Tu można pobraÄ program konferencji w formacie "pdf" - Uniwersytet ...
Tu można pobraÄ program konferencji w formacie "pdf" - Uniwersytet ... Tu można pobraÄ program konferencji w formacie "pdf" - Uniwersytet ...
Irena Heszen 1 , Olga Waszkiewicz 11 Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, WarszawaInstytut Psychologii KlinicznejR Komu ufamy w chorobie? (z badań nad relacją lekarz-pacjent)Cel badań. Celem badań było określenie czynników związanych z lekarzem ważnych dla zaufaniapacjenta, w zależności od źródła oceny (lekarz czy pacjent), stopnia ciężkości choroby i zmianzachodzących w systemie opieki zdrowotnej.Metoda. W badaniach uczestniczyli lekarze i dorośli pacjenci, kobiety i mężczyźni w wieku od 18 do76 lat. Pacjenci reprezentowali trzy poziomy ciężkości choroby. Stosowano specjalnie skonstruowanąmetodę typu kwestionariuszowego, składającą się z dwóch części. Pierwsza część służyła do opisu cechlekarza budzącego zaufanie i zawierała ponad 20 pytań zamkniętych. Druga część miała na celuokreślenie preferencji ośmiu cech i polegała na ich rangowaniu. Oryginalne badania wykonała w 1983roku magistrantka Uniwersytetu Śląskiego Sonia Lasak, uczestniczyło w nich 50 lekarzy i 180 pacjentów.Replikację badań wykonała w 2008 roku magistrantka SWPS Olga Waszkiewicz, z udziałem 30 lekarzy i90 pacjentów.Wyniki. W badaniach wykonanych w 1983 roku lekarze w większym stopniu niż pacjenci uważali zacechy ważne dla zaufania: intuicję lekarza, poruszanie tematów pozazdrowotnych, zdecydowanie istanowczość lekarza, jego czystość i elegancję, odwoływanie się w leczeniu do osiągnięć medycynyzagranicznej, a w mniejszym stopniu: skrupulatność, okazywanie pacjentowi uczuć, powstrzymanie sięod obietnic, dzielenie się z pacjentem swoimi wątpliwościami, pełnego informowania pacjenta o staniezdrowia. W 2008 roku na podstawie analizy czynnikowej uzyskano cztery czynniki: cechy ekspresywne,komunikacja, bezpośredniość i cechy instrumentalne. W porównaniu z pacjentami, lekarze uważali zaważniejszą dla zaufania komunikatywność, a za mniej ważne – cechy ekspresywne i bezpośredniość. Wbadaniach wykonanych w 2008 roku stwierdzono więcej różnic uwarunkowanych powagą choroby, wporównaniu z badaniami z 1983. Zarówno w 1983 roku, jak i w 2008 roku nie stwierdzono różnic międzypacjentami a lekarzami w preferencji cech instrumentalnych w stosunku do ekspresywnych.40
Paweł Izdebski 1 , Emilia Piskorz 11 Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, BydgoszczInstytut PsychologiiP Osobowość a rozwój pourazowy u pacjentów onkologicznychBadanie dotyczy tematyki rozwoju pourazowego po doświadczeniu tak traumatycznegowydarzenia, jakim jest choroba nowotworowa. Dopiero od niedawna zwraca się uwagę na to, że tegorodzaju traumatyczne doświadczenie może mieć również pozytywne skutki np. w postaci rozwojupotraumatycznego (posttraumatic growth – PTG). Termin potraumatycznego wzrostu (rozwoju)wprowadzili R. Tedeschi i L. Calhoun (1996) do opisu pozytywnych zmian życiowych, które pojawiają sięw wyniku podejmowanych prób radzenia sobie z następstwami traumatycznych wydarzeń.Podstawowym celem badania było ustalenie zależności między osobowością a rozwojempourazowym. Próbowano także ustalić czy istnieje związek pomiędzy poziomem przezywanego PTG, acharakterystykami pozaosobowościowymi (rodzaj nowotworu, rodzaj leczenia, wiek osób, płećwykształcenie).Badanych było 30 osób z rozpoznaniem choroby nowotworowej przy pomocy kwestionariuszaosobowości NEO-PI-R (w adaptacji Siuty) i Kwestionariusza Rozwoju Potraumatycznego.zaadaptowanego do warunków polskich przez zespół profesora Juczyńskiego.Przeprowadzone analizy statystyczne wykazały zależności istniejące między cechami osobowościmierzonymi przy pomocy NEO- PI R a poziomem wzrostu urazowego mierzonego przy pomocyKwestionariusza Rozwoju Potraumatycznego.41
- Page 1: VII Ogólnopolska Konferencja Nauko
- Page 4 and 5: VII Ogólnopolska Konferencja Nauko
- Page 7 and 8: P R O G R A M R A M O W YPIĄ TEK 1
- Page 9 and 10: SOBOTA 16 MAJA 200909.00 - 10.00 WY
- Page 11 and 12: 14.00 - 15.00 SESJA PLAKATOWA I (pr
- Page 13 and 14: SESJA REFERATOWA X: Z a c h o w a n
