Janar 2011 - Gazeta "Korça"

2-K o r ç a-janar 2011Shumë më shpesh sotdëgjojmë të flitet për integrim,gjithpërfshirje, tëdrejta të barabarta edhe përatë, shtresën më vulnerabeltë shoqërisë, atë tëpersonave me aftësi tëkufizuara, një shtresë qëdi ti nënështrohet fatit tëvet dhe shumë pak kërkon.Ndërtimi i një mjedisi pabariera, integrimi i PAK,janë tashmë çështje kyçepër mundësitë e rehabilitimitdhe përfshirjes sëtyre në jetën sociale,dhënies së mundësive dheshanseve të barabarta.Në këtë kuadër vlen tëtheksohet se nga organizmadhe institucioneshtetërore janë ndërmarrëpolitika sociale dhe shëndetësore.Por si ndikojnërealisht këto politika nëpërmirësimin e situatës tëpersonave me aftësi tëkufizuar? Si ndikojnë këtostrategji dhe politikarealisht në jetën e personaveme aftësi të kufizuara,sa të koordinuara dheefikase janë ato në praktike?Këto janë çështjeshumë të prekshme dhe po kaqtë rëndësishme.Nga një analizë e efekteve nëpraktikën e këtyre politikave tëndërmarra në fushën e PAK,dalin në plan të parë disa sfida.a-përmirësimi i politikavekoherente dhe harminizimi i tyreme kushtet praktike konkrete.b-Harmonizimi i plotë i akteveligjore dhe nënligjore, në këtëfushë, kufizimi i hapësirave dhevakumeve ligjore në mënyrë qëti jepet jetë dhe efikasitet, politikavetë ndërrmara në fushën erehabilitimit dhe integrimit tëPAK. Konkretisht në fushën eshëndetit mendor është ndërmarënjë politikë shëndetësorepër t’u vlerësuar në aspektinteorik por që në atë praktik krijonkostot dhe mbart problemet eveta. Në këtë kuadër parashikohetkrijimi i një ambjentisocial të përshtatshëm për tësëmurët mendorë, zbatimi ipolitikave parandaluese nëmbrojtjen e shëndetit mendor,ngritja e institucioneve parandaluesedhe këshilluese.Edhe kuadri ligjor i miratuar nëkëtë fushë ligji 8092 datë21.03.1996 “Për shëndetinMendor” parashikon të drejtatLIGJI, TË DREJTAT DHE PERSONAT MEAFTËSI TË KUFIZUARe personave në këtë fushë, si tëdrejën e personit me çrregullimemendore për të pranuar shtrimin,diagnostikimin, trajtimin dhedaljen nga institucioni psikiatrik.Më konkretisht dhe në mënyrëtë detajuar neni 20 i këtij ligjiparashikon rastet e kufizimit fiziktë personit me çrregullime dukepërcaktuar si kryesore:a-rastet kur personi paraqetrrezikshmëri për jetën dheshëndetin e vet ose të të tjerëve.b-rastet e kryerjes së veprimevekundër sigurisë publike etj.Ose e thënë me fjalë të tjera, janëparashikuar në mënyrë të saktëdhe të detajuar rastet e shtrimitdhe qëndrimit në spital psikiatrik,kryesisht kur gjendja epersonit është e tillë e rënduardhe ajo përbën rrezik për jetënshëndetin e vet, apo dhe atë tëtë tjerëve dhe sigurisë publike.Në këtë kuadër ka filluar edhezvogëlimi i numrit të shtretërvedhe orientimi nga shërbimi meshtretër drejt shërbimevekomunitare. Dhe kjo me argumentinshumë bindës se, personii cili paraqet përmirësim dhe nukmbart rrezik si për veten, poashtu edhe për të tjerët nuk kapse të mbahet i shtruar në spitalpsikiatrik, gjendja e tij kërkontjetër lloj trajtimi. Por pikërishtkëtu fillon edhe problemi.Trajtimi në parim dhe teorik içështjes ka edhe anën tjetër anënpraktike dhe konkrete.A është paraprirë apo, a ështëshoqëruar e gjitha kjo me njëstudim të detajuar nga organetkompetente, apo edhe ngainstitucionet psikiatrike ku kanëqënë trajtuar personat meçrregullime mendore, lidhur menumrin e saktë të personave qëkërkon trajtim të ndryshëm ngaai spitalor, specifikat e diagnozavetë tyre, specifikat egjendjes familjare dhe sociale,financiare të këtyre personave.Cili do të ishte realiteti me të cilindo të përballej gjithsecili prejtyre pas realizimit të kësajpolitike, cili do të ishte inpaktidhe efekti që e gjitha kjo do tëkishte direkt në shëndetinmendor të këtyre personave, nëemër të të cilit kjo politikë ishtee motivuar.Po është e vërtetë se kjo politikëdhe ligji parashikojne krijimin eshtëpive të mbrojtura. Njëiniciative dhe realizim për t’uvlerësuar që u jep mundësipersonave me çrregullimemendore të socializohen dhe tëzhvillojnë jetën e tyre tëpërbashkët në kushte mëfamiljare. Por cili është realishtnumri i këtyre shtëpive dhekapaciteti i tyre?Ato janë vetem 2 në të gjithëvendin një në Fier dhe një nëElbasan me një kapacitet shumëtë kufizuar, për shkak edhe të njëbuxheti financiar shumë tëkufizuar gjë që nuk u jepmundësi të trajtohen apo tëstrehoen të gjithë ata qëkërkojnë ose, të gjithë ata që dotë ishte mirë të trajtoheshin aty.Një pjesë tjetër e këtyrepersonave patën fatin të rikthehennë familjet e tyre, ose tëvazhdojnë të jetojnë në familjete tyre dhe të asistohen dhetrajtohen nga Qëndra Komunitaree Shëndetit Mendor.Edhe këto institucione të reja,me një staf të kompletuar dhe tëtrajnuar të cilat kanë krijuar njëeksperiencë pozitive, kryesishtnë rrethin tonë.Por cili është fati personave tëcilët nuk kanë familje, nuk kanëtë afërm të cilët të mund tëkujdesen apo të jenë streha etyre? Do të vazhdojnë të jenëata pre e “mëshirës” .Në kë derë ata duhet të trokasin,mos vallë duhet të zgjojnë“mëshirën” institucionale apo,ligji duhet të parashikojë edhekëto raste? Sigurisht një ligj ivitit 1996 ka nevojë tëamendohet, praktika i ka nxjerënë pah vakumet dhe problemet.Ne morëm shkas nga një rastkonkret në qytetin e Korçës, rasti ndjekur, dhe i relatuar, por edhei zgjidhur nga Qëndra Komunitaree Korçës. Shtetasi meinicialin Zh, i moshës 60 vjeç mediagnozën skizofreni kronike,del nga spitali psikiatrik,nuk kishte familjen e vet, astë afërm, asnjë strehë apo,mundësi për të. Institucionetjanë ato që tregohenbujare në këtë rast.Ristrehoet në spitalinpsikiatrik. Por si do tëndikojë kjo zgjidhje nëshëndetin e tij mendor........?? Sa raste të tilla tëpaevidentuara mund tëketë në Korçë, po në tëgjithë vendin? A kanë edhekëta persona të drejtat etyre …... apo fati i tyre dotë jetë dhe destinacioni ityre.... Ligji është ai qërregullon, ai që merr nëmbrojtje të drejtat eshtetasve. Por sa e bën këtërealisht dhe praktikisht? Letë jetë ky një apel për tëtreguar kujdes në nismatdhe politikat që ndërmarimme shtresat në nevojë, meata që kanë më shumënevojë se kushdo tjetër, meata që vetëm heshtin,nënështrohen, dhe nukkanë luksin e të kërkuarit.Av. Eta XogaZyra Rajonale Korçëe FSHPAKFinancuar ngaqeveria suedeze.Mob. 0692298087PROJEKTI HIDROGJENETIK I DEVOLLITDHP vlerëson ofrimin e informacionit të përditësuar në lidhje me të rejat dhe zhvillimin e projektit Hidroenergjitik të Devollit. Në këtëdrejtim DHP ka organizuar një Tryezë të Përbashkët Informuese duke ftuar përfaqësues të autoriteteve lokale, nga rrethi i Korçës dhe iElbasanit. Mbledhjet, që u mbajtën në Korçë më 2010-12-9, dhe Gramsh ne 2010-12-10, kishin si qëllim informimin e autoriteteve lokalenë lidhje me statusin e projektit Hidroenergjitik të Devollit, njohjen e tyre me hapat e ndërmarra nga VNMS (Vlerësimi i NdikimeveMjedisore dhe Sociale), përfshirjen e nevojshme në të ardhmen të autoriteteve vendore në këtë proçes dhe diskutimet lidhur me planin ezhvillimit rajonal. Takimi u hap me një prezantim të projektit nga Drejtori i Përgjithshëm i Devoll Hydropoëer Sh.A., Z. Helëig Überacker.Z. Überacker shpjegoje për të pranishmit, përfaqesuesit e pushtetit vendor hapat që po ndërmerr Devoll Hydropoëer në fazën e tanishmePara-Ndërtimore. Takimi vijoi me një prezantim të proçesit të VNMS, nga Drejtori Operacional i Devoll Hydropoëer Sh.A., Z. BredoErichsen. Z. Erichsen shpjegoi çështjet e hulumtuara nga VNMS në Luginën e Devollit dhe gjithashtu prezantoi hapat e ardhshëm që do tëpërshkojë proçesi i VNMS. Përkrah, zhvillimit ndërtimit dhe operimit të hidroçentraleve, DHP do të jetë veçanërisht e vëmendshme përtë arritur një harmoni të qëndrueshme mes komunitetit të Luginës së Devollit dhe projektit. Në këtë drejtim, autoritetet vendore u ftuantë marrin pjesë aktivisht dhe të kontribojnë në planin e zhvillimit rajonal, duke paraqitur projektet e tyre për zhvillimin e komunavepërkatëse. DHP do ti përfshije këto projekte në planin e ardhshëm për zhvillim rajonal, në mënyrë që të japë mbështetjen e saj përzhvillimin e komunitetit. Ky plan për të ardhmen u prezantua nga Menaxheri i Grupeve te Interesit të DHP, Z. Eëoud Oosterëijk.DHP tashmë operon me një Qendër për Infomimin e Publikut në Gramsh dhe në fillim të 2011, DHP do të jetë e pranishme në komunitetine Luginës së Devollit, me shërbimin e saj më te ri, Shërbimin Informues të Lëvizshëm.Qëllimi i shërbimit informues të lëvizshëm është të ndihmojë atë pjesë të komunitetit që jeton në zonat e largëta me informacion në lidhjeme projektin. Mbledhjet e kësaj natyre luajnë një rol të rëndësishëm për DHP, me qëllim shkëmbimin e informacionit të rëndësishëm nëlidhje me projektin dhe për të mbajtur vazhdimisht të informuar grupet e interesit.DHP është e bindur se, aktivitete të ngjashme krijojnë mundësi për të zgjeruarbashkëpunimin e mirë.VIOLA PUCIMenaxhere komunikimi DHP

