w nowej ustawie będącejjeszcze w opracowaniu, inżynieromprzybędzie obowiązków.Następniedelegaci wybraliPrezydium Zjazdu,którego przewo d n i c z ą c y mzostał Janusz Wójtowicz.Do jegoskładu powołanotakże: Leszka Bogutęi TadeuszaWagnera. WybranoKomisję Mandatową,którastwierdziła prawomocnośćZjazduoraz KomisjęSkrutacyjną.PrzewodniczącyOkręgowejRady LOIIB Zbigniew Mitura podsumowującdziałania Rady w 2008 r.zwrócił uwagę na sukcesywny wzrostliczby członków naszej Izby. Na koniecubiegłego roku zarejestrowanych było5577 osób, w tymopłacających składki– 5363. Dużym zainteresowaniemciesząsię nadal egzaminyna uprawnienia budowlane.W minionymroku uprawnieniauzyskało 278osób, z czego częśćrozszerzała zakresjuż posiadanych. Odpoczątku działaniaLOIIB uprawnieniauzyskało ok. 1300osób. Poważnymosiągnięciem naszejIzby jest zorganizowaniedokształcania dla członkówLOIIB. W zeszłym roku przeszkolonow różnych formach 3 092 osoby. Pozatradycyjnymi seminariami organizowanebyły specjalistyczne wycieczki technicznena budowy, np. mostu przez Wisłęw Puławach.Bardzo istotnym wydarzeniem minionegoroku był zakup lokalu na własnąsiedzibę naszej Izby. Pozwala to nazorganizowanie większej liczby szkoleńi spotkań we własnej sali konferencyjnejoraz znacząco wpłynie na obniżeniekosztów działalności.Przewodniczący Okręgowej RadyLOIIB podkreślił także w swoim wystąpieniu,że w bieżącym roku będziemywybierać delegatów na przyszły Zjazdbędący Zjazdem Sprawozdawczo-Wyborczym.Bardzo ważne jest to, aby dokonaćwłaściwych wyborów i aby nowi delegacichcieli rzetelnie pracować w samorządziedla dobra nas wszystkich, czyli inżynierówi techników wszystkich branż.W dalszej części sprawozdawczejZjazdu przewodniczący organów LOIIB(Komisji Kwalifikacyjnej, Sądu Dyscyplinarnego,Rzecznika OdpowiedzialnościZawodowej i Komisji Rewizyjnej) złożylisprawozdania z działalności w 2008 r.,Joanna Gieroba, członek Krajowej Rady PIIBwręcza Srebrną Odznakę Honorową Tadeuszowi Cichoszowi6 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Samorząd zawodowyktóre zostały zatwierdzone. Pozytywnie oceniono także wykonaniebudżetu LOIIB w minionym roku. Delegaci udzieliliRadzie absolutorium. Uchwalony został również zaprezentowanyprzez Skarbnika Izby Wojciecha Szewczyka budżetLOIIB na 2009 rok.Lubelscy delegaci podczas obrad VIII ZjazduDelegaci VIII Zjazdu Sprawozdawczego rozpatrzyli ponadto12 uchwał, które zostały przyjęte do realizacji. DoKomisji Uchwał i Wniosków zgłoszono natomiast 6 wniosków,z czego 2 zostały przyjęte.Spotkanie integracyjno-szkolenioweSpotkajmy się!Wzorem poprzednich lat Okręgowa Rada LOIIB postanowiłaponownie zorganizować w roku 2009 spotkanieintegracyjno-szkoleniowe. Tym razem jednak, zewzględu na prośby wielu Członków naszej Izby, organizujemyjedno spotkanie dla wszystkich.Spotkanie odbędzie się 12 września 2009 r. w ośrodku „Malibu”w Krężnicy Jarej koło Lublina. Może wziąć w nim udziałkażdy członek LOIIB, a uczestnictwo jest nieodpłatne. Trzebatylko odpowiednio wcześniej zgłosić chęć wzięcia udziału w takimspotkaniu.Z myślą o tych, którzybędą chcieli skorzystaćz dowiezienia na miejscespotkania przygotowanebędą autokary lubbusy (w zależności odliczby chętnych) w wyznaczonychmiejscachw Białej Podlaskiej, Chełmie,Lublinie i Zamościu.Spotkanie, podobnie jakw poprzednich latach rozpoczniemyw godzinachprzedpołudniowych. Namiejscu zaś czekać będąna wszystkich atrakcyjnegry i zabawy oraz niespodzianki.Integracja 2008 w Białej PodlaskiejIntegracja 2008 w KrasnobrodzieUprzejmie prosimyczłonków naszej Izby, chętnychdo wzięcia udziałuw tym spotkaniu do przesłaniaswojego zgłoszenia w terminie do 20 sierpnia 2009 r. Możnato uczynić telefonicznie lub drogą e-mailową.Spotkanie integracyjno-szkoleniowe LOIIBodbędzie się 12 września 2009 r. w ośrodku„Malibu” w Krężnicy Jarej koło Lublina.Odznaczeni członkowie lubelskiej Izby razem z Joanną Gierobą,członkiem Krajowej Rady PIIBZamykając obrady VIII Zjazdu Sprawozdawczego LO-IIB, Janusz Wójtowicz przewodniczący Prezydium Zjazdu,podkreślił jeszcze raz odpowiedzialność, jaką ponosimyza losy naszej Izby i wybór nowych delegatów mającychreprezentować lubelski samorząd przez następną kadencję.– Musimy o tym pamiętać, że wybrani przez nas koleżankii koledzy będą decydować o losach Izby – stwierdziłJ. Wójtowicz.URSZULA KIELLER-ZAWISZAFot. AutorkiPoniżej podajemy adresy:‐ Biała Podlaska, ul. Narutowicza 10tel. 083 343-62-05; e-mail: biala@loiib.lublin.pl‐ Chełm, ul. Kopernika 8tel. 082 565-69-84; e-mail: chelm@loiib.lublin.pl‐ Zamość, ul. Rynek Wielki 6tel. 084 638-58-08; e-mail: zamosc@loiib.lublin.pl‐ Lublin, ul. Bursaki 19tel. 081 534-78-12; e-mail: lub@piib.org.plOsoby, które nie zgłoszą swojego uczestnictwa, niestety niebędą mogły wziąć udziału w spotkaniu.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA7

Samorząd zawodowySpotkanie ze studentamiO uprawnieniach naPolitechnice LubelskiejW dn. 1 kwietnia 2009 r. na Wydziale Inżynierii ŚrodowiskaPL odbyło się spotkanie studentów V roku tegoż Wydziałuz p. Wojciechem Mazurem, specjalistą do spraw uprawnieńLubelskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Było tokolejne ze spotkań realizowanych w ramach programu „Konsolidacjaśrodowiska studenckiego z LOIIB i firmami branżowymi”.Wcześniej podobne spotkanie miało miejsce na WydzialeInżynierii Budowlanej i Sanitarnej PL.– Spotkania te cieszą się dużą popularnością wśród studentów,którzy mogą uzyskać wiele cennych informacji dotyczącychzdobywania uprawnień budowlanych – podkreślał TomaszCholewa, autor projektu współpracy studentów PL z LOIIB.Podczas spotkania na Wydziale Inżynierii Środowiska studencipytali p. W. Mazura o procedury związane ze zdobywaniemuprawnień budowlanych, zaliczaniem praktyk oraz samegzamin. Do większego zainteresowania zdobyciem uprawnieńbudowlanych zachęcał także p. Wiesław Bocheńczyk, który w ramachswojego wykładu przybliżał przyszłym inżynierom problematykęsamodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.Na koniec spotkania Urszula Kieller-Zawisza przedstawiłastudentom naszą Izbę oraz zaprezentowała ostatnie wydanie„Lubelskiego Inżyniera Budownictwa”. Zachęcała także dowzięcia udziału w konkursie fotograficznym organizowanymprzez LOIIB: „Cudze chwalicie, swego nie znacie”. Na pożegnaniestudenci otrzymali egzemplarze pierwszego tegorocznegowydania biuletynu.Szkolenia LOIIBw I półroczu 2009Wpierwszym półroczu 2009 r. zaplanowano przeprowadzeniew Lublinie 14 szkoleń w sześciu branżach.Dodatkowo odbyły się dwa szkolenia z zakresu obsługiprogramu Arcadia-Termo służącego do sporządzania świadectwenergetycznych oraz jedno szkolenie dotyczące montażui eksploatacji rusztowań budowlanych. Łącznie członkowieLOIIB mogli uczestniczyć w 17 szkoleniach. Większość szkoleńrealizowano w oparciu o umowy zawarte ze stowarzyszeniamiSNT-NOT. Zestawienie obecności przedstawia poniższa tabela.Branża Data szkolenia Liczba obecnychOgólnobudowlana25.04.200916.05.20094731Razem branża BO 2 szkolenia 78Sanitarna18.03.200915.04.200913.05.2009303435Razem branża IS 3 szkolenia 99Elektryczna12.03.200913.03.200905.06.200912748Razem branża IE 3 szkolenia 67Drogowa 03.04.2009 86Kolejowa 24.04.2009 27Telekomunikacyjna 25.02.2009 53Arcadia-TermoRazem Arcadia-TermoRusztowaniabudowlaneŚwiadectwaenergetyczne22.04.200927.05.200971492 szkolenia 12002.06.2009 1418 i 25.02.20094 i 18.03.200921 i 28.04.2009252215Razem 3 szkolenia 62Łącznie 17 szkoleń 606W. Mazur i W. Bocheńczyk omawiają procedury związane ze zdobywaniemuprawnień budowlanychHarmonogram szkoleń na drugie półrocze zostanie zamieszczonyna stronie internetowej Izby na początku wrześniabr. Wszelkie propozycje tematyki i inne sugestie dotycząceszkoleń w drugim półroczu prosimy przekazywać telefoniczniepod numer: 081 534-78-17; e-mailem: cus@loiib.lublin.pllub osobiście do biura LOIIB w Lublinie przy ul.Bursaki 19, pokój105.mgr inż. Arkadiusz KoralewskiSpecjalista ds. szkolenia LOIIB8 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Samorząd zawodowyWiosenna sesja egzaminacyjnaWdn. 15 maja 2009 r. o godz. 10.00 pisemnym testemrozpoczęła się wiosenna sesja egzaminacyjna nauprawnienia budowlane w naszej Izbie. Do sali konferencyjnejDomu Technika NOT w Lublinie licznie przybyli wszyscydopuszczeni przez Okręgową Komisję Kwalifikacyjną LOIIB. Nasali zasiadło 112 osób ze 115 dopuszczonych do testu. Wynikiz części pisemnej znane były już w godzinach popołudniowychtego samego dnia.Od 16 maja 2009 r. rozpoczęły się egzaminy ustne dla osób,które pozytywnie zaliczyły test (110 osób) lub przystępowałydo egzaminu poprawkowego (2 osoby). Był to pierwszy ustnyegzamin w nowej siedzibie naszej Izby przy ul. Bursaki 19w Lublinie. W środę (20 maja 2009 r.) w pracach komisji egzaminacyjnejuczestniczył pan prof. zw. dr hab. inż. KazimierzSzulborski, przewodniczący Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej.W czasie swojej wizyty w naszej Izbie pan K. Szulborskispotkał się także z przewodniczącym Okręgowej Rady LOIIBZbigniewem Miturą i przewodniczącym Okręgowej KomisjiKwalifikacyjnej – Bolesławem Horyńskim.Podczas tegorocznej wiosennej sesji egzaminacyjnej 105osobom udało się zdać egzamin na uprawnienia budowlanewe wszystkich specjalnościach.Wszystkim gratulujemy i życzymy sukcesów zawodowych!(elle)UWAGA!W związku z zaplanowaną na dzień 27.10.2009 r.drugą sesją egzaminacyjną na uprawnienia budowlanewe wszystkich specjalnościach Okręgowa KomisjaKwalifikacyjna Lubelskiej Okręgowej Izby InżynierówBudownictwa w Lublinie zawiadamia, że wnioskina uprawnienia budowlane przyjmowane będą do11.09.2009 r. Szczegółowe informacje uzyskać możnaw biurze Izby lub telefonicznie: 081 741-41-83.Egzamin czas zacząć! – mówi W. Nurekz komisji egzaminacyjnejPrzed wejściem na salę egzaminacyjnątrzeba złożyć podpis i zabrać pytania…A. Adamczuk, przewodniczący komisji na egzaminie ustnymprzekazuje teczkę z pytaniamiPodczas egzaminu ustnego każdy maczas na przygotowanie odpowiedziEgzamin trwa...Komisja egzaminacyjnaz prof. K. Szulborskim (drugi z prawej)Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA9