- Page 15: STRESZCZENIA WYSTĄPIEŃ *(porząde
- Page 18 and 19: Barbara Bętkowska-Korpała 1 , Jac
- Page 20 and 21: Anna Bilska 11 Stowarzyszenie Młod
- Page 22 and 23: Joanna Chacia, Marta Malinowska-Cie
- Page 24 and 25: Jan Chodkiewicz 11 Uniwersytet Łó
- Page 26 and 27: Roman Cieślak 1 , Charles C. Benig
- Page 28 and 29: Krzysztof Gerc 1 , Anna Ziółkowsk
- Page 30 and 31: Lucyna Golińska 11 Uniwersytet Ł
- Page 32 and 33: Ewa Gruszczyńska 11 Szkoła Wyższ
- Page 34 and 35: Monika Guszkowska 11 Akademia Wycho
- Page 36 and 37: Anna Guziejewska 1 , Agnieszka Lewa
- Page 38 and 39: Ewa Gwozdecka-Wolniaszek 1 , Maciej
- Page 42 and 43: Anna Jakubowska-Winecka 1 , Joanna
- Page 44 and 45: Karolina Janicka 11 Uniwersytet Ł
- Page 46 and 47: Magdalena Jelińska 11 Uniwersytet
- Page 48 and 49: Irena Jelonkiewicz 11 Instytut Psyc
- Page 50 and 51: Łukasz Kaczmarek 1 , Michał Ziark
- Page 52 and 53: Renata Kleszcz-Szczyrba 11 Uniwersy
- Page 54 and 55: Kamilla Komorowska 1 , Paweł Izdeb
- Page 56 and 57: Agnieszka Koster 1 , Małgorzata Bu
- Page 58 and 59: Aleksandra Kroemeke 11 Centrum Pomo
- Page 60 and 61: Aleksandra Kuhn-Dymecka 11 Instytut
- Page 62 and 63: Irena Leszczyńska 1 , Maria Jeżew
- Page 64 and 65: Alicja Lizurej 1 , Aneta Bartnicka1
- Page 66 and 67: Aleksandra Łuszczyńska 11 Szkoła
- Page 68 and 69: Maria Mikołajczyk 11 Akademia Wych
- Page 70 and 71: Barbara Mroziak 1 , Ewa Stępień 2
- Page 72 and 73: Nina Ogińska-Bulik 11 Uniwersytet
- Page 74 and 75: Piotr Oleś 11 Katolicki Uniwersyte
- Page 76 and 77: Tadeusz M. Ostrowski 11 Uniwersytet
- Page 78 and 79: Katarzyna Popiołek 1 , Agata Chudz
- Page 80 and 81: Krzysztof Puchalski 11 Instytut Med
- Page 82 and 83: Helena Sęk 1 , Maria Frydrychewicz
- Page 84 and 85: Patrycja Stawiarska 1 , Ewa Wojtyna
- Page 86 and 87: Renata Stefańska-Klar 11 Uniwersyt
- Page 88 and 89: Ewa Syrek 11 Uniwersytet Śląski,
Irena Heszen 1 , Olga Waszkiewicz 11 Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, WarszawaInstytut Psychologii KlinicznejR Komu ufamy w chorobie? (z badań nad relacją lekarz-pacjent)Cel badań. Celem badań było określenie czynników związanych z lekarzem ważnych dla zaufaniapacjenta, w zależności od źródła oceny (lekarz czy pacjent), stopnia ciężkości choroby i zmianzachodzących w systemie opieki zdrowotnej.Metoda. W badaniach uczestniczyli lekarze i dorośli pacjenci, kobiety i mężczyźni w wieku od 18 do76 lat. Pacjenci reprezentowali trzy poziomy ciężkości choroby. Stosowano specjalnie skonstruowanąmetodę typu kwestionariuszowego, składającą się z dwóch części. Pierwsza część służyła do opisu cechlekarza budzącego zaufanie i zawierała ponad 20 pytań zamkniętych. Druga część miała na celuokreślenie preferencji ośmiu cech i polegała na ich rangowaniu. Oryginalne badania wykonała w 1983roku magistrantka <strong>Uniwersytet</strong>u Śląskiego Sonia Lasak, uczestniczyło w nich 50 lekarzy i 180 pacjentów.Replikację badań wykonała w 2008 roku magistrantka SWPS Olga Waszkiewicz, z udziałem 30 lekarzy i90 pacjentów.Wyniki. W badaniach wykonanych w 1983 roku lekarze w większym stopniu niż pacjenci uważali zacechy ważne dla zaufania: intuicję lekarza, poruszanie tematów pozazdrowotnych, zdecydowanie istanowczość lekarza, jego czystość i elegancję, odwoływanie się w leczeniu do osiągnięć medycynyzagranicznej, a w mniejszym stopniu: skrupulatność, okazywanie pacjentowi uczuć, powstrzymanie sięod obietnic, dzielenie się z pacjentem swoimi wątpliwościami, pełnego informowania pacjenta o staniezdrowia. W 2008 roku na podstawie analizy czynnikowej uzyskano cztery czynniki: cechy ekspresywne,komunikacja, bezpośredniość i cechy instrumentalne. W porównaniu z pacjentami, lekarze uważali zaważniejszą dla zaufania komunikatywność, a za mniej ważne – cechy ekspresywne i bezpośredniość. Wbadaniach wykonanych w 2008 roku stwierdzono więcej różnic uwarunkowanych powagą choroby, wporównaniu z badaniami z 1983. Zarówno w 1983 roku, jak i w 2008 roku nie stwierdzono różnic międzypacjentami a lekarzami w preferencji cech instrumentalnych w stosunku do ekspresywnych.40
Change language