3-K o r ç a-janar 2011Fizionomitë filantropike korçare dhe kontributi i tyre në krijimin eprototipave dhe karakterëve të denjë për t’u imituar.Bamirësit e mëdhenj tëKorçës me shembujt praktikëtë dashurisë dhedhembshurisë për atdheun etyre, si dhe për njerëzit qëjetonin dhe do të jetoninkëtu, arritën para së gjithashtë ruanin tharmin rigjeneruesdhe shpresëdhënës aq tënevojshëm për konservimindhe përhapjen e vlerave tëpastra humaniste dhe qytetare.Kështu që ky ështëkontributi më i madh që atadhanë për këtë qytet. Përshumicën e njerëzve mirëbërësitëe tyre ndoshta janëtë njohura dhe për pasojëkëtu nuk është qëllimi tëflasim për ta në mënyrëindividuale dhe të detajuar.Do të ishte me interes qëaktivitetin e tyre këtu tashihnim të lidhur me kushtetdhe specifikat historiko –sociale të vendit në fillimet eshekullit të XIX – të, duketheksuar faktin, se aktetfilantropike në këtë qytetnjihen siç e dëshmojnë edhedokumentata historikëshekuj më pare (shihKodikun e Mitropolisë sëKorçës).Grupimet shoqërore qytetarekorçare në fillimet eshekullit të XIX –të tëkarakterizuar nga një shpirtpragmatist dhe dëshirë përnjë jetë më të civilizuarsynuan drejt një hopi tëndjeshëm cilësor të nivelit tëtyre jetësor. Pikërisht në këtëperiudhë, kur Korça konsiderohejsi një qytet i vogëli perandorisë Otomane, nëTurqinë Europiane, ajovuante para së gjithashkoseguencat negative qërridhnin prej një pushtetiabsolut të centralizuar,administrata e korruptuardhe regresive e të cilit nuktë krijonte as iluzionin më tëvogël se, gjërat mund tëpërmirësoheshin së brendëshmidhe për pasojë asdëshirat dhe aspiratat epopullatës nuk mund tëgjenin realizim qoftë dhe nënjë minimum të mundshëm,brenda politikave që ndiqeshin.Kështu në këtokushte edhe këta bamirës,fillimisht si emigrantë tëthjeshtë në vendet ku uinstaluan, me kalimin e kohësfilluan të bënin diçka përatdheun e tyre, për tëinkurajuar besimin dheshpresën e patriotëve të tyrenë vend, si dhe për ti dhënënjë fytyrë të re vendit tëvarfër, i cili ju fali atyrevetëm një gjë, udhën paalternativë të emigrimit.Kështu e nisën veprimtarinëe tyre filantropët e parëkorçarë si Anastas Avramidhi(Lakçe), JovanBanga, vëllezërit Adhamis,vëllezërit Doko etj. Mënyrae atëhershme e organizimite komunitetit Orthodhoksme qendër administrativeMitropolinë eShenjtë dhe Dhimogjerondinëafër saj dhashembullin më të mirë nëmirëmenaxhimin e shumavetë dërguara nga djersa eemigrantëve, duke i dhënëprioritet arsimimit të fëmijëvenë vend, krijimit tëinfrastukturës optimale përkëtë gjë, duke tërhequrnëpërmjet pagave të lartaprofesorët më të mirë tërajonit, dhënies së bursavepër në Perëndim për përgatitjene intelektualëve,ndërtimeve social – kulturore,si dhe urbanizimit tëqytetit. Krijimi i “Llasos” ngaMitropolia e Shenjtë eKorçës me qëllim inkurajimine zhvillimit të venditdhe asistencën ekonomikepër biznesin e vogël dhe tëmesëm korçar, për tishpëtuar njerëzit ngakamatat e fajdexhinjve,përbën një tjetër nismë përtu lavdëruar, e cila e rendittashmë edhe në formë tëinstitucionalizuar, institucionine Mitropolisë sibamirësen e parë më tëmadhe të qytetit.Nën dritën e kthesës progresiveqë ndodhi si rezultati këtyre nismave dhe nënkëto shembuj, qytetarëtkorçarë e kuptuan se, gjëjamë e rëndësishme në këtokushte, për tu zhvilluar dheemancipuar më tej ishterikthimi në forcat e tyre moraledhe shpirtërore dhe kontributii përbashkët i gjithsecilit sipasmundësive. Ata që përfituannga bamirësitë, filluan të bënintë njëjtën gjë për të tjerët, nëmënyrë që riciklimi i shansittë jepte deri diku mundësi tëbarabarta ashtu siç ndodhtenë vendet e përparuara.Kështu fizionomitë e parafilantropike shërbyen sishembuj frymëzimi dheimitimi në një shkallë të gjerë,duke fisnikëruar shpirtinkorçar. Destabiliteti i situatësgjeopolitike në këtë periudhë,i cili vazhdoi shumë gjatë dheu pasua nga shumë luftra dheshkatërrime edhe për trevëne Korçës ka qenë fatal, përkëtë mjafton tu referoheshkujtimeve të Thimi Mitkos,apo të lexosh dhjetratestamentë olografë tëkorçarëve filantropë nëEgjypt, Rumani, Greqi,Austri apo Bullgari. Kjoështë arsyeja se përse pasuriaapo vlera monetare të konsiderueshmetë dhjetra apoqindra bamirësve korçarë,voskopojarë, vakëfllinj apovithkuqarë, mbetën nëpërbankat e Europës dhe nërastet më të mira ju shërbyenfëmijëve të emigrantëvekorçarë atje për tu arsimuarapo dhe komuniteteve tëvendeve që përmendëm. Aqi vërtetë është ky fakt sa nënjë periodik elitar të shekullittë XIX – të “Neos Ellinomnimon”(Memorja Greke eRe), në një artikull të 1924,thuhet se në fund të shekullittë XIX – të në Athinë dhe nëzonat përreth ka patur vetëmnga Korça dhe Voskopojambi 300 filantropë, të cilët ushquan me kontributet e tyrenë urbanizimin e kryeqytetitgrek, në zhvillimin e arsimitdhe kulturës, në zhvillimin earsimit të lartë si dhe nëndërtimet e institucioneveshëndetësore, objekteve tëkultit etj. Kështu në fund tëshek të XIX – të apo, nëfillimet e shekullit të njëzetë nëAthinë, Vjenë e gjetkë ngrihenfondacionet e përmenduramirëbërëse “Banka”“Sina” etj.Këto figura të mëdha tëpërmendura jo aq përpasuritë që mblodhën, sesapër mirëbërjet e tyre dhekujtimin e mire që lanë, bënëqë shumë korçarë të prirurpër vepra të mira të blatonindhurata të vyera për qytetindhe komunitetin korçar.Ne njohim disa emra, porështë e pamundur të njihenmirëbërjet dhe emrat eqindra korçarëve të cilët tështyrë nga ndjenjat humanisteqë frymëzonte nëzemrat e tyre religjioni, kanëdashur të mbeten anonimë,duke i qëndruar konseguentëparimit të pastërbiblik që: “as dora e majtatë mos e dijë atë që jepdora jote e djathtë”. Përkëtë mjafton ti referoheshKodikut të Mitropolisë sëKorçës). Nën një frymë tëtillë janë edukuar breza tëtërë korçarësh brenda dhejashtë atdheut.Megjithatë nuk duhet harruarmë kryesorja “Mirënjohjapër atë që të bën mirë” përata që farkëtuan këtë shpirtfisnik. Shpesh natyra njerëzoree pa kultivuar është eprirur për të kundërtën. Jogjithmonë këto figura janëkujtuar, janë promovuar dhejanë nderuar ashtu siç utakon. Ndoshta për faktin ethjeshtë se në universalitetitine misionit të tyre, ata kurrënuk kanë përfaqësuarinteresat e një grupimi, aponuk janë shquar për militantizëm.Ata kanë qenëgjithpërfshirës së pari nëparimet e tyre dhe më pasnë kontributet, pa u ndikuarnga përkatësitë fetare,politike apo etno – kulturore.Për pasojë nuk kanëqenë të përshtatshëm për tumanipuluar apo, për tuglorifikuar nga grupimemeskine të përkohëshme.Përkundrazi vlerat e kujtimeveqë kanë lënë pas kanëshërbyer për të kuptuar tëvërtetën nga shtirja, altruizminnga interesi i ngushtë,demagogjinë nga kontributii pastër.Mirënjohja për ta është gjëjamë e pakët, pasi kështu dotë quhemi vazhdues të vleravetë përhershme diakronike.Përjashtim në këtëdrejtim bëjnë vetëm institucionete kultit për vetëkarakterin e tyre dhe misioninqë mbartin, janë ato që ikujtojnë me nderim këtofigura në mënyrë periodike 1 ,duke i promovuar si shembujpër tu pasuar për të mirën egjithë njerëzimit.Pa u ndalur, siç e theksovaqë në krye, në ndonjë figurëtë veçantë përsa i përketkontributeve do të doja tëfokusohesha pak në dyfizionomi të veçanta dhe tërëndësishme të filantropisëkorçare, tek Anasta Avramidhi(Lakçja) dhe JovanBaka, për vetë vlerat eveçanta dhe autoritetinautentik të veprave të tyre,elementë që nuk hasen nëfigurat e tjera të nderuara tëmirëbërjes dhe kjo për dyarsye.Së pari: Ata nuk dhanë ngaajo që u tepronte, ata dhanëgjithçka kishin edhe veten etyre, duke e konsideruarposeidimin e vlerave materialejo si privilegj, jo si mjetpër ti krijuar konformitetatyre apo familjarëve të tyre,pasi ata nuk krijuan asfamilje, por si përgjegjësipërpara njerëzve dhe Zotit.Së dyti: Pasuria e tyre nukishte e krijuar në Korçë dheata shquheshin për transparencëndhe rrugën endershme të vënies sëkapitalit. Ata nuk ushtruanabsolutisht asnjë biznes aposipërmarrje në Korçë, siçndodh me bamirësit e tjerë,kryesisht me ata pas viteve20 të shekullit të XX – të nëqytetin e Korçës, këtu atabënë vetëm vepra filantropike.Për Anastas Lakçen, poeti injohur Lasgush Poradeci,rilindës për nga formimi siçështë cilësuar, me aktivitet tëgjerë në Bukuresht, ku u njohme lëvizjen patriotike tëdiasporës korçare atje, e cilapërgati Rilindjen Kombëtare,kur ka dashur tëshprehet për shpjegimin enyjeve më të rëndësishmenë historinë e kombit tonëka thënë: “Në zinxhirin ehistorisë së kombit tonëndalemi në disa pika tërëndësishme, së pari tekpellazgët, për të cilët nukkemi dhe aq shumë për tëthënë, së dyti tek Ilirët, sëtreti tek figura e Skënderbeutdhe së katëri tekRilindja. Pa Rilindje nuk kaqytetërim, dhe Rilindjen tonëkombëtare e bënë korçarët,që për nga vetë natyra ishinnjerëz të mençur dhe kishinedhe intelektualë të zotë,por mbi të gjitha në rradhëte tyre ishin dhe milionerët qëe sponsorizuan këtë lëvizje,në krye të të cilëve qëndronteplaku milionerAnastas Lakçe, i cilisponsorizoi shoqëritë kulturoredhe patriotike tëBukureshtit dhe me reputacionine tij ndihmoi shumëecurinë e kësaj lëvizjeje,midis të tjersh ai ka qenë dhesponsorizuesi i gazetavedhe i veprës “Bagëti eBujqësi” të Naim Frashërit,angazhimin e të cilitnë qarqet patriotike fillimishtkorçarët e Bukureshtit eshihnin me mosbesim përvetë origjinën e tij…. 2 ".Eshtë detyrë e shoqërisëcivile të Korçës të luftojë qëemrat tashmë të harruar tëkëtyre mirëbërësve tipërjetësojë në mënyrën mëtë mirë që përfaqësonkujtimin e çmuar të vepravetë tyre.* * *1Mjafton të përmendimceremoninë e veçantë qëkryhet në katedralen e vjetërtë qytetit “Burimi Jetëdhënës”,ditën e tre Arkondëve(30 janar), ku gjatë meshëskujtohen me veneracion emrate filantropëve të qytetit.2Lasgush Poradeci: “Ditardhe Kujtime”, Tiranë 1998.Dr. Dion Tushi