Nadzór budowlanyRozmowa z Urszulą Sieteską, Lubelskim Wojewódzkim Inspektorem Nadzoru Budowlanego10-lat budowlanej kontroliW tym roku mija10 – rocznica powstaniaWojewódzkiegoInspektoratu NadzoruBudowlanegow Lublinie. Proszęo dokonanie bilansuUrszula Sieteskatych minionych lati wyłonienie pozytywnychoraz negatywnych aspektówtego okresu?– Pozytywna strona naszej działalnościw mijającym dziesięcioleciu, toprzede wszystkim prowadzone kontrole,które przynoszą duży pożytekz racji zapewnienia bezpieczeństwaużytkowania obiektów budowlanych,przestrzegania prawidłowości realizacjibudów i przestrzegania prawa. Tojest najważniejsze w obszarach naszegofunkcjonowania.Wraz ze zmianami przepisów ustawyPrawo budowlane zwiększyły siękompetencje nadzoru budowlanegoszczebla podstawowego i wojewódzkiego,a w ślad za tym zwiększył sięstan zatrudnienia wysoko kwalifikowanejkadry.Jeżeli chodzi o inwestycje województwalubelskiego dla mnie osobiściebardzo ważną, którą z racji nadzorubudowlanego pilotowaliśmy –kontrolowaliśmy była budowa mostuw Puławach i obwodnicy tego miasta.Byłam tam na kilku etapach realizacjiod rozpoczęcia aż po oddanie doużytkowania i zawsze z przyjemnościąpatrzyłam, jak przebiega front pracy.Gołym okiem widoczna była wysokajakość organizacji budowy a efekt jestimponujący.Minusy zaś to przede wszystkimsamowole budowlane popełniane nieświadomielub świadomie przez inwestorów.Wprawdzie zmniejsza się ichliczba w związku z wprowadzeniemopłat legalizacyjnych, jednak problemten istnieje nadal.Praca w nadzorze nie należy dołatwych. Rozstrzyganie konfliktów,podejmowanie niepopularnych decyzji,pilnowanie przestrzeganiaprawa…– W naszych postępowaniach, niestetytak jest bardzo często, że albojedna strona będzie zadowolona, albodruga. Dlatego też rozstrzygnięcie każdejsprawy musi mieć odzwierciedleniew obowiązującym prawie, gdyż tylkoto pozwala nam prawidłowo rozwiązaćproblem. Przestrzeganie prawa to równieżpodejmowanie działań związanychz określonymi akcjami, jak: kontrolaplaców zabaw, obiektów letniegowypoczynku dzieci i młodzieży, obiektówwielkopowierzchniowych, socjalnych,zalegania śniegu na dachach czyteż inne wynikające z nagłych zdarzeńi katastrof budowlanych. Nie jest to łatwapraca, ale skoro zdecydowaliśmysię tutaj pracować, to znaczy że musimyrealizować zadania ustawowe.Z czym na początku działalnościbyło najtrudniej?– Były problemy lokalowe, kadrowe,finansowe, brakowało środkówtransportu niezbędnych ze względu nacharakter pracy w terenie. O ile, jeszczew Wojewódzkim Inspektoracie niemogliśmy narzekać na brak środkówtransportu, o tyle w powiatach byłobardzo trudno. Powiatowi inspektorzyczęsto korzystali z prywatnych samochodówze względu na brak innej możliwościdojazdu do celu, lecz od 2007roku wszystkie powiatowe inspektoratynadzoru budowlanego mają własnesamochody. Obecne warunki, w jakichpracują zarówno PINB-y oraz WINB sązadawalające, co nie znaczy, że idealne.Pracujemy w pomieszczeniach wynajmowanychod różnych instytucji. Trudnomówić o wynagrodzeniach, jednakmyślę, że obecnie sytuacja także w tymtemacie uległa pozytywnej zmianie.Patrząc z perspektywy lat, coPani zdaniem należałoby w nadzorzebudowlanym zmienić?– Uważam, że nie wszystkie sprawytrafiające do nadzoru powinny byćadresowane do nas. Częstokroć są tobłahe problemy, które można inaczejrozstrzygnąć, np. na drodze dobrosąsiedzkichkontaktów. Niestety, zacietrzewienieczasami bywa tak duże,a na dodatek nie obciążanie żadnej zestron płatnościami sprawia, że z chęciąangażowany jest do tego nadzór. PrzysłowiowyKowalski o trzy palce zieminie odpuści sąsiadowi.Kto może pracować w nadzorze?– Nasi pracownicy muszą mieć wykształceniebudowlane niezależnie odbranży oraz posiadać uprawnienia budowlane.Zatrudnienie w inspektoracieznajdują również prawnicy. Pracownicysą systematycznie szkoleni na różnegorodzaju kursach, seminariach i szkoleniachorganizowanych przez nadzórbudowlany oraz firmy zewnętrzne.Jak ocenia Pani współpracę z lubelskimsamorządem inżynierówi techników budownictwa?– Chciałoby się więcej, ale współpracacały czas się rozwija. Szkolimy sięna wspólnych kursach i seminariach.Moi pracownicy uczestniczą w szkoleniachorganizowanych przez Izbę.Jesteśmy razem w Radzie BezpieczeństwaPracy w Budownictwie, działającejprzy Państwowej Inspekcji Pracy.Od połowy 2006 r. piastuje Panistanowisko Wojewódzkiego InspektoraNadzoru Budowlanego, którenie należy do łatwych. Jak się Paniczuje jako kobieta sukcesu?– Z biegiem lat nabywa się doświadczeniai praktyki. Pracuję w nadzorzebudowlanym już wiele lat. Chcęjednak podkreślić, że wraz ze mną pracujecały zespół doświadczonych pracowników,których cenię za zaangażowanie,wiedzę i chęć identyfikacji sięz inspektoratem. Każdą sprawę trzebarozpatrzyć i rozstrzygnąć. Chciałabym,aby wszystkie znalazły swój pozytywnyepilog, jednak nie zawsze tak jest.W pewnym sensie czuję się jak kobietasukcesu, choć zawsze można zrobićcoś więcej, gdyż zawsze jest pewienniedosyt. Nie jestem odosobnionaw tej pracy. W Polsce na stanowiskachWojewódzkich Inspektorów NadzoruBudowlanego także są kobiety i świetniesobie radzą. Pomaga w tym opanowanie,spokój, znajomość przepisówi życzliwe podejście do każdej sprawy.Rozmawiała:URSZULA KIELLER-ZAWISZA10 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Nadzór budowlanyBudownictwo pod lupąWojewódzki Inspektorat Nadzoru Budowlanego w Lublinie został utworzony 1 stycznia 1999 r. w wyniku reformyadministracyjnej kraju, który dokonał podziału organów administracji publicznej działających w sferze budownictwana ograny administracji architektoniczno-budowlanej i organy nadzoru budowlanego. W tym roku mija 10 rocznicapowstania struktur nadzoru budowlanego.Struktury nadzoru budowlanego na Lubelszczyźnietworzył mgr inż. Wiesław Bocheńczyk,który funkcję Lubelskiego WojewódzkiegoInspektora Nadzoru Budowlanegopełnił do 2001 r. Następnie w latach2002-2006 wojewódzkim inspektorem zostałZdzisław Żurawski, zaś od czerwca 2006 r.funkcję tę pełni mgr inż. Urszula Sieteska,która wcześniej była zastępcą LubelskiegoWojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego.Obecnie zastępcą Lubelskiego WojewódzkiegoInspektora Nadzoru Budowlanegojest Bogusława Maruszewska. Na tereniewojewództwa działają 24 powiatowe inspektoratynadzoru budowlanego.Struktura WINBW skład Inspektoratu wchodzą: trzy wydziały,Zespół ds. Budownictwa Obronności i Bezpieczeństwa,Zespół Organizacyjno-Kadrowyoraz stanowisko głównego księgowego.Wydział Orzeczniczo-Prawny kierowanyjest przez inż. Teresę Siemkowicz. Tutaj rozpatrywanesą odwołania i zażalenia na rozstrzygnięciapowiatowych inspektorów nadzorubudowlanego woj. lubelskiego oraz prowadzitakże postępowania jako organ I instancjiw trybach nadzwyczajnych weryfikacjiaktów administracyjnych. W 2008 r. wydano844 ostatecznych aktów administracyjnych,przekazano 202 odpowiedzi na skargi do WojewódzkiegoSądu Administracyjnego w Lublinie,wydano 112 aktów administracyjnychw trybach nadzwyczajnych.Wydział Kontroli Wyrobów Budowlanychkierowany jest przez mgr inż. WiesławęMakułę. Działa na podstawie przepisów ustawyz 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanychwprowadzonych do obrotu. Kontroleprowadzone u sprzedawców i producentówstanowią podstawę do rozstrzygnięć w I instancji.W 2008 r. w wyniku przeprowadzonych66 kontroli u producentów i 257 kontroliu sprzedawców wydano 127 postanowieńi decyzji administracyjnych.Wydział Inspekcji i Kontroli kierowanyjest przez inż. Adama Ceglarza. Realizuje zadaniawynikające z ustawy Prawo budowlanejako organ I instancji w zakresie kontrolibudów, obiektów w użytkowaniu, pozwoleńna użytkowanie obiektów, których pozwoleniana budowę wydaje wojewoda, w tymusytuowanych na obszarach kolejowych.W wydziale rozpatrywane są także skargi,prowadzone są kontrole powiatowych inspektorównadzoru budowlanego i organówadministracji architektoniczno-budowlanejstarostw powiatowych woj. lubelskiego.W 2008 r. przeprowadzono 233 kontroleoraz wydano 145 decyzji administracyjnychi postanowień.Zespół ds. Budownictwa Obronnościi Bezpieczeństwa kierowany jest przez MariuszaKrzysztofiaka. Rozpatrywane są tusprawy w I instancji dotyczące terenów zamkniętych,służących celom bezpieczeństwai obronności w resortach MON i MSWiA.Bezpieczeństwo naszych dzieciW obszarze zainteresowania nadzoru budowlanegopozostają także kwestie związanez zapewnieniem bezpiecznego wypoczynkudzieci i młodzieży, oczywiście w kontekściedbałości o właściwy stan technicznyobiektów budowlanych, z których korzystają.Działania te prowadzone są w ramach akcji„Bezpieczne wakacje” od 2006 r.Systematycznie sprawdzane są także placezabaw naszych pociech. W 2008 r. lubelskinadzór budowlany skontrolował 815 placówzabaw, 78 obiektów kąpieliskowych, w tym154 pomosty oraz 99 placówek, w którychorganizowany był letni wypoczynek dziecii młodzieży. Na podstawie przeprowadzonychkontroli wydano 26 decyzji administracyjnychi 65 zaleceń pokontrolnych.Zabytkowa LubelszczyznaWojewództwo lubelskie ma liczne zabytkoweatrakcje, które przyciągają tłumy turystów.Wśród nich chociażby renesansowy Zamośćz unikalnym zespołem Starego Miasta,Lublin z Kaplicą św. Trójcy na Zamku Lubelskim,czy tzw. trójkąt turystyczny – KazimierzDol., Puławy i Nałęczów.Zabytkowa zabudowa to duży walor regionu,ale także powód zainteresowania i troskiadministracji w obszarze budownictwa.Częstokroć obiekty zabytkowe mają zły stantechniczny i nadzór budowlany musi czuwaćnad tego typu obiektami współpracując ściślez Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.Producentów ci u nas dostatekWażne miejsce w gospodarce regionu zajmujeprodukcja materiałów budowlanych.Na terenie Lubelszczyzny pracują m.in. cementowanie:w Chełmie i Rejowcu, wytwórniebetonu, prefabrykatów oraz wyrobówsilikatowych i ceramiki w Lublinie, Niemcach,Lubartowie, Markowiczach, Długim Kącie; zakładystolarki budowlanej: Pol-Skone w Lublinie,Ferno w Lubartowie, Natura w Bełżcu. Imwięcej producentów tym więcej działań kontrolnychpodejmuje WINB. Fabryki i produktytu powstające są systematycznie sprawdzaneprzez nadzór budowlany szczebla wojewódzkiego.Szkolenia i naradyWojewódzki Inspektorat nadzoru budowlanegopodejmuje wiele działań mającychna celu zwiększenie skuteczności pracy organównadzoru budowlanego na Lubelszczyźnie.Z myślą o rozwoju zawodowymkadry i umożliwienie wymiany doświadczeńorganizowane są wspólne szkolenia oraznarady powiatowych inspektorów nadzorubudowlanego woj. lubelskiego i WojewódzkiegoInspektoratu Nadzoru Budowlanegow Lublinie.(elle)ZADANIA NADZORU BUDOWLANEGOW ŚWIETLE PRAWA BUDOWLANEGOArt. 84.1. Do zadań nadzoru budowlanegonależy:1. kontrola przestrzegania i stosowaniaprzepisów prawa budowlanego;2. kontrola działania organów administracjiarchitektoniczno-budowlanej;3. badanie przyczyn powstawania katastrofbudowlanych;4. współdziałanie z organami kontrolipaństwowej.Art. 84a.1. Kontrola przestrzeganiai stosowania przepisów prawa budowlanegoobejmuje:1. kontrolę zgodności wykonywania robótbudowlanych z przepisami prawabudowlanego, projektem budowlanymi warunkami określonymi w decyzjio pozwoleniu na budowę;2. sprawdzanie posiadania przez osobypełniące samodzielne funkcje technicznew budownictwie właściwychuprawnień do pełnienia tych funkcji;3. sprawdzanie dopuszczenia do stosowaniaw budownictwie wyrobów budowlanych.2. Organy nadzoru budowlanego,kontrolując stosowanie przepisów prawabudowlanego:1. badają prawidłowość postępowaniaadministracyjnego przed organami administracjiarchitektoniczno-budowlanejoraz wydawanych w jego toku decyzjii postanowień;2. sprawdzają wykonywanie obowiązkówwynikających z decyzji i postanowieńwydanych na podstawie przepisówprawa budowlanego.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA11

