Tu można pobraÄ program konferencji w formacie "pdf" - Uniwersytet ...
Tu można pobraÄ program konferencji w formacie "pdf" - Uniwersytet ... Tu można pobraÄ program konferencji w formacie "pdf" - Uniwersytet ...
Joanna Wrzosek 1 , Paulina Rosińska 21 Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, WarszawaInstytut Psychologii2 Uniwersytet im. A. Mickiewicza, PoznańInstytut Psychologii, Zakład Psychologii Zdrowia i Psychologii KlinicznejR Sposób wyrażania własnego Ja poprzez ekspresję gniewu a zaburzeniapsychosomatyczne u dziewczątPunktem wyjścia prezentowanych badań jest założenie, że sposób wyrażania gniewu może miećzwiązek z różnymi zaburzeniami psychosomatycznymi. W badaniach uczestniczyło 80 dziewcząt w wieku16-17 lat, mieszkających na terenie Warszawy. Do pomiaru ekspresji gniewu zastosowano Skalęekspresji gniewu (SEG) N. Ogińskiej -Bulik i Z. Juczyńskiego, badającą gniew kierowany na zewnątrz igniew kierowany do wewnątrz. Natomiast występowanie zaburzeń psychosomatycznych badanoKwestionariuszem zaburzeń psychosomatycznych J. Tylki. Do wskaźników zaburzeń psychosomatycznychzalicza się: właściwości psychiczne, symptomy wegetatywne, fizyczne dolegliwości, symptomypsychosomatyczne, dysfunkcje psychiczne. Uzyskany materiał badawczy został poddany analiziestatystycznej. Uzyskano ciekawe wyniki, potwierdzające, że sposób wyrażania własnego gniewupozostaje w zależności z występowaniem zaburzeń psychosomatycznych, a więc również ze stanemzdrowia. Ponadto zbadano, że to, w jaki sposób wyrażamy swoje emocje, w tym również gniew mazwiązek z tym jak jesteśmy odbierani i spostrzegani przez innych. Zjawisko to wymaga dalszych badań,ponieważ zaburzenia psychosomatyczne są przede wszystkim konsekwencją zaburzeń emocjonalnych.Natomiast przewlekłe zaburzenia funkcji organizmu w wielu przypadkach doprowadzają z czasem dozmian strukturalnych w narządach. Wyniki uzyskanych badań są bardzo dobrym argumentem na to, że wramach edukacji szkolnej powinny być organizowane zajęcia z zakresu radzenia sobie z własnymiemocjami, radzenia sobie ze stresem, czy szeroko pojęte zajęcia z zakresu psychosomatyki prowadzoneprzez odpowiednio do tego przygotowaną i przeszkoloną kadrę dydaktyczną.98
Agnieszka Zaremba 11 Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego, WarszawaP Osobowość kobiet ćwiczących hatha-jogęCelem badań było określenie profilu osobowości kobiet ćwiczących hatha-jogę oraz jegozróżnicowania w zależności od stopnia zaawansowania. Poszukiwano także różnic w wybranych cechachosobowości między kobietami uprawiającymi jogę na poziomie początkującym i zaawansowanym, akobietami nieaktywnymi ruchowo. W powyższych celach przebadano mieszkanki Warszawy w wieku 15-69 lat, wyodrębniając trzy grupy: zaczynających regularne ćwiczenia hatha-jogi (n=17), ćwiczącychhatha-jogę dłużej niż pół roku, co najmniej 2-3 razy w tygodniu (n=17) oraz grupę kontrolną kobietniepodejmujących aktywności ruchowej (n=20). Narzędziami badawczymi były: Inwentarz OsobowościNEO-FFI P. Costy i R. McCraea, Inwentarz Stanu i Cechy Lęku STAI C.D. Spielbergera i współautoróworaz Test Orientacji Życiowej LOT-R M.F. Scheiera, Ch.S. Carvera i M. W. Bridgesa. Nie stwierdzonoistotnych różnic pomiędzy badanymi kobietami początkującymi a zaawansowanymi, toteż psychologicznacharakterystyka dotyczyła badanych kobiet ćwiczących jogę. Następnie porównano kobiety ćwiczące iniećwiczące pod względem rozpatrywanych właściwości psychicznych. Wyniki poświadczyły o istotnychróżnicach pomiędzy kobietami nieaktywnymi ruchowo a początkującymi tylko w otwartości. Kobietypoczątkujące ujawniły większą otwartość niż niećwiczące. Pomiędzy kobietami zaawansowanymi a grupąkontrolną zanotowano tę różnicę jedynie na poziomie tendencji. Porównanie kobiet zaawansowanych zpoczątkującymi nie wykazało żadnych istotnych statystycznie różnic. Wykazano zależności dwóchbadanych cech osobowości z wiekiem. Im osoby są młodsze, tym większe nasilenie ekstrawersji, amniejsze ugodowości obserwujemy. Stwierdzono także związki między cechami osobowości aoptymizmem i skłonnością do reagowania lękiem. Poszukiwano także predykatorów przynależności dogrupy, jedynym istotnym okazała się otwartość na nowe doświadczenia.99
