Azja Wschodnia - KSNG Nazwy geograficzne - GÅówny UrzÄ d ...
Azja Wschodnia - KSNG Nazwy geograficzne - GÅówny UrzÄ d ... Azja Wschodnia - KSNG Nazwy geograficzne - GÅówny UrzÄ d ...
wyrazu, niekiedy cały jednosylabowy wyraz lub też sylabę składową niepodzielnegosłowotwórczo wyrazu. Wymowa znaku może się różnić w zależności od regionalnej odmianyjęzyka chińskiego, jednak system transkrypcji pinyin obejmuje jedynie ogólnochińskąstandardową wymowę znaków, tzw. mandaryńską bądź pekińską (standardowy językchiński)Zasady latynizacji są skomplikowane, a ze względu na ogromną liczbę znaków używanychw alfabecie chińskim (w powszechnym użyciu jest ponad 5000 znaków, jednak całysystem pisma składa się z ponad 50 000 znaków). Tabele latynizacji opracowuje się dlaposzczególnych typów sylab wyróżnianych fonotaktycznie, tzn. w zależności od układówspółgłosek i samogłosek, nagłosowych oraz wygłosowych połączonych z centralną samogłoskąbędącą ośrodkiem sylaby. Nie opracowuje się natomiast uproszczonych tabel dopowszechnego użytku. Aby dokonać latynizacji można również posłużyć się współczesnymsłownikiem języka chińskiego lub programem do konwersji (liczne dostępne są w Internecie).W licznych nazwach geograficznych Chin występuje określnik rodzajowy. Choć jeston integralną częścią nazwy, to w transkrypcji pinyin zapisywany jest osobno jako odrębnywyraz bez łącznika i wielką literą.Uproszczone zasady wymowy zapisu pinyin:a – ab – pc – c z przydechemch – cz z przydechemchi – czyci – cyd – te – ef – fg – ggui – gueih – hhui – hueii – iian – ieniu – iouiong – iungj – dźji – dzijiu – dzioujiuan – dziuanjue – dziuejun – dziunk – khkui – khueil – lm – mmao – maumian – mienn – nng – n tylnojęzykowenian – nieno – oong – ungp – phq – ć z przydechemr – żri – żys – ssh – szsi – syt – thu – uui – ueiü – jak niemieckie üw – niezgłoskotwórcze u przedsamogłoskąx – śxi – sixian – sienxiang – siangxiu – siouxu – siuxuan – siuenxue – siuexun – siuny – jyan – jen16
yang – jangyi – iz – dzzhzhizi– dż– dży– dzyZasady latynizacji alfabetu mongolskiego – zob. MongoliaZasady latynizacji alfabetu tybetańskiegotranskrypcja pinyin Transkrypcja Wylie’aཀ ga kaཁ ka khaག ka, ga gaང nga ngaཅ ja caཆ qa chaཇ qa, ja jaཉ nya nyaཏ da taཐ ta thaད ta, da daན na naཔ ba paཕ pa phaབ pa, ba baམ ma maཙ za tsaཚ ca tshaཛ ca, za dzaཝ wa waཞ xa zhaཟ sa zaའ a ’a, ’ཡ ya yaར ra raལ la la17
- Page 1 and 2: KOMISJA STANDARYZACJI NAZW GEOGRAFI
- Page 3: Spis treściOd Wydawcy ............