PrawoKsiążka obiektu budowlanegoKsiążka obiektu budowlanego powinna być założona w dniu przekazania obiektu budowlanego do użytkowaniai systematycznie prowadzona przez okres jego użytkowania. Za jej brak grożą sankcje karnew postaci mandatów.Obowiązek prowadzeniaksiążki obiektubudowlanego wynikaz normy zawartejw art. 64 ustawy z dnia7 lipca 1994 r. Prawobudowlane (t.j. Dz. U.z 2006 r. Nr 156, poz.Wiesław Wiącek1118 z późn. zm), którastanowi, że: właściciel lub zarządca jestobowiązany prowadzić dla każdego budynkuoraz obiektu budowlanego niebędącegobudynkiem, którego projektjest objęty obowiązkiem sprawdzenia,o którym mowa w art. 20 ust. 2 (ustawy),książkę obiektu budowlanego, stanowiącądokument przeznaczony do zapisówdotyczących przeprowadzanych badańi kontroli stanu technicznego, remontówi przebudowy, w okresie użytkowaniaobiektu budowlanego.Obowiązek prowadzenia książkiobiektu budowlanego nie obejmujewłaścicieli i zarządców:1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych;2) obiektów budowlanych:a) budownictwa zagrodowego i letniskowego,b) wymienionych w art. 29 ust. 1 ustawy;3) dróg lub obiektów mostowych, jeżeliprowadzą książkę drogi lub książkęobiektu mostowego na podstawieprzepisów o drogach publicznych.Właściciel lub zarządca obiektu budowlanegojest obowiązany przechowywaćprzez okres istnienia obiektudokumenty budowy i dokumentacjępowykonawczą, a także, instrukcje obsługii eksploatacji: obiektu, instalacjii urządzeń związanych z tym obiektem.Dokumenty te oraz protokoły z kontroliobiektu budowlanego, oceny i ekspertyzydotyczące jego stanu technicznegopowinny być dołączone do książki obiektubudowlanego.Książka powinna być założona w dniuprzekazania obiektu budowlanego doużytkowania i systematycznie prowadzonaprzez okres jego użytkowania.Z treści przytoczonego przepisuwynika, że celem prowadzenia książkiobiektu budowlanego jest systematyczne,uporządkowane dokumentowanieczynności mających znaczenie dla utrzymaniaw sprawności technicznej i użytkowejobiektu budowlanego.Właściciela lub zarządcy obiektu budowlanegodotychczas nikt i nic nie zwalniaz nałożonego na niego podstawowegoobowiązku prawnego, wynikającegoz treści art. 61 ustawy, stanowiącego, iżwłaściciel lub zarządca obowiązanyjest utrzymywać obiekt w należytymstanie technicznym i estetycznym,nie dopuszczając do nadmiernegopogorszenia jego właściwości użytkowychi sprawności technicznej orazużytkować obiekt w sposób zgodnyz jego przeznaczeniem. Nadal właścicielalub zarządcę obowiązuje równieżzapewnienie bezpiecznego użytkowaniaobiektu w razie wystąpienia czynnikówzewnętrznych oddziałujących na obiekt,związanych z działaniem człowieka lubsił natury, takich jak: wyładowania atmosferyczne,wstrząsy sejsmiczne, silnewiatry, intensywne opady atmosferyczne,osuwiska ziemi, zjawiska lodowe narzekach i morzu oraz jeziorach i zbiornikachwodnych, pożary lub powodzie,w wyniku których następuje uszkodzenieobiektu budowlanego lub bezpośredniezagrożenie takim uszkodzeniem, mogącespowodować zagrożenie życia lubzdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienialub środowiska.Dla zdobycia informacji o stanietechnicznym i użytkowym obiektów budowlanychwłaściciel lub zarządca obowiązanyjest w czasie ich użytkowania dopoddawania obiektów kontrolom rocznymi pięcioletnim. Ponadto we wskazanychprawem przypadkach kontrolew zakresie bezpiecznego użytkowaniaobiektów należy przeprowadzać każdorazowopo ich wystąpieniu oddziaływującymna obiekt, a w przypadkachbudynków o powierzchni zabudowyprzekraczającej 2000 m 2 i innych obiektówbudowlanych o powierzchni dachuponad 1000 m 2 kontrole okresowe należyprzeprowadzać dwa razy w rokuw terminach do 31 maja i 30 listopada.Kontrolami okresowymi należy objąćrównież kotły w zakresie sprawdzeniaich stanu technicznego, z uwzględnieniemefektywności energetycznej orazich wielkości do potrzeb użytkowych:a) co najmniej raz na 2 lata opalanychnieodnawialnym paliwem ciekłym lubstałym o efektywnej nominalnej wydajnościponad 100 kW,b) co najmniej raz na 4 lata opalanychnieodnawialnym paliwem ciekłym lubstałym o efektywnej nominalnej wydajności20 kW do 100 kW oraz kotłówopalanych gazem.Co najmniej raz na 5 lat należy przeprowadzićokresową kontrolę polegającąna ocenie efektywności energetycznejzastosowanych urządzeń chłodniczychw systemach klimatyzacji, ich wielkościw stosunku do wymagań użytkowycho mocy chłodniczej nominalnej większejniż 12 kW.Do przeprowadzania okresowychkontroli prawo budowlane wskazujeosoby, które muszą legitymować sięwłaściwymi uprawnieniami. Działalnośćobejmująca sprawowanie kontrolitechnicznej utrzymania obiektówbudowlanych jest uważana zasprawowanie samodzielnej funkcjitechnicznej w budownictwie, dowykonywania której konieczne jestposiadanie właściwych uprawnieńbudowlanych i aktualna przynależnośćdo okręgowej izby inżynierówbudownictwa. Prawo budowlane stanowijednocześnie, że specjalistycznekontrole winny przeprowadzać w zakresie:grawitacyjnych przewodów kominowych(spalinowych, dymowych i wentylacyjnych)osoby mające kwalifikacjemistrza w zawodzie kominiarskim,instalacji elektrycznych, piorunochronnych,gazowych i grzewczych osobyposiadające kwalifikacje wymaganeprzy wykonywaniu dozoru nad eksploatacjąurządzeń, instalacji oraz siecienergetycznych i gazowych.Z okresowych kontroli stanu technicznegoobiektów budowlanych lubich części osoby je przeprowadzającesporządzają protokoły, będące ich samodzielnymiocenami, które należy dołączyćdo książki obiektu budowlanego,dokonując w niej stosownego wpisuo tym fakcie.12 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

PrawoOsoby, które przeprowadzają kontroleokresowe nie posiadają, z tego tytułu,uprawnień do dokonywania wpisów doksiążki obiektu budowlanego, ponieważnie mogą zapewnić systematycznegoprowadzenia całej książki wraz ze zbioremcałej dołączonej do niej dokumentacjii akt.Wpisów do książki dokonują:właściciel,zarządca lubosoba przez nich upoważniona.Prawo budowlane nie określa wymagańkwalifikacyjnych, jakie powinnaposiadać osoba dokonująca wpisów doksiążki obiektu budowlanego. Oznaczato, że właściciel lub zarządca może sampodjąć się takiego obowiązku lub wyznaczyćdo tego osobę zdolną to wykonać,za co bierze na siebie odpowiedzialność.Należy zasugerować by osobaprzewidziana do dokonywania wpisówdo książki miała wykształcenie technicznei znajomość terminologii fachowej.Wpisy do książki powinny być dokonywanew dniu zaistnienia okoliczności,dla której wymagane jest dokonanie odpowiedniegowpisu.Wzór książki obiektu oraz sposób jejprowadzenia określa rozporządzenie MinistraInfrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r.w sprawie książki obiektu budowlanego(Dz. U. Nr 120, poz. 1134).Książka powinna mieć:1) format A-4 i być wykonana w sposóbtrwały, zapewniający przydatność doużytkowania w całym okresie użytkowaniaobiektu.2) strony ponumerowane oraz zabezpieczonew sposób chroniący przed ich usunięciemlub wymianą.Żaden przepis prawa nie wymaga rejestrowaniaksiążki w organie nadzoru budowlanegoani opieczętowywania jej kart.Jeżeli książka jest wykonana w sposóbzabezpieczający strony przed ich usunięciemlub wymianą to zbędne jest stosowaniedodatkowych zabezpieczeń (przesznurowańlub adnotacji o ilości stron),do których stosowania kuszą urzędniczeprzyzwyczajenia.Zawartość książki obiektubudowlanegoWpisy do książki obejmują:1) podstawowe dane identyfikująceobiekt:a) rodzaj obiektu i jego adres,b) właściciela, zarządcę – nazwę lubimię i nazwisko,c) protokół odbioruobiektu – numer i datęsporządzenia,d) pozwolenie na użytkowanieobiektu – nazwęorganu wydającego,numer i datę wydania,e) zmianę właścicielalub zarządcy – numeri datę protokołu przejęciaobiektu,f) wpis o zamknięciuksiążki, datę jej założenia.2) dane ogólne o obiekcie wrazz wykazem dokumentacji,w tym dokumentacji technicznejprzekazanej zarządcy(właścicielowi) przy zakładaniuksiążki;3) plan sytuacyjny obiektuz zaznaczonymi granicamiKsiążka obiektu budowlanego powinna być założonaw dniu przekazania budynku do użytkowanianieruchomości, określającyrównież usytuowanie miejscprzyłączenia obiektu dosieci uzbrojenia terenu orazarmatury lub urządzeń przeznaczonychdo odcięcia czynnikadostarczanego za pomocą tych sieci,a w szczególności gazu, energii elektryczneji ciepła;4) protokoły okresowych kontroli i badańoraz przeprowadzonych remontów i przebudowyobiektu.W tabelach zamieszczonych w książceobiektu budowlanego przewidzianorównież miejsca do dokonywaniawpisów o ewentualnych ekspertyzach,badaniach technicznych, opiniach, orzeczeniachtechnicznych i innych opracowaniachdotyczących obiektu, sporządzanychw okresie jego użytkowania. Sąteż tabele przewidziane do prowadzeniaewidencji protokołów awarii i katastrofobiektu oraz pozwoleń na zmianę sposobuużytkowania obiektu.Wpisy do książki powinny cechowaćsię jednoznacznością i zwięzłością, a jednocześniezawierać dane identyfikującedokument będący przedmiotem wpisu,określać ważne ustalenia w nim zawarte.Dokumenty, które są przedmiotemwpisu do książki, są jednocześnie jej załącznikamii dla utrzymania uporządkowanegozbioru wymagają należytegoopisywania i zanumerowania. Sposóbnumerowania nie jest unormowany i pozostajewewnętrzną sprawą właścicielalub zarządcy. Z dokumentacją powykonawcząi powstającą w czasie użytkowaniaobiektu budowlanego wiąże się obowiązekjej przechowywania przez okresistnienia obiektu budowlanego. Obowiązekten spoczywa na właścicielu lub zarządcy,a wynika z treści art. 63 ustawy.Książka obiektu budowlanego wrazz załączonymi do niej dokumentamimoże być przedmiotem żądania jejudostępnienia do dokonania czynnościkontrolnych przez przedstawiciela organunadzoru budowlanego lub innychjednostek organizacyjnych i organówupoważnionych do kontroli utrzymaniaobiektów budowlanych we właściwymstanie technicznym oraz do kontroliprzestrzegania przepisów obowiązującychw budownictwie. Udostępnianietych dokumentów właściwym organomnależy do obowiązków właściciela lubzarządcy, którym grożą sankcje karne– grzywna w formie mandatu – w sytuacjinie udzielenia informacji lub nieudostępniania żądanych dokumentówzwiązanych z utrzymaniem obiektu budowlanego.Karą grzywny w formie mandatukarnego zagrożone są również zaniedbaniaw przechowywaniu dokumentóww okresie użytkowania obiektu budowlanegooraz prowadzeniu książki obiektubudowlanego. Orzekanie w tych sprawachnastępuje na podstawie przepisówKodeksu postępowania w sprawacho wykroczenia.mgr inż. WIESŁAW WIĄCEKLubelski Inżynier BUDOWNICTWA13

