Ilustracja 2: - Kultura - Media - Teologia
Ilustracja 2: - Kultura - Media - Teologia Ilustracja 2: - Kultura - Media - Teologia
OBLICZA MEDIÓW Gilotyna – program nadawany od 5 października 2009 roku (TVP2). W roliprowadzącego występuje Roman Czejarek, który towarzyszy uczestnikom w rozwiązywaniuzagadek. Jaka to melodia? – teleturniej sprawdzający wiedzę muzyczną. Po razpierwszy wyemitowany 4 września 1997 roku. Troje uczestników konkuruje zesobą, próbując odgadnąć, o jakie utwory muzyczne chodzi. Gospodarzem programujest Robert Janowski. Gotowi na ślub – Piotr Pręgowski sprawdza, która z trzech par planującychwesele jest gotowa stanąć na ślubnym kobiercu. Wielka draka o dzieciaka! – emitowany od 18 września 2010 roku programprowadzony przez Wojciecha Jagielskiego, w którym dorośli wraz ze swoimidziećmi stają do rywalizacji o cenne nagrody. Dzieciaki górą – teleturniej emitowany od 12 września 2008 roku na antenieTVP2. Do rywalizacji stają dwie drużyny: dorosłych i dzieci, które musząodpowiadać na pytania, a także rozwiązywać quizy i zagadki. W roli prowadzącegomożna było oglądać Tomasza Kammela, potem zastąpiła go MarzenaRogalska. 300% normy – teleturniej, który od 7 września 2008 roku pod okiem MaciejaOrłosia sprawdzał wiedzę uczestników na temat życia w czasach PRL-u. Familiada – teleturniej, który gości w TVP2 od 17 września 1994 roku.Dwie pięcioosobowe drużyny odgadują odpowiedzi ankietowanych. W roli prowadzącegowystępuje Karol Strasburger. Koło Fortuny – pierwszy odcinek wyemitowano na antenie TVP2 2 października1992 roku. Troje uczestników miało za zadanie wybierać litery i odgadywaćhasła. O nagrodzie decydowało tytułowe Koło Fortuny, na którym możnabyło odnaleźć także pole: Bankrut. Ona i On – wojna płci – po raz pierwszy na antenie TVP2 pojawił sięw 2006 roku. Dwie drużyny: męska i żeńska, rywalizują ze sobą pod okiemBeaty Sadowskiej. Wielki Poker – po raz pierwszy wyemitowany 16 marca 2007 roku. Teleturniejprowadzili Cezary Kosiński i Paweł Burczyk. Przykład programu, który udowadnia,że od wiedzy ważniejsze mogą być: spryt, refleks i… blef.Zaprezentowany przegląd teleturniejów prezentowanych na stronie TelewizjiPolskiej jest niezwykle skrótowy, co wynika zarówno z ograniczeń objętościowych,jak i z braku konieczności głębszego przyglądania się wszystkim programom. Wartojednak przywołać wszystkie tytuły, by mieć świadomość ich różnorodności, zarównow obrębie wyznaczanych uczestnikom zadań, jak i w obszarze umiejętności, któremogą zagwarantować wygraną.21http://www.tvp.pl/rozrywka/teleturnieje?id=&sort_by=POSITION&sort_desc=false&start_rec=0&listing_mod=&wit h _video=false (dostęp 12.10.2012 r.).96 Kultura – Media – Teologia 10/2012
A. Barczyk, Charakterystyka teleturniejów...Najczęstszym rodzajem gier, realizowanym przezteleturnieje, jest bez wątpienia agon, któryopiera się na współzawodnictwie i szerokopojętej rywalizacji, „ma charakter zawodów, toznaczy walki w warunkach sztucznie stworzonejrówności szans, pozwalającej antagonistomzmierzyć się w sytuacji idealnej, dzięki którejzyskana przewaga jest ściśle wymierna„i niepodważalna”.Gry i zabawyW jednym ze swoich wcześniejszych artykułów podjęłam się analizy ramówki Polsatuwedług teorii gier i zabaw Rogera Cailloisa 22 . Roger Caillois – francuski antropolog, któremusławę