Nr 4-6,2008 - PrzeglÄ d Uniwersytecki - Uniwersytet Szczeciński

OPINIEZazwyczaj gazeta podlega jednemuz prorektorów, choć znam przykładyrektorów, którzy w prace redakcji zaangażowanibyli bardzo bezpośrednio.Widziałem wstępne wydruki numerówczerwone od uwag i poprawek nanoszonychwłasnoręcznie przez rektora.Powrót cenzury? Czy na pewno powrót?Niedawne wybory rektorskie naznaczonebyły, jak każde inne, obawamiredaktorów gazet uczelnianych o pracę.Nowe ekipy nierzadko zmieniają składyredakcji, chcą mieć tam przychylnychsobie, a niekoniecznie obiektywnychdziennikarzy. Na szczęście, nie jest topowszechnie obowiązujący standard...„Akademicka poprawność” sprawia, żeredaktorzy sami narzucają sobie ograniczeniaco do tego, co i w jakiej formiemożna publikować.Niemal każda publiczna szkoła wyższa,zarówno te wielkie kształcące pokilkadziesiąt tysięcy studentów, jaki mniejsze, w których murach studiuje2-3 tys. osób, mają swoją gazetę.Uczelnie niepubliczne także wydająprasę. Potrzeba wymiany informacjimiedzy różnymi jednostkami i organamiuczelni wydaje się sprawą oczywistą.Studenci i profesorowie różnychwydziałów rzadko znają się nawzajem.Bardzo często to, co się dzieje w jednejjednostce jest zupełnie nieznanestudentom czy pracownikom innej,a może być dla nich interesujące. Przekazinformacji z posiedzeń rad wydziałówczy senatów – to chyba oczywiste- podobnie jak wszelkie regulaminy,wprowadzane rozwiązania prawneczy organizacyjne w uczelni powinnydocierać do wszystkich pracownikówi studentów. Może państwo się zdziwią,ale spotykam wciąż na różnychuczelniach studentów, którzy nie znająnazwiska swojego rektora czy dziekana,o nazwisku ministra nauki niewspominając. A skoro tak, to chybaoczywiste, że posiedzenia rektorów,Rady Głównej Szkolnictwa Wyższegoczy komisji sejmowych i senackichsą dla nich zupełną abstrakcją, choćbezpośrednio ich dotyczą. I właśniez tego ostatniego powodu gazeta, jeślijuż jest, powinna przynosić informacjez różnych miejsc w państwie, któremają wpływ na kształt dydaktyki,badań naukowych czy sposobu studiowania.Jest jeszcze kwestia formytekstów. O badaniach naukowych czyrealizowanych projektach – bo na ichpopularyzację też jest miejsce w gazecieuczelnianej - można pisać barwniei żywo, co rzadko spotykane, a możnadać nudny, techniczny wywiad. W prasieakademickiej najbardziej żywe sąstudenckie relacje z wyjazdów zagranicznych.Sądzę, że ograniczenia co doformy w głównej mierze narzucają nieredaktorzy, ale naukowcy.Oczywiście, przede wszystkim gazetapowinna być miejscem na dyskusję,na dobrą publicystykę. Debatowaćjest nad czym, bo mamy ogromnąautonomię szkolnictwa wyższegoi nauki, nie wiem, czy nie najszersząna świecie. W związku z tym w każdejuczelni pojawia się szereg problemówrozwiązywanych odmiennie, zgodniez wolą samorządu uczelnianego, czylisenatu. Niemniej, nie wszyscy zasiadająw senatach, a przecież publiczniewyrażać opinię na temat tego, codzieje się w uczelni, bądź dziać się powinno,mają prawo. O, pardon – powinnimieć prawo. Fakty są bowiemtakie, że rzadko mają prawo, a nawetjeśli, to wyrażając opinie odmienneod obowiązujących w „akademickiejpoprawności” mocno się narażają takwładzom, jak kolegom. Zazwyczajw szkołach wyższych sprawy załatwiasię „pod stołem”. To taka pozostałośćpoprzedniego systemu. Wie o tymkażdy, skąd więc protesty przeciw rozliczeniusię z tamtą epoką? Czyżby tobyło aż tak wygodne? A może niebezpiecznedla różnych „autorytetów”?Otwarta debata jest tym, czego w prasieakademickiej najbardziej brakuje.Najczęściej okazuje się to wyraźniefot. M. Seredyńskaw sytuacjach przedwyborczych: gazetybądź oddają głos jednemu „stronnictwu”,bądź też nagle wybuchajądebaty o uczelni, których na co dzień– tak potrzebnych – nie było.Można również zadać sobie pytanieczy warto jeszcze wydawać gazety,skoro jest Internet i to powszechniedostępny? Na to pytanie nie odpowiem.A może jednak: Jak by to wyglądało,gdyby zagranicznemu gościowi,który i tak nic z tego nie rozumie, bonie zna polskiego, pokazywać stronęw Internecie, zamiast wręczać kolorowy,błyszczący lakierem, pełen zdjęćrektora numer własnej gazety?Piotr KieracińskiAutor jest redaktorem pisma„Forum Akademickie”Od redakcji:„Przegląd Uniwersytecki” jest pismem wydawanym przez Biuro Promocji i Informacji US. Osoby, w szczególnościpracownicy naukowi, zainteresowane wyrażaniem opinii na łamach pisma, dotyczących m.in. kwestii szkolnictwawyższego, bieżących badań, systemowych rozwiązań organizacyjnych i innych zagadnień mogą kontaktowaćsię z redakcją, pisząc na adres: gazeta@univ.szczecin.pl. Warunkiem publikacji jest przedstawienie tematuoraz uzgodnienie objętości i terminu złożenia artykułu.Artur SzwedoPRZEGLĄD UNIWERSYTECKI 55