Ciekawe realizacjeJabłka z chłodni jakW Polubiczach (gm. Wisznice) otwarto w maju 2009 r. największą na Lubelszczyźnie oraz w kraju przechowalnięowoców i warzyw mogącą pomieścić 5 tys. ton towaru. Przy jej budowie zastosowano nowoczesnerozwiązania techniczne i technologiczne, m.in. komory chłodnicze z kontrolowaną atmosferą.Nowoczesna sortownica dzieląca jabłka pod względem wielkości i koloru– mówi M. HryciukW maju minionego roku ZrzeszenieProducentów Owoców i Warzyw „SAD-POL” z Polubicz (gm. Wisznice) otrzymałopozwolenie na budowę przechowalni.Pół roku później była już gotowa do załadunku.W nowoczesnym kompleksiemagazynowo-przechowalniczym na powierzchniokoło 6 tys. mkw. znalazły sięm.in. 24 komory chłodnicze i nowoczesnasortownia z pakownią.Koszt jej realizacji wyniósł 18,5 mln zł,z czego ponad 5 mln zł wpłacili członkowieZrzeszenia Producentów Owocówi Warzyw „SAD-POL”, zaś pozostałe pochodziłyz funduszy unijnych i budżetupaństwa. Nowy kompleks magazynowo-przechowalniczypozwoli 48 udziałowcomzrzeszonym w „SAD-POL-u” naznaczne poprawienie swojej pozycji,gdyż umożliwia im właściwe warunki doprzechowywania owoców i warzyw orazsprzedaż odpowiedniej jakości towaru,dzięki zastosowaniu nowoczesnychtechnologii.– Nowa inwestycja poprawia możliwościsprzedaży oferowanych przez nasowoców i warzyw. Dodatkowo powstałynowe miejsca pracy. Teraz musimy zadbaćo wypromowanie naszej marki i rozwijanierynków zbytu – mówi Stanisław Dragan,prezes „SAD-POL-u”.Trochę danych technicznychKompleks magazynowo-przechowalniczypowstał na działce o powierzchni18 tys. mkw. Łączna kubatura wszystkichobiektów wynosi ponad 49 tys. m sześć.W skład kompleksu wchodzą m.in.:budynek przechowalni z kontrolowanąatmosferą; budynek sortowni z pakowniąi częścią socjalno-biurową; magazynopakowań; dok transportowy dla samochodówTIR połączony z pakownią; wagadla TIR. Wszystko stanowilogiczny ciąg przyjmowaniatowarów, jego sortowania,rozwożenia dokomór chłodniczych lubewentualnie pakowaniai załadunku do ciężarówektransportowych.Budynek przechowalniz kontrolowaną atmosferąma ponad 4 tys. mkw. powierzchnii kubaturę ponadJabłka z taśmy sortującej wpadajądo specjalnych pojemników, a następnie…35 tys. m sześć. Budynek z nowoczesnąsortownią połączoną z pakowniąoraz częścią socjalną liczy ponad1,3 tys. mkw., natomiast magazynopakowań ma 520 mkw.– Obiekt został zaplanowanyi zaprojektowany zgodnie z nowoczesnymitrendami obowiązującymiprzy tego typu działalności. Logistycznerozwiązanie całego kompleksupozwala na jednoczesne bezkolizyjnewykonywanie wielu zadań– podkreśla Mieczysław Hryciuk,manager zrealizowanego projektu.Komory pod szczególnąkontroląKomory chłodnicze z kontrolowanąatmosferą to najnowocześniejszerozwiązanie stosowanew przemyśle przechowalniczym.Kompleks w Polubiczach liczący 24komory to największa tego typu inwestycjaw Polsce.Każda z komór z kontrolowaną atmosferąliczy 170 ton pojemności. Przy ich budowiezastosowano konstrukcję stalowoszkieletowąopartą na prostokątnej siatcemodularnej 12,0 – 6,0 – 12,0 m. W siatkęsłupów wewnętrznych i zewnętrznychwprowadzona została zimno i ciepłoochronna obudowa komór przechowalniczychw postaci płyt warstwowychz rdzeniem poliuretanowym.Dźwigary dachowe, trzyprzęsłowew kształcie trójkąta równoramiennegooparte zostały skrajnie w węzłach ciągłychrygli kratowych ram podłużnychskrajnych oraz pośrednio w węzłach ciągłychrygli kratowych ram podłużnychwewnętrznych.Ramy za pośrednictwem swoich słupówoparte są punktowo, przegubowo nażelbetowej konstrukcji stóp fundamentowych.Ramy nośne podłużne stanowiągłówne elementy nośne szkieletowejkonstrukcji budynku przechowalni. Ramyszczytowe usytuowane są w osiach ścian… każdy pojemnik wyładowuje jabłkona właściwą mu taśmę14 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Ciekawe realizacjez saduzewnętrznych, poprzecznych. Złożone sąz ciągłego wieloprzęsłowego rygla kratowegoopartego na słupach równomiernierozstawionych co 6 m. Ramy szczytowestanowią również główne zabezpieczeniestateczności w kierunku poprzecznym.Ramy poprzeczne spełniają identycznefunkcje, jak ramy szczytowe.Szkielet stalowy stanowi konstrukcjęnośną dla stropów podwieszanych orazNowoczesne komory chłodnicze z kontrolowaną atmosferąobudowy ścian komór gazowych znajdującychsię wewnątrz szkieletu. Pokryciedachowe wykonano z blachy trapezowejT55 mocowanej do płatwi zetowychopartych punktowo w węzłach pasa górnegokratownic. Konstrukcja zrealizowanaw technologii spawanej i skręcanej zestali zwykłej węglowej.Technologia chłodnicza i kontrolowanejatmosfery ULO– Najlepszą technologią przeznaczonądo długotrwałego przechowywaniaowoców i warzyw jest kontrolowanaatmosfera – zauważa Cezary Zalewskiz firmy PPUH ATMO-CONTROL.– Wymaga ona obniżenia temperatury,obniżenia stężenia tlenu oraz utrzymaniaodpowiedniego stężenia dwutlenkuwęgla.Do utrzymania właściwego stężeniadwutlenku węgla wydzielanego przezowoce w procesie oddychania stosujesię płuczki z węglem aktywowanym.Do obniżania natomiast temperaturyw komorach używane są glikoloweoraz freonowe instalacje chłodnicze.Zadaniem glikolowego układu chłodniczegojest szybkie schłodzenie owocówlub warzyw po zbiorze, oraz utrzymaniestabilnej temperatury i wysokiejwilgotności w okresie długotrwałegoprzechowywania.Komory w wykonaniu gazoszczelnymsą wyposażone w przesuwne drzwi chłodniczegazoszczelne z oknem rewizyjnym.Urządzenia przeznaczone do kontrolowanejatmosfery w każdym segmencieblokuumieszczone są w maszynowni naantresolach w korytarzu transportowym.Realizacja inwestycjiKompleks magazynowo-przechowalniczyrealizowany był w dwóch etapach:1. Etap pierwszy trwający 6 miesięcy (odmaja 2007 r. do października 2007 r.)‐ budynek sortowni z pakownią i częściąsocjalno-biurową.2. Etap drugi trwający 6miesięcy (od maja 2008 r.do października 2008 r.)– budynek przechowalniz kontrolowaną atmosferą,magazyn opakowań,łącznik, dok transportowydla samochodów TIR orazobudowa wagi, utwardzenieplacu manewrowego,ogrodzenie terenu, stacjatransformatorowa.C. Zalewski (z lewej) i R. Rosołowski (z prawej)odpowiadający za realizację komór chłodniczychz kontrolowaną atmosferąProjekt całego kompleksu magazynowo– przechowalniczegopowstał w Przedsiębiorstwie Wielobranżowym„Horyzont MieczysławHryciuk” z Białej Podlaskiej.Generalnym wykonawcą inwestycjibyło Przedsiębiorstwo InżynieryjneBZM-WARMEX Sp. z o.o z Warszawy,natomiast wykonawcą instalacjichłodniczych i kontrolowanejatmosfery była firma PPUH ATMO-CONTROL z Siedlec.URSZULA KIELLER‐ZAWISZATO WARTO WIEDZIEĆ…Kompleks magazynowo-przechowalniczywybudowany został nadziałce o powierzchni 18 000 m 2Łączna kubatura wszystkich obiektówwynosi 49 305,56 m 3Łączna powierzchnia użytkowawynosi 6 050,03 m 2W skład kompleksu wchodzą:Budynek przechowalni z kontrolowanąatmosferąKubatura: 35 326,34 m 3Powierzchnia użytkowa: 3 868,21 m 2Budynek sortowni z pakownią,częścią socjalno-biurową orazłącznikiemKubatura: 9 618,84 m 3Powierzchnia użytkowa: 1 303,20 m 2Magazyn opakowańKubatura: 2 738,72 m 3Powierzchnia użytkowa: 520,02 m 2Dok transportowy dla samochodówTIR połączony z pakowniąKubatura: 974,86 m 3Powierzchnia użytkowa: 180,10 m 2Waga dla samochodów TIRKubatura: 646,80 m 3Antresola pod maszynę do sklejaniakartonów w budynku przechowalniz sortowniąPowierzchnia użytkowa: 178,50 m 2Utwardzenie placu manewrowegoo powierzchni 6 032 m 2Ogrodzenie terenu 585 mb.Oficjalne otwarcie kompleksu przechowalniczo-chłodniczegoodbyło się 23 maja br. Uczestniczył w nim Marek Sawicki,Minister Rolnictwa i Rozwoju WsiLubelski Inżynier BUDOWNICTWA15

DrogownictwoGroźne konsekwencjeW ostatnich latach nastąpił w Polsce znaczący wzrost zainteresowania infrastrukturą drogową, spowodowanywyraźną pomocą ze strony Unii Europejskiej. Przydzielone środki pomogły w szybszym rozwoju siecidróg, przejść granicznych oraz sieci kolejowej. Brak jednak odpowiednich przepisów oraz niedoskonała administracjauniemożliwiają prawidłowe tempo wzrostu inwestycji w naszym kraju.Jerzy EkiertJednym z problemów, jaki obecnie dotyczyPolski jest niski poziom bezpieczeństwaruchu drogowego w porównaniu z naszymizachodnimi sąsiadami. Modernizacjaistniejących i budowa nowych dróg w krajuw oparciu o wielkość natężenia ruchu orazjego prognozy stwarzają możliwość poprawytej sytuacji.Bezpieczeństwo ruchu drogowegoWiększość polskich miast ma duże problemytransportowe wynikające z jednejstrony z szybkiego wzrostu wskaźnika motoryzacji,a z drugiej strony z nieodpowiedniejpolityki rozwoju drogownictwa. Zarządcydróg nie zwracają dostatecznej uwagi naDamian Łokajniski poziom bezpieczeństwa, jaki panujena drogach. W Polsce ponad 70% wypadkówdrogowych zdarza się w terenie zabudowanym, w tym60% w miastach. Zagrożenie mieszkańców średnich i dużychpolskich miast, wyrażane liczbą osób zabitych w wypadkachdrogowych na 100 tys. mieszkańców jest około dwukrotniewyższe niż w miastach Europy Zachodniej.Nie możemy również być zadowoleni z poziomu bezpieczeństwapieszych i rowerzystów. Znikome powstawanieścieżek rowerowych zmusza rowerzystów do poruszania siępo zatłoczonych ulicach zwiększając tym samym możliwośćpowstania niebezpiecznych zdarzeń.Aby poprawić poziom bezpieczeństwa ruchu drogowegonależałoby wyeliminować pierwotną przyczynę powstawanianegatywnych zdarzeń drogowych. W wielu krajach naetapie planowania i projektowania, zaczęto stosować międzyinnymi audyt bezpieczeństwa ruchu drogowego. Wykonujągo