4 -Korça- janar 2011PROMOVIM LIBRIEliona Gjergo-Promovohet romani i parë iautores Eliona GJERGO, në njënga mjediset e Muzeut tëArsimit Kombëtar, (Mësonjëtorjae Parë Shqipe në Korçë.)-Morën pjesë dhe e përshëndetënautoren: - deputetja, Zj.Ledina ALOLLI - Prefekti iQarkut Z. Andrea MANO,Kryetari i Këshillit të QarkutZ. Ilia MILO.-Pas fjalës së hapjes sëZ.Vladimir TOROVECI, Kryetari LSHA-së së Qarkut Korçë,diskutuan për vlerat e romanitProf.Dr. Ali JASHARI, gjuhëtar,prozatorët TheodhoraqCIKO dhe Hysen KOBELLARIdhe fabulisti e gazetari SkënderDEMOLLI. Redaktori i romanitJulian MEMA, i ShtëpisëBotuese ‘’Gjergj Fishta ‘’Tiranë, solli emocionet e shumtashkaktuar nga leximi i parë idorëshkrimit si dhe renditi disanga vlerat emocionale e socialete romanit. * * *-Në mbasditen e 13 dhjetorit2010, në Ministrinë e Turizmit,Kulturës, Rinisë dhe Sporteveu promovua libri satirik “Diellme Dhëmbë”.Ky libër është bashkunimim i dyzhanreve të humorit, poezivesatirike të shkruara ngaMonika Cepa dhe ilustrimeveme karikatura të Mjeshtrittë Madh Bujar Kapexhiu.Libri përmban 65 satira dhepërkatësisht 65 karikatura tëcilat kombinojnë tematikën menjëra tjetrën. Promovimi i këtijlibri u realizua në një formatndryshe nga standarti ipromovimeve të librave.Askush nuk referoi në lidhje mecilësinë e librit, sepse të dyautorët e konsideruan me humorprocesin e referimit,”, Adoni më per Belulin?!”‘. Autorët,shkrimtarë të tjerë, piktorë dheaktorë komikë të TeatritKombëtar e zhvilluan promoviminnë formën e një bisedetë lirë ku në qëndër të së cilësishte batuta ose si e quajtenata “ biseda ping - pong”.Autorët si edhe aktorë në sallënuk kursyen recitimet esatirave dhe komentet humoristike.Por si lindi ky libër?-”Në një mbrëmje të nxehtëkorriku,pikërisht atëherë kurmundohesha që mendimet qëmë kalonin pa dashje ndërmendtë ishin çlodhëse,ukujtova se mbas 4 muajsh, imatë festonte 65 vjetorin- thaMonika gjatë promovimit. Ekisha pyetur shumë herë secila do të ishte dhurata mëbukur që një fëmijë mund t’ibëjë prindit. Ai, si të gjithëprindërit e kësaj bote me ishtepërgjigjur, se dhurata më e mirëe një fëmije është që tëstudiojë, të arsimohet dhe tëbëhet zot i vetes së vet.Argumenti që më dha, s’di pse mëngjau me një teori idealiste që s’kabaza argumentimi. Mendova se tëgjitha sa më tha, nuk ishin njëdhuratë që fëmija i bën prindit, pordetyra qytetare qe çdo individ kanë jetë për të qenë njeri i denjë e idobishëm.Kështu fillova tëmendoj për një dhuratë të vërtetëdhe shumë shpejt kujtova mërzitjene tij tek më shikonte që flisjapër kontrata biznesi e kishaharruar të shkruaja ndonjë satirë,qoftë edhe për qejf.“Eureka!”-thashë- do t’i bëjsurprizë një libër me satira. Kështu,vendosa shpejt e shpejt dhe iufuta punës... ja ku e keni në dorëtani, 65 satira për 65 vitet e timeti.”“ Shtëpia Botuese më propozoi tërealizoja kopertinën e librit -vazhdoi Mjeshtri i Madh BujarKapexhiu- dhe për këtë m’u deshtë lexoja satirat. U befasova teklexoja sarkazmat e forta e të ashpraPROMOVIM LIBRI“ Kur i lëmë engjëjt të vdesin “roman nga Eliona GjergoRomani i parë i autores ElionaGJERGO është sprova e sajfillestare dhe e suksesshme nëgjininë e vështirë të prozës.Romani trajton një temë sentimentale,por është shkruar nëmënyrë të tillë që i ka dhënëveprës dimensione sociale enjerëzore. Personazhi kryesor,i kthehet pas shumë vitesh njëdashurie të humbur në adoleshencëne hershme. Dashuriae vertetë e personazhes kalonpërmes peripecish e ngjarjeshtë dhimbshme, pasi njeriu qëajo dashuron është i martuardhe me fëmijë. Ajo sëmuret dhevdes, vdes pasi e ka shijuarfrutin e përjetësisë që të jepdashuria … Lë pas një vajzëdhe zemrën e vet në kraharorine burrit që dashuroi.Romani i parë i ElionaGJERGOS u vlerësua përtematikën sociale që trajton,për pikshikimin e veçantë të temëssë dashurisë, për skalitjeninteresante të personazheve,sidomos atyre femra, si dhebefasive të sjella në ecurinë engjarjeve të shtjelluara në roman.Romani ‘’Kur i lëmë engjëjt tëvdesin’’ lexohet me një frymë dhenë fund të lë një ndjesi kuptimplote,për vazhdimësinë e jetës,bukurinë e natyrës njerëzore …‘’Dashuria është një helm që mbyt,një mjaltë që shëron’’, ka shkruarShekspiri dhe këtë e gjejmë tëmaterializuar në romanin e parë tëEliona GJERGOS, prozatore etalentuar dhe me të ardhme.I urojmë autores suksese, përlibrin e parë dhe për librat e tjerëqë do të shkruajë në të ardhmen.Mirseardhe në botën e bukur, portë mundimshme të letrave !HYSEN KOBELLARIsa që nuk doja t’ia besoja vetesse ato ishin shkruar nga njëfemër. Ky befasim vjen prejfaktit se humori dhe barcaletati krijojnë burrat për gratë. Madjeedhe ato baracleta qe janëironizojnë burrat, janë krijuar,po nga burrat. Femra që tëshkruajnë humor...mah, sekisha dëgjuar ndonjëherë!Kështu, i fry-mëzuar nga çpolexoja, realizova 65 karikaturabrenda 3 ditëve. E kritikovaMonikën që kishte lënë mbasdore të shkruarin dhe i thashëse nuk mund të linte dekadattë kalonin për të marrë vendimepër të botuar. Në fund të fundit,njerëzit kanë nevojë të qeshin!“Kështu libri u bë gati për pakkohë...Miq e personalitete të artitvendosën në një lojë pyetjepërgjigjeMjeshrin e madhBujar Kapexhiu, ku ky i funditnuk i kurseu batutat e vetaMe mbështetjen e BashkisëKorçë dhe Këshillit Bashkiak,në sallën e Teatrit ‘’A.Z.Çajupi’’të qytetit tonë, qindra dashamirëstë këngës ndoqënkoncertin festiv ‘’Malli iharruar’’ nga kantautori AtSpiro KATUNDI, i cili solli edhe12 këngë të reja, që ju shtuanrepertorit të këngëve tona.Në prezantimin e aktoresZamira KITA, këngëtari tashmëme rasë të zezë, këndoi pakkëngë me zërin e tij, duke u lënëmë tepër vend të rinjve, shpresëe vazhdimësisë së këngëskorçare dhe duke respektuarmiqtë e ftuar, të ardhur enkaspër këtë koncert nga Tirana,këngëtarin shkodran BashkimALIBALI dhe autorin e njohurtë teksteve të këngëve JorgoPAPINGJI, i cili përshëndetispektatorët me vargje e fjalëzemre. Në këtë koncert ukënduan të tjera këngë tëkompozuara nga At SpiroKatundi nga këngëtarët :Fatbardha HOXHA, ZhuljetaSHEREMENI, Lazarela DETI,si dhe nga më të rinjtë :Qirinxhiu, Petriti dhe grupi ifëmijëve. Orkestrimi i këngëveu bë nga kompozitori AdrianJORGJI, ndërkohë që u bë njëhomazh përkujtimi për kompozitorine shquar korçar ApostolSIMONI, i cili nuk jeton më.Koncerti ishte një shfaqjedashurie për njerëzit dhe jetën,një mesazh gëzimi e paqeje nëkëtë prag festash...At Spiro Katundi është krijuesduke e bërë promovimin e librittë ngjante me një komedi tëimprovizuar.-Gjatë promovimit të librit,autorët ngacmonin me modestinjëri tjetrin dhe Mjeshtri i MadhBujar Kapexhiu “ shkeli” medashje në “kallo” bashkëautorene librit, Monikën. “ ...poetjaMonika Cepa”- tha ai dhe bërinjë pauz të buzëqeshur dukeparë vështrimin “shpërthyes” tësaj. Monika mori fjalën menjëherëdhe me fjalë të prera iudrejtua pjesëmarrësve dhekamerave “ Unë nuk jam poete!”Ndërkohë që të gjithë ngelen tëçuditur nga deklarata , ajosqaroi më tej “ Titulli poet ështëofiq i madh i cili nuk vjen ngafakti që shkruan 1, 2 apo 100libra. Këtë titull ta jep lexuesi,pasi ai e të ka vleresuar për tëtillë. Nëse unë do të isha poete,a mund të më thoni, si duhet taquajmë Dritëro Agollin?! NukKËNGËTARIQË U BË PRIFTi hershëm i këngës sonë, po edheinterpretues i njohur i saj. Fituesi disa festivaleve të këngës përfëmijë dhe të rinj, pjesëmarrës nëdisa festivale e koncerte tësuksesshme, etj.Tre pyetje?... Tre përgjigje!...Gazeta Korça - Si e ndjeni vetenemocionalisht pas këtij koncertitë bukur?