Nr 4-6,2008 - PrzeglÄ d Uniwersytecki - Uniwersytet Szczeciński

Było mnóstwo zabawy, śmiechui dużo wrażeń. Jednakważniejsze jest to, że graGoalball pozwoliła mi, choć przezkrótki czas, poczuć się jak osobaniewidoma. Ta sytuacja, w jakiejsię znalazłam, pozwoliła mi wyostrzyćzmysły, których do tej porynie doceniałam. Teraz już wiem,że ludzie, którzy nie widzą, musząbyć bardzo silni psychicznie, byprzezwyciężyć codzienne trudności- mówi wychowanka MłodzieżowegoOśrodka Wychowawczegow Szczecinie.Goalball to jedyna w Polsce gra zespołowadla niewidomych i słabowidzących.Winien w nią zagrać każdyz nas - przynajmniej raz w życiu.Czy jest to możliwe? Tak. Pod warunkiem,że mecz piłki dźwiękowej(goalball) znajdzie się w programielekcji wychowania fizycznego.i zabawy, które można wykorzystaćna zajęciach wychowania fizycznegoz młodzieżą - mówi Aneta Ogrodnik,nauczyciel WF-u w ZespoleSzkół nr 2 w Szczecinie.WOKÓŁ UCZELNIW czerwcu br. przeszkolono pierwszągrupę nauczycieli wychowaniafizycznego. 20 szkół odebrało zestawydo gry w piłkę dźwiękową.Do końca 2008 r. w Goalball zagraok. 10 tys. uczniów szkół podstawowych,gimnazjalnych i ponadgimnazjalnychz województwa zachodniopomorskiego.Jest to pierwszy tegotypu projekt realizowany na takąskalę w Polsce. Został opracowanyi sfinansowany w ramach kampaniiSZCZECIN – Miasto MistrzówŚwiata przez Uniwersytet Szczecińskioraz Miasto Szczecin. Patronatmerytoryczny nad przedsięwzięciemobjął Zachodniopomorski OkręgPolskiego Związku Niewidomych.Justyna MarkitońAutorka jest pełnomocniczką Rektora USds. osób niepełnosprawnychW 2008 r., w ramach projektu Goalball– SZCZECIN Miasto MistrzówŚwiata zorganizowano kilkanaścielekcji pokazowych w zachodniopomorskichszkołach. Objęto nimi ok.500 uczniów. Pierwszy mecz odbyłsię w I Liceum Ogólnokształcącymim. Adama Mickiewicza w StargardzieSzczecińskim.- Program Goalball uświadomił mi,w jaki sposób można podczas zajęćsportowych zintegrować osoby niewidomez pełnosprawnymi. Po rozgrywkachmeczu Goalball nasuwająsię ciekawe pomysły na inne gryAnna Karaś, fizjoterapeutka Polskiego Związku Niewidomychfot. M. SeredyńskaNiepełnosprawność osób niewidomych i słabowidzących stanowi ważny problem społeczny. Istotnym elementemrewalidacji tych osób jest sport i aktywność ruchowa. Niewidomi aktywni ruchowo mają lepiej rozwiniętąorientację przestrzenną, koordynację ruchową i słuchowo-ruchową oraz znacznie poprawia się ich sprawnośćfizyczna. Goalball jak najbardziej stwarza takie możliwości. Przełamuje lęk przed poruszaniem się, a systematycznećwiczenia wpływają na płynność, ekonomikę i estetykę ruchów. Jak każda gra zespołowa, wyrabia umiejętnośćwspółżycia w zespole, koleżeńskość, czyli postawy społecznie pożądane. W efekcie zwiększa się samoocena,rośnie poczucie własnej wartości i wiara we własne siły. Wyraźnie poprawia się samodzielność i pewność siebieniewidomego, a to przecież ma olbrzymie znaczenie w życiu codziennym.Obecnie większość dzieci z dysfunkcją narządu wzroku uczęszcza do szkół masowych. Warto byłoby zatem rozpropagowaćtę grę wśród nauczycieli prowadzących zajęcia wychowania fizycznego w naszym regionie. Goalball,jak się okazało, może być świetną grą integrującą, a przy tym źródłem dobrej zabawy.Brak wzroku nie musi być powodem absencji na zajęciach z wychowania fizycznego. Często tak właśnie się dziejei ma to niekorzystny wpływ na rozwój fizyczny i sylwetkę dziecka. Zwolnienie z zajęć sportowych nie zawsze podyktowanejest, w przypadku osób niewidomych, stanem zdrowia, ale często strachem rodziców czy pedagogów,czy też brakiem pomysłu na taką lekcję. Specyfika niepełnosprawności wymaga bowiem stosownego przygotowaniai zaangażowania ze strony nauczyciela. A wiedzę na ten temat trudno zdobyć, ponieważ w naszym regionie,w bibliotekach akademickich, nie ma wiele literatury dotyczącej sportu i zajęć ruchowych dla niewidomych.PRZEGLĄD UNIWERSYTECKI 29