eksperci zajmujący się bezpieczeństwem ruchu drogowego(brd). Na podstawie doświadczeń tych państw ocenia się,że większość zaleceń audytu jest uwzględniana w projektachprzebudowy elementów sieci drogowych, co gwarantuje ichwysoki poziom z punktu widzenia bezpieczeństwa ruchudrogowego (brd).Niestety, w Polsce audyt „brd” obowiązuje od 21 kwietnia2004 r. tylko w procesie projektowania dróg krajowych i tow ograniczonym zakresie. W naszym kraju w praktyce drogowejaudyt „brd” powinien być procesem obowiązującym dlawszystkich rodzajów dróg, nie tylko na etapie projektu koncepcyjnegoi budowlanego, ale także na etapie planowaniarozwoju sieci drogowej miasta.Jak wskazują badania, już na etapie tych prac pewne decyzjemają nieodwracalny wpływ na bezpieczeństwo ruchudrogowego. Na przykład w USA audyt obowiązuje na wszystkichsześciu etapach realizacji każdego przedsięwzięcia drogowego,tj. na etapie: planowania; studium wykonalności;projektu koncepcyjnego; projektu budowlanego; projektuwykonawczego; okresu porealizacyjnego.Ekonomiczna ocena efektywności „brd”Efektywność podjętych działań w celu poprawy „brd”powinno być również oceniane z ekonomicznego punktuwidzenia. W tym celu można posłużyć się ekonomicznymwskaźnikiem efektywności ekonomicznej:gdzie:K j- koszty podjętych działań na analizowanym elemenciesieci [zł];K jo, K jM‐ przeciętne koszty zdarzeń drogowych w ciągu rokuna analizowanym j-tym elemencie sieci drogowej, odpowiednioprzed rozpoczęciem działań i po ich zakończeniu; koszty tenależy określić na rok obliczeniowy, tj. rok, w którym dokonanodziałania poprawy „brd” [zł/rok];r ‐ stopa procentowa (dyskontowa) [%];n ‐ liczba lat biznesu ekonomicznego (obliczanych korzyści) [lat];k k‐ przeciętny koszt kolizji drogowej odniesiony do cen rokuobliczeniowego [zł];WB2 jO, WB2 jM- wartość wskaźnika liczby ekwiwalentnychzdarzeń drogowych na j-tym analizowanym elemencie siecidrogowej, odpowiednio przed rozpoczęciem działań i po ichzakończeniu [ekw. zdarzeń/rok];WB2 O, WB2 M‐ średnie wartości wskaźnika liczby ekwiwalentnychzdarzeń drogowych na wszystkich elementach siecidrogowej, odpowiednio przed rozpoczęciem działań i po ichzakończeniu [ekw. zdarzeń/rok].Zrealizowane działania związane z przebudową lub zmianąorganizacji ruchu uznaje się za ekonomicznie efektywne,jeśli: Ej ≥ 1Przyczyny zdarzeń drogowychPrzyczyny zdarzeń drogowych można podzielić na trzyczynniki wywołujące je: pojazd; użytkownik drogi; środowiskodrogi. Dane statystyczne policji wskazują, że prawie wszystkiezdarzenia drogowe powstają w wyniku błędu człowieka. Nadmiernaprędkość, brawura, zmęczenie, nieodpowiedzialność,stan emocjonalny to wszystko można przypisać do użytkow-16 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Drogownictwociąg dalszy ze str. 17Przy takim oznakowaniu kierowca zmuszony jest do głębszejanalizy sytuacji na tym skrzyżowaniu, podejmowania decyzjiadekwatnych do sytuacji komunikacyjnej. Kierowca niemoże jeździć po nim „na pamięć”. Zdjęcie wykonano w godzinachrannych (przed szczytem porannym zdj. 4 i zdj. 5).Zdj. 4 Skrzyżowanie w śródmieściu Amsterdamu (widok z boku)Zdj. 5 Skrzyżowanie w śródmieściu Amsterdamu (widok z przodu)Można zauważyć, jak skąpo „ubrane” jest to skrzyżowanie takżew oznakowanie pionowe. Świadczy to o wysokim poziomie zaufaniado użytkowników ruchu drogowego, a tym samym kierowcazwiększa swoją możliwość prawidłowego odbierania bodźców.Tendencje krajowe i zagraniczneWedług zachodnich specjalistów zajmujących się ruchemdrogowym skrzyżowanie, na którym nie ma żadnych znakówjest bezpieczniejsze, gdyż kierowcy nie mając pewności, że mająpierwszeństwo zwalniają i przejeżdżają skrzyżowanie ostrożniej.Zgodnie z tą teorią wszechobecne pasy, wysepki, znaki usypiająnaszą czujność. Do takich wniosków doszli brytyjscy i holenderscydrogowcy, czego przykładem są powyższe zdjęcia.Bardziej radykalnie do problemu likwidacji oznakowaniaswoich ulic podeszły władze holenderskiego miastaDrachten, gdzie zainicjowali projekt „nagich ulic”, czyli drógbez oznakowania. Pomysł okazał się sukcesem. Po usunięciusygnalizacji i znaków drogowych, liczba wypadków spadłaz blisko 40 rocznie do dwóch. Stanowczo zmalała liczba wypadkówna zatłoczonej ulicy Kensington w Londynie, kiedyusunięto z niej sygnalizację świetlną. Trzykrotnie zmniejszyłasię wówczas liczba wypadków z udziałem pieszych.Problem przeznakowania naszych dróg i ulic został takżezauważony w wielu polskich miastach i w niektórych zarządachdróg zamiejskich. Nieśmiało rozpoczęto pierwszeeksperymenty polegające na zniesieniu pierwszeństwa przejazduna skrzyżowaniach ulic osiedlowych na kierunkachgłównych i zastąpienie go zasadą pierwszeństwa nadjeżdżającegoz prawej strony oraz likwidację sygnalizacji świetlnej.Nad ograniczeniem ilości znaków drogowych pracują władzeBytomia Odrzańskiego, Nowej Soli, Torunia. Władze Białegostokuzainicjowały w tej sprawie szeroką dyskusję.Generalna zasada strefy „nagich ulic” to nieomal całkowitybrak oznakowania dróg. Pozostawia się jedynie znakiostrzegawcze w rejonach szkół i znaki zakazu zatrzymywaniasię. Znikają natomiast przejścia dla pieszych i pasy z jezdni.Skrzyżowania w takiej strefie są równorzędne i obowiązujew niej ograniczona prędkość do 30 km.Widać także wzrastające zainteresowanie ograniczaniemoznakowania dróg i ulic wśród biur projektowych oraz zarządcówruchem drogowym. Ograniczenie ilości znaków drogowych towzrost bezpieczeństwa i zmniejszenie nakładów inwestycyjnych.WnioskiObecne działania, mające podnieść bezpieczeństwo ruchudrogowego przejawiające się w zamiarze uwidocznieniaza pomocą znaków drogowych wszystkich przewidywalnychi nieprzewidywalnych sytuacji w ruchu drogowym (nadmiernailość znaków) zmierzają w odwrotnym kierunku do planowanego.Bezpieczeństwo ruchu nadal maleje. Doświadczenia, jakiemają kraje należące do Unii Europejskiej powinny być szczególnieanalizowane i w jak najszerszym zakresie stosowanew Polsce. Należy zacząć kształtować właściwe nawyki, odchodzićod typowych rozwiązań w organizacji ruchu drogowego,dostosować poziom bezpieczeństwa ruchu do panujących potrzebwszystkich użytkowników. Wiedza, jaką udało się zdobyćoraz wyniki badań naukowych z zakresu bezpieczeństwa ruchudrogowego powinny być przekazywane kadrze drogoweji jednostkom administracyjnym, które są odpowiedzialne zazarządzanie ruchem i opiniowanie dokumentacji projektowejw celu ich akceptacji i szybkiego wdrażania.Ze względu na olbrzymi wpływ geometrii drogi (ulicy)oraz wynikających z niej sposobów oznakowania biorąc poduwagę bezpieczeństwo ruchu, należy zwiększyć wymogi stawianeosobom opracowującym projekty organizacji ruchu,jak i osobom opiniującym te projekty. Powinny one legitymowaćsię uprawnieniami budowlanymi w zakresie projektowaniai wykonawstwa dróg bez ograniczeń. Obecnie nie musząone spełniać takiego warunku, co jest karygodnym niedopatrzeniem,mającym także wpływ na bezpieczeństwo ruchu.mgr inż. JERZY EKIERTmgr inż. DAMIAN ŁOKAJStowarzyszenie Inżynierówi Techników Komunikacji RPOddział LublinBibliografia[1] Zielińska A.: Alarm dla polskich miast, BRD 4/2002 .[2] Wells P.: Benefits of Road Safety Audit. 10 th Int. ConferenceTraffic Safety on Two Contents. VTI. TRB. BASt. Malmo1999.[3] Cardimen F.: Baza danych o wypadkach drogowychoraz audyt brd – jak zmienić życie i pieniądze. Materiałymiędzynarodowego seminarium GAMBIT 2002, Gdańsk2002.[4] Tymczasowa instrukcja oceny efektywności ekonomicznejprzedsięwzięć drogowych i mostowych. Warszawa,Instytut Badawczy Dróg i Mostów 1997.18 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

EkologiaDylematy z Naturą 2000Sieć Natura 2000 tworzona jest na podstawie przepisów Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej(art. 3 ust.1). Składa się ona z obszarów cennych przyrodniczo wyznaczonych na podstawie występującychtam siedlisk, roślin i zwierząt. W sieć Natura 2000 wchodzą dwa typy obszarów: obszary specjalnej ochronyptaków ‐ OSOP i specjalne obszary ochrony siedlisk ‐ SOOS.Obszary specjalnejochrony ptaków tworzonesą na podstawieprzepisów DyrektywyPtasiej (art. 4 ust.1)w odniesieniu do zagrożonychgatunkówlęgowych w Europie,Franciszek Ząbekwymienionych w ZałącznikuI niniejszejDyrektywy. Specjalne obszary ochronysiedlisk, SOOS – tworzone są na podstawieDyrektywy Siedliskowej (art. 3 ust. 1)w odniesieniu do siedlisk oraz zagrożonychgatunków flory i fauny w Europie,z wyjątkiem ptaków, o których jestmowa w Dyrektywie Ptasiej.Transpozycja dyrektywy Rady92/43/EWG do prawa polskiegoDokonanie transpozycji dyrektywyjest oczywistym obowiązkiem państwaczłonkowskiego. Terminem końcowymdla państw nowoprzyjętych do Unii Europejskiej,w tym Polski, obowiązek powstałz dniem uzyskania członkostwa, tj.1 maja 2004 r., gdyż w tym zakresie niezostały przewidziane okresy przejściowe.Dostosowanie naszego prawa do wymagańdyrektywy Rady 92/43/EWG (z dnia21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedliskprzyrodniczych oraz dzikiej faunyi flory) było rozłożonym w czasie procesem,którego ostatnim etapem stała sięustawa z dnia 18 maja 2005 r. o zmianieustawy – Prawo ochrony środowiskaoraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 113,poz. 954), realizująca także inne cele politykiochrony środowiska. Potrzeba dokonaniatranspozycji omawianej wyżejdyrektywy była już wcześniej motywemgłównym uchwalenia w dniu 16 kwietnia2004 r. Ustawy o ochronie przyrody(Dz. U. Nr 92, poz. 880).Prawo ochrony środowiska, o którymmowa wyżej, np. nie było jasne,z którym etapem rozbudowanych procedurokreślanych przepisami kilkuustaw, powinno być związane zezwolenie(tzw. decyzja główna) na realizacjęprzedsięwzięcia. Pojawiła się, więcpotrzeba kolejnej nowelizacji, któraobjęła zarówno ustawę o ochronieprzyrody, jak i ustawę – Prawo ochronyśrodowiska. Nowe przepisy weszływ życie z dn. 28 lipca 2005 r.Natura 2000 chroni obszary cenne przyrodniczoIstniejący stan prawny w zakresieobszarów Natura 2000 składa się zatemz przepisów tych dwóch ustaw, uzupełnionycho akty wykonawcze. Przedewszystkim chodzi o: rozporządzenie MinistraŚrodowiska z dnia 21 lipca 2004 r.w sprawie obszarów specjalnej ochronyptaków Natura 2000 (Dz. U. Nr 229,poz. 2313); rozporządzenie MinistraŚrodowiska z dn. 30 marca 2005 r.w sprawie trybu i zakresu opracowaniaprojektu planu ochrony dla obszaruNatura 2000 (Dz. U. Nr 61 poz. 549),rozporządzenie Ministra Środowiskaz dnia 30 maja 2005 r. w sprawie typówsiedlisk przyrodniczych oraz gatunkówroślin i zwierząt wymagających ochronyw formie wyznaczenia obszarów Natura2000 (Dz. U. Nr 94, poz. 795).Ustawa o ochronie przyrody poświęcaobszarom Natura 2000 artykuły 25-39.Tworzą one fragment rozdziału 2 „Formyochrony przyrody”. Według art. 25 siećobszarów Natura 2000 obejmuje obszaryspecjalnej ochrony ptaków orazspecjalne obszary siedlisk. Art. 33 ust. 1Ustawy o ochronie przyrody (objętyzmianami) wprowadza generalny zakazpodejmowania działań mogącychw znaczący sposób pogorszyć stan siedliskprzyrodniczych oraz siedlisk gatunkówroślin i zwierząt, a także w znaczącysposób wpłynąć negatywnie nagatunki, dla których ochrony zostałwyznaczony obszar Natura 2000, z zastrzeżeniemart. 34. Klauzula odesłaniado artykułu 34 powoduje, że mimo generalnegozakazu pozostaje otwartadroga do zalegalizowania działań, takżetych niosących z sobą negatywneoddziaływania na obszary Natura 2000.Tryb udzielania stosownych zezwoleńjest przedmiotem art. 34.Na obszarach Natura 2000 możnazbudować prawie wszystko przy zachowaniuwymogów ekologicznychpoza enklawami, na których występujągatunki roślin i zwierząt, dla którychochrony został wyznaczony obszar Natura2000 oraz na podstawie dokumentacjiuzgodnionej ze wszystkimi służbamiochrony środowiska.ciąg dalszy na str. 20Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA19