przyniosły takie tytuły jak: Człowiek i sacrum, Ludzie a gry i zabawy czyzbiór esejów Odpowiedzialność i styl 23 , dokonał klasyfikacji gier i zabaw, ujmując jew cztery kategorie. Sam badacz pisał niegdyś: „Gry i zabawy są tak liczne i różnorodne,że początkowo powątpiewamy, czy da się znaleźć jakąś zasadę podziału, pozwalającegorozbić je na parę odrębnych kategorii” 24 . W końcu jednak udało mu się stworzyć typologię,która obejmuje cztery kategorie: agon, aleę, mimicry i ilinx 25 . Każda z tych gier macharakterystyczną cechę. Teoria antropologa wydaje się być dobrym narzędziem do analizyteleturniejów i refleksji nad tym, jakie rodzaje gier wyróżnionych niegdyś przez Cailloisamogą one reprezentować.Najczęstszym rodzajem gier, realizowanym przez teleturnieje, jest bez wątpieniaagon, który opiera się na współzawodnictwie i szeroko pojętej rywalizacji, „ma charakterzawodów, to znaczy walki w warunkach sztucznie stworzonej równości szans, pozwalającejantagonistom zmierzyć się w sytuacji idealnej, dzięki której zyskana przewaga jest ściślewymierna i niepodważalna” 26 . Zawodnicy konkurują w zakresie jakiejś cechy, na przykład:szybkości, pomysłowości, zręczności, aby wyłonić zwycięzcę, który „jawi się jako najlepszyw danej kategorii wyczynowej” 27 . W przypadku teleturniejów obszarem rywalizacji222324252627A. Barczyk, Rzecz o info(rozrywce), czyli analiza ramówki Polsatu według teorii gier i zabaw Rogera Cailloisa,referat wygłoszony podczas ogólnopolskiej konferencji Rozrywka w mediach (Łódź, 17-18.11.2011 r.). Tekst w druku.Zob. R. Caillois, Człowiek i sacrum, Warszawa 1995, s. 5.Tenże, Żywioł i ład, Warszawa 1973, s. 307.Zob. Tenże, Gry i ludzie, Warszawa 1997.Tenże, Żywioł ...3, s. 310-311.Tamże, s. 311.Kultura – Media – Teologia 10/2012 97
- Page 45 and 46: M. Małek, Młodzieżowe media rozr
- Page 47 and 48: E. Dudkiewicz, Promocja muzyki sakr
- Page 49 and 50: E. Dudkiewicz, Promocja muzyki sakr
- Page 51 and 52: E. Dudkiewicz, Promocja muzyki sakr
- Page 53 and 54: E. Dudkiewicz, Promocja muzyki sakr
- Page 55 and 56: E. Dudkiewicz, Promocja muzyki sakr
- Page 57 and 58: E. Dudkiewicz, Promocja muzyki sakr
- Page 59 and 60: Kultura - Media - Teologia2012 nr 1
- Page 61 and 62: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 63 and 64: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 65 and 66: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 67 and 68: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 69 and 70: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 71 and 72: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 73 and 74: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 75 and 76: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 77 and 78: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 79 and 80: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 81 and 82: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 83 and 84: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 85 and 86: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 87 and 88: A. Suławka, Polska i rosyjskojęzy
- Page 89 and 90: OBLICZA MEDIÓWKultura - Media - Te
- Page 91 and 92: Wnajprostszym rozumieniu teleturnie
- Page 93 and 94: A. Barczyk, Charakterystyka teletur
- Page 95: A. Barczyk, Charakterystyka teletur
