AKAIDI dhe KELAMI - El-Hikmeh

këtë vetëm Allahu e di. Ne, jo vetëm që nuk mendojmë për natyrën dhe cilësinë e kësaj dore, poras interpretim në kuptime të tjera nuk bëjmë. Gjithashtu, i shmangemi bërjes së pyetjeve për të!"Gjer në ditët tona, selefitët kanë gjetur shumë pak përkrahës. Në të drejtën islame, hanbelitëtjanë përgjithësisht selefitë në çështjet e besimit. Edhe shumica e dijetarëve që janë marrë mehadithin, kanë përvetësuar besimin selefit. Në ditët tona, selefitët përbëjnë 1-2% të muslimanëvetë botës.Parimet kryesore të besimit selefit janë këto:1. Shenjtërim (takdis): Njohja e Allahut si të shenjtë, domethënë të përsosur, larg atributeverelative.2. Vërtetim (tasdik): Pranim dhe besim i Allahut ashtu siç është cilësuar në ajete dhehadithet e vërteta.3. Pohim i dobësisë vetiake: Ata që nuk munden t'i kuptojnë çështjet e posaçme në lidhjeme atributet e Allahut, të përmendura në ajetet dhe hadithet, duke e kuptuar dobësinë e tyre,duhet të thonë: "Këto vetëm Allahu i di!"4. Heshtje (sukut): Të mos bëhen pyetje mbi ajetet me kuptim të figurshëm.5. Drojë (imsak): Të mos bëhet asnjë interpretim i ajeteve të figurshme.6. Mbyllje në vetvete (keff): Mbyllje në vetvete lidhur me ajetet e figurshme, jo vetëm përtë mos menduar mbi ajetet e figurshme, por as për të ndjerë gjë me zemër mbi to.7. Nënshtrim ndaj kompetentëve: Njerëzit e zakonshëm, për gjërat që nuk mundet t'i dinë et'i kuptojnë vetë, duhet të pranojnë mendimin e Profetit, të as'habeve, të specialistëve dheautoriteteve.II. Esh'aritëtEsh'arit quhet fraksioni sunnit i bazuar në pikëpamjet e Ebu Hasan Ali b. Ismail el-Esh'ariut.Themeluesi i fraksionit, imam Esh'ariu, lindi në Basra në vitin 873. Gjer më dyzet vjeç ndoqifraksionin mutezilit, pastaj, pasi doli fitues në debatin mbi çështjen e njohur të "tre vëllezërve"ndaj mësuesit dhe njerkut të vet, Ebu Ali el-Xhubai (vd. 916), u nda nga mutezilitët sepse nuk ipa bindëse në mënyrë të mjaftueshme pikëpamjet e tij, u fut në radhët e studiuesve të hadithit qëecnin në gjurmët e Ahmed b. Hanbeliut e, më vonë, themeloi drejtimin e vet që u quajt"esh'arilizëm". Ndër pikëpamjet e ndryshme të parashtruara rreth përkatësisë së tij ndaj shkollësbesimore-juridike, është më i fuqishëm mendimi se i përket shkollës shafiite.Në veprat e tij, Esh'ariu doli kundër fraksioneve bidatiste duke filluar që me mutezilitët,pranoi ekzistencën e atributeve të paraqena të Allahut, kurse në çështjet e besimit, duke i dhënëvlerë edhe arsyes, përdori, krahas ajeteve dhe haditheve, edhe argumente racionale. Metoda152