-Ndjehem i emocionuar dhe iprekur nga duartrokitjet e spektatorëve,këtë ngarkesë emocionalee kam provuar edhe paradhjetra vitesh, kur këndojakëngët e para, serenata dhekëngë qytetare të atyre viteve ...Tashmë po bëhet traditë, që nëprag të Krishtlindjes dhe Vititte Ri, unë të jap koncert, sëbashku me miqtë e mi dhe me tërinjtë, të cilët janë shpresa dhe eardhmja e këngës së bukurkorçare. I falenderoj nga zemratë gjithë dashamirësit e këngëstime, duke falenderuar Perëndinëpër këtë mundësi që nadha, që ne të këndojmë për Tëdhe për jetën edhe këtë dhjetor...-Ti je një këngëtar i njohur prejvitesh, si dhe një kompozitor ikëngëve të tua dhe i dhjetrakëngëve për fëmijë, si ndodhi qëu bëre prift ? -Ju e dini se Artidhe Liturgjia kanë lidhje tëbrendëshme, po ashtu edhekënga, që është një pjesë e artitmuzikor. Liturgjia e Shenjtë ështëduhet abuzuar me fjalën. Nëseju mendoni se nuk keni si të mëemërtoni ndryshe, atëherë jeniduke i shpallur një akuzëshumë të madhe gjuhës shqipe,jeni duke thënë se nuk ka njëfjalë tjetër për kategorinë enjerëzve që shkruajnë. Jo,miqte e mi shqipja jonë ka njëfjalë shumë të bukur për muadhe njerëz të tjerë si puna ime,“KRIJUES”. E pra, unë nuk jampoete, por një krijuese.-Menjëherë, mbas vendosjes sëbalancës mbi emërimin, salla uripërfshi në diskutime e batutame të dy autorët.Mediat televizive e radiofonike ikushtuan vëmendje këtij promovimiduke e konsideruar njëbashkëpunim të frytshëm e tësuksesshme.Laura Furxhipërpara të gjitha arteve, sepseka të bëjë me Frymën, meShpirtin, të cilat ndodhen nëdorë të Zotit, si gjithçka në këtëbotë. Duke dashur t’i shërbejPerëndisë, duke synuar për tëqenë më pranë saj si dhe më pranëhalleve dhe problemeve shpirtëroretë njerëzve, unë jupërkushtova Kishës, pa hequrdorë nga kënga, si pjesë e saj ...Kjo më ka bërë më të devotshëm,më të mirë, më ka lartësuarshpirtërisht. Këtë përpiqem t’uatransmetoj edhe të tjerëve, qëedhe ata të lartë-sohen shpirtërishtdhe të mbushen me Frymëne Perëndisë. Një nga format ekëtij transmetimi është edhekënga… -Çfarë projekte kinipër të ardhmen ?Me shpresë tek Zoti, dua që edhepër këtë vit që po vjen, të kompozojkëngë të bukura dhe tëkëndoj për paqen dhe shpresën,për kuptimin që i jep Perëndiajetës sonë... Unë i kam për zemërkëngët për fëmijët, të cilet janë eardhmja plot shpresë e kësajbote. Edhe për ta kam në proçesdisa këngë të bukura. Sa të jeminë këtë jetë duhet t’i këndojmëZotit, me shpirt dhe besim, meshpresë dhe përkushtim; tambrojmë shpirtin e tyre mendjenja të larta të humanizmit,dashurisë për dijen dheprogresin. Zoti më ndihmoftë nëpunën time, me shpresë, të gjithësë bashku ... -Faleminderit !Hysen Kobellari

5-K o r ç a-janar 2011JO VETËM PËR TË QESHUR!...Poezi satirike nga MONIKA CEPAALLA POETNë Shqipërinë time, 3 milion shqiptarëDhe nga të gjithë, 2 milion shkrimtarë,Kusuri që ngelet janë analfabetëSa mësojnë të shkruajnë, bëhen poetë!Faji i Migjenit që shpiku varg të lirëS’ka nevojë për rimë, krijon kur je i pirë.Në mos qofsh i pirë, je i dashuruarKarshillik Shekspirit, vrap për t’i botuarvuajnë për dashurinë, lot për interniminsi vaji nëpër lakra, t’ia fusim censurimit.Botojnë më shumë libra se ç’kanë vite jetëLlogore me “shkrimtarë”, dynja me “poetë”.Libra që nuk shiten, situatë komikepërfundojnë të gjitha, letër higjenike,keq me vjen për drurin, alamet takëmu harxhua kot për letër hedhur dëm.Letër hedhur dëm “poetë” të pashpresëNë jeni ju “shkrimtarë”, ç’ti them Kadaresë?!Ç’ta quaj Fan Nolin, në jeni ju poetë?!Ndaj e hap krahun, përjashtohem vetë.Nuk jam shkrimtare, nuk jam as poetePor krijoj kur mundem, kënaqësi për veteS’mjaftojnë veç lekë dhe shtëpi botuesePoet është Agolli, unë jam krijuese.GRATË KËRKOJNË BURRACigaren e parë shuaj, të dytën e kallMbledhur vajzat tok, kanë goxha hall.“Ç’është kështu çupa, ç’u bë kjo punëkanë mbaruar burrat apo s’po shoh unë?Edhe në qofshin, do jenë të paktëNga këta vërdallë, asnjë s’është i saktë.Veshur me kostum, rri si kremastartrurin e ka bosh, s’peshon në kandar.Muskujt nën xhaketë fryrë me kompresorFlet për makinat dhe filmat horror.Sapo e hap gojën, shpejt e kuptonËshtë kompesatë për të mos thënë karton.Sytë kur të kapin ndonjë djalë të zgjuarKa unazë në gisht, është i martuar,Është i martuar dhe pse goxha djal’ka përkrah gruan, dosë 100 kunjtal.Edhe në qoftë beqar, i zgjuar e i ri,Prapë dërrasë e kalbur, është kumarxhi.S’di me kë të dalësh, kujt t’ia bësh me gisht,Fluturojnë burrat, aeroplan pa bishtËshtë prishur tregu, është bërë blozë,Ata që kanë ngelur janë shumë xhelozë.Paraztë rrugësh anija pa velaNdaj duhet një burrë si telenovela:I bukur, i zgjuar, i pashëm, i riMe një barrë mend dhe pak pasuri.Standart i lartë, veten mbajmë me hatërThinjat na dolën për princin e kaltër.BULEVARDI I KORÇËSBulevardi i Korçës, anës plot me pemëpër të mirën tënde, një dolli ta ngremëNga Katedralja gjer sa zbret tek parku“Republika” quhet, bulevard formë harku.Disa rrinë në klube ku bie orkestrakëta muzikantët, sazexhinj maestra,Të tjerë në lulishte, ulur mbajnë sehirëSa puthin gruan, pinë zamzan me birëMbushur plot me njerëz bulevardi verësNami i ka dalë, xhiros të së dielësme taka të larta ecin majë vezëveSi qëmoti damat, gratë e borgjezëve.Me fustan të shkurtër, të gjatë si në balloo le le këmbët, m’u bënë me kallo.Shtrënguar mbas burrave, varur angazheÇajnë bulevardin, tundin një xhade,pa kur vjen dimri, në shtëpi të fshehurs’dëgjohet asnjë gjë veç ndonjë e lehur.Bulevardi Korçës, të voglit ParisNga gjithë qytetet, do ta shpallim MISS.VIP ME PATERICAKa pasur një modë virus apo gripTë gjitha vajzat duan që të bëhen VIP.Mbledhur ca të holla, mënjanë ca paredhe kanë vendosur të bëhen këngëtareTë dalin në gazeta, revista kopertinëLëshojnë autografe, firma zhgaravinë.S’njeh notat muzikore, stonimi, beterEdhe pse nuk ka zë, puna s’ka qeder.Rëndësi ka pamja, trupi dhe tipisot nuk shitet muzika por vidioklipi.Ndaj duhet investim se arti ka brryleDuhet shalë e gjatë e gjoksi si gjyle,prapakolp me majë, beli sa një pikëDhe po nuk i pate do ti bësh plastikë.Buza duhet fryrë, hundën ngri përpjet’Zhvishu e përdridhu si Madona vetë.Dhe pse celuliti do të plas në ballëE zgjidh photoshop-i, lëkura si ngjalë.Për tekstin e këngës lekë mos harxhoniNë s’ka kohë gjyshi, ta shkruan gjitoni,Ndërsa për të tjerat hallit ia ke hedhurzërin me kompjuter, muzikën e vjedhur.Fama do këllqe, të krijosh standardMamin manaxhere, babin bodyguard.Ti veç zbukurohu si kumbull si rrushhap gojën kot, live këndo në dush.Live këndo në dush dhe para pasqyrësmos i beso zërit por vetëm fytyrës.Live-i do mendere, ta kalon dhe gjeliU bëre sex-bombë me tallava gabeliIndustri muzike, këngëtare kapicaU bënë çupat VIP, VIP me paterica.EPIGRAME NGA ILJAZ BOBAJFABULA NGA SKËNDER DEMOLLIPIJAPijen,njerëzit e paguajnë shtrenjtë.Më shumëmbyten me gotën e pijessesa në det.ARTIMal i lartë arti.Të talentuarit,i ngjiten me mund e djersë nepër pllajë.Të patalentuarit,e mendojnë veten në majë.DISA POETËDisa poetë,nën këmbët e lavdisë së tyre,mbajnë të lidhur poetucët,turpin e vet.Kur duan të plagosin dikë,u zgjidhin zinxhirin ia ndërsjenësi qentë.GOMERETNuk mërziten,që u thonë gomerë,as nga thashethemet,si fjalët e krushkave.Ata thonë:-Ne jemi,burrat e pelaveDhe baballarët e mushkave.NJE KESHILLERrugon, kujdesu të mos biesh,Po re, mblidh forcat, shpejt të ngrihesh!U ngrite, rend të mos arrihesh!BASTARDINënë e mirë e rriti,Derdhi mundin, djersën.Sot e fyen nënënEdhe lëvdon njerkën.PIKTORIMe penel në dorë, u ul,të derdhë talent në pëlhurë.E nisi pikturë moderne,I doli karikaturë.PIKTURANjë pikturë shihja njëherë:…korniza kish njëfarë vlerë…PSEUDOPOETIPoezia jote,Qumësht me pak ujë,U shpreh dikush me fjalë.Në të vërtetë,Ajo është ujë,Me pak qumësht të bardhë.VIÇI DHE KËRMILLINë një livadh,bleruar nga tërfili,na u takuan viçi dhe kërmilli.-Shiko, shiko,-tha viçi,-kush paska brirë!...Shiko, shiko,Do të më ftojë dhe në dyluftim!-Nuk janë brirë,o viç i pa lëpirë,po janë antenaqë flas me Zotin tim!* * *GOMARI DHE MIZAT-Më lidhni në bisht një tullë,-tha gomari. –T’u japMizave një shpullë!..E në vend të vristeNdonjë mizë,e bëri copë kokën dhekurrizë.Eh!...Mbetem tërë jetën gomerë…Me veten tonë e vemëgjithmonë,Sa herë matemi me të tjerë.KORBI DHE DHELPRAKorbi me djathë në gojëTë këndojë, mos këndojë…Dhelpra e kësaj historie,Është kryetare jurie.* * *QAN DHE ARIU-Me tërë atë gunëAriu është për atë punë.Të ruajë bletët!Tërë parkun!Edhe e vunë…Ia prishën barkun.Ditën që shkuan për mjaltë,I gjetën tërë zgjojet thatë.-Je i pushtuar!Je i dënuar!Na ke mashtruar!Na ke dëmtuar!...-I thanë, duke e shtyrëDhe ia përplasën derën në fytyrë.Ariu qan dhe fshin sytë:-Po a do ketë vallë të dytë,Të më besojë…e punë përsëri të më sajojë?Prandaj ju lutemMë bëni një të mirë…Thoni të paktën,Largohet vetënga kjo punë me dëshirë.

