Część I - Katedra Inżynierii Wodnej i Geotechniki

III Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Bliskie Naturze Kształtowanie Dolin Rzecznych”Rajgród, 7-9.06.2004 r.Lasy zachowały się w formie szczątkowej, przede wszystkim wzdłuż brzegów ciekówwodnych oraz w miejscach trudno dostępnych. W środkowej części rozlewisk, zabagnionej ipodtopionej, występuje typowo wykształcony oles Ribo nigri-Alnetum. Na całym terenieczęste choć rozproszone są zarośla łozowe Salicetum pentandro-cinereae, budowane przezkrzewiaste gatunki wierzb, którym towarzyszy olsza czarna Alnus glutinosa. Brzegi Nidyporasta natomiast mocno zdegradowany łęg topolowo-wierzbowy Salici-Populetum z bardzobujnie rozwiniętym runem. Najcenniejszym elementem przyrodniczym delty środkowej Nidyjest zamieszkująca ją awifauna. W przeszłości, rozległe rozlewiska zamieszkiwały równieżbardzo interesujące gatunki ptaków (Ćmak 1983, obserwacje własne). Występowała tamkolonia ślepowrona Nycticorax nycticorax (w 1982), liczniej gnieździły się gęgawy Anseranser a także podejrzewano gnieżdżenie się kulika wielkiego Numenius arquata. Istniałarównież duża kolonia mewy śmieszki Larus ridibundus. Obecnie (Zając 1994, Korzeniak i in.1995a,b, Solarz, Bielański, Zając – obs. wł.) w delcie stwierdzono 151 gatunków ptaków.Większość z nich należy do ginącej grupy ptaków wodno-błotnych. Spośród najcenniejszychstwierdzono tam gatunki zawarte w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt: bąk Botaurusstellaris, kureczka kropiatka Porzana porzana, kureczka zielonka Porzana parva i błotniakłąkowy Circus pygargus, gnieżdżący się tutaj w luźnych koloniach. Stwierdzono lęgi m.in:gęsi gęgawy (jest to liczna wyspowa populacja i najdalej wysunięte na południe stanowisko wPolsce; Tomiałojć 1990) i bociana czarnego Ciconia nigra. Od kilku lat bytuje tutajprawdopodobnie lęgowa para żurawi Grus grus. Z ptaków bagien dość licznie gnieżdżą sięrzadkie gatunki kaczek: krakwa Anas strepera i płaskonos Anas clypeata oraz rzadkie wkraju, a liczne w delcie ptaki wróblowate: świerszczak Locustella naevia, brzęczka Locustellaluscinioides i jarzębatka Sylvia nisoria. Podkreślenia wymaga bardzo liczne występowaniederkacza Crex crex. Na otwartych wodach i rozlewiskach gnieżdżą się rybitwy zwyczajneSterna hirundo i czarne Chlidonias niger. Pod Antoniowem znajduje się kolonia lęgowaczapli siwej licząca 46 gniazd. Na całym obszarze delty są rozproszone luźne kolonie ptakówsiewkowatych (czajek, rycyków i krwawodziobów). Na teren delty zalatują czaple białeEgretta alba, dubelty Gallinago media, kobczyki Falco vespertinus, jest to teren łowóworlika krzykliwego Aquila pomarina. Na obszarze tym znajduje się 6 gniazd bociana białego.W okresie przelotów jest to miejsce odpoczynku dla licznych stad batalionów Philomachuspugnax, brodźców leśnych Tringa glareola i licznych gatunków kaczek, m.in. świstuna Anaspenelope i cyraneczki Anas crecca.Z pozostałych grup kręgowców interesujące jest występowanie trzech gatunkówropuch: szarej Bufo bufo, występującej bardzo licznie na całym omawianym obszarze,