12.07.2015 Views

plik pdf - Wydział Inżynierii Lądowej - Politechnika Warszawska

plik pdf - Wydział Inżynierii Lądowej - Politechnika Warszawska

plik pdf - Wydział Inżynierii Lądowej - Politechnika Warszawska

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

28 Konstrukcyjne i technologiczne aspekty budowli ziemnych~Sl 2 - przyrost przemieszczeń odpowiednio w l i 2 cyklu obciąże-. nia, odpowiadający podanemu zakresowi obciążeń,D - średnica płyty pomiarowej.Zależność między współczynnikiem pierwotnego odkształcenia El a parametremw można określić, wykorzystując znany wzór Gorbunowa-Posadowa [11]:gdzie: qDElVww = qwD(l - v 2 ) i E = qwD(1 - v 2 ) (2.4)IElwobciążenie jednostkowe przekazywane przez powierzchnię płytyna półprzestrzeń sprężystą [leN' m- 2 ],średnica lub szerokość płyty obciążającej [m],współczynnik pierwotnego odkształcenia gruntu [leN'm- 2 ],współczynnik Poissona gruntu,współczynnik kształtu płyty, sztywności i miejsca punktu mierzonegoosiadania, od 0,56 do 2,25, a dla płyty okrągłej od 1,00 do0,85.Ze wzoru (2.4) wynika, że odkształcalność podłoża pod wpływem naciskówzależy w zasadniczym stopniu od kształtu powierzchni nacisku i charakterystykisiły nacisku. Kształt pola nacisku w formie prostokąta spodu częścipodkładu, który występuje na drogach szynowych, może być uwzględnionypoprzez w. W przypadku dróg szynowych, w podłożu nawierzchni mamy doczynienia z obciążającym kształtem wydłużonego prostokąta spodu podkładui znacznie większymi obciążeniami. Stąd, charakterystyką podatności podłożanawierzchni szynowej jest analogiczny współczynnik C (również znany jakowspółczynnik Winkiera), określany jako:gdzie: p - średnie ciśnienie spodu podkładu [leN'm- 2 ],C = J!... (2.5)SśrSśr - średnie, sprężyste osiadanie podkładu pod obciążeniem użytkowym[m].Struktura tego współczynnika zachowuje całkowicie postać wzoru (2.2)oraz związków (2.3) i (2.4). W konstrukcjach dróg szynowych występuje teżskala jakości podłoża nawierzchni jako zespołu pryzmy podsypki i podłożagruntowego, określająca jego jakość. Rozróżnia się podłoża: złe - gdyC = 2 leN· m -3, dostateczne - gdy C = 5 leN· m -3 i bardzo dobre - gdyC = 10 kN· m -3 (jeśli szerokość wynosi l m, to C = 1 kG· cm -2). Występujezatem pełna analogia pojęć charakterystyki podatności obu rodzajównawierzchni dróg, przy czym współczynniki k li C charakteryzują sztywnośćpodłoży nawierzchni tylko w zakresie sprężystym. Inną miarą podatności jestKonstrukcyjne i technologiczne aspekty budowli ziemnych 29parametr Ed uzyskiwany za pomocą lekkiego ugięciomierza udarowego, któryskłada się ze stalowej płyty o średnicy 300 mm lub 350 mm, obciążanej uderzeniemciężaru 10 kg z wysokości l m za pośrednictwem układu amortyzacji[62]. Jako zasadę określania dynamicznego modułu podłoża Ed przyjęto [62]:e, = k °rruu D (2.6)E U 'rruugdzie: k Ewspółczynnik empiryczny w zależności od przyjmowanych°maxDUmu-gdzie: c pN/,pk, mczyliN (e. )l/m (C. )4.4 84[s _ Pl _ PlN fj- cps - C ps 'gdzie: "»: c pszałożeń, 0,75 lub 0,69,wartość nacisku zależna od cięzaru obciążnika, wysokościspadania oraz średnicy płyty [MN/m 2 ],średnica płyty [mm],przemieszczenie sprężyste [mm].Ten sposób określania dynamicznego parametru podatności podłoża traktowanyjest jako poza normowy, bowiem nigdy nie został zaakceptowany przezPolski Komitet Normalizacyjny, jakkolwiek istnieją zależności korelacyjnepozwalające z pewnym przybliżeniem przeliczyć na parametry normowe.Szczególną miarą podatności jest kryterium odkształceń podłoża nawierzchni,stosowane w większości metod projektowania warstw nawierzchni [25]. Wyrażasię ona następującą formułą:e = k(l/N )m (2.7)p/'P'- odkształcenie pionowe wywołane na górnej powierzchni podłożagruntowego przez obciążenie osią,- łiczba dopuszczalnych obciążeń do osiągnięcia krytycznej głę-.bokości koleiny,- współczynniki empiryczne, które według kryterium InstytutuAsfaltowego są równe: k = 1,05; m = 0,223,(2.8)pionowe odkształcenia wywołane na górnej powierzchnipodłoża gruntowego odpowiednio przez obciążenie osiąrzeczywistą U ) i standardową (S).Zależność (2.7) jest zatem kryterium zmęczeniowym podłoża gruntowegonawierzchni, związanym ściśle z hipotezą Meinera i nieco odległym od przedmiotuprojektowanych pomiarów i dociekań. Według tej hipotezy konstrukcjeobciążone naprężeniami o wartości a l' 02' 03' ... , om O odpowiadającej imliczbie cykli nl'n 2 ,n 3 , ...,n mulegają zniszczeniu. W istocie, przy wszelkiegorodzaju pomiarach doświadczalnych, najbardziej miarodajny jest pomiar

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!