Miłujcie się

Syna, oddając Ojcu Dar Miłości (DuchaŚwiętego), który od Niego otrzymuje. To,co Syn Boży czyni od wieczności, czynito teraz w swoim człowieczeństwie. Onwcale się nie zmienił, stając się prawdziwymczłowiekiem, gdyż Bóg jest niezmienny,wieczny, bez początku i końca.To, co ulega zmianie, to nie Bóg, leczczłowieczeństwo. Bóg przyjął nasze człowieczeństwoi dlatego każdy gest Jezusa,każda Jego myśl – od momentu wcieleniaaż do śmierci krzyżowej – są wyrazemmiłości Syna do Ojca.To, kim jest w wieczności, Jezus wyraziłw swoim człowieczeństwie, w którymskupił grzechy wszystkich ludzi i ofiarowałje Ojcu w chwili ukrzyżowania. CierpieniaChrystusa są cierpieniami BoskiejOsoby i dlatego docierają wszędzie tam,gdzie dotarła niszcząca moc zła. On,bezwzględnie niewinny i święty, cierpii umiera za każdego człowieka, w pełnejsolidarności z grzesznymi ludźmi.W tym doświadczeniu niewyobrażalnegocierpienia Jezus stał się posłusznymiłości Ojca aż do śmierci (por. Flp 2, 8)i ofiarował się Ojcu w imieniu wszystkichgrzeszników: „Ojcze, w Twoje ręcepowierzam ducha mojego” (Łk 23, 46).Cierpienie i śmierć są ostatecznym wyrazemcałkowitego posłuszeństwa Synawobec Ojca. To bezgraniczne posłuszeństwoi oddanie Syna Ojciec odwzajemniłswoim oddaniem – a był to dar nowegożycia nieśmiertelnego w zmartwychwstaniu(por. Jan Paweł II: Redemptorhominis, 20).Umierając, Jezus otrzymuje od Ojcadar zmartwychwstałego życia. Doskonałamiłość i posłuszeństwo Jezusaw chwili śmierci, w największym cierpieniu,w doświadczeniu największegogrzechu, oraz odpowiedź Boga Ojcaw darze zmartwychwstania są szczytowymaktem zbawienia. Całkowicie niewinnyi bezgrzeszny, przyjął z dziejówkażdego człowieka grzech i śmierć,aby w zmartwychwstaniu uzyskać dlawszystkich ludzi dar niezniszczalnegożycia i przebaczenie wszystkich grzechów.W śmierci i zmartwychwstaniumocą miłości Ojca i Syna człowieczeństwoJezusa zostało przebóstwione, zjednoczonez bóstwem.Jest to dla nas, uczestniczącychwe Mszy św., niepowtarzalna szansa,aby w momencie konsekracji, klęczącw pokorze, jednoczyć się z ofiarą Jezusa– bo tylko wtedy nasza ofiara stanie siędoskonała, a zarazem będziemy mogliotrzymać przebóstwiający nas darDucha Świętego: udział w ostatecznymzwycięstwie Chrystusa.Komunia ŚwiętaświadectwoEucharystia przyjęta z czystymsercem przemienia nas i wprowadzaw rzeczywistość nieba, gdyż dostępujemyudziału w życiu Trójcy Święteji stajemy się członkami Bożej Rodziny.Pójście na Mszę św. jest wejściemdo nieba, gdzie sam Bóg ociera wszelkąłzę (por. Ap 21, 3-4).Nic na niebie ani na ziemi nie możenam dać więcej od tego, co otrzymujemywe Mszy św., gdyż przyjmujemy życiei miłość samego Boga. To nie jest metafora,przedsmak czy symbol, lecz prawdziwarzeczywistość. Powinniśmy więcuczestniczyć we Mszy św. z otwartymioczami, uszami, umysłem oraz sercemi z wielką wdzięcznością przyjmować darKomunii św. – zmartwychwstałego Jezusa– w Jego uwielbionym, przebóstwionymczłowieczeństwie.Z pokorą, ukorzeniem się przed wielkościąBoga, wstępującego do ludzkiegoserca, przyjmujemy Jezusa Eucharystycznegoz całą gorliwością ducha,na jaką nas w tej chwili stać. W prostociewitajmy Go, cieszmy się Jego obecnością,łączmy się z Nim.Dopiero w następnej kolejnościmówmy Mu w szczerości o naszychpotrzebach i trudnościach, aby ten „czasnajdrogocenniejszy”, jak go nazwała św.Faustyna, nie upływał tylko na wyliczeniachpróśb i żalów.Niektórzy ludzie przyjmują PanaJezusa z przyzwyczajenia. Rutyna sprawia,że albo nie mają Mu nic do powiedzenia,albo odmawiają tylko formułkimodlitewne, nie wkładając w nie serca.Po przyjęciu Komunii św. potrzebnejest przynajmniej 5 minut bycia samna sam z Jezusem, w ciszy własnegoserca. W tej najintymniejszej jednościz Bogiem oddajmy Mu siebie na Jegowyłączną własność. Możemy użyć słówmodlitwy: „Przyjmij, Panie, całą mojąwolność; przyjmij pamięć, rozum i całąwolę. Cokolwiek mam, Tyś mi to dał.Towarzystwo ChrystusoweNasze zgromadzenie zakonne otacza opieką duszpasterską Rodaków mieszkającychpoza granicami kraju. Całą naszą duchowość oraz życie opieramy na Chrystusie.W Eucharystii i poprzez Eucharystię jednoczymy się z Nim. Naszym jedynympragnieniem jest być prawdziwie żywym oraz czytelnym znakiem obecnościChrystusa. Jeśli i Ty chcesz swoje życie poświęcić Bogu i realizować je jako kapłanlub brat zakonny, napisz do nas:Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznejul. Panny Marii 4, 60-962 Poznańtel. (61) 64 72 100, tel. kom. 507 088 137www.chrystusowcy.pl, pow@tchr.orgRUCH CZYSTYCH SERC •49