6-K o r ç a-janar 2011Reportazh:Nga: VEHBI FURXHI-PËR NJERËZIT E MIRË DHE ME ZEMËR TË MADHE-NJË HISTORI E BUKUR HUMANE--Në vend të hyrjes:--Në redaksinë e gazetësvijnë shumë njerëz,bashkëpunëtorë,qytertarë që duan tëngrenë në faqet egazetës shqetësiminkomunitar, por edhe ngaata që duan të shfaqinmirënjohje, për njëshërbim, a një veprimnjerëzor, të cilëve ju kabërë përshtypje dhe qëduan ta marrin vesh dhetë tjerët, sidomos nëkëtë jetë të trazuar kunjeriu nëpërmjet emisionevetelevizive tëlajmeve, ose në faqet egazetave me anë të“kronikave të zeza”dëgjon, shikon dhelexon nga shumëngjarje të shëmtuarakriminale, e të hidhura,që të dëshpërojnë dhekrijojnë sidomos tekadoleshentët, e fëmijëtnjë gjendje psikologjikedepresive, që dashurpadashur, lenë gjurmënë jetën e tyre... –Në njënga ditët e muajitnëntor, trokiti sizakonisht dera e zyrësdhe hyri një burrë, njëish-veteriner i njohurkorçar bashkë me djaline tij, që nuk ishte mëshumë se 35-vjeç. –Mbasi u përshëndetëmmiqësisht, i ftova të ulenpër të kuptuar qëllimine vizitës. –Ish-veterinerimë tregoi, se i biri kishmbaruar Institutin eLartë të Fiskulturës nëTiranë, kish punuar përnja dy vjet mësues nëfshat dhe mbasandajkish shkuar emigrant nëSelanik të Greqisë, kuish martuar e kish njëdjalë 12 vjeç, Ilian dheAFRODITA - hyjnesha e bukurisë dhe e dashurisë përfytyrohej ngagrekët, se lindi nga shkuma e detit…Aristotelit të urtë i thanë një herë: -”Të kanë sharë kundërshtarët”.Filozofi u përgjigj: -”Kur nuk jam aty le të marrin një dru e të mërrahin!”Elton Demirinjë vajzë 10 vjeç. Djalittë djalit, Ilias, që unë edua aq shumë, sepsenuk thonë më kotkorçarët që është“mjalti i mjaltit”…papritur ju shfaq njësëmundje e rëndë, errezikshme, e cila irrezikonte seriozishtjetën dhe kurimi mundtë bëhej vetëm në njëklinikë të specializuareuropiane, por që duheshinshumë para… Nëkëtë moment hyri nëbidedë, Elton Demiri,babai i Ilias, i cili tha iimpresionuar: “Unëdua, që të shprehAleksandër Filipidismirënjohjen për solidaritetinnjerëzor, që mëshpëtuan jetën e djalittim të dashur, por nukdi në ç’mënyrë?!...”“Mirënjohja është njëvlerë njerëzore, e ciladuhet amplifikuar përt’u kthyer në kodSelenikmoral të përgjithshëm,sepse ka jo pak rastetë vesit të mosmirënjohjes.”-Nuk jupremtova gjë, por moravetëm adresën e Eltonit,nga Korça, që punontee jetonte me familjen etij në Selanik.-Mbasi mbarova punët përnumrin e ri të gazettes, nështypshkronjën “Kotti”, nënjë mëngjes herët të ditës sëparë të dhjetorit, u nisa përnë Selanik… -Greqia kabërë një hap të madh, jovetëm sasior, por dhecilësor në infrastrukturënrrugore. Autostrada Korçë– Selanik, me tunelet, jovetëm ka krijuar komoditetnë udhëtim, por edheshkurtim në kohë. Berti,shoferi me “benzin” e tij, përdy orë e gjysëm na çoi nëSelanik, i cili si gjithmonë,si një nuse e re, hoqi vellonmëngjezore dhe na shpalosipara syve tanë, bukurinë megjithë kontrastet arkitekturoretë godinave dhedetit të kaltër, që shkumbëzontenga valët e shkumëssë bardhë… dhe mua sipadashur, duke parë ngaxhamat e makinës, nëmënyrë iluzive, mu krijuaimazhi që mendonin grekëte lashtë për “Afroditën,perëndeshën e bukurisëdhe dashurisë, që përfytyrohejnga ata, se kishlindur nga shkuma edetit…”Nga krahu i majtë,buzë detit, ngrihej kulla elashtë, e “Lephospirgos”,ndërtuar 1500 vjet pasKrishtit, nga venetikasit. -Në rrugën “Egnatia”,vazhdonte puna përndërtimin e “MET-ROSË”, e cila do tëlehtësojë shumë trafikun erënduar të qytetit. Bertishoferi, më tregon monumentine Aristotelit, tëvendosur në një lulishte tëbukur, unë i përgjigjemBertit, se jo vetëm e kamparë disa herë këtë monument,por kam lexuar dheVijon në faqe 7

7-K o r ç a-janar 2011Vijon nga faqja 6shumë thënie të këtij filozofitë madh grek dhe fillova titregoj, se si Aristotelit tëurtë i thanë një herë: -”Të kanë sharë kundërshtarët”.Filozofi upërgjigj: -”Kur nuk jamaty le të marrin një dru etë më rrahin!”...–Dukeudhëtuar nëpër Selaniknxorra celularin dhe formovanumrin 6972360782 –Ne!(Po), dëgjova në celular zërine Elton Demirit. Përshëndetje!Jam… Ai heshti përnjë minutë dhe u përgjigj iemocionuar: E mbajte fjalën,të faleminderit, nuk di si tëshprehem… Ku je… të vijqë vazhdonin shkollënfillore (6-vjeçare), që ishtepërtej rrugës tjetër. Njëgodinë e madhe, e bukur,dy katëshe, e gjatë, kumësonin fëmijët e minibashkisë.–I them Eltonit,dua ta pyes diçkaPandeliun, prandaj mëpërkthe fjalët e mia dhe tëtijat. –Kush është drejtor ishkollës? Pandeliu mëshikon në mënyrë pyetëse,pastaj çiltas, sikur tënjiheshim prej kohësh memua më tregoi: -”Drejtor tëfëmijëve, kemi ZotinAleksandër Filipidis,mësues dhe prind i fëmijëvetanë. Është jo vetëmshkollë. Ishte pushimi midisorëve dhe shkolla e madhe,me shumë nxënës pulsontemë shpejt dhe lirshëm. Nësallën e mësuesve upërshëndetëm me trupinpedagogjik dhe pastaj hymënë zyrën e Drejtorit tëshkollës Z. AleksandërFilipidis. Ai ishte një burrë iqeshur, i çiltër, dashamirës,me një trup mesatar, fytyrëezmere dhe sjellje ekspresive,por të matura kur fliste. Aimbasi na përshëndetimiqësisht dhe mësoi qëllimine vizitës, u zu ngushtë, pa ngaEltoni në mënyrë pyetëse, uskuq në fytyrë dhe na tregoi:-”Ilia, nxënësi ynë, fëmija ynëmësues e si prind, ishte emadhe. E bisedova, këtëshqetësim me mësuesinkujdestar të klasës së pestë,Chrisostomos Kodcidis,me këshillin pedagogjik tëmësuesve, me prindërpërfaqësues të pushtetittë minibashkisë, me tëgjithë nxënësit e shkollësdhe filluam në bazë të njëprogrami duke e trajtuarrastin si nxënës së kësajshkolle, pa asnjë paragjykimse ishte grek, ishtegjerman, ishte shqiptar…Humanizmi nuk njeh kufij,racë, bindje politike efetare. “Bashkëpunimirajonal i mirë, fillon jobisedën drejtori i shkollës,dërguam e-mail tek të gjithëshkollat, tek TV-ET3… Uçel një numur llogarie meemrin e nxënësit Ilia Demiri.Ishte shumë mbresëlënëserasti, kur një nxënës i vogëlsolli nga shtëpia “poçkën”prej balte, me kursimet e tijtë parave dhe e theu në mestë klasës, e dorëzoi në arkëne nxënësve dhe të mësuesvekontributin e tij human… ”Pokështu, minibashkia organizoinjë “tavolinë të rrumbullakët”në funksion të kësajfushate bamirëse, humane…Njerëz të panjohur, dërgoninnë numrin e llogarisë të Ilias,kontributin e tyre monetar,Filipidis, drejtori i shkollësfillore “Eskarpis” tëSelanikut. -E falenderuamdrejtorin, mësuesit dhenxënësit e shkollës së Ilias,i cili na priste tek cepi ishkollës me ca sy të bukur,të lëngëzuar nga impresionie mirënjohja. -I falenderojmëpër atë xhest human,me vlera të pallogaritshmeedukuese,morale e njerëzore, aq tënevojshme për të gjithë.Gjatë rrugës, Eltoni mëtregoi për për-pjekjet eprofesor (kirurg) ErikMaskara, të “InstitutitGustav Rusi”-Paris-përkimioterapitë-3 mujore e 6Ilia Demiri… duke e trajtuar rastin si nxënës sëkësaj shkolle, pa asnjë paragjykim, seishte grek, ishte gjerman, ishte shqiptar…Humanizmi nuk njeh kufij, racë, bindjepolitike, e fetare. “Bashkëpunimi rajonali mirë, fillon jo vetëm me biznesin, pordhe në fushën e arsimit, kulturës,humanizmit, bamirësisë, mirënjohjes dherespektit reciprok, dashurisë dhemiqësisë, që fillon në rradhë të parë qënga FQINJI.”shkollatë të marr me makinë?... Jo,jo iu përgjigja, po vij unësipas adresës që më kedhënë. U takuam me Eltoninnë lagjen “Eskarpis”. -Eltoni nuk iu besonte syvedhe më përqafoi plotrespekt. U ulëm për të pirëkafe, tek një lokal i bukur. –Në tavolinë erdhi për të nabërë shoqëri dhe i zoti ilokalit, një burrë simpatik qëi qeshte fytyra. Ai ishte mikui Eltonit. Duke pirë kafe,mësova se ai quhej PandeliNikdhelis. Familja e tij, meorigjinë greke, kish ardhur nëvitin 1920 nga Turqia dheishin vendosur në këtë lagjete Selanikut. Mbi lokalin emadh, ngrihej kati i dytë, kubanonte Pandeliu. Ai ishte imartuar dhe kish tre fëmijë,drejtues i zoti, por dhe njënjeri me horizont bashkëkohorpedagogjik, shumëhuman, i dashur me fëmijëtdhe i sjellshëm me prindërit.Ai ka një veçanti, i konsideronfëmijët e shkollës sifëmijët e tij, ka një zemërtë ndjeshme dhe të madhe.