- Page 48 and 49: Irena Jelonkiewicz 11 Instytut Psyc
- Page 50 and 51: Łukasz Kaczmarek 1 , Michał Ziark
- Page 52 and 53: Renata Kleszcz-Szczyrba 11 Uniwersy
- Page 54 and 55: Kamilla Komorowska 1 , Paweł Izdeb
- Page 56 and 57: Agnieszka Koster 1 , Małgorzata Bu
- Page 58 and 59: Aleksandra Kroemeke 11 Centrum Pomo
- Page 60 and 61: Aleksandra Kuhn-Dymecka 11 Instytut
- Page 62 and 63: Irena Leszczyńska 1 , Maria Jeżew
- Page 64 and 65: Alicja Lizurej 1 , Aneta Bartnicka1
- Page 66 and 67: Aleksandra Łuszczyńska 11 Szkoła
- Page 68 and 69: Maria Mikołajczyk 11 Akademia Wych
- Page 70 and 71: Barbara Mroziak 1 , Ewa Stępień 2
- Page 72 and 73: Nina Ogińska-Bulik 11 Uniwersytet
- Page 74 and 75: Piotr Oleś 11 Katolicki Uniwersyte
- Page 76 and 77: Tadeusz M. Ostrowski 11 Uniwersytet
- Page 78 and 79: Katarzyna Popiołek 1 , Agata Chudz
- Page 80 and 81: Krzysztof Puchalski 11 Instytut Med
- Page 82 and 83: Helena Sęk 1 , Maria Frydrychewicz
- Page 84 and 85: Patrycja Stawiarska 1 , Ewa Wojtyna
- Page 86 and 87: Renata Stefańska-Klar 11 Uniwersyt
- Page 88 and 89: Ewa Syrek 11 Uniwersytet Śląski,
- Page 90 and 91: Julita Świtalska 1 , Alina Borkows
- Page 92 and 93: Ewa Wilczek-Rużyczka 11 Uniwersyte
- Page 94 and 95: Dorota Włodarczyk 1 , Kazimierz Wr
- Page 96 and 97: Helena Wrona-Polańska 11 Uniwersyt
- Page 100 and 101: Barbara Zawadzka 1 , Barbara Bętko
- Page 102 and 103: Marek Zwoliński 11 Instytut Psychi
- Page 104 and 105: Żaneta Ewa Żukowska 11 Szkoła Wy
- Page 106 and 107: Jolanta Życińska 1 , Ewa Wojtyna
- Page 108 and 109: JELIŃSKA Magdalena 45, 46JELONKIEW
Agnieszka Zaremba 11 Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego, WarszawaP Osobowość kobiet ćwiczących hatha-jogęCelem badań było określenie profilu osobowości kobiet ćwiczących hatha-jogę oraz jegozróżnicowania w zależności od stopnia zaawansowania. Poszukiwano także różnic w wybranych cechachosobowości między kobietami uprawiającymi jogę na poziomie początkującym i zaawansowanym, akobietami nieaktywnymi ruchowo. W powyższych celach przebadano mieszkanki Warszawy w wieku 15-69 lat, wyodrębniając trzy grupy: zaczynających regularne ćwiczenia hatha-jogi (n=17), ćwiczącychhatha-jogę dłużej niż pół roku, co najmniej 2-3 razy w tygodniu (n=17) oraz grupę kontrolną kobietniepodejmujących aktywności ruchowej (n=20). Narzędziami badawczymi były: Inwentarz OsobowościNEO-FFI P. Costy i R. McCraea, Inwentarz Stanu i Cechy Lęku STAI C.D. Spielbergera i współautoróworaz Test Orientacji Życiowej LOT-R M.F. Scheiera, Ch.S. Carvera i M. W. Bridgesa. Nie stwierdzonoistotnych różnic pomiędzy badanymi kobietami początkującymi a zaawansowanymi, toteż psychologicznacharakterystyka dotyczyła badanych kobiet ćwiczących jogę. Następnie porównano kobiety ćwiczące iniećwiczące pod względem rozpatrywanych właściwości psychicznych. Wyniki poświadczyły o istotnychróżnicach pomiędzy kobietami nieaktywnymi ruchowo a początkującymi tylko w otwartości. Kobietypoczątkujące ujawniły większą otwartość niż niećwiczące. Pomiędzy kobietami zaawansowanymi a grupąkontrolną zanotowano tę różnicę jedynie na poziomie tendencji. Porównanie kobiet zaawansowanych zpoczątkującymi nie wykazało żadnych istotnych statystycznie różnic. Wykazano zależności dwóchbadanych cech osobowości z wiekiem. Im osoby są młodsze, tym większe nasilenie ekstrawersji, amniejsze ugodowości obserwujemy. Stwierdzono także związki między cechami osobowości aoptymizmem i skłonnością do reagowania lękiem. Poszukiwano także predykatorów przynależności dogrupy, jedynym istotnym okazała się otwartość na nowe doświadczenia.99
Change language