Issue 1 - Shef Domi

THE
NR.5/9.1 www.thealbanian.co.ukinfo@thealbanian.info
Tel: 02082169527
2 1 1 B o u n d a r y R o a d ,
P l a i s t o w
L o n d o n
E 1 3 9 Q F
www.1stchoiceclaims.com
info@1stchoiceclaims.com
T : 0 2 0 8 47 2 1 1 1 0
F : 0 2 0 8 47 5 8 8 6 9
M : 0 7 9 51 3 5 0 0 5 0
LONDON1 SHTATOR 2009
BRITANIA E MADHE VIZA ME
PIKATORE PËR SHQIPTARËT
REFUZOHEN GJYSMA E KËRKESAVE PËR BASHKIME FAMILJARE
Mërgimtarët, këta
SPEKTATORË
TË MËDHENJ... faqe 5
Riatdhesimi i
emigrantëve të
Kosovës në 2010-ën
faqe 8
Botohet në anglisht
“Beteja e Kosovës”
Serbët kërcënojnë
autoren italiane
Speciale faqe 11
Kosova ka nevojë
PËR MINISTRINË
E DIASPORËS faqe 8
ELIZABETH GOWING:
“KOSOVA KA NEVOJË
PËR AMBASADORË” faqe 14
BRITANIA MBI
1st Choice Accident Claims
Nëse keni patur ndonje aksident tre vitet e fundit
mos hezitoni te na kontaktoni ne çdo moment
Had an accident? Not your fault
Tashmë
çdo dy javë
nëpër të gjitha
pikat shqiptare
10 MILIONË TË PAPUNË
OUR
Services
*Free Consultation
*Loss Of Earnings
*Recovery & Storage
*Cost Of Repairs
*Policy Excess
*Hire Charges
*Personal Injury
*Legal Expenses

A dëshironi të realizoni
ëndrrën tuaj
për të studiuar në
Britaninë e Madhe?
Dëshironi të fitoni përvojë të papërsëritshme?
A dëshironi të realizoni ëndrrën e fëmijëve tuaj për të
patur një diplomë të universiteteve më prestigjioze Britanike?
A dëshironi të bëni investimin më të mençur në drejtim të
arsimimit?
“Korbi Education” në bashkëpunim me universitetet më
njohura Britanike mund të realizojmë ëndërrën tuaj.
Ne ju ofrojmë mundësitë dhe u japim zgjidhjen.
Ju bëni zgjedhjen!
Suksesi ynë është i provuar!
Na kontaktoni në çdo moment.
Tiranë: Rruga Mine Peza, 82, pranë Hotel Tafaj
Tel +355 4 22 62 669,
Cel: 069 28 57 689, 069 36 42 072, 0693200107
Londër: 0771 77 90 601, 0777 51 02 002
Email: student@kovanigroup.com,
admin@kovanigroup.com Web: www.kovanigroup.com
MARKETING
A jeni ose a njihni dikë që do të
aplikoje për BRITISH CITIZENSHIP
apo LEJE TË PERHERSHME QENDRIMI?
Nëse PO, u nevojitet të demonstroni njohuritë tuaja për jetën
në Mbretërinë e Bashkuar, si dhe të provoni që aftësitë në të
folur dhe dëgjim janë adekuate për jetën e përditshme.
Westa ofron kurse të kombinuara trajnimi për gjuhen
angleze (ESOL) dhe Citizenship Clases & Exams
FINSBURY PARK
London North
Acedemy
Andover
Community
Centre Andover
Estate
London N7 7RY
Per me shume informacione ju lutem
na kontaktoni
Tel: 0207 2721130
Mob 07944367779
1 SHTATOR 2009 2
Për të gjithë shqiptarët në Britani që dëshironi
të sillni të afërmit tuaj të shkollohen
në Britaninë e Madhe, ju lutem kontaktoni
Tel +355 4 22 62 669,
Cel: 069 28 57 689, 069 36 42 072, 0693200107
Londër: 0771 77 90 601, 0777 51 02 002
Per çdo
problem
emigracioni qe
mund te keni
MC Lee&Co
Solicitors
eshte zgjidhja
me e mire.
Bashkime familjare
Aplikime per VISA te
te gjitha kategorive
Jemi te specializuar
per ata qe kane vite
ne Uk, por akoma
nuk kane perfituar
lejen e qendrimit.
Na kontaktoni:
MCLEE SOLICITORS
02075693085