–Ja, Eltoni mund të tregojëse ç’bëri ai, mësuesit dhenxënësit e kësaj shkolle përdjalin e Eltonit, për tashpëtuar nga thonjtë esëmundjes së rrezikshme,djalin e vogël të mire, qëështë si “shenjtor”, Ilian…“Këtu, ai i mallëngjyer endërpret ligjëratën dhe errufit një gllënjkë kafe ngafilxhani i madh… -U përshëndetëmme Pandeliundhe morrëm rrugën për në“Sizifi arrin të mbërthejë në prangavdekjen, që i kish dërguar Zeusi për tamarrë…”i shkollës, erdhi në klasën e vetëm me biznesin, porpestë nga një shkollë tjetër dhe në fushën e arsimit,fillore, që është në kulturës, humanizmit,“Vardari”, për arsye se në bamirësisë, mirënjohjeskëtë lagje “Eskarpis” mori dhe respektit reciprok,shtëpi me qera familja e Ilias. dashurisë dhe miqësisë, qëI jati i “vogëlushit”, Eltoni, më fillon në rradhë të parë qëtregoi për të birin se, si nga FQINJI.” Ilia ishteradiografia i kish nxjerrë në njeri, nxënës i kësaj shkolle,pah një vrimë në kockën e ndërgjegjia njerëzore humankëmbës së majtë, e cila sa na bënte apel për sensibilizimvinte e zgjerohej, dhimbjet të opinionit të gjerë shoqëror,ishin të mëdha, të padurueshme,kurimi duhej bërë në këtë çst mua mu kujtua njëpër të shpëtuar Ilian…Nënje klinikë private të specializuarpër këto lloj ”Sizifi arrin të mbërthejëshprehje filozofike greke: -sëmundjesh, në Paris të në pranga vdekjen, që iFrancës. –Emocioni dhe kish dërguar Zeusi për tadhimbja ime si drejtor, marrë…” Kshtu vazhdonpër shërimin e nxënësit tëshkollës tonë. U mblodhshuma e nevojshme dhe Iliabashkë me familjen, u nisënpër në klinikën e specializuarpër këto lloj sëmundjesh nëParis. Ne, për shumë muaj endiqnim ecurinë e kurimitnëpërmjet kontakteve meEltonin. Nuk kish gëzim mëtë madh, për të gjithë, kurIlia u kthye i shëruar nëshkollë. Ai tani është nëklasën e gjashtë, dukembaruar ciklin e plotë tëshkollës fillore. Ilia është njënxënës i urtë, i dashur me tëgjithë dhe që mëson mire,zotëron gjuhën shqipe,greqisht, frëngjisht dheanglisht. Këtu e mbarontregimin e tij mjaft iemocionuar Zoti Aleksandërmujore-fizikoterapinë, ekujdesin që tregonin personelishëndetësor etj… përinteresimin e çupës së xhaxhaittë Eltonit, studente nëfakultetin e mjekësisë nëParis, e të tjerë… -Kështui shpëtoi këmba nga gangrenizimidhe prerja e saj…psherëtiu Eltoni. Për këtëshembull humanizmi shkroidhe gazeta “Angjelioforos”eSelanikut.-I falenderoj të gjithë, nuke di si t’ua shpërblej këtëakt të madh njerëzor, qëbënë për djalin tim, si përfëmijën e tyre!E mbyll i tronditur, por edhei gëzuar burri 35-vjeçar,emigranti korçar prej shumëvitesh në Selanik të GreqisëElton Demiri.

8LIBRA TË RINJ:Enver HasaBujar BalliuALFRED NOBELSUEDITRILL?Ndihej i lodhur dhe çapitejngadalë. Mëngjesi parisian,ngazëllehej me diellin ehareshëm. Ka kaluar natë tëtrazuar, turbulluar prejëndrrash. Vdekja e të vëllait,Ludvigut, mpirje, hidhësi, edhepse vinte e largët, e qetë, epritshmë. U ul në lokalin ezakonshëm për të pirë kafen emëngjesit. Mbi tavolinë prejgazetës nxinin shkronjat elajmit, “Vdiq Alfred Nobel…Tregëtari i vdekjes…” Redaktorii gazetës kishte ngatërruaremrin e të vdekurit. Pas tronditjessë parë prej cilësimeveposhtëruese, ngushëlloi veten.“Vdekja viziton për së gjallivetëm ata që mund të maten metë”. Mendja fluturoi të gjejë tëtjerë që patën lexuar nekrologjinëe tyre. Kompozitori FrancList, dergjej në lëngatë. Duarttretur nga sëmundja, fytyra prejmejti mezi duronte peshën eflokëve të gjata. Gazeta “Etual”botoi lajmin e vdekjes por aijetoi dhe shumë vjet të tjerë.Parisi i surprizonte të ardhuritpër bujë e famë edhe në këtëmënyrë. Vështronte mbi faqene gazetës të rradhitura fjalët“tregëtar i vdekjes” dhepërfytyroi të goditurit, tëpërgjakurit, të gjymëtuarit, tëcopëtuarit, të masakruarit, tëpërzënët nga kjo jetë prejplasjes së dinamitit. Mesvegimeve shfaqet fytyra eEmilit, vëllait të vrarë gjatëeksperimenteve përçudnuarprej shpërthimit. Mbetindërdyshas. Kjo ngatërresëështë belbëzim i kujtesës sëplagosur apo kumt hyjnor? Kishlexuar dikur se Aristotelit ipëlqente të citonte serioziteti ikundërshtarit duhet hedhurposhtë me të qeshur dhe eqeshura e tij duhet mposhtur meseriozitet”. Po të mos ish në mesvdekja e dy vellezërve ky lajmvërtet do të buronte humor;tani i dallohej vetëm cinizmi.Artikulli, shkruar me qetësi tëpaturpshme, të pabesë ndërsenankth, frikë, ngatërron ku ështëjeta e ku vdekja. Shkëndijoirrufeshëm mendimi të kapërcentevdekjen duke shkelur frikën. Ekeqja duhej asgjesuar me forcëne mendjes. Shkronjat, fjalët,lëvizin prej faqes dhe ndërtuanidetë e para të testamentit që dotë shkruhej disa vite më vonë;“Interesat vjetore të shpërndahençdo vit në formëçmimesh…”Që pesëdhjetë epesëvjeçar me dëshira projekte,ëndërr.JetaLindi në Stokholm të Suedisë më21 tetor 1833. I ati, EmanuelNobel, arkitekt, ndërtues urash,konstruktor mjetesh luftarakendërtoi biznes të suksesshëm. Nëvitin 1837 u vendos në ShënPetërburg, Rusi. Alfredi nukndoqi shkollë publike, popërmes pedagogëve privatë morikulturë në kimi, letërsi dhe gjuhëtë huaj. U largua nga familja dhendërtoi jetë të pavarur nëmoshën 17-vjeçare. Në Francëbashkë me Askamo Sbieron,zbuluesin e nitroglicerinë, thelloinjohuritë në fushën er kimisë. Pasnjë viti në SHBA me ndihmën eXhon Erikson (John Erickson),ndërtues anijesh luftarake,-K o r ç a-Poezi nga:Eduart SulollariMall i harruarE butë kjo natë…E njëjta hënë, përvëluar nga etjaNë shtratin e lumenjve të syve të tuNiset në udhëtim.Së largu…Buzëve të ftohtaVelat prej akulli shkëlqejnë.Si pëlhurë e prerëBie nataParqeve ku vjeshta flokët kreh.Po ti nuk vjen…Heronjtë e lodhur të ëndrraveMe shpatat thyer dimritVdesin në blunë e tradhëtuartë agimit.13 tetor 2010, e mërkurëShiU këput dita…Trëndafilat një e nga një u bënë muzgMollëzat e erës përkëdhelin kopështinKu fshihet hënëza ngrënë nga shiratShkëmbinjëve të natësYjet shuhen…Një tjetër botëRri zgjuar me muaDhe ma mban ndezur të fshehtënNjë grusht me re bie mbi liqenDhe bën shi portretin tëndE shtunë 19 qershor 2010përforcoi dijet në fushën efizikës. Në vitin 1852 u kthye nëShën Peterburg, punoi nëfabrikën e të atit që prodhontelëndë ushtarake për ushtrinëruse. Në vitin 1859 vendoset nëSuedi. Ngre në periferi tëStokholmit një fabrikë përprodhimin e nitroglicerinës kuzbuloi lëndën plasëse me emrin“Dinamit”. Pas kësaj arritjeje dhemjaft patentave të tjera, u bë njënga industrialistët më tëmëdhenj të kohës. Pasuriashtohej me ritme të shpejta dhefitimet qenë të jashtëzakonshme.Vdiq në Sanremo te Italisë më 10dhjetor 1896.ÇMIMI NOBELNë Testamentin e tij AlfredNobel vendosi: tre të katërtat epasurisë të përdoren përthemelimin e Fondacionit“Çmimi Nobel”.“… Shuma e interesave ndahennë pjesë të barabarta një pjesëpersonit që ka bërë shpikjen osezbulimin më të rëndësishëm nëfushën e fizikës; një pjesëpersonit që ka bërë zbulimin osepërsosjen më të rëndësishme nëfushën e kimisë; një pjesëpersonit që ka bërë zbulimin mëtë rëndësishëm në fushën efiziologjisë ose të mjekësisë;një pjesë personit që ka krijuarjanar 2011Përrenjtë e natësLindën një pasdite të vontëGrykave,Ku perëndimi i përflakurMe kokën në duart e horizontitGdhend verbërinë e vetNofullave të kodrësMbllaçitinBritmat e hutuara të hënësTë uriturGjymëtyrë pambrojturMe eshtrat e bardhaTë njomaGjunjët e livadheveJoshinNotojnë tokës…As ëndrra,As kujtimeRrëzohen tatëpjetaveLuginat me prill ngjyerNataNjë e nga njëFenerët gëlltitPastaj,Si një nuse lakuriqNë shtratin e deteveHyjnë pa zhurmë e bujë.14 prill 2010 e mërkurëVonëBie nga drurët muzguDhe fushës dergjet drita e hënësU harrua dita…Tani nata hedh penelata kapriçioze,Telajos, me përrenjtëe ndërkryer nga dhimbjaPogradec, 10 gusht 2010punimin më të shquar ngapikpamja e prirjeve ideale nëfushën e letërsisë; dhe së fundinjë pjesë personit që do të ketëbërë numrin më të madh tëveprimtarive më të mira përvëllazërimin e kombeve,Për zhdukjen ose pakësimin eforcave të përhershmeushtarake dhe për institucionalizimine Kongreseve tëPaqes”. -Dorëzimi i Çmimit,medaljes së artë dhe Diplomësbëhet më 10 dhjetor të çdo viti.Shuma monetare ne vitin e parëtë shpërndarjes më 1901, ishte35 000 dollarë, ndërsa në vitin2009 shuma e shpërblimit arritinë 1.4 milion dollarë.GJINKALLA DHE MILINGONASi këndoi gjinkallë e marrëGjithë beharë,E pa pisk se ishte trokëKur i ra dimri mbi kokë:Mënjanë s’kish vënë ushqimeMiza a krimba, as një thërrime,Shkoi t’ia qajë hallin dhe zinëMilingonës që e kish fqinjë,Dhe e luti që t’i huaj’Ca pak grurë për disa muajDerisa të dilte dimri.“Sa të bën, unë ta paguajPara gushtit, besa-besë,Kapital dhe interesë.”Milingona s’të jep hua,Ja që e ka këtë të metë;“Verës ç’bëje, a s’më thua?”I tha cinxërit të shkretë.-Drekë e darkë, që pa gëdhirë,Un’këndova e bëra pallë.-Qysh? Këndove? Shumë mirë,Dhe tani kërce, gjinkallë!FABULAnga LA FONTENBRETKOSA QË DO TËTRASHET SA NJË KABretkosa sa një ve,Pa një ka sa një deveDhe nakari nuk e la,Desh të trashet sa një ka.Kur vu këtë gjë ndër mëndVate u shtri ndë një vëndDuke ngrën’ e duke pirëQë të fryhet ca më mirë-Shihni, shihni sa u rrita.Thërrit e thoshtë përdita.-Mos u mburr’ e mos u mbaj,I thoshnë shoqet e saj.-Shihni, nukë jam sa demi?-Jo! –Shikoni. – Jo, të themi.-Pa shikoni këtë barkSi të kaut. – Jo, je lark! –Bretkosa, nga marasi,U fry, u fry gjersa plasi.Shumë njerz ndë këtë botëThonë se janë të zotë;Si bretkosa mendohenMburren e lëvdohen.