BudownictwoKładki dla pieszychJuż od zarania dziejów sieć dróg, od ścieżek wydeptanych w stepachi dżunglach, do nowoczesnych szlaków komunikacyjnych, stanowiłacywilizacyjny i kulturowy krwioobieg. Na pierwszych wybudowanychprzez człowieka drogach, trudno było pokonywać przeszkody, którymibyły rzeki, kaniony i jary. Wystąpiła więc potrzeba budowy przepraw.Były nimi brody, kładki oraz pierwsze prymitywne mosty.Wiesław PomykałaW celu ich dostosowaniado narastającychstale potrzeb,człowiek stopniowozdobywał wiedzęw zakresie technikiich budowania.Wiedzę tę nabywałw sposób empiryczny,wyciągając wnioski z obserwacjiwcześniej budowanych przepraw. Długijednak okres dzielił człowieka pierwotnego,który przez rwące strumienieprzechodził po pniu zwalonego drzewa,od czasów w którym powstały pierwszebudowle mostowe, nie mówiąc o wznoszonychprzez Rzymian wspaniałych kamiennychmostach i akweduktach.Rozwój konstrukcji kładek w zarysiehistorycznymOmawiając i przedstawiając współczesnekonstrukcje kładek dla pieszych,które fascynują swymi rozwiązaniami,tak w zakresie konstrukcji, jak równieżzdj. 1 Kładka w Alpach – Szwajcariaarchitektury, nie można nie wspomniećo ich pierwowzorach pochodzącychz dawnych okresów dziejowych. Kładkidla pieszych były bowiem pierwszymiobiektami mostowymi budowanymiprzez człowieka.Początkowo jednak przez niewielkierzeki przechodzono po układanychblokach kamiennych, które w razie podniesieniasię poziomu wód, układanow kilku warstwach. Dla wygody przejściaukładano na nich drewnianekłody. W ten sposóbpowstały pierwsze prymitywnekonstrukcje belkowe.Czasami jednak korytarzek były zbyt głębokie,a brzegi zbyt strome, żebymożna było wykonać tegotypu przeprawę. Wówczaspodpatrując naturę, okazałosię, że przez związaniezwisających gałęzi drzewi pnączy, można było spleśćliny i przerzucając je na drugibrzeg, zawiesić na nich plecione matyi w ten sposób przedostać się na przeciwległybrzeg. W tym również przypadkukonstrukcje te stały się wzorem dlaprzyszłych mostów i kładek wiszących.Konstrukcje takich kładek przetrwałydo dziś, i są budowane nadal w AmeryceŚrodkowej, w Afryce i Azji, co przedstawionona przykładzie zdj. 1.Od Starożytności przez Średniowiecze,Renesans, Oświecenie,aż do czasów współczesnych,wybudowanotysiące mostów (tak je bowiemwówczas nazywano),które jednak z charakteruruchu były kładkami.W starożytnych Chinachbudowano kładkio konstrukcjach drewnianychwspornikowych wrazz budynkami– przykrywającje dachem. Były one częstomiejscem zebrań i spotkań.Należy jednak w tym miejscuwspomnieć, że budowanekładki w Chinach byływażnym elementem jednościestetycznej, filozoficzneji duchowej. Wśród nich byłyteż charakterystyczne dlatego kraju kładki zygzakowe.Legenda mówi, że kładki tezdj. 2 Kładka zygzakowa w Chinach Szanghajprojektowane były w ten sposób by pokrzyżowaćplany diabłom. Jeden z tychobiektów wybudowany w XVI w., stalepoddawany zabiegom remontowymistnieje do dziś (zdj. 2).Począwszy od wieku VII wpływychińskie w zakresie budowy konstrukcjidrewnianych dotarły do Japonii. Jednymz tych obiektów który do dziś istniejei jest atrakcją dla turystów to kładkałukowa Kintai – Kyo nad rzeką Nishiki(zdj. 3). Kładka ta została wybudowanaw 1673 r.W Europie szczególne uznaniew zakresie budowy kładek, a następniemostów od setek lat mieli rzemieślnicyszwajcarscy. Jednym z wielu przykładówtego budownictwa jest kładka w Lucernieo nazwie Kapellenbrucke. Ma onadługość 200 m i pochodzi z 1333 r. Popożarze została odbudowana i dalej zachwycazwiedzających.Konstrukcje współczesneW ostatnich latach, głównie w związkuz rozpoczęciem nowego tysiąclecia,wybudowano w świecie wiele interesujących(niekiedy fascynujących) kładekdla pieszych. Przy ich projektowaniu istniejeobecnie bardzo ostra rywalizacjaciąg dalszy na str. 22zdj. 3 Kładka Kintai- Kyo – Japonia bud. XVII w.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA21

Budownictwociąg dalszy ze str. 21zdj. 4 Kładka wstęgowa przez kanał Ren – Men w Lessingw zakresie nie tylko coraz doskonalszychkonstrukcji, ale również architektury.W rywalizacji tej biorą udział najsłynniejsiinżynierowie i architekci. Kładki dlapieszych stały się obecnie integralnymielementami nie tylko autostrad i drógszybkiego ruchu, ale również układówkomunikacyjnych miast.Są one odbiciem nowego podejściado tworzenia nowoczesnej infrastruktury,a ich podstawową funkcją jest separacjaruchu pieszego i kołowego, a więcz jednej strony zwiększenie przepustowościciągów drogowych i ulic, z drugiejnatomiast poprawa bezpieczeństwapieszych. Podejmując jednak prace koncepcyjnedotyczące ich budowy należypamiętać, że powinny one umiejętniebyć wpisane w krajobraz miejski, a jakobudowle wyniesione nad teren, będąctym samym bardzo widocznymi, krajobrazten dowartościować i ubogacić.Stąd też nie należy się dziwić, że troskąurbanistów i architektów jest, aby kładkidla pieszych były elementami świadomegokształtowania krajobrazu, a jednocześnieprzyjazne człowiekowi.Ważnymi znamionami kładek jestich kształt, ale też kolorystyka. Czynnikite, co przedstawiamy na przykładachmogą niekiedy nadawać im cechdzieła sztuki. Łącząc z kolei konstrukcjęz umiejętnie dobranymi elementamiwyposażenia, może to wspólnie tworzyćnową jakość estetyczną, dostosowanądo lokalnego krajobrazu jakodominantę, wyraźnie podkreślającątzw. sztuczne piękno stworzone przezczłowieka.Obecnie projektowanie nowoczesnychkładek dla pieszych, co należyszczególnie podkreślić, wynika z praktycznienieograniczonychmożliwości obliczeniowych,wdrażanianowoczesnych technologiioraz zastosowania corazdoskonalszych materiałówkonstrukcyjnych i elementówwyposażenia. W sukursprzyszła tu między innymiinżynieria kosmiczna, z którejszereg osiągnięć jest aktualnieprzenoszonych doinżynierii lądowej. Czynnikite stwarzają duże pole dorozwinięcia w tym zakresieinicjatywy twórczej na miaręXXI wieku.Nowe rozwiązaniakonstrukcyjne polegającoraz częściej na stosowaniumateriałów niekonwencjonalnych.Dotycząone betonów o wysokichi superwysokich wytrzymałościach,kompozytówpolimerowych, nowychgatunków stali, aluminium,drewna a równieższkła. Np. drewno jako surowiecwykorzystywanydo konstrukcji mostowychod najdawniejszych czasów,wróciło do łask i jestobecnie coraz częściej stosowanei to nie tylko jakoelementy pomocnicze, alerównież elementy konstrukcyjne– przy budowiemostów i kładek. Doskonalącjakość realizacji wszystkichelementów konstrukcyjnychz drewna, stopień optymalizacjiw tworzeniu detali i planowania całegosystemu nośnego, gwarantują stworzeniewytrzymałej, stabilneji ekonomicznej konstrukcji.Uwzględniając kwestie związanez ochroną środowiska,powstają szczególnie wartościowenie tylko kładki, alerównież mosty, pięknie wkomponowanew środowisko naturalne.Coraz częściej, co przekładasię na zwiększenie rozpiętościprzęseł, wdrażane sązdj. 5 Kładka Puente de la Mujer – Brazyliazdj. 6 Kładka Millenium przez Tamizę w Londyniezdj. 7 Kładka Campo Volantin w Bilbao – Hiszpaniaelementy konstrukcyjne z drewna sprężonegooraz połączenia drewna i stali.Budowane obecnie również w naszymkraju kładki dla pieszych to jużnie tylko proste układy belkowe, alerównież konstrukcje łukowe, wstęgoweoraz coraz powszechniej stosowanekonstrukcje podwieszone. Przykłademtego typu konstrukcji jest kładka przezrzekę Dunajec w Sromowcach Niżnych.Długość jej wynosi 112 m. Innym przykłademkładki drewnianej o konstrukcjiwstęgowej jest najdłuższa w Europiekładka przez kanał Ren – Men w Lessingnad Dunajem, o długości 192 m (zdj. 4).22 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Budownictwozdj. 8 Kładka z kartonu obok akweduktu Pont du Gard – FrancjaW celu zobrazowania rozwoju w zakresienowoczesnych konstrukcji kładekdla pieszych, które wyróżniają sięnie tylko rodzajem zastosowanych materiałów,ale również architekturą, niesposób przedstawić je w jednym artykule.Starałem się więc wybrać te, któreszczególnie się wyróżniają w budownictwieświatowym (zdj. 5-7). Niektórez wybudowanych w ostatnich latachkładek, są wyrazem ewolucji techniczno-materiałowejna przestrzeni dwóchostatnich tysiącleci. Przykładem takimjest kładka dla pieszych wybudowanaw celu urozmaicenia wrażeń towarzyszącymzwiedzaniu pochodzącegoz czasów rzymskich akweduktu Pontdu Gard, koło Avignon we Francji. Podstawowymielementami nośnymi przęsłasą dwa łuki ukształtowane w formiekratownicy. Ale nie konstrukcja jestatrakcją dla zwiedzających, ale materiałz którego została ona wykonana.Materiałem tym są rury z kartonu połączoneściągami stalowymi (zdj. 8). Rurykonstrukcji zaimpregnowano lakieremodpornym na wilgoć.Pomimo tych wspaniałych budowli,konstruktorzy nadal nie ustająw poszukiwaniu coraz doskonalszychzdj. 