Pokaż cały numer - FPN - Farmaceutyczny Przegląd Naukowy

Pokaż cały numer - FPN - Farmaceutyczny Przegląd Naukowy Pokaż cały numer - FPN - Farmaceutyczny Przegląd Naukowy

fpn.sum.edu.pl
from fpn.sum.edu.pl More from this publisher
12.07.2015 Views

częstotliwości występowania drobnoustrojów alarmowych,który wynosił od 0 aż do 23,91%.Otrzymane wyniki nieznacznie różniły od średniejz badań 55 szpitali w 14 krajach przeprowadzonych podauspicjami WHO, które określono na 8,7% z wahaniamiod 11,8% w krajach Morza Śródziemnego, 10% w krajachazjatyckich, do 7,7% w Europie i 9% w krajach zachodniegoPacyfiku [7].Analizując otrzymane wyniki można stwierdzić, że rozkładalertpatogenów na poszczególnych oddziałach szpitalnychbył nierównomierny, co można tłumaczyć specyfikąposzczególnych oddziałów (zabiegowe i niezabiegowe),czy też właściwymi dla danych jednostek chorobowych naoddziałach procedurami.Wysoki stosunkowo odsetek drobnoustrojów alarmowychzaobserwowano na Oddziale Neurologii (23,91%),przy jednocześnie niewielkiej liczbie badań mikrobiologicznych(46 badań).Na podstawie danych uzyskanych z polskich szpitali,można stwierdzić, że w większości z nich, stopień wykorzystaniadiagnostyki mikrobiologicznej jest zbyt niski, nieprzekracza dla najlepszego szpitala 20 badań/ łóżko/ rok,a średnio dla wszystkich analizowanych oddziałów wynosizaledwie 8 badań/ łóżko/ rok lub około 25 badań/100 pacjentów.Oznacza to, że powinno być pobieranych co najmniej5-6-krotnie więcej [8].Konieczne się zatem wydaje zwiększenie liczby badańmikrobiologicznych wykonywanych na poszczególnych oddziałach,zarówno zabiegowych jak i niezabiegowych.Główne metodami zwalczania zakażeń szpitalnych jaki drobnoustrojów alarmowych powinny polegać na stworzeniudla drobnoustrojów środowiska nieprzyjaznego ichnamnażaniu się i przetrwaniu, uniemożliwienie translokacjidrobnoustrojów chorobotwórczych czyli kontaminacji środowiska,czy stosowanie odpowiednich i skutecznych zabiegówsanitarnych [1].W celu poprawienia funkcjonowania tych metod orazskutecznego zwalczania drobnoustrojów alarmowych, koniecznejest szkolenie personelu z zakresu zasad antyseptyki,antybiotykoterapii, profilaktyki okołooperacyjnej czynadzoru epidemiologicznego.PismiennictwoNr 7-8 / 2008Dzierżanowska D., Jeljaszewicz J: Zakażenia szpitalne.α - Medica Press, Bielsko‐Biała, 1999.Bulanda M.: Dochodzenie epidemiologiczne w zakażeniachszpitalnych. Piel. Epidemiol. 2005, 8-12.Chaber A. Okołooperacyjna profilaktyka antybiotykowaw chirurgii przewodu pokarmowego. Współ. Onkol.1999, 2, 86-89Fleischer M., Salik K.: Postępowanie w przypadku występowaniaszpitalnych ognisk epidemicznych. PolskieStowarzyszenie Pielęgniarek Epidemiologicznych, Wrocław,2006.Przondo – Mordarska A.: Zakażenia szpitalne – etiologiai przebieg. Continuo, Wrocław (1999).Wojtyczka R.D. i wsp. : Aspekty prawne nadzoru nad zakażeniamiszpitalnymi, Wiad. Lek. 2007, 60 (5-6), 298-300.Łopaciuk U., Semczuk K., Dzierżanowska D.: Mikrobiologiazakażeń szpitalnych, Zakażenia, 2002, 1-2, 98- 102.Aktualna sytuacja epidemiologiczna w polskich szpitalach.Raport w sprawie rejestracji i raportowania zakażeńszpitalnych. Warszawa, 2005.Podsumowanie pracyNiski wynik liczby drobnoustrojów alarmowych jest spowodowanymała liczbą badań mikrobiologicznych wykonywanychna poszczególnych oddziałach.Największy udział drobnoustrojów alarmowych w roku2006 zaobserwowano na Oddziale Neurologii (23,91%)i Urologii (17,5%).28 FarmaceutycznyPrzegląd Naukowycopyright © 2008 Grupa dr. A. R. KwiecińskiegoISSN 1425-5073

