Tu można pobraÄ program konferencji w formacie "pdf" - Uniwersytet ...
Tu można pobraÄ program konferencji w formacie "pdf" - Uniwersytet ... Tu można pobraÄ program konferencji w formacie "pdf" - Uniwersytet ...
Marek Zwoliński 11 Instytut Psychiatrii i Neurologii, WarszawaP Narzędzia do pomiaru sprężystości osoby: właściwości psychometrycznepolskiej wersji w badaniach pilotażowychPoszukiwano narzędzi do badania sprężystości (resilience) ujmowanej jako względnie trwałazdolność jednostki do określonych relacji z trudnymi sytuacjami. Z opartej na eklektycznej koncepcjisprężystości jako konstruktu wielowymiarowego, obejmującego „czynniki ochronne” (w tym zasobyosobiste i społeczne), „procesy i mechanizmy, które mimo doświadczeń ze stresorami niosącymiudowodnione ryzyko rozwoju psychopatologii, przyczyniają się do dobrego wyniku” (Hjemdal i in. 2006)Skali Sprężystości dla Dorosłych (RSA; Friborg i in. 2005) wybrano podskale siły (kompetencji) osobistej(percepcji siebie i własnej przyszłości), stylu ustrukturowanego i kompetencji społecznej. Z opartej nakoncepcji sprężystości ego jako trwałej zdolności do modulacji kontroli ego, Ego-Resiliency Scale (ER89;Block i Kremen 1996), wybrano te pozycje, których treść wskazywała, że respondent spostrzega siebiejako osobę ogólnie zdolną „do elastycznej i pomysłowej adaptacji do zewnętrznych i wewnętrznychstresorów” (Klohnen 1996).Cel: wstępne sprawdzenie właściwości psychometrycznych naszej adaptacji narzędzi pomiarusprężystości.Metoda. Badania pilotażowe 84 studentów pedagogiki m.in. Skalą Sprężystości (RSA), SkaląSpostrzeganej Sprężystości Ego (6 pozycji z ER89), Linią Życia (2 wykresy: szczęścia i zadowolenia zżycia) i skalami nastroju.Wyniki. Konfirmacyjna analiza czynnikowa RSA nie potwierdziła struktury norweskiego oryginału,ale analiza eksploracyjna nie ujawniła jednoznacznie odmiennej struktury. Zgodność wewnętrzna całejskali i podskal, za wyjątkiem gorszej dla stylu ustrukturowanego, była podobna, jak w badaniachnorweskich. W Skali Spostrzeganej Sprężystości Ego nieoczekiwanie zidentyfikowano 2 czynniki, aleanaliza hierarchiczna ujawniła jeden czynnik wtórny. Co najmniej dostateczna rzetelność (alfa = 0,70).Dobra trafność konwergencyjna tej skali i RSA, i lepsza różnicowa niż w przypadku RSA, która przejawiarównie silne związki z wskaźnikami subiektywnego dobrostanu.102
Żaneta Ewa Żukowska 11 Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, WarszawaWydział Psychologii, Instytut Społecznej Psychologii Klinicznej, Katedra Psychologii PozytywnejR Poczucie sensu życia a strategie radzenia sobie w chorobie nowotworowej wzależności od spostrzeganego wsparciaPraca poświęcona jest problematyce wyboru strategii radzenia sobie w chorobie nowotworowej ispostrzeganego wsparcia. Zwraca się też uwagę na znaczenie nadawania sensu chorobie nowotworowej.Głównym pytaniem badawczym było: Czy poziom poczucia sensu życia i poziom sensu chorobynowotworowej ma związek z wyborem aktywnych bądź biernych strategii radzenia?W badaniu uczestniczyło 120 kobiet leczonych z powodu raka piersi, wśród których wyróżniono 2grupy badawcze ze względu na spostrzegane wsparcie: 54 osoby zrzeszone w stowarzyszeniu Amazoneki 66 nie zrzeszonych. Narzędzia pomiaru to: Skala przystosowania psychicznego do chorobynowotworowej Mini-Mac , Test celu życia PIL, Kwestionariusz Sensu Choroby Nowotworowej PSCh.Postawione hipotezy zostały zweryfikowane za pomocą analizy korelacji, zastosowano liniowywspółczynnik korelacji r Persona.Analiza statystyczna wykazała różnice pomiędzy grupami w wyborze strategii radzenia sobie wzależności od spostrzeganego wsparcia. Zaobserwowano, że w przypadku strategii aktywnych występujepozytywny związek, natomiast w przypadku strategii biernych ujemny związek z poczuciem sensu życiaw chorobie nowotworowej. Ponadto wykryto pozytywny związek pomiędzy poczuciem sensu życia apoczuciem sensu choroby nowotworowej.Osoby badane z grupy, w której otrzymywały wsparcie instrumentalne silniej stosowały strategięaktywną pozytywne przewartościowanie, a słabiej strategię bierną zaabsorbowanie lękowe wporównaniu z osobami, które takiego wsparcia nie otrzymywały. W aspekcie praktycznym wybieranieaktywnych strategii radzenia sobie jest predyktorem lepszego rokowania, zarówno w odniesieniu dodługości przeżycia, jak i braku nawrotów choroby (Dean i Surtees, 1989; Juczyński, 2001). Dlatego takważne jest, aby osoby chore na nowotwory były wspierane w wyborze strategii aktywnych, które dają imsiłę w walce z chorobą.103