- Page 7 and 8: PrzedmowaW 1954 roku ówczesna Komi
- Page 9: skorowidzów); w wersji ostatecznej
- Page 12 and 13: nalne, jeśli obowiązuje więcej n
- Page 15: Wielkie regiony, oceanyAzja Wschodn
- Page 19 and 20: andaobaohuqubeibei, beifangbingchua
- Page 21 and 22: shanfengshangshanhujiaoshankoushanm
- Page 23 and 24: AndaAnduo [chiń.]; Amdo (pinyin),
- Page 25 and 26: HechiHechuanHefeiHefengHegangHeiheH
- Page 27 and 28: Makau; Aomen [chiń.]; Oumun [chiń
- Page 29 and 30: UlanUrumczi; Wulumuqi [chiń.]; Ür
- Page 31 and 32: Hexi ZoulangKaszgariaMandżuria; Ma
- Page 33: Mafamu Cuo [chiń.]; Mapam Yumco (p
- Page 36 and 37: KanałyChuanchang HeFei Huang HeSub
- Page 38 and 39: KotlinyAlataw ShankouHanzhong Pendi
- Page 40 and 41: GangzhariGaszerbrum I; Kashu’erbu
- Page 42 and 43: Poyang Hu Houniao Guojia Ji Ziran B
- Page 44 and 45: TAJWAN *Taiwan (pinyin), T’ai-wan
- Page 46 and 47: Fuli (pinyin), Fu-li (W.-G.)Fuxing
- Page 48 and 49: MorzaMorze Filipińskie; Feilübin
- Page 50 and 51: Yuanbei Yu (pinyin), Yüan-pei Hsü
- Page 52 and 53: Daitian Fu (pinyin), Tai-t’ien Fu
- Page 54 and 55: 54たtaちchiつ 1tsuてteとtoち
- Page 56 and 57: 1 pomniejszony znak tsu oznacza pod
- Page 58 and 59: -kawakazankazantai-kenkishikitakok
- Page 60 and 61: -tōtōtōbutōgetōhokutōnantonne
- Page 62 and 63: 62KanazawaKariyaKashiharaKashiwaKas
- Page 64 and 65: BitchūBizenBungoBuzenChikugoChikuz
wyrazu, niekiedy cały jednosylabowy wyraz lub też sylabę składową niepodzielnegosłowotwórczo wyrazu. Wymowa znaku może się różnić w zależności od regionalnej odmianyjęzyka chińskiego, jednak system transkrypcji pinyin obejmuje jedynie ogólnochińskąstandardową wymowę znaków, tzw. mandaryńską bądź pekińską (standardowy językchiński)Zasady latynizacji są skomplikowane, a ze względu na ogromną liczbę znaków używanychw alfabecie chińskim (w powszechnym użyciu jest ponad 5000 znaków, jednak całysystem pisma składa się z ponad 50 000 znaków). Tabele latynizacji opracowuje się dlaposzczególnych typów sylab wyróżnianych fonotaktycznie, tzn. w zależności od układówspółgłosek i samogłosek, nagłosowych oraz wygłosowych połączonych z centralną samogłoskąbędącą ośrodkiem sylaby. Nie opracowuje się natomiast uproszczonych tabel dopowszechnego użytku. Aby dokonać latynizacji można również posłużyć się współczesnymsłownikiem języka chińskiego lub programem do konwersji (liczne dostępne są w Internecie).W licznych nazwach geograficznych Chin występuje określnik rodzajowy. Choć jeston integralną częścią nazwy, to w transkrypcji pinyin zapisywany jest osobno jako odrębnywyraz bez łącznika i wielką literą.Uproszczone zasady wymowy zapisu pinyin:a – ab – pc – c z przydechemch – cz z przydechemchi – czyci – cyd – te – ef – fg – ggui – gueih – hhui – hueii – iian – ieniu – iouiong – iungj – dźji – dzijiu – dzioujiuan – dziuanjue – dziuejun – dziunk – khkui – khueil – lm – mmao – maumian – mienn – nng – n tylnojęzykowenian – nieno – oong – ungp – phq – ć z przydechemr – żri – żys – ssh – szsi – syt – thu – uui – ueiü – jak niemieckie üw – niezgłoskotwórcze u przedsamogłoskąx – śxi – sixian – sienxiang – siangxiu – siouxu – siuxuan – siuenxue – siuexun – siuny – jyan – jen16