Diagnostyka i farmakoterapia polipów nosaDiagnostic et pharmacotherapy in nasal polypslek. med. Elżbieta Drzewiecka 1 ,lek. med. Anna Drzewiecka 2 ,mgr Patrycja Sawczak-Wieczorek 3 ,dr hab. n. med. Andrzej Plewka 41106 Szpital Wojskowy Gliwicach Przychodnią w GliwicachKierownik: lek. med. Andrzej Hejduk2Klinika Elektrokardiologii ŚAM w KatowicachKierownik: Prof. ŚlAM dr hab. n. med. Włodzimierz Kargul3Apteka „Przy Muzeum”, BędzinKierownik: mgr Patrycja Sawczak-Wieczorek4Zakład Chemii Białek i Enzymologii, Śląski Uniwersytet Medyczny, SosnowiecKierownik: dr hab. n. med. Andrzej PlewkaStreszczeniePomimo wieloletnich badań etiopatogeneza polipównosa nie jest do końca wyjaśniona. Jest to choroba złożona,wieloczynnikowa, w rozwoju której bierze udziałwiele mechanizmów. Prawidłowe rozpoznanie polipównosa oparte jest na dokładnie przeprowadzonej diagnostyce,która obejmuje wywiad, badanie laryngologicznei histopatologiczne. Obecnie nie ma jednej skutecznejmetody leczenia polipów nosa. Leczenie polipów nosajest prowadzone bardzo indywidualnie w zależnościod umiejętności, możliwości aparatury i własnych doświadczeńlekarza. W standardach leczenia polipównosa w większości krajów europejskich po rozpoznaniupolipów nosa stosuje się leczenie zachowawcze kortykosterydami,natomiast leczenie operacyjne stosowanejest u pacjentów niepoddających się leczeniu farmakologicznemu.Słowa kluczowe: polipy nosa, diagnostyka, leczenieAbstractIn spite of the long term research, the etiopathogenesisof the nasal polyps is not finally explicated. This is acomposite, multifactorial disease and many mechanismstake part in its development. The right diagnosis ofnasal polyps is based on the accurately carried out diagnostics,which covers medical history of a patient, laryngologicand histopathological test. Nowadays thereis no one effective method of the nasal polyps treatment.The nasal polyps treatment is carried individually anddepends on skills, apparatus capabilities and experienceof a doctor. In most of European countries in the nasalpolyps treatment standard, after the nasal polyps diagnosis,the conservative therapy with kortykosteroidsis applied, while surgical treatment is used for patientswhich are resistant to the pharmacological treatment.Key words: polypi nasi, diagnostic, treatmentPolipy nosa są to gładkie twory w kształcie gron, powstające- -Duże polipy nz zapalnia zmienionej błony śluzowej zatok przynoso-żowiny nosowejwych. Wpuklają się do światła jamy nosa i powodują onenajczęściej niedrożność nosa, bóle głowy, brak węchu, przewlekłyKlasyfikacja polipów nosakatar oraz pogorszenie ogólnego samopoczucia [1].W populacji ogólnej częstość występowania polipów nosawaha się od 1 do 5 %, przy czym spotykane są u chorychpowyżej 20 roku życia i z reguły częściej u mężczyzn niżu kobiet. Polipy bardzo rzadko występują u dzieci, tj. zaledwiew 0,1 %. Według Myginda polipy nosa można podzielićna polipy eozynofilowe (około 80-90%) oraz neutrofilowe(około 10-20%) [2, 3]. Inny podział zaproponowany przezLildholdta dzieli polipy nosa w zależności od ich wielkościPod względem histopatologicznym wyróżniamy polipyobrzękowe, gruczołowe oraz o typie mieszanym lub włóknistym.Niezależnie, należy wyodrębnić również polipy choanalne.Poniższa kwalifikacja uwzględnia kryteria histologiczne,endoskopowe, kliniczne ich odpowiedź na leczenie,oraz związek z chorobami podstawowymi, takimi jak astma,nietolerancja NLPZ czy alergiczne grzybicze zapalenie zatok[5].oraz stosunku do otaczających struktur na [4]:1. Polip antroch- Polipy nosa niewidoczne który może wyrastać do przewodu nosowego środkowego,- a następnie nosa ograniczone penetrować do przez przewodu nozdrza nosowego tylne do noso-Małe polipyśrodkowegogardła.- Polipy 2. o średnim rozmiarze, zawarte między górnym Polipy choana dolnym brzegiem małżowiny nosowej dolnejwychodzą z sitowia przedniego.copyright © 2008 Grupa dr. A. R. KwiecińskiegoISSN 1425-5073FarmaceutycznyPrzegląd Naukowy29