9 Kładka ze szkła – Wenecjamateriałów. Materiałemtakim jest już obecnienp. szkło budowlane.Głównymi parametrami,które brane są pod uwagęw przypadku projektowaniaz użyciem szkła,jest jego wytrzymałość,izolacyjność akustycznai termiczna, zapewnienieochrony przeciwpożarowej,łatwość w utrzymaniuczystości. Te szerokiespektrum funkcji, a przedewszystkim możliwość zestawiania pakietówo różnych grubościachi kształtach, a przytym wysokiej wytrzymałości,jest materiałem corazczęściej stosowanymw budownictwie mostowym.Przykładami konstrukcjimostowych wybudowanychw ostatnichlatach przy zastosowaniuszkła są obiekty: kładkaw Wenecji (zdj. 9) orazkładka widokowa w postacitarasu, która zawisłanad Wielkim Kanionemw Kolorado w StanachZjednoczonych (zdj. 10).Kładka nad WielkimKanionem jest szklanąplatformą wystającą20 m poza krawędź kanionu.Ponieważ naturama swoje prawa, kładkaposiada znaczną wysokośćkonstrukcyjną, takaby oprzeć się wiatromw i e j ą c y mz prędkościądo 150 km/h oraztrzęsieniom ziemi o sile do8 w skali Richtera. Ustrójnośny składa się z dwóchdźwigarów głównycho przekroju skrzynkowym,na których ułożony jestszklany pomost. Wewnątrzdźwigarów zastosowanozespół tłumików zapobiegającychnadmiernymdrganiom konstrukcji.Spacer po obiekcie odbywa się w specjalnychkapciach zapobiegających porysowaniuszkła. Spacer ten umożliwiapodziwianie kanionu oraz rzeki przepływającej1200 m poniżej.zdj. 10 Kładka widokowa nad Kanionem Colorado konstrukcja ze szkłaW obu tych ostatnich przykładach,ale również wcześniej zaprezentowanychsą to obiekty, które z uwagi na zastosowanemateriały i śmiałe rozwiązania konstrukcyjnezasługują w pełni na mianoobiektów XXI wieku. Ponieważ z uwagina ograniczenia wydawnicze w artykuleprzedstawiono tylko niektóre z tych nowoczesnychkonstrukcji, kolejne nie tylkofascynujące już rozwiązaniami konstrukcyjnymi,ale przede wszystkim architekturąprzedstawimy w kolejnym artykule.WIESŁAW POMYKAŁAJOANNA OSIAKLiteratura:1. Grażyna Łagoda. Wiadukty nad autostradami;Warszawa 2001.2. David J. Brown. Mosty; Arkady2005.3. Mosty 1/2008. Fantazyjne kładkidla pieszych; Warszawa.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA23

Teczka personalnaBezpieczna budowaPaństwowa Inspekcja Pracy rozpoczęła w tymroku kampanię prewencyjną pod hasłem: „Bezpieczeństwoi higiena pracy w budownictwie. Upadkii poślizgnięcia”, przewidzianą na lata 2009-2011.Podjętych zostanie szereg działań, których celemjest uzyskanie poprawy stanu bezpieczeństwapracy i ograniczenie liczby wypadków.Działania te powinny zwiększyć świadomość uczestnikówprocesu budowlanego zagrożeń występującychpodczas prac na wysokości oraz zintensyfikować ich zaangażowaniena rzecz poprawy standardów bezpieczeństwapracy. Upowszechnić stosowanie środków ochrony zbiorowej,zwłaszcza podczas robót wykonywanych na wysokości(tj. pomosty robocze, siatki bezpieczeństwa) oraz środkówochrony indywidualnej. Państwowa Inspekcja Pracy dążydo zmian zachowań w poszczególnych grupach uczestnikówprocesu budowlanego: inwestorów, pracodawców,kierowników budów, majstrów i pracowników. Osoby biorąceudział w realizacji inwestycji powinny być świadome, żeupadki z wysokości są najczęstszą przyczyną śmiertelnychi ciężkich wypadków przy pracy w budownictwie.Okręgowy Inspektorat Pracy w Lublinie przystąpił jużdo wdrażania zadań prewencyjnych i kontrolno-nadzorczychwskazanych w kampanii. Lubelscy pracodawcy mogątakże dobrowolnie uczestniczyć w specjalnym programieprewencyjnym mającym na celu poprawę bezpieczeństwaw ich firmach. Program dla małych firm budowlanych (do50 zatrudnionych) zakłada dobrowolny udział i zaangażowaniepracodawcy w działania zmierzające do poprawy warunkówpracy. Rozpoczyna się od szkolenia w OIP lub wizytyinspektora u pracodawcy, w trakcie której dokonana zostanieocena stanu bezpieczeństwa. Następnie pracodawcy podejmowaćbędą działania zmierzające do dostosowania przedsiębiorstwado obowiązującego prawa pracy.Program zakłada także nadzór Państwowej Inspekcji Pracynad dużymi inwestycjami budowlanymi. Stałą opieką objętezostaną inwestycje, na których przewiduje się wykonanierobót budowlanych trwających dłużej niż 30 dni roboczychi jednocześnie zatrudnienie wynosi, co najmniej 20 osób albona których planowany zakres robót przekracza 500 osobodni.Prowadzone będą także szkolenia z cyklu: „Kultura bezpieczeństwa2009”.Lubelscy inspektorzy przeprowadzili już szkoleniapracodawców i rozpoczną się kontrole budów w szerszymzakresie. Chociaż ocena efektów kampanii będziedokonana pod koniec roku, to można zauważyć, że jeszczenie nastąpiło zmniejszenie liczby wypadków przypracy w budownictwie w porównaniu do statystyk z latubiegłych. Nie uległa też zmniejszeniu liczba upadkówz wysokości. Osiągnięcie zamierzonych celów prewencyjnychw tym sektorze gospodarki może się okazać w praktycetrudniejsze niż się spodziewano.Opr. red. na podst. mat. mgr inż. WIESŁAWY KUNOWSKIEJStarszego inspektora pracy specjalistyOIP w LublinieKto jest kim wdr inż.Bolesław HoryńskiUrodził się 21.04.1939 r. w Równem(Ukraina). W styczniu 1945 r. przeprowadziłsię wraz z rodziną do Krasnegostawu,a w 1952 r. zamieszkał w Lublinie, gdzierozpoczął naukę w technikum energetycznymw klasie urządzenia elektryczneelektrowni. Po zdaniu matury podjął pracę w WSK Świdnik jakoelektromonter. W 1957 r. rozpoczął studia zaoczne na PolitechniceWarszawskiej. Pracę dyplomową pt. „Napędy przemysłowe”pisał u Z. Grunwalda. W międzyczasie awansował w WSKna stanowisko starszego konstruktora. W 1966 r. podjął pracę wWyższej Szkole Inżynierskiej w Lublinie (późniejsza PolitechnikaLubelska) na stanowisku starszego asystenta na Wydziale Elektrycznymw Zespole Elektrotechniki Teoretycznej.W 1972 r. uzyskał uprawnienia budowlane i rozpoczął pracęw zespole oceny projektów rewaloryzowanych obiektów zabytkowychw lubelskich PKZ. Działalność tę prowadził do 1987 r.Studium doktoranckie odbywał na Politechnice Warszawskiej.W 1976 r. obronił pracę doktorską pt. „Optymalizacjaselsynowego łącza różnicowego” napisaną pod kierunkiemJ. Owczarka. Praca została wyróżniona nagrodą ministra naukii szkolnictwa wyższego (III stopnia). W tym też roku awansowałna stanowisko adiunkta na Wydziale Elektrycznym PolitechnikiLubelskiej. Pracując na PL pełnił następujące funkcje:pełnomocnika dziekana ds. praktyk studenckich; kierownikaZespołu Podstaw Elektrotechniki; przez dwie kadencje był prodziekanemds. studenckich; pełnił też funkcję zastępcy dyrektoraInstytutu Elektrotechniki i Elektrotechnologii. Pod jegokierownictwem powstało ok. 100 prac dyplomowych inżynierskichi magisterskich. Autor i współautor licznych publikacji.Równolegle wykonywał także obowiązki sprawdzającegoprojekty elektryczne w lubelskiej pracowni „Abrys”. W 1991 r.założył pracownię projektową zajmującą się projektami elektrycznymi„Pracownia Usług Technicznych Power”.Po osiągnięciu wieku emerytalnego w 2005 r. zakończył pracęw Politechnice Lubelskiej i przeszedł na emeryturę.Jest współautorem projektów instalacji elektrycznych dlatakich obiektów, jak m.in. Media Markt, Leclerc, Błękitna Galeriai budynek TP S.A. w Lublinie; Leclerc w Warszawie; Galeria Zielonaw Puławach, Champion w Kraśniku; Dom Polski w Wiedniu.Zaprojektował ogrzewanie podłogowe i oświetlenie ArchikatedryLubelskiej. Opracowuje linie i stacje energetyczne dla PGNIKna terenie Lubelszczyzny. Jest rzeczoznawcą w StowarzyszeniuElektryków Polskich i biegłym sądowym.Aktywnie działa społecznie. Od 1962 r. jest członkiem SEPOddział Lublin. Brał udział w pracach Komitetu OrganizacyjnegoLOIIB. Od 2006 r. pełni funkcję przewodniczącego OkręgowejKomisji Kwalifikacyjnej w LOIIB. Jest także członkiem LubelskiegoTowarzystwa Naukowego oraz Polskiego Towarzystwa ElektrotechnikiTeoretycznej i Stosowanej.Za swoją działalność zawodową i społeczną otrzymał odznaczeniam.in. Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Medal KomisjiEdukacji Narodowej, Medal M. Pożaryskiego.24 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Teczka personalnalubelskim budownictwieLubelski Inżynier BUDOWNICTWAinż. Zbigniew KmicicUrodził się18.09.1933 r.w Snopkowiek/Lublina. Absolwentlubelskiegoliceum im. S. Staszica.Od 1952 r.rozpoczął studiana Wydziale Inżynierii Wydziałów PolitechnicznychAGH w Krakowie, którew latach następnych przekształciły sięw Politechnikę Krakowską. Pracę inżynierskąobronił w 1956 r. W sierpniu1956 r. z nakazem pracy trafił na budowęhuty szkła w miejscowości Kunów.Po miesiącu ją opuścił i powrócił doLublina. Podjął pracę w ZjednoczeniuBudownictwa Miejskiego jako kierownikobiektu i rozpoczął budowę bloku nr35 na Bronowicach. W niedługim czasieawansował na kierownika placów budówrealizowanych przy Al. Racławickich.Od stycznia 1959 r. przejął budowęRacławickiej Dzielnicy Mieszkanioweji skończył ją w styczniu 1960 r. Następnierozpoczął budowę budynków mieszkalnychna Lemszczyźnie w Lublinie.Od maja 1960 r. do kwietnia 1965 r.pracował jako dyrektor w KraśnickimPrzedsiębiorstwie Budowlanym w Kraśniku.Brał udział w realizacji programu„Tysiąc szkół na 1000-lecie” i budowałszkoły m.in. w Gościeradowie, Oblęcinie,Janowie Lub.W maju 1965 r. przeszedł na stanowiskogłównego inżyniera KGR Kraśnikw LPBO. Od stycznia 1967 r. objął stanowiskozastępcy dyrektora ds. technicznychw Dyrekcji Budownictwa Rolniczego,a następnie od kwietnia do września1970 r. stanowisko dyrektora.W październiku 1970 r. awansowałdo Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodoweji rozpoczął pracę na stanowiskukierownika Wydziału Budownictwa,Pracodawców,Urbanistyki i Architektury. Od 1 lipca1973 r. został kierownikiem WydziałuGospodarki Przestrzennej i Geologicznej.Pod jego zarządem powstał planrozbudowy Lublina o takie dzielnice, jakm.in. Czechów, Czuby, Rudnik, Nałkowskich,kolejne osiedla LSM. Realizowanebyło osiedle mieszkaniowe w Puławachoraz rozbudowa Starego Miasta w Zamościu.Budowane były w Lublinie:szpital przy ul. Kraśnickiej, Klinika Okulistyczna,budynki Wydziałów UMCS:Chemii i Ekonomii.We wrześniu 1973 r. objął stanowiskonaczelnego inżyniera w LubelskimZjednoczeniu Budownictwa. Od 1980 r.do 1982 r. piastował funkcję naczelnegodyrektora LZB w skład, którego wchodziłytakie przedsiębiorstwa: LPBO, LPBM,LPB, ELPIE, ELPIS, PUB, LPI, PP. Należałotakże do niego: Chełmskie, Zamojskie,Bialskie, Radzyńskie i Biłgorajskie PrzedsiębiorstwaBudowlane. Realizowali nietylko budynki mieszkalne i przemysłowena terenie Lubelszczyzny, ale takżekompleks Politechniki, Rektorat UMCS,Wydział Prawa i Ekonomii. Uczestniczyliprzy powstawaniu innych obiektów naterenie Polski, m.in. budynków mieszkalnychdla Huty Katowice i Warszawy.W 1982 r. przeszedł do ministerstwabudownictwa i został generalnym dyrektoremds. przemysłu ciągnikowego.Pod swoją opieką miał 42 fabryki w krajuoraz budowę odlewni w Lublinie, fabrykę„Ursus” w Warszawie, w Gorzowiei we Włocławku. Za jego kierownictwawybudowano w Warszawie pierwsząoczyszczalnię ścieków „Czajka” i ujęciewody w Wieliszewie.W 1989 r. wrócił do Lublina i pracowałw przedsiębiorstwie prywatnym,które realizowało inwestycje dla Gazpromuw Moskwie i okolicach.W 2004 r. przeorganizował przedsiębiorstwoPoleksbud–Trade Sp. z o.o.,którego jest współwłaścicielem. W 2008 r.powstała kolejna firma Poleksbud – ProjektSp. z o.o., w której objął stanowiskogłównego projektanta.Jest prezesem Lubelskiego ZwiązkuwiceprzewodniczącymWojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego,członkiem Zarządu „Piłsudczyków”Oddział Lublin, członkiem Radyds. Innowacji Województwa Lubelskiego.Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim,Krzyżem Oficerskim i KrzyżemKomandorskim Orderu Odrodzenia Polski,Złotą Syrenką dla Warszawy itp.„Złote Kielnie”finiszują!Zbliża się powoli termin, do któregomożna jeszcze nadsyłaćzgłoszenia na konkurs „ZłotaKielnia 2008”, czyli Konkurs naBudowę Roku 2008 w WojewództwieLubelskim. Do końca czerwca2009 r. wszyscy, którzy chcązaprezentować swoje wybudowaneobiekty, mogą to uczynić.Tegoroczna VII edycja konkursu„Złotej Kielni” obejmuje wszystkie inwestycjezrealizowane w 2008 r. i I półroczu2009 r. Organizatorem konkursujest Polski Związek Inżynierów i TechnikówBudownictwa Oddział Lublin.– Do konkursu zgłoszono jużosiem obiektów. Są wśród nich międzyinnymi: Szpital Powiatowy w Łęcznej,Gimnazjum nr 10 w Lublinie, przychodniazdrowia w Chełmie, kamienicastaromiejska i bank spółdzielczyw Lublinie – zauważa Urszula Nagnajewiczz PZITB, reprezentująca biurokonkursu. – Czekamy na kolejne, wcześniejzapowiedziane zgłoszenia.Jak zapowiadają organizatorzykolejne zgłoszenia napłyną jeszcze dokońca czerwca, kiedy to mija termin ichprzyjmowania. W poprzednich edycjachw konkursie uczestniczyły inwestycjereprezentujące budownictwo mieszkaniowewielorodzinne, obiekty biurowe,obiekty sportowe, użytecznościpublicznej, rozbudowy i przebudowyoraz obiekty infrastruktury technicznej.Wśród tegorocznych firm, które zdecydowałysię na zaprezentowanie swoichinwestycji i poddanie ich ocenie profesjonalnegojury są m.in. Henpol Sp. z o.o.,Hen-Bud Sp. z o.o., Kobud Sp. z o.o., Eurobudeko,Poleksbud Trade Sp. z o.o.– Cieszy fakt, że wśród firm zgłaszającychswoje budowy do konkursuw przeważającej grupie są to nasze rodzime,lubelskie firmy. Świadczy to tylkoo tym, że systematycznie podnosząone jakość świadczonych przez siebieusług i nie boją się ocen zrealizowanychinwestycji – podkreśla KazimierzImbor, prezes PZITB Oddział Lublin.Konkurs, jak co roku przebiegapod patronatem Wojewody Lubelskiego,Marszałka Województwa Lubelskiego,Telewizji Polskiej Lublin, RadiaLublin oraz Lubelskiej Okręgowej IzbyInżynierów Budownictwa.(elle)25

Z Wiadomości życia Izby branżoweWalne Zgromadzeniew SITWM O/ LublinWdn. 6 maja 2009 r. odbyło sięWalne Zgromadzenie StowarzyszeniaInżynierów i Techników Wodnychi Melioracyjnych Oddział w Lublinie.W uroczystości udział wzięło 126członków SITWM oraz zaproszeni gościena czele z G. Tokarską ‐ WojewodąLubelskim; U. Sieteską – WojewódzkimInspektorem Nadzoru Budowlanego;P. Matysiem reprezentującym Urząd Wojewódzki.Wojewoda Lubelski zaakcentowaław swoim wystąpieniu, że w strukturachSITWM nie ma politykierstwa, jestnatomiast solidna i rzetelna praca.W czasie uroczystości wręczonotakże Srebrne i Złote Odznaki HonoroweSITWM. Złote otrzymali: S. Dmitrenko,Z. Flis, J. Guz, G. Klonowska,E. Kozak, A. Niedabylski, J. Sawickii Z. Zabielski. Srebrne Odznaki natomiastdostali: E. Daciuk, W. Gorczyca,P. Gręda, A. Grzywna, W. Jagoda, St. Jakimiuk,J. Janik, D. Kowalski, Z. Milewski,G. Nakonieczna, R. Powalski, B. Sawicki,W dn. 24-25 kwietnia 2009 r. odbyłasię konferencja studencka „Krakow Bridge2009”, w której uczestniczyli studencize Studenckiego Koło SITK działającegoprzy Politechnice Lubelskiej. W ramachjej programu studenci mieli zbudowaćmodel mostu z drewna balsy. Do konkursuwystartowało 28 trzyosobowychzespołów, przy czym 2 zespoły tworzylistudenci trzeciego roku PL. Lubelskągrupę reprezentowali: P. Trus, A. Świderska,M. Kozłowska (zespół Pollub) orazK. Kowalik, M. Suszek i J. Kister (zespółAkropolis).Wprawdzie nasi studenci nie zdobyligłównych nagród, ale był to dla nichświetny poligon naukowy, a ich prace zasługiwałyna wyróżnienia. Był to pierwszytego typu konkurs w Polsce i szkoda,że już na starcie pojawiły się niejasnościdotyczące regulaminu konkursowegoi funkcjonowania jury. To wywołało niezadowoleniewśród uczestników.Opr. red.M. Szynkaruk, R. Wiater. Wręczono takżelegitymacje 20 nowym członkomSITWM Oddział Lublin.Działalność lubelskiego OddziałuSITWM w latach 2005-2009 przedstawiłA. Pichla. Władze stowarzyszenia mijającejkadencji otrzymali absolutorium.Dokonano także wyboru nowych władzstowarzyszenia. Przewodniczącym zostałAndrzej Pichla, który uzyskał najwięcejgłosów z trzech kandydatów.W czasie obrad wybrano też członkówpozostałych organów SITWM.Kraków Bridge 2009Zespół PollubZespół Akropolis(elle)Budownictwow obiektywieZapraszamy do wzięcia udziałuw konkursie fotograficznym organizowanymprzez Lubelską OkręgowąIzbę Inżynierów Budownictwa. Jegocelem jest popularyzacja interesującychobiektów budowlanych, którepowstały na terenie naszego kraju.W konkursie mogą wziąć udziałczłonkowie LOIIB, studenci uczelnitechnicznych funkcjonujących na terenieLubelszczyzny oraz uczniowietechnicznych szkół średnich.Każdy autor ma prawo nadesłaćdo 10 zdjęć, w tym jeden zestaw dopięciu fotografii. Najlepsi zostanąwyróżnieni nagrodami. Za pierwszemiejsce autor otrzyma 500 zł, za drugie400 zł i za trzecie 300 zł. Przewidzianotakże trzy wyróżnienia.Prace należy przesłać na adres LubelskiejOkręgowej Izby InżynierówBudownictwa z dopiskiem „Konkursfotograficzny” do 15 października2009 r. Lista nagrodzonych zostanieopublikowana w grudniowym tegorocznymwydaniu „Lubelskiego InżynieraBudownictwa”. Szczegółowyregulamin konkursu znajduje się nastronie 27 (strona sąsiednia).(elle)„LUBDOM – wiosna 2009”W dn. 27-29.03.2009 r. odbywałysię w Lublinie XXVI Targi Budowlane„LUBDOM – wiosna 2009”. Udział w nichwzięło ponad 250 firm. MiędzynarodoweTargi Lubelskie to prestiżowa imprezabudowlana cieszącą się dużymzainteresowaniem zarówno ze stronywystawców, jak i zwiedzających. Nadtegoroczną wiosenną edycją patronatsprawowała Lubelska Okręgowa IzbaInżynierów Budownictwa. Wystawcyzaprezentowali swoje wyroby i usługiz takich branż, jak m.in. projekty i nowetechnologie budowlane; materiały, maszyny,sprzęt i narzędzia dla budownictwa;stolarka budowlana, okna, drzwi;technologie i urządzenia grzewcze, klimatyzacyjne,instalacyjne; itp.Najlepsze firmy i produkty uczestniczyływ konkursie targowym. Ogółem wystawcyzgłosili 61 wniosków. Komisja targowa,której przewodniczył Wiesław Bocheńczykreprezentujący Okręgową Radę LubelskiejOkręgowej Izby Inżynierów Budownictwanagrodziła najlepszych.(elle)26 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA

Konkurs„Cudze chwalicie,swego nie znacie”Regulamin konkursu fotograficznego§ Cel i tematyka1. Celem konkursu jest popularyzacja interesujących budowli,które powstały na terenie Polski.2. Tematem prac fotograficznych powinny być szeroko pojęteobiekty budowlane (budynki, drogi, sieci uzbrojeniaterenu, elementy infrastruktury i wyposażenia technicznego,itp.) przedstawiające wprowadzone oryginalnei niekonwencjonalne rozwiązania techniczne oraz architektoniczne.3. Organizatorem konkursu jest Lubelska Okręgowa Izba InżynierówBudownictwa w Lublinie.§ Zasady uczestnictwa1. W konkursie mogą brać udział członkowie LubelskiejOkręgowej Izby Inżynierów Budownictwa, członkowiestowarzyszeń technicznych, uczniowie średnich szkółbudowlanych i studenci wyższych uczelni technicznych,z wyjątkiem członków jury oraz ich wstępnych, zstępnychoraz małżonków.2. W konkursie mogą brać udział tylko te prace, które niebrały udziału w żadnym innym konkursie.3. Udział w konkursie jest bezpłatny i dobrowolny.4. Zgłoszenie prac następuje przez wysłanie na adres:Lubelska Okręgowa Izba Inżynierów BudownictwaRedakcja „Lubelskiego Inżyniera Budownictwa”20-150 Lublin, ul. Bursaki 19z dopiskiem konkurs fotograficzny5. Zdjęcia należy na odwrocie opatrzyć tytułem i godłem autora,a w osobnej kopercie oznaczonej godłem zamieścić:Imię i nazwisko, adres, numer telefonu oraz tytuły i opisyzdjęć – gdzie i kiedy dane zdjęcie zostało wykonane i coprzedstawia.Każdy autor zdjęć może mieć tylko jedno godło.6. Nadsyłane zdjęcia powinny mieć format: minimalny 15x20 cm.Nie przyjmujemy prac nadesłanych drogą elektroniczną.7. Każdy autor może nadesłać do 10 zdjęć, w tym jeden zestawdo pięciu fotografii.8. W konkursie będą rozpatrywane tylko i wyłącznie pracez kompletem dokumentacji, które zostaną przesłane pocztą(decyduje data stempla pocztowego) do dnia 15 października2009 r. Prace o niskiej jakości technicznej, którenie zawierają danych określonych w pkt 5 albo nie są związanez tematyką konkursu zostaną wyłączone z udziału.9. Nadesłane prace oraz majątkowe prawa autorskie przechodząnieodpłatnie na własność organizatora konkursu.10. Organizator zastrzega sobie prawo do bezpłatnej i nieograniczonejreprodukcji nadesłanych prac w nieograniczonymzakresie.11. Autor zdjęć wyraża zgodę na przetwarzanie i udostępnianieswoich danych osobowych przez organizatora konkursutj.: imię, nazwisko, adres zamieszkania.12. Udział w konkursie oznacza przyjęcie przez uczestników niniejszychzasad określonych przez organizatora konkursu.§ Nagrody i inne ustalenia1. Prace oceniać będzie powołane przez organizatora jury,które wybierze laureatów i wytypuje prace na wystawępokonkursową.2. Jury będzie składać się z 5 osób.3. Jury oceniając nadesłane i niewyłączone z udziału pracekonkursowe przyzna następujące nagrody: I miejsce – 500 zł;II miejsce – 400 zł; III miejsce – 300 zł. Jury przyzna jeszczetrzy wyróżnienia.4. Jury ma prawo dokonać zmiany podziału nagród. Werdyktjury jest ostateczny i nie przysługuje od niego odwołanie.5. Lista nagrodzonych zostanie opublikowana w grudniowymtegorocznym wydaniu „Lubelskiego Inżyniera Budownictwa”oraz na stronie internetowej Lubelskiej OkręgowejIzby Inżynierów Budownictwa: www.lub.loiib.org.pl6. Laureaci zostaną powiadomieni listownie lub pocztą elektroniczną.7. Zgłoszenie fotografii jest jednoznaczne z przyjęciem warunkówniniejszego regulaminu.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA27

LUBELSKIE inwestycjegaleria olimp (IV) w lublinie