AKAIDI dhe KELAMI - El-Hikmeh

A. BESIMI TE PROFETETBesimi te profetët është njëri prej gjashtë bazave të besimit. T’u besosh profetëve do të thotëtë besosh se Allahu ka dërguar njerëz të zgjedhur për t’u treguar njerëzve rrugën e drejtë, se tëgjitha njohuritë e sjella nga profetët prej Allahut janë të drejta e të vërteta. Allahu i Lartë e kabërë detyrim (farz) për çdo musliman që t’u besojë të gjithë profetëve pa përjashtim. Lidhur mekëtë çështje, Kur’ani urdhëron:“I dërguari i besoi asaj që iu zbrit prej Zotit të vet, ashtu edhe besimtarët. Secili i besoiAllahut, engjëjve të Tij, librave të Tij, të dërguarve të Tij. Dhe thanë: “Ne nuk bëjmëpërjashtim për asnjërin prej të dërguarve...” 213Prandaj, besimi te një pjesë e profetëve, kurse te një pjesë jo, është quajtur mohim (kufr):“S’ka dyshim se ata që nuk i besojnë Allahun dhe të Dërguarin e Tij dhe që, duke bërëpërjashtime mes të dërguarve, thonë “ne i besojmë disa e nuk i besojmë disa të tjerë”kërkojnë të ndjekin një rrugë mes tyre, janë me të vërtetë mosbesimtarë...” 214Siç bëhet e ditur edhe në Kur’an, Allahu i Lartë për shekuj të tërë ka dërguar profetë dhe, meanë të tyre, i ka ftuar njerëzit të jetojnë duke e pranuar të vërtetën. Në Kur’an thuhet se s’kapopullatë që të mos i jetë dërguar profet:“... e nuk ndodhi asnjë popull që nuk pati të dërguar.” 215Në letërsinë fetare, për të dërguarit e Allahut përdoret fjala persishte “pejgamber” që do tëthotë “lajmëtar”, kurse në Kur’an përdoret fjala arabishte “resul” që do të thotë “përfaqësues, idërguar me mision”. Misioni i të dërguarit në arabisht emërtohet “risalet”. Krahas kësaj, ështëedhe emërtimi “nebi” sinonim me emërtimin “pejgamber” dhe misioni i tij i emërtuar “nubuvet”.Ndërkaq, ndërsa resuli është i dërguari me një sistem ligjor të ri, nebiu është vetëm një lajmëtar,një qortues e përforcues i një sistemi ligjor të sjellë nga një resul më parë. Ne në shqip përdorimfjalën “profet”, kuptimi i së cilës është pranuar si “i dërguar i Zotit që vjen të përhapë një fe, qëshpreh vullnetin hyjnor dhe parashikon të ardhmen”. (Shih FGjSSH). Pavarësisht nga kjo, kur ne,muslimanët, themi “profet”, kuptojmë me këtë fjalë resulin, të dërguarin e Allahut, me të gjithacilësitë dhe veçoritë me të cilat feja jonë na mëson ta besojmë. Shpesh, në përkthimet e Kur’anit,për saktësi, si përgjegjëse e fjalës “resul” përdoret fjala “i dërguar”. Për të emërtuar detyrën osemisionin e profetit, përdorim, si përgjegjëse të emërtimeve “risalet” dhe “nubuvet” emërtimet“profetësi”, “detyrë profetike”, “kumtesë profetike”.Profetësia është e dhënë e Allahut. Profetësia nuk arrihet me adhurim, punë e përpjekje.Allahu i njeh ata që mund ta mbajnë ngarkesën profetike dhe i zgjedh për këtë detyrë. Në Kur’anthuhet:213 Kur’ani, Bakara: 285.214 Kur’ani, Nisa: 150-151.215 Kur’ani, Nahl: 63. Veçanërisht shih Junus: 47.83