- Page 99 and 100: A. Barczyk, Charakterystyka teletur
- Page 101 and 102: A. Barczyk, Charakterystyka teletur
- Page 103 and 104: Kultura - Media - Teologia2012 nr 1
- Page 105 and 106: P. Mikuláš, Global Patterns for N
- Page 107 and 108: P. Mikuláš, Global Patterns for N
- Page 109 and 110: P. Mikuláš, Global Patterns for N
- Page 111 and 112: P. Mikuláš, Global Patterns for N
- Page 113 and 114: P. Mikuláš, Global Patterns for N
- Page 115 and 116: PRZESTRZENIEKULTURYKultura - Media
- Page 117 and 118: K. Kamiński, Barbarzyństwo w uję
- Page 119 and 120: K. Kamiński, Barbarzyństwo w uję
- Page 121 and 122: K. Kamiński, Barbarzyństwo w uję
- Page 123 and 124: K. Kamiński, Barbarzyństwo w uję
- Page 125 and 126: K. Kamiński, Barbarzyństwo w uję
- Page 127 and 128: SPRAWOZDANIAI OMÓWIENIAKultura - M
- Page 129 and 130: SPRAWOZDANIA I OMÓWIENIATa książ
A. Barczyk, Charakterystyka teleturniejów...Najczęstszym rodzajem gier, realizowanym przezteleturnieje, jest bez wątpienia agon, któryopiera się na współzawodnictwie i szerokopojętej rywalizacji, „ma charakter zawodów, toznaczy walki w warunkach sztucznie stworzonejrówności szans, pozwalającej antagonistomzmierzyć się w sytuacji idealnej, dzięki którejzyskana przewaga jest ściśle wymierna„i niepodważalna”.Gry i zabawyW jednym ze swoich wcześniejszych artykułów podjęłam się analizy ramówki Polsatuwedług teorii gier i zabaw Rogera Cailloisa 22 . Roger Caillois – francuski antropolog, któremusławę przyniosły takie tytuły jak: Człowiek i sacrum, Ludzie a gry i zabawy czyzbiór esejów Odpowiedzialność i styl 23 , dokonał klasyfikacji gier i zabaw, ujmując jew cztery kategorie. Sam badacz pisał niegdyś: „Gry i zabawy są tak liczne i różnorodne,że początkowo powątpiewamy, czy da się znaleźć jakąś zasadę podziału, pozwalającegorozbić je na parę odrębnych kategorii” 24 . W końcu jednak udało mu się stworzyć typologię,która obejmuje cztery kategorie: agon, aleę, mimicry i ilinx 25 . Każda z tych gier macharakterystyczną cechę. Teoria antropologa wydaje się być dobrym narzędziem do analizyteleturniejów i refleksji nad tym, jakie rodzaje gier wyróżnionych niegdyś przez Cailloisamogą one reprezentować.Najczęstszym rodzajem gier, realizowanym przez teleturnieje, jest bez wątpieniaagon, który opiera się na współzawodnictwie i szeroko pojętej rywalizacji, „ma charakterzawodów, to znaczy walki w warunkach sztucznie stworzonej równości szans, pozwalającejantagonistom zmierzyć się w sytuacji idealnej, dzięki której zyskana przewaga jest ściślewymierna i niepodważalna” 26 . Zawodnicy konkurują w zakresie jakiejś cechy, na przykład:szybkości, pomysłowości, zręczności, aby wyłonić zwycięzcę, który „jawi się jako najlepszyw danej kategorii wyczynowej” 27 . W przypadku teleturniejów obszarem rywalizacji222324252627A. Barczyk, Rzecz o info(rozrywce), czyli analiza ramówki Polsatu według teorii gier i zabaw Rogera Cailloisa,referat wygłoszony podczas ogólnopolskiej konferencji Rozrywka w mediach (Łódź, 17-18.11.2011 r.). Tekst w druku.Zob. R. Caillois, Człowiek i sacrum, Warszawa 1995, s. 5.Tenże, Żywioł i ład, Warszawa 1973, s. 307.Zob. Tenże, Gry i ludzie, Warszawa 1997.Tenże, Żywioł ...3, s. 310-311.Tamże, s. 311.<strong>Kultura</strong> – <strong>Media</strong> – <strong>Teologia</strong> 10/2012 97