AKAIDI dhe KELAMI - El-Hikmeh

esimtarët do ta kalojnë këtë periudhë të qetë e të lumtur. 290 Lidhur me mundimin (ahzab) dhedhuntinë (nimet) e varrit, në Kur'an dhe në hadithet e vërteta ka njohuri të ndryshme.Lexim letrar: MUNDIMI I VARRITMundimi i varrit është i vërtetë dhe i vendosur. Shumë hadithe bëjnë të ditur se njerëzit nëvarr do të vihen nën mundim ose do të meritojnë mirëtrajtim.Kjo është krejt si njeriu që sheh ëndërr në gjumë sikur ndodhet në një botë shumë të bukurose në kushte të vështira. Kënaqësia apo mundimi që përjetohen në ëndërr janë disi të ngjashmeme kënaqësinë apo mundimin e varrit.Mundimin apo kënaqësinë në varr e përjeton shpirti. Në ndryshim me trupin që kalbet etretet në dhe, shpirti mbetet siç është gjer në ditën e kiametit pa pësuar asgjë, pa iu shtuar apopakësuar gjë.Hadithet që tregojnë për mundimin dhe tmerrin e varrit si dhe situatat e vëzhguara me anë tëaftësisë zbuluese të njerëzve parashikues, janë mjaft paralajmëruese. Eshtë thënë se më e lehtaprej mundimeve të varrit është sikur kufoma të futet mes dy gurëve mulliri e të ndihet kërcëllitjae kockave që thyhen e bluhen nën peshën e tyre!Në një hadith thuhet: "Varri është një kopësht si kopshtet e xhennetit ose një gropë si gropate xhehennemit!"Natyrisht, shfaqja e varrit në këto dy trajta ka të bëjë me vetë veprën e njeriut. Po qe se nëkëtë botë nuk e ka kundërshtuar Allahun, varri do t'i duket si kopësht xhenneti. Po qe se nuk e kanjohur islamin dhe nuk ka vepruar në përputhje me urdhrat e tij, pa dyshim që do t'i duket sigropë xhehennemi!Një kohë, Hz. Osmani, sa herë kur shkonte për të vizituar varrezat, qante. Dhe e pyetën sepse qante. Ai iu përgjegj kështu:"Qaj për shkak të një paralajmërimi të të Dërguarit të Allahut. Ai pati thënë: "Varri është njëprej qëndrimeve të ahiretit (jetës së pasme). Po qe se pritja që i bëhet dikujt në varr është e mirë,më tej do ta ketë të lehtë, por po qe se dikush pritet keq në varr, do ta ketë punën keq gjer nëfund!" Unë për vete mendoj e them: Po mua, ç'pritje do të më bëhet, vallë?"290 Për një hadith lidhur me këtë çështje, shih Tirmidhi, Xhenaiz, 70.111