Ilustracja 2: - Kultura - Media - Teologia

A. Suławka, Polska i rosyjskojęzyczna prasa religijna...skim na terenach II Rzeczypospolitej były organami prasowymi poszczególnych eparchiiprawosławnych. Pierwszym pismem tego typu były „Litowskije Jeparchialnyje Wiedomosti”(„Wiadomości Eparchii Litewskiej”) redagowane w Wilnie od roku 1919 do20.X.1922 roku przez późniejszego białoruskiego działacza narodowego WiaczesławaBogdanowicza. Pismo zostało zamknięte postanowieniem wileńskiego duchownegokonsystorza 5 . Kolejnym pismem wydawanym przez wileńską eparchię prawosławnąbyły „Wilenskije Jeparchialnyje Wiedomosti” („Wiadomości Eparchii Wileńskiej”), organprasowy prawosławnego biskupstwa wileńskiego ukazujący się w ciągu roku 1922.Był on drukowany przez Wileński Konsystorz Prawosławny w prywatnym wydawnictwie6 . Ukazały się tylko trzy numery pisma: pierwszy 1 XI, drugi 1 XII, zaś ostatni, trzeci,25 XII. Pismo miało 12 stron objętości oraz wygląd i kształt gazety codziennej. Redaktoremodpowiedzialnym wydawnictwa był N. Krasiński. Siedziba redakcji mieściła sięw Konsystorzu Prawosławnym w Wilnie przy ulicy Ostrobramskiej 10; było drukowaneprzez Typografię Proizwodstwiennyj Kooperatiw w Wilnie przy ulicy Nowej 3. Pismokosztowało 500 marek polskich. Treścią pisma były zarządzenia oraz komunikaty biskupawileńskiego oraz bieżące wydarzenia z życia eparchii wileńskiej. Ponadto także GrodzieńskiKonsystorz Prawosławny w Grodnie wydawał w latach 1920-1921 własny dwutygodnikpod tytułem „Grodnienskije Jeparchialnyje Wiedomosti” („Wiadomości EparchiiGrodzieńskiej”) 7 . Pismo zawierało oficjalne komunikaty oraz artykuły poświęconeliturgii prawosławnej 8 . Patronem pisma był ówczesny prawosławny biskup grodzieńskiWłodzimierz (Tichonicki) 9 .Z czasem pojawiło się pismo poświęcone całemu Polskiemu AutokefalicznemuKościołowi Prawosławnemu. Był to „Wiestnik Prawosławnoj Metropolii w Pol'sze” (wpóźniejszym okresie tytuł polski: „Wiadomości Św. Autokefalicznego Polskiego KościołaPrawosławnego), dwutygodnik ukazujący się w latach 1923-1926 10 . Pismo to zaczęło ukazywaćsię dzięki poparciu metropolity Jerzego 11 . W wersji rosyjskojęzycznej łącznie ukazałysię 104 numery tego pisma. Pierwszy numer pisma wyszedł 1.I.1923 roku. Pismokosztowało 20 groszy, w roku 1925 cena wzrosła do 50 groszy. Redaktorem naczelnymbył ksiądz Jurij Sakowicz. Siedziba redakcji mieściła się przy ulicy Zygmuntowskiej 13.Pismo było wydawane przez Synod Kościoła Prawosławnego w Polsce 12 . Typografię pi-56789101112L. Marakau, Represawanyja prawaslaunyja swjaszczenna- i carkounasłużyceli Biełarusi. 1917-1967, t. 1.,Minsk 2007, wersja elektroniczna: http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-pravaslaynyya/tom-i?id=21527(dostęp: 6.01.2013).A. Kuryłowicz, Prawosławne oficyny wydawnicze..., dz. cyt., s. 201.J. Choiński, Wydawnictwo i prasa prawosławna w Polsce..., dz. cyt., s. 151. A. Kuryłowicz podaje jakobypismo ukazywało się tylko w roku 1921. Zob. A. Kuryłowicz, art. cyt., s. 201.A. Kuryłowicz, art. cyt., s. 201.M. Papierzyńska-Turek, Między tradycją a rzeczywistością..., dz. cyt., s. 142.http://www.emigrantika.ru/cat2010/701-bookiv (dostęp 3.01.2013 r.); www.emigrantica.ru ...,; A. R.Mochola i P. Ławryniec błędnie określają pismo jako miesięcznik. Zob. www.mochola.org...,A. Kuryłowicz, art. cyt., s. 201.J. Choiński, art. cyt., s. 152.Kultura – Media – Teologia 9/2012 61