AKAIDI dhe KELAMI - El-Hikmeh

“Thuaj: “Ata do t’i ringjallë Ai që i ka krijuar së pari...” 136 “... Dhe do t’i shohësh kurtë ngrihen nga varret e të mblidhen me vrap rreth të Zotit të tyre...” 137Lexim letrar: DITURIA TE FTON PER BESIMGjysmëshkencëtarët që kanë kuptuar pak gjëra prej diturisë, pandehin se mohimi i Zotit ështërezultat i pamënjanueshëm i dijeve, se me shtimin dhe zgjerimin e dijeve, mohimi bëhet më itheksuar. Mirëpo nuk është aspak kështu. Dija nuk e çon njeriun në mohim. Shkencëtari i cilikërkon të vërtetat, kur e sheh veten në këtë gjithësi pa anë e pa fund e tejet harmonike, ç’mund tëbëjë tjetër veçse të përulet me nderim të thellë para fuqisë hyjnore që e ka krijuar?Duke analizuar pikëpamjet e shkencëtarëve të mëdhenj të katër shekujve të fundit, të cilët ikanë bërë dritë njerëzimit me veprat e tyre, shkencëtari gjerman dr. Dennert, ka nxjerrë sipërfundim se nga 290 shkencëtarë, besimin e të cilëve ka marrë në shqyrtim, 28 nuk kanë pasurasnjë besim, 28 të tjerë nuk kanë pasur njohuri për besimin fetar, kurse 234 shkencëtarë kanëbesuar në një Zot.Sikur edhe ata që s’interesohen për çështjen, t’i quajmë mohues, del se shumica eshkencëtarëve dhe dijetarëve besojnë në ekzistencën e Zotit. Kjo përqindje e madhe vërteton nëmënyrë mjaft të hapur se, në kundërshtim me pretendimin e materialistëve, mes shkencave dhebesimit nuk ka kontradiktë. Kjo do të thotë se pretendimi se “mohimi është veçoria dalluese eshkencëtarëve” nuk është e vërtetë. Shkenca me besimin zhvillohen së bashku, ato nuk ekundërshtojnë dhe nuk e hedhin poshtë njëra-tjetrën.Lui Pastëri, një ndër shkencëtarët më të mëdhenj të shekullit të kaluar, në një artikull të tijthotë: “Besimi i vërtetë nuk përbën pengesë për asnjë zhvillim dhe përparim, sepse çdo zhvillimdhe përparim nxjerr në pah te krijesat rregullsinë dhe harmoninë e vendosur nga Zoti. Po qe sesot do të kisha më tepër njohuri, pa dyshim që besimi im te Zoti do të ishte më i thellë e më ishëndoshë!”136 Kur’ani, Jasin: 79.137 Kur’ani, Jasin: 51.52