APROBATA TECHNICZNA ITB AT-15-7683/2008 - Fischer

®AT-15-7683/2008 4/15powinien dać się wprowadzić w wykonany w podłożu otwór lekkimi uderzeniami młotka.Montaż łącznika powinien być wykonany przy użyciu klucza dynamometrycznego. Należyzwrócić uwagę, aby po rozprężeniu łącznika podkładka pod nakrętkę lub łeb śruby była silniedociśnięta do mocowanego elementu.Łączniki rozporowe typów FSA, FSL oraz UHA powinny być stosowane zgodniez projektem, w którym uwzględniono wymagania występujące w polskich normachi przepisach techniczno-budowlanych, wymagania niniejszej Aprobaty Technicznej ITB orazinformacje Producenta dotyczące warunków wykonywania zamocowań z użyciem ww.łączników.3. WŁAŚCIWOŚCI TECHNICZNE. WYMAGANIA3.1. MateriałyŁączniki rozporowe objęte Aprobatą powinny być wykonane ze zwykłej stali, węglowej,w klasie własności mechanicznych według normy PN-EN ISO 898-1:2001:• 4.8 − łączniki oznaczone jako FSL 8, FSL 6,5;• 5.8 − łączniki oznaczone jako FSL 16, FSL 20, UHA 10 i UHA 12;• 6.8 − łączniki oznaczone jako FSA 8, FSA 10, FSA 12, FSL 10, FSL 12 i UHA 8.3.2. Wyroby3.2.1. Kształt i wymiary. Kształt i wymiary łączników rozporowych powinny byćzgodne z rysunkiem 1. Odchyłki wymiarów liniowych i kątowych nietolerowanych powinnyodpowiadać klasie m według normy PN-EN 22768-1:1999. Metodę sprawdzenia podanow p. 5.6.1.3.2.2. Nośności charakterystyczne. Nośności charakterystyczne zamocowańłączników rozporowych nie powinny być mniejsze niż nośności podane w tablicy 4. Metodęsprawdzenia podano w p. 5.6.3.3.2.3. Odporność korozyjna. Elementy łączników rozporowych powinny być pokryteelektrolityczną powłoką cynkową o grubości nie mniejszej niż 8 μm, spełniającą wymaganiaokreślone w normie PN-EN 10152:2005. Metodę sprawdzenia podano w p. 5.6.2.