AKAIDI dhe KELAMI - El-Hikmeh

Profetit hadithet e shenjta (hadithet kudsi). Ndërkaq, është vendi këtu të theksohet se hadithetprofetike (porositë profetike) nuk janë as frymëzime, por vetëm interpretimi profetik i Kur’anitdhe përvoja profetike në zbatimin e tij. Kështu, tërësia e interpretimit dhe e përvojës profetikequhet “sunnet” dhe nuk përbën as dogmë, as detyrim. Dogmë dhe detyrim nuk përbëjnë ashadithet e shenjta. Dogmë në kuptimin e një sistemi konkluzionesh të pakontestueshme si dhedetyrim për ata që e besojnë, përbën vetëm Kur’ani! Edhe premtimi i Allahut në Kur’an ështëpremtim vetëm për mbrojtjen e Kur’anit:“Inna Nahnu nezzelne’dh-Dhikre ve inna lehu lehafidhune!” (Pa dyshim, Ne e kemizbritur Kur’anin dhe, pa dyshim, Ne jemi garant për të!) 2212. Komunikimi i drejtpërdrejtë (hitab). 222 Zoti i flet profetit (ose personit të zgjedhur) pandërmjetësinë e dikujt tjetër. Profeti ose personi i zgjedhur është në gjendje të vetëdijshme.Megjithatë, ai nuk e sheh Zotin por dëgjon vetëm fjalët e Tij “si pas një perdeje”. 223 Kështu i kafolur Allahu profetit Musa në malin Sina si dhe profetit Muhammed në miraxh. Siç u sqarua edhenë paragrafin pak më sipër mbi profetësinë dhe zbulesën hyjnore, kjo dukuri është një përjetimdhe nuk mund të shpjegohet me metodat e fiziologjisë apo psikologjisë materialiste.3. Zbulesa (arab. vahj; angl. revelation). Eshtë komunikimi me anë të një ndërmjetësi –engjëll. Xhebraili është “engjëlli i zbulesës”. Xhebraili (a.s.) ia ka zbuluar Kur’anin profetitMuhammed. Në Kur’an, në vend të fjalës “vahj” është përdorur shpesh fjala “zbritje” (inzal). Kjofjalë e karakterit figurativ (muteshabih) është përdorur për ta theksuar lartësinë sublime të Zotitdhe diferencën e nivelit mes Tij dhe njeriut dhe nuk bart aspak kuptimin fizik të zbritjes së njësendi nga lart-poshtë siç ndodh në kushtet e planetit tonë. Ndërkaq, duhet theksuar se në Kur’an,në vend të fjalës “vahj” dhe si sinonim i saj nuk përdoret asnjë fjalë tjetër veç fjalës “inzal”.II. Komunikimi hyjnor me profetin Muhammeda. Endrrat besnike (e vërteta). Një pjesë e ëndrrave që shihte profeti Muhammed, më pasvërtetoheshin në jetë një për një.b. Zbulimi i Kur’anit nga ana e Xhebrailit Profetit është bërë gjithmonë kur ky ka qenë izgjuar dhe plotësisht i vetëdijshëm. Ndikimi i fjalëve të Kur’anit mbi Profetin ka qenë shumë ithellë, ato e kanë prekur atë thellë në zemër. Këtë figurë e përdor Kur’ani kur bën fjalë mbivlerën e Kur’anit si fjalë e Allahut, mbi përcjelljen e tij për tek Profeti me anë të Xhebrailit dhenë një arabishte të kulluar:“Edhe ai (Kur’ani) është zbritje e Zotit të botëve që e solli Shpirti Besnik në zemrëntënde për të qenë ti qortues. (Ne) ta zbuluam me një gjuhë të kulluar arabe...” 224221 Kur’ani, Hixhr: 9222 Fjala arabishte “hitab” (shqip “bashkëbisedim”) emërton komunikimin mes vetës së parë dhe vetës së dytë. Folësi(veta e parë) quhet “hatib”, kurse dëgjuesi ose bashkëbiseduesi (veta e dytë) quhet “muhatab”.223 Ky lloj komunikimi, në teatër quhet “të folurit pas kuintave”.224 Kur’ani, Shuara: 192-195.86