9Sepse ndoshta e teprovapak me mungesën time , porndonjëherë ndodh dhekështu, thjesht rastësisht, pandonjë qëllim . JO faj vetjak.Por faji i jetës studentorenë një shtet të huaj .Dhe kui dihet, ndoshta një rikthim imenjëhershëm sjell mëshumë sukses . Mos potregohem modeste pa ekuptuar … ? Jo, thjeshtvorbulla e shpejtësisë tëBerlinstilolapsit tim më çoi në këtomendime pa asnjë lidhje menjëra-tjetrën . Dhe dimriecën, ecën, nxiton, dhe borakur shkruaj mua më shikon… Na ndodh të gjithëve tëna pushtojë melankolia, dhedoza e tepërt e saj na zhytdhe në lotë, që as nuk indjeva fare, vetëm se doramu lag pa dashje, sikur tëkishte frikë nga reagimi im ibrendshëm, të paktën nga ai-K o r ç a-PËRSHËNDETJE NGA BERLINI!reagim për të cilin jam akomae ndërgjegjshme, kur mëmbulon kjo hije melankolieashtu si flokët e borës sëkristaltë janë shtruar në çdorrugë e rrugicë e në çdo çatishtëpie në Berlin.Dhe jashtëbën ftohtë …Dhe unë brendaflakëroj, sepse nuk jam nëatdhe për festat. Sepse nukpo e shikoj pamjen dhevellon e qytetit tim të bardhënë këto çaste gëzimi, sepsendonjëherë vendimet nukjanë dëshira dhe serioziteti ityre duket sikur i shtypdëshirat për një farë kohe,sikur i përul… Mendoj ekuptoni, ose ndoshta dhe jo,se si ndihem të festoj festatjashtë asaj ngrohtësiefamiljare që më ka rrethuargjithmonë. Dhe mundohemmos e besoj, dhe fillojëndërroj sikur të isha vetëm10 vjet. Jam në shtëpi… dhevetëm mendimi më ngazëllon,por hap sytë, shohpërreth, vetë realiteti më fletdhe mundohem të qetësojveten, të pranoj faktin…Sepse populli ynë e ka thënëqë çdo e keqe e ka një tëmirë, dhe unë e vendosa, nëtë keqen time do gjej diçkatë mirë… përgjigjia ështëshumë e thjeshtë, është aq epranishme në çdo hap timinkëtu… shkolla. Një shëtitjevjen gjithmonë në ndihmë,ashtu për të hequr mendimet,dhe e ftohta nuk të duketmë aq e frikshme.Vishem, dal… mendimetdynden me një vrull tëpapërballueshëm aq sa fillojtë mendoj që bëra keq qëdola, por nuk ndaloj, nukkthehem, vazhdoj, ec dhemendoj. Kontrast idesh,grindje ndjenjash, qëndrimistoik i vendimit më vjen nëndihmë të gjej fillin e atijlëmshi idesh të krijuara nëmendjen time. Shtang…mendimet pesimiste largohen…ose të paktënkështu më duket mua. Sepsekthjellohem dhe kujtoj qënuk kam qenë krejt vetëm,sepse Nikoli ka qenëmysafirja ime për 12 ditë.Me të, kam munduar të jemnjë treguese e denjë ehistorisë, e ndërtesave tëBerlinit. E thirra me emërsikur çdokush t’a njihte, porsdo të ishte çudi. Ajo kajetuar në gjirin e qytetitjanar 2011tonë të serenatave përrreth 7 muaj, ka qenëmësuesja ime e letërsisëangleze në shkollënPreka College para rreth1 viti e gjysëm dhe ngamalli, dhe dëshira për tëqenë përsëri në Shqiperi,do i festoj festat në atëambjent që unë tani po eëndërroj… dhe kjo mëbën të ndjehem dhexheloze... në atë kuptiminmë pozitiv të fjalës, nëqoftëse egziston sikuptim. Kështu që tëpaktën, nëpërmjet saj mundtë merrni dhe lajme për mua.Do të jetë mysafirja eqytetit.Ju përshëndes dhe ju urojKrishtlindjet dhe Vitin eRi 2011!Me mallMEVISA ISALLARI.1.KUR NDËROHET DESTINACIONI I O.J.F-ve-Rrofsh e qofsh demokraciO.J.F-ëra na solle ti,Për të mirën e miletitDeri dhe nga përtej detit.-Italianë dhe Francezë,Suedezë dhe Hollandezë.-E tunde Korçë e tundeCa me miell, e ca me krunde,Ca të “pjekura” e ca të “zjera”,E të tjera,… e të tjera…***-Mbas ca vjetësh ndërojnë profilIsh “zëmbak” del “karafil”Fondet vijnë sikur burojnëS’merret vesh ku përfundojnë…Ishin “Diell” u bënë “Hënë”,Punojnë “sa për të qënë”,…Paratë në xhep i venë?!...***Merren me male dhe pyje,Që s’është fare puna e tyre.Kush i pret dhe kush i djeg.Qeveria ka “Dyfek”,Ka zyra, ka drejtoriPyjorja ka edhe polici,…Përmbarim e administratë,Komunat që i muarr në ngarkim me ligj; me kartë.O.J.F-të zyrë, mbas zyreTë shohin punën, profilë e tyre!...PESHQESHE HUMORO-SATIRIKEPËR VITIN E RI 2011nga Ylber Merdani2.KUR NUK KA TRANSPARENCË NGA O.J.F-të(Nuk vepron Ligji, por “Maliqi”)Pa mendon njeriu i shkretëSi ta hedhë “ujin përpjetë”Ju pjell mëndja, për korrupsion, për djallëzira,Të “peshkojnë” në turbullira…-Gjejnë fondet që ç’ke me tëDhe krijojnë një O.J.F-ë“Vesh jelekun sumblla-sumblla”E i bën fondet “rrush e kumblla”***Ka vjetë, që u emërua E.R.ATë kontrrollonte shoqet e tjera,Por të përgjigjet prej koridorit:--”Jap llogari veç DONATORIT!”Transparencën e “hëngri kolera”Si krundet që i morri ERA?!...-Thotë, kam bërë goxha punëI rrjedhin fjalët si lumë…Në Korçë kemi forumet tona-”Në Qark të ligjëruar më të madh akoma”***-Kanë selira, zyra, dhomaCa “të thata, e ca të njoma”.Por transparencë në të vërtetë…S’bëjnë në media “s’bëjnë në gazetë?...S’e nuk duan që “lakrat në shesh ti nxjerrin vetë”…S’besoj më o karavidheNjë herë ma hodhe dhemë “lidhe”…Të ka dalë boja fare,S’bëhen më, me ty,pazare…-Një mashtrues,një maskaraMos e merrni për budalla,Qan e qesh,simbas nevojës“Mjaltë e qumësht” i delprej gojës.4.PËR EMËRIMET PA KRITEREFjalët e urta që prej qëmotiNuk janë thënë kot së koti,S’bëhet kurrë kodra-malApo daullexhiu-gjeneral.Mos i gjeni punës mikunPor ti gjesh “usta-teknikun”***“Si varen ujkut mëlçitë në qaf딓S’vihet hajduti të ndajë paratë,”S’bëhet mësuesi, veterinerE as doktori për inxhinier,Se puna do specializimPa do dhe shkollë e kualifikim.Kur puna do profilin e vet,ti ve në krye një gjysëm analfabet!?...E na kujtohet kur ish “satrapi”Që e bëri vëndin “Lesh arapi”***-Një përgjegjës apo një drejtorE ka marrë shkollën “me zor”Një gjysmak në shkollë nateQë piperkës i thotë domateQë s’kupton ç’ështe NATO dhe integrimiQë e di dhe çupa e vogël djali,Ti i jep grada gjenerali!?...“Janë të aftë” e janë teknikë,E mbjellin “zallin” me kripë.***Kur ke mjell në shtëpinë tënde,Mos merr hua në të tjera vënde.3.PËR MASHTRUESIT E GËNJESHTARËTSimbas rastit ngjyrat Për hallin po më tregontei ndëron Para borxh poDhelpër, ose kameleon.më kërkonte.-Të konkuronte për aktor, I besova mor të shkretënDel i pari në botëror. Shpejt e shpejt hapa***kuletën.Më erdhi një ditë qafiriMë puthi s’e bëri gjatë:Qante me lot krokodili-”Mbas një muaji të kthej-”Të kam mik”, – mu hodhparatë”në grykë-”Të kam mik kaluar-”Hall i madh do të mëmikut”mbytë”.-”Më shpëtoveprej rrezikut***Ikën vitet, rëndë-rëndëI dhashë me dorë, kërkojme këmbë,Ai kish borxhe nëshumë të tjerë,Për çudi dhe abonimin nëgazetë se kish paguar,mashtruarVura mënd për tjetër herë!

