Miłujcie się

List do chłopcówfot. Archiwum Ms!erotomanii jest niezwykle trudne, trudniejszenawet niż z narkomanii. Oto krótkieświadectwo: „Mam za sobą odstawienieczterech ciężkich nałogów, w tym kokainy.Jednak zdecydowanie najcięższe i najtrudniejszebyło dla mnie odstawienie erotomanii”.Autor książki konkluduje: „Jestto powtarzające się stwierdzenie wśród erotomanów,którzy wyzwoliwszy się z wieluuzależnień, uzyskali skalę porównawczą”.Carnes ocenia, że na świecieżyją miliony ludzi uzależnionychod seksu (ok. 80% to mężczyźni, ok.20% kobiety). W roku 1991, kiedypowstawała wspomniana książka, istniałona świecie ok. 2 tys. grup terapeutycznychzajmujących się leczeniemtakich osób, a ich liczba wzrasta lawinowo.Problem erotomanii na dużą skalęjest sprawą stosunkowo nową. Pierwszeośrodki terapeutyczne dla osób uzależnionychod seksu założono w połowielat 70. ub. wieku, co – moim zdaniem –było skutkiem tzw. rewolucji seksualnejw USA z lat 60. oraz upowszechnienia„Mam za sobą odstawienieczterech ciężkich nałogów, w tymkokainy. Jednak zdecydowanie najcięższei najtrudniejsze było dla mnieodstawienie erotomanii”pornografii (90% zdrowiejących z erotomaniimężczyzn i 79% kobiet stwierdza,że porno grafia miała decydujący wpływna rozwój ich uzależnienia).Uzależnienie przeważnie rozpoczynasię we wczesnej młodości od masturbacji.O ile nie podejmie się wysiłku jej zaprzestania,powstaje nałóg, który stale się rozwija.Nie wyrasta się z niego tak po prostu– jak myślą niektórzy – ani nie kończy sięon wraz z zawarciem małżeństwa. Sięgasię raczej z biegiem czasu – tak jak w każdymnałogu – po coraz silniejsze bodźce.W końcu obsesja seksualna staje sięzasadą organizującą życie erotomanaczy erotomanki. Wszystko obraca sięwokół seksu. Większość czasu pochłaniaseksoholikom fantazjowanie, realizowaniefantazji, poszukiwanie partnerów, uwodzenie,a potem radzenie sobie z kacemmoralnym i innymi konsekwencjami uzależnienia.Erotoman (erotomanka) zaniedbujenajważniejsze sfery życia: rodzinę,pracę, naukę, własne talenty i zainteresowania,życie duchowe. Traci czas i energięna przezwyciężanie różnych kryzysów:rozpadu małżeństwa, publicznej kompromitacji,odebrania praw małżeńskich,problemów w pracy, krachu finansowego,choroby wenerycznej, aresztowania i procesusądowego (np. za molestowanie nieletnichalbo ekshibicjonizm).Steve tak rozpoczyna opis swojego uzależnienia:„Jak daleko sięga moja pamięć,czułem się rozbity, zdezorganizowany.Z biegiem lat zacząłem szukać seksualnychdoświadczeń, które pozwoliłyby mi albosię pozbierać, albo o tym zapomnieć. Kiedysię zaciągnąłem do marynarki, zachowania,które dotychczas były dla mnie normą– masturbacja pod miękką pornografię –przeobraziły się we wzorzec penetrowaniasex shopów, gdzie wyszukiwałem twardeporno. Zaczęły się też prostytutki. Wróciłemdo cywila w nadziei, że jakoś z tegowyrosnę. Nigdy nie było mi z tym dobrze”.Przed trzydziestką Steve się ożenił.Myślał, że małżeństwo rozwiąże jegoproblem. Po kilku miesiącach względnejpoprawy zaczęło się jednak dziać jeszczegorzej, jeśli chodzi o pornografię i prostytutki.Kiedy urodziło mu się dziecko,ponownie nastąpił okres poprawy, a potem,niestety, znowu pogorszenie: zaczął polowaćna mężczyzn w księgarniach z pornografią.Całkowicie oddalił się wówczasemocjonalnie od żony i od dziecka. Zacząłteż pić po każdym swoim seksualnymciągu, aby zabić ból wspomnień.Oto jeszcze garść krótkich wypowiedzierotomanów pokazujących skutki uzależnieniaod doznań seksualnych:„Dostałem liszajów [rodzaj swędzącychwykwitów na skórze – przyp. red.]i przeniosłem je na moją żonę”.30 • RUCH CZYSTYCH SERC