Diagnostyka i farmakoterapia polipów nosaDiagnostic et pharmacotherapy in nasal polypslek. med. Elżbieta Drzewiecka 1 ,lek. med. Anna Drzewiecka 2 ,mgr Patrycja Sawczak-Wieczorek 3 ,dr hab. n. med. Andrzej Plewka 41106 Szpital Wojskowy Gliwicach Przychodnią w GliwicachKierownik: lek. med. Andrzej Hejduk2Klinika Elektrokardiologii ŚAM w KatowicachKierownik: Prof. ŚlAM dr hab. n. med. Włodzimierz Kargul3Apteka „Przy Muzeum”, BędzinKierownik: mgr Patrycja Sawczak-Wieczorek4Zakład Chemii Białek i Enzymologii, Śląski Uniwersytet Medyczny, SosnowiecKierownik: dr hab. n. med. Andrzej PlewkaStreszczeniePomimo wieloletnich badań etiopatogeneza polipównosa nie jest do końca wyjaśniona. Jest to choroba złożona,wieloczynnikowa, w rozwoju której bierze udziałwiele mechanizmów. Prawidłowe rozpoznanie polipównosa oparte jest na dokładnie przeprowadzonej diagnostyce,która obejmuje wywiad, badanie laryngologicznei histopatologiczne. Obecnie nie ma jednej skutecznejmetody leczenia polipów nosa. Leczenie polipów nosajest prowadzone bardzo indywidualnie w zależnościod umiejętności, możliwości aparatury i własnych doświadczeńlekarza. W standardach leczenia polipównosa w większości krajów europejskich po rozpoznaniupolipów nosa stosuje się leczenie zachowawcze kortykosterydami,natomiast leczenie operacyjne stosowanejest u pacjentów niepoddających się leczeniu farmakologicznemu.Słowa kluczowe: polipy nosa, diagnostyka, leczenieAbstractIn spite of the long term research, the etiopathogenesisof the nasal polyps is not finally explicated. This is acomposite, multifactorial disease and many mechanismstake part in its development. The right diagnosis ofnasal polyps is based on the accurately carried out diagnostics,which covers medical history of a patient, laryngologicand histopathological test. Nowadays thereis no one effective method of the nasal polyps treatment.The nasal polyps treatment is carried individually anddepends on skills, apparatus capabilities and experienceof a doctor. In most of European countries in the nasalpolyps treatment standard, after the nasal polyps diagnosis,the conservative therapy with kortykosteroidsis applied, while surgical treatment is used for patientswhich are resistant to the pharmacological treatment.Key words: polypi nasi, diagnostic, treatmentPolipy nosa są to gładkie twory w kształcie gron, powstające- -Duże polipy nz zapalnia zmienionej błony śluzowej zatok przynoso-żowiny nosowejwych. Wpuklają się do światła jamy nosa i powodują onenajczęściej niedrożność nosa, bóle głowy, brak węchu, przewlekłyKlasyfikacja polipów nosakatar oraz pogorszenie ogólnego samopoczucia [1].W populacji ogólnej częstość występowania polipów nosawaha się od 1 do 5 %, przy czym spotykane są u chorychpowyżej 20 roku życia i z reguły częściej u mężczyzn niżu kobiet. Polipy bardzo rzadko występują u dzieci, tj. zaledwiew 0,1 %. Według Myginda polipy nosa można podzielićna polipy eozynofilowe (około 80-90%) oraz neutrofilowe(około 10-20%) [2, 3]. Inny podział zaproponowany przezLildholdta dzieli polipy nosa w zależności od ich wielkościPod względem histopatologicznym wyróżniamy polipyobrzękowe, gruczołowe oraz o typie mieszanym lub włóknistym.Niezależnie, należy wyodrębnić również polipy choanalne.Poniższa kwalifikacja uwzględnia kryteria histologiczne,endoskopowe, kliniczne ich odpowiedź na leczenie,oraz związek z chorobami podstawowymi, takimi jak astma,nietolerancja NLPZ czy alergiczne grzybicze zapalenie zatok[5].oraz stosunku do otaczających struktur na [4]:1. Polip antroch- Polipy nosa niewidoczne który może wyrastać do przewodu nosowego środkowego,- a następnie nosa ograniczone penetrować do przez przewodu nozdrza nosowego tylne do noso-Małe polipyśrodkowegogardła.- Polipy 2. o średnim rozmiarze, zawarte między górnym Polipy choana dolnym brzegiem małżowiny nosowej dolnejwychodzą z sitowia przedniego.copyright © 2008 Grupa dr. A. R. KwiecińskiegoISSN 1425-5073<strong>Farmaceutyczny</strong>Przegląd <strong>Naukowy</strong>29

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!