10-K o r ç a-janar 2011LetërsiTregim:LUMTURIA E GRAVEA. P. ÇEHOVPo varrosnin gjeneralleitnantZapupirinin.Drejt shtëpisë së tëndjerit, ku dëgjohejmuzika mortore dheurdhërat e komandës sërojes së nderit, pomblidheshin nga të katëranët njerëzit, që dëshironintë shihnin procesionin.Ndër ata qëshpejtonin të ishin aty nëçastin kur do të ngrihej ivdekuri ishin dhenënpunësit Probkin eSvistkov me gratë.U doli përpara zëvëndëskomandanti i policisë,një burrë i pashëm dheshumë i sjellshëm, e indali me fjalët:-Nuk lejohet! Bëniprapa! Kemi urdhër tëmos afrohet njeri tekarkivoli! Vetëm gratëmund të afrohen… Julutem, zonja, kaloni…Kurse ju, zotërinj, bëniprapa... Kini mirësinë…Gratë u shpushpuritën tëmikluara nga mirësjelljadhe dashanmirësia aq epapritur e zëvendëskomandantit të policisë,rrëshqitën përmes turmës,kurse burrat mbetëmaty ku ishin, që largu munduan të ndiqnin mesy ç’bëhej, por shihninvetëm shpinat e ushtarëvetë këmbësorisë dhetë kavalerisë.Çanë përpara! –tha medhëmbët shtrënguarProbkini dhe i ndoqi mesy jo me zili, por meurrejtje tek largoheshin.-Ju ecën tanilleve! Burrats’i kanë privilegjet qëkanë gratë. E ç’kanë tëveçantë? Një dreq e di!Gra si të gjitha gratë, meparagjykime dhe huqe,po ja që i lanë, kurse tydhe mua, ndonëse jemikëshilltarë shteti, nuk nalanë.-Mendime të çuditshmeshprehni zotëri! –ja ktheuzëvendës komandantiduke e parë qortueshëmProbkinin. –Në ju lë juve,gati i keni bërrylat, eprishni rregullin, kursegruaja është delikate,kurrën e kurrës s’ia lejonvetes sjelljen e keqe!-Na mbushët mendjen! –i foli i nxehur Probkini.–Gratë shtyhen mëshumë se të tjerët, s’lënënjeri t’u afrohet se uzhubravitet fustani dhe uprishet tualeti. Ju ecëngrave. Kështu thoni!Ushtri nuk bëjnë, ngandëshkimi trupërorpërjashtohen, në mbrëmjete vallëzimit hyjnë papagesë… E pse? I rashamia, me vrap t’iangersh dhe t’ia japësh;hyri në dhomë, çohu elëshoi karrigen, vetë rrinë këmbë; dëshiron që tëlargohet, shoqëroje memirësjellje… S’po zëngoje ngritjen në përgjegjësi.Për t’u bërë, tëthemi, këshilltar shteti,duhet shpenëzuar një jetëe tërë, kurse ndonjë vajzëmerr e martohet brendanjë gjysëm ore me ndonjëtitullar dhe gati e ke,person me emër është…Që unë e ti të bëhemiprinc apo kont, s’na arrinkjo jetë që kemi, s’i thonëshaka të bësh për vete atatë shoqërisë së lartë, qëtë pranojnë në gjirin etyre, kurse ndonjë fifkëvete e ia prish mendjenkontit apo princit me caspërdredhje e picërrima,si djallushë që është, dhegati titulli fisnikëri… Ja,të marrim ty, je sekretarguberne, me djersë e gjake arrite postin e lartë, poMaria Fomishna, ç’meritëka që e gëzon dhe ajonderin e bashkëshortes sësekretarit? Se ajo bijëprifti është! Mos merrvesh gjë nga punët ezyrës?-Ama, të dhemburat etmerrshme të lindjes, qëna bëjnë me trashëgimtarë,ato i heqin, -vurinë dukje Svistkovi.-Punë e madhe!Ta provonte një herëtërsëllëmin e të qëndruaritsus përpara shefittë egërsuar, pa dhe tëdhemburat e lindjes do t’idukeshin një hiç…Ngado që ta kthesh, tëprivilegjuara dalin! Eshoqja e bën për ujë tëftohtë gjeneralin, kurse tytë shkojnë shtatë përparatij… Maria Fomishna jotesi pa gjë të keq e merr përkrahu këshilltarin eshtetit, kurse ti provo t’iafrohesh!... të pi e zeza!Në shtëpinë ku jam unë,në katin poshtë nesh,banon një gjeneral,Urdhërin e Anës mban nëqafë, kurse e shoqja s’kaditë që mos e qethë si diajo: “Budalla! I trashë!Tutkun!” E pra, as nga derae mirë nuk është… Do tëmë thuash që kështu bëjnëtë martuarat, ato mekurorë, po dhe të pamartuarats’ngelen prapa…Kurrë nuk do ta harroj atëqë më ndodhi. Mora fund,po të mos kishin ndërhyrëprindërit. Vitin që shkoi,të kujtohet, gjenerali ynëmori lejën dhe shkoi nëfshat, më mori për tëmbajtur korespodencën.S’kërkonte kushedi sakohë, ndonjë orë punëishte dhe pastaj isha i lirë.Gjenerali bënte jetëbeqari, shtëpia i rrinteplot njerëz. Shërbëtorëts’numëroheshin, rrëmujadhe tollovia s’i hiqejkurrë asaj shtëpie, secilibënte në kokë të vet. Tëparën kishte VeraNikitishnën, ekonomaten.Ajo u shërbente,ajo urdhëronte, ajo ibënte zap shërbëtorët…Grua e ligë, jo grua podjall me brirë ishte.Ulërinte, shante, sokëllinte…Po të vinte ajopërpara, hajde të gjejevrimë ku të futeshe! Dhese merrte aq me të sharatqë villte, sesa meulërimat dhe piskamat qëmbillnin lebeti… O Zot!Ta nxinte jetën! Jo vetëmshërbëtorët, por as muas’më kursente, satanaja!Thashë me vete: “Pritpak! Do ta gjej rastin evolitshëm dhe do ti themdy fjalë për ty gjeneralit!Se e sheh tërë kohën tëzhytyr në punë, prandajnuk është në dijeni tëbëmave të tua, s’e di se siua merr shpitin tëtjerëve!” Ja mora anëngjeneralit dhe i tregova,po sa s’e pësova! Edhetani kur e kujtoj, mëmbushet trupi memornica… Një ditë, tekecja nëpër korridor mëzunë veshët klithma dhetë bërtitura. Thashë mospo therrnin ndonjëderrkuc. Mbajta vesh dheshqova zërin e VeraNikitishnës, se me këgamathetej. “Kafshë! Iposhtër! Dreq me brirë!”“Me kë e paska davanë?”–thashë me vete. Atë çastu hap me vërtik dera dhedoli gjenerali, i kuq flakë,me sy përjashta sa njëvolë. Me flokët përpjetë,si t’u kishte fryrë djalli.Kurse ajo pas tij:“Ndyrësirë! Dreq!”-Ç’thua?-Fjala e nderit! Nuk m’udesh vetja! Hapu dhe tëfutesh! Gjenerali u fshehnë dhomën e tij, kurseunë qëndroja në korridorsi guak, gjë prej gjëjes’po kuptoja, ç’ishte kjokështu. Një grua dosido,një ekonomate xhaile, njëguzhinjere e rëndomtë tavinte përpara asisoj njëalamet gjenerali! Si ialejonte vetes fjalë tëatilla? “Me siguri, -thashëme vete –do ta ketëpushuar nga puna, e kaurdhëruar që të largohet,kurse ajo shfrytëzoirastin që ishin vetëm përvetëm dhe iu zbraz. Dukejqë si kishte të gjata ditëtnë atë shtëpi!” , më shtyunë ngasje qoftë largu… Ishkova në dhomë dhe ithashë: “Po ti moj,faqezezë, si guxon t’iflasësh ashtu personit meaq peshë? Mos pandeh seështë plak, është ipafuqishëm dhe s’ka kushi del krah?” Nuk m’udurua, që thoni ju, dhe iavesha me pëllëmbë, idhashë nja dy të ngrohta.Hajde ulërima, hajdekuje, hajde gurgule! Imbylla veshët dhe embajta frymën në pyll, samë larg shtrigës. Pas njëore m’u afrua me vrap njëdjalë. “Ju kërkonzotëria,” –më tha. Shkova.Hyra në dhomën egjeneralit. Më pa tërëhundë e buzë. Turfullontedhe gulçonte. “Ç’janëkëto që bëni në shtëpinëtime?” –më pyeti. “Si takuptoj pyetjen që po mëbëni” –ia ktheva. –E bërapër të vënë në vend emrintuaj të mirë, shkëlqesi!”“Nuk është puna juaj, tëpërziheni në çështjet emia familjare!” –më tha.E kuptoni? Çështjefamiljare! M’u përvesh,që thoni ju, mbarë eprapë, s’po dija nga t’iambaja. Thashë se morafund! Foli sa foli, shfreusa deshi dhe pastaj qeshime të madhe, ashtu kotqeshi. “po si, si mundët,hë? Si arriti guximi, hë?Për t’u habitur është!Por, i nderuar, t’i vemëkapak kësaj meseleje e tëmos e kujtojmë më… Ekuptoj arsyen përse ebëtë, por duhet të mëkuptoni drejt: ndenjjajuaj e mëtejshme, nënkëtë çati është epamundur…” Ja, orvëlla! E habiti kjo qëbëra, spo i jepte dot dumndodhisë, habitej siguxova të ngrija dorënkundër një zonje aq tërëndë si ekonomatjaxhandarkë! Ja që e kishteverbuar kjo grua.Këshilltar i fshehtë,burri i botës, Urdhërin eShqiponjës së Bardhëmbante, njeri mbi kokënuk njihte, kurse gruas inënshtrojej si të ishteleckë… Ta them unë, nëçdo gjë janë të privilegjuaragratë!... Pahiqe kapelën! Po kalonarkivoli… Sa shumëurdhëra e medaljepaska!... Ja, i lanë gratë tëafrohen te procesioni,po se mos marrin gjëvesh nga urdhërat ato?Buçiste muzika mortore.1885Përktheu:Jorgji Doksani

12-K o r ç a-janar 201112345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456ABONOHUNI !NË GAZETËN E PAVARUR RAJONALE “KORÇA”2011REDAKSIAADRESA:Botuesi:Drejtore: Laura Furxhi12345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456Rr. „Ismail Qemali“123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456VEHBI FURXHI12345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456Art Design:Aurel Grabocka-Drejtor i ARZH-së KorçëProf.asc.dr Bashkim Jahollari-historianHysen Kobellari-ekonomist-Ylber Merdani-poet,Arben Qafzezi-Farmacist, VeterinerKristaq Turtulli-shkrimtar-Kanada-Skënder Demolli-(Athinë)-Mevisa Isallari (Berlin-Gjermani)Arben Caka-Kolonjë, Mihal Kuteli – Pogradec.123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456L.Furxhi1234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456Tel:123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234560822423821234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234561234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345612345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456789012123456789012345678901234567890121234567890123456789012345678901212345678901234567890123456KorçëPranë „Grand“ HotelKarshi Hotel „Regency“Tel:082242985Cel:0682459546Shtypshkronja„Kotti“Adresa:Rr. „Jovan Kosturi“Nr.1Korçë