ŚciÄ gnij nr 70 z 10/2011 - PortalMorski.pl

LUDZIE MORZAnasze rozmowyFot. archiwum Krzysztofa Baranowskiegoowego pieszczocha PRL i musia³ siêpan dostosowaæ do obecnej rzeczywistoœcii tak samo walczyæ o pieni¹dzejak inni.- Odpowiem w ten sposób: najwiêkszymmoim sukcesem by³ rejs amerykañsko-rosyjsko-polskina Pogorii. Uda³o misiê wówczas, w 1989 roku na jednympok³adzie zgromadziæ za³ogê pochodz¹c¹z tych trzech krajów, po dziesiêciu ch³opakówz ka¿dego. Gratulacje z tej okazjiz³o¿y³ mi kapitan Milenuszkin, który by³najwiêkszym przeciwnikiem Szko³y Pod¯aglami. Po³¹czenie trzech narodowoœcina pok³adzie, gdzie mediatorem byli Polacy,nota bene najlepiej przygotowanijako ¿eglarze, by³o przedsiêwziêciem niezwyk³ym.Jednak z powodu tego, ¿ewówczas prze¿ywaliœmy w naszym krajutransformacjê, nikt nie zauwa¿y³ profitówz tego wydarzenia dla Polski. W pewnymsensie by³ to zmarnowany wysi³ek. Alenie do koñca - gdy p³ynêliœmy Pogori¹,tak trudno wyrwan¹ przeze mnie z PZ¯,doszliœmy do wniosku, ¿e trzeba zbudowaænowy ¿aglowiec. I wykorzystaliœmyte nowe czasy intuicyjnie. W kilka latpóŸniej powsta³ Chopin. Czyli niezwykleudana jednostka.- Ale trudno nie oprzeæ siê wra¿eniu,¿e w nowej, suwerennej Polscemia³ pan pod górkê. Zamiast laurów- spora niechêæ pewnej czêœci œrodowiska¿eglarskiego. Ma pan dokogoœ o to ¿al?- Nie, traktujê to jako z³o konieczne.Widocznie moje sukcesy s¹ nie do prze-¿ycia dla innych i ci inni z frustracji mnieatakuj¹. Zawiœæ? W pewnym sensie zagarniamprzestrzeñ, w której móg³by zaistnieæinny kolega ¿eglarz, który mo¿e by potrafi³to samo i tak samo dobrze zrobiæ.- Wywo³uje pan kontrowersje, aleumie pan je wykorzystaæ do realizowanychprzez siebie celów. Ale historiaz £ódk¹ Bols pokazuje, ¿e mo¿nate¿ pana nabraæ. Trudno uwierzyæ, ¿eby³ pan tak naiwny, by w konsekwencjipromowaæ picie alkoholu.- Przyznajê, ¿e bywam naiwny. Akuratw wypadku £ódki Bols by³a to naiwnoœæpodwójna, poniewa¿ podczas nagraniatej s³ynnej, nadawanej póŸniej w radioreklamówki, by³a moja ¿ona, sk¹din¹ddziennikarka telewizyjna, czyli osobamaj¹ca dobry s³uch i wyczucie przekazu.I s³ucha³a kolejnych wersji tych nagrañi nie zauwa¿y³a skojarzeñ z alkoholem.Zaczê³o siê to kojarzyæ dopiero wówczas,gdy by³o powtarzane w nieskoñczonoœæ.A zaczê³o siê niewinnie: firma wziê³a mniejako eksperta do Anglii, pokazali piêknyjacht i zapytali, czy Polsce nale¿a³aby siêtaka piêkna jednostka, bo mo¿emy j¹ dlaPolski kupiæ. Pop³ywa³em na niej i powiedzia³em,¿e oczywiœcie - nareszcieprawdziwa regatowa ³ódŸ p³ywaj¹ca dlanaszego kraju.- I tak pan zacz¹³ namawiaæ popicia wódki...- Tak i do tej pory nie mogê siê z tegowypl¹taæ. Ale t³umaczê, ¿e mnie podeszli,¿e nie zachowa³em czujnoœci, zosta³emwykorzystany jako narzêdzie, jakonazwisko.- A nie ma pan wra¿enia, ¿e gdybyw kilku wypadkach nie ugryz³ siêw jêzyk, nie powiedzia³ tego, co panmyœli, to mo¿e by³by pan czêœciej,wyraŸniej s³yszany.- Zgadzam siê. Czasami nie przemyœlêwszystkiego, poniesie mnie temperament,nie mówiê tego, co by powiedzieænale¿a³o. Ale ka¿dy ma jakieœ wady.- Wyp³ywa pan w rejs Szko³y Pod¯aglami. A dalsza przysz³oœæ?- Koñczê ksi¹¿kê pod tytu³em „Jachtingmorski”, która zbudowana jest nabazie moich materia³ów z „Jachtingu”. Noi potrzebujê jeszcze jednego ¿aglowca.Nie tylko ja - Polska potrzebuje. Chcia-³em uruchomiæ Dar Pomorza, by wróci³do p³ywania. Nie uda³o siê. Potrzebujêjednostki podobnej do Pogorii i Chopina.Mówiê o projekcie ¿aglowca Polonia:jest koncepcja, jest projekt, kolega czekatylko na sygna³. Szukam inwestorówi przychylnoœci. Mam nadziejê, ¿e znajdê,¿e siê uda.- Na zakoñczenie musimy zadaæpanu pytanie, którego pan zapewneserdecznie nie znosi: pop³ynie pansamotnie trzeci raz dooko³a œwiata?- Odpowiem pytaniem: w któr¹ stronê?- No tak, klasyczna odpowiedŸ.A nie dopinguje pana fakt, ¿e RomanPaszke przygotowuje siê do takiegorejsu?- Przygotowuje siê od piêciu lat. Lansowa³emgo w „Jachtingu”, da³em naok³adkê, uzna³em, ¿e fantastyczny projekt,œwietnie obudowany mediami, wrêczgenialny! I co? Jestem rozczarowany.- No to niech pan spróbuje!- Ja mam swoj¹ misjê. A Roman ju¿ma te¿ swoje lata, a to przedsiêwziêciedla m³odych ludzi.- Czyli nie powinniœcie p³yn¹æ anipan, ani on?- Ani ja, ani on. Ale ja go nie zatrzymami nie zamierzam. Bo jemu ten rejsjest potrzebny. On nie spe³ni siê bez tegorejsu.- A pan siê ju¿ spe³ni³.Kapitan na Polonezie.14 Nasze MORZE l nr 10 l paŸdziernik 2011