- Page 52 and 53: Renata Kleszcz-Szczyrba 11 Uniwersy
- Page 54 and 55: Kamilla Komorowska 1 , Paweł Izdeb
- Page 56 and 57: Agnieszka Koster 1 , Małgorzata Bu
- Page 58 and 59: Aleksandra Kroemeke 11 Centrum Pomo
- Page 60 and 61: Aleksandra Kuhn-Dymecka 11 Instytut
- Page 62 and 63: Irena Leszczyńska 1 , Maria Jeżew
- Page 64 and 65: Alicja Lizurej 1 , Aneta Bartnicka1
- Page 66 and 67: Aleksandra Łuszczyńska 11 Szkoła
- Page 68 and 69: Maria Mikołajczyk 11 Akademia Wych
- Page 70 and 71: Barbara Mroziak 1 , Ewa Stępień 2
- Page 72 and 73: Nina Ogińska-Bulik 11 Uniwersytet
- Page 74 and 75: Piotr Oleś 11 Katolicki Uniwersyte
- Page 76 and 77: Tadeusz M. Ostrowski 11 Uniwersytet
- Page 78 and 79: Katarzyna Popiołek 1 , Agata Chudz
- Page 80 and 81: Krzysztof Puchalski 11 Instytut Med
- Page 82 and 83: Helena Sęk 1 , Maria Frydrychewicz
- Page 84 and 85: Patrycja Stawiarska 1 , Ewa Wojtyna
- Page 86 and 87: Renata Stefańska-Klar 11 Uniwersyt
- Page 88 and 89: Ewa Syrek 11 Uniwersytet Śląski,
- Page 90 and 91: Julita Świtalska 1 , Alina Borkows
- Page 92 and 93: Ewa Wilczek-Rużyczka 11 Uniwersyte
- Page 94 and 95: Dorota Włodarczyk 1 , Kazimierz Wr
- Page 96 and 97: Helena Wrona-Polańska 11 Uniwersyt
- Page 98 and 99: Joanna Wrzosek 1 , Paulina Rosińsk
- Page 100 and 101: Barbara Zawadzka 1 , Barbara Bętko
- Page 104 and 105: Żaneta Ewa Żukowska 11 Szkoła Wy
- Page 106 and 107: Jolanta Życińska 1 , Ewa Wojtyna
- Page 108 and 109: JELIŃSKA Magdalena 45, 46JELONKIEW
Żaneta Ewa Żukowska 11 Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, WarszawaWydział Psychologii, Instytut Społecznej Psychologii Klinicznej, Katedra Psychologii PozytywnejR Poczucie sensu życia a strategie radzenia sobie w chorobie nowotworowej wzależności od spostrzeganego wsparciaPraca poświęcona jest problematyce wyboru strategii radzenia sobie w chorobie nowotworowej ispostrzeganego wsparcia. Zwraca się też uwagę na znaczenie nadawania sensu chorobie nowotworowej.Głównym pytaniem badawczym było: Czy poziom poczucia sensu życia i poziom sensu chorobynowotworowej ma związek z wyborem aktywnych bądź biernych strategii radzenia?W badaniu uczestniczyło 120 kobiet leczonych z powodu raka piersi, wśród których wyróżniono 2grupy badawcze ze względu na spostrzegane wsparcie: 54 osoby zrzeszone w stowarzyszeniu Amazoneki 66 nie zrzeszonych. Narzędzia pomiaru to: Skala przystosowania psychicznego do chorobynowotworowej Mini-Mac , Test celu życia PIL, Kwestionariusz Sensu Choroby Nowotworowej PSCh.Postawione hipotezy zostały zweryfikowane za pomocą analizy korelacji, zastosowano liniowywspółczynnik korelacji r Persona.Analiza statystyczna wykazała różnice pomiędzy grupami w wyborze strategii radzenia sobie wzależności od spostrzeganego wsparcia. Zaobserwowano, że w przypadku strategii aktywnych występujepozytywny związek, natomiast w przypadku strategii biernych ujemny związek z poczuciem sensu życiaw chorobie nowotworowej. Ponadto wykryto pozytywny związek pomiędzy poczuciem sensu życia apoczuciem sensu choroby nowotworowej.Osoby badane z grupy, w której otrzymywały wsparcie instrumentalne silniej stosowały strategięaktywną pozytywne przewartościowanie, a słabiej strategię bierną zaabsorbowanie lękowe wporównaniu z osobami, które takiego wsparcia nie otrzymywały. W aspekcie praktycznym wybieranieaktywnych strategii radzenia sobie jest predyktorem lepszego rokowania, zarówno w odniesieniu dodługości przeżycia, jak i braku nawrotów choroby (Dean i Surtees, 1989; Juczyński, 2001). Dlatego takważne jest, aby osoby chore na nowotwory były wspierane w wyborze strategii aktywnych, które dają imsiłę w walce z chorobą.103
Change language