DREJTOR: PETRIT KUÇANA
Zv/Drejtor: BASHKIM METALIA
Kryeredaktor: MUHAMED VELIU
Nga Muhamed Veliu
Agjencia britanike e kufirit (UK
Border Agency) e cila përfshin
edhe departamentin e shërbimit
të vizave ka bërë publik raportin
vjetor për periudhën 1 Prill 2008- 31
Mars 2009.
Në këtë raport të detajuar
pasqyrohen të gjitha të dhënat që i
përkasin lëshimit të vizave nga shërbimet
konsullore britanike në të gjithë
botën.
7,800 ishte numri shtetasve
shqiptarë që aplikuan për kategori të
ndryshme vizash në Ambasadën Britanike
në Tiranë nga të cilët u pajisën
me vizë 4,4495 ndërsa 3,305 gati sa
gjysma e totalit të aplikime janë refuzuar.
Sikurse edhe vitin e shkuar
numrin më të madh të aplikantëve e
zënë ata të cilët kanë aplikuar për vizë
vizitorësh. Nga 3,440 aplikime janë
lëshuar 2,335 viza ndërsa 1,065 janë
refuzuar. Shifrat e aplikimeve për
bashkim familje që mbetet një temë e
nxehtë për komunitetin shqiptarë në
Britani tregojnë se kjo kategori vizash
ka numrin më të lartë të refuzimeve.
Totali aplikimeve për vizën
e bashkimit familjar, ku hynë martesat
e shtetasve shqiptarë që jetojnë në
Angli me partnerë shqiptarë, ose atyre
shqiptarë me partnere britanike që njihet
si “Settlement” ishte 730 apikime
AKTUALITET
REDAKSIA
Akil Koci, Daut Dauti,
Emanuel Bajra,
Majlind Goge, Naim Hasani,
Ylli Përmeti, Edvin Lamçe,
nga të cilat 335 u
aprovuan ndërsa 380 u
refuzuan. Numër të
lartë refuzimesh për
vizë ka patur edhe kategoria
e aplikantëve si
studentë ku janë dhënë
viza për vetëm 160 aplikantë
nga 390.
Ndërsa nga
90 aplikime për leje punë në Britani
janë aprovuar 70 e refuzuar 20. Apelet
A jeni ose a njihni dikë që do të
aplikoje për BRITISH CITIZENSHIP
apo LEJE TË PERHERSHME QENDRIMI?
Nëse PO, u nevojitet të demonstroni njohuritë tuaja për jetën
në Mbretërinë e Bashkuar
SETP ofron kurse intensive për 4 ditore. mesuesit me eksperience perdorin gjuhen qarte
dhe thjeshte duke ju garanuar kalimin e testit
1 SHTATOR 2009 3
Elda Memiaj, Brunilda Sejati,
Pranvera Smith, Flori Slatina,
Kastriot Dervishi, Enkeleid Omi,
Jeni Myftari,
Naim Trezhnjeva,
Anila Hoxha,
Shefit Domi,
Ilir Thaçi, Nikolin Nilaj,
Web-design Marko
www.thealbanian.co.uk
albania7@gmail.com
Tel/fax:02082169527
BRITANIA VIZA ME PIKATORE PËR SHQIPTARËT
Publikohet raporti vjetor: Ja sa viza dha
ambasada britanike në Tiranë në 2008-2009
e refuzimit të vizave në gjykatat tribunal
të emigracionit në Angli nuk kanë
rezultuar aspak të sukseshme për
shqiptarët. N g a
1,165 apele kanë mundur të fitojnë
420. Në të gjithë botën nga shërbimi
konsullor Qeveria Britanike
siguroi 112 milion paund. Kjo
shifër është tre herë më e lartë krahasuar
me tre vite më parë. Detajet
e plota të raportit mund ti lexoni në
linkun e mëposhtëm
http://www.ukvisas.gov.uk/resources/en/docs/2958881/visastats2008-09

AKTUALITET 1 SHTATOR 2009 4
Britania e zhytur në reçencion
Nga Muhamed Veliu
Javën e shkuar qeveria britanike
anonçoi shifrat zyrtare të papunësisë
duke deklaruar shifrën e 2,4
milion njerëzve, që kishin humbur
vendet e punës.
Në fakt shifra prej 2,4 milion
është vetëm maja e aisbgergut.
Raporti i Zyrës Nacionale të
Statistikave zbulon se në realitet si të
papunë janë edhe 7,9 milion britanik të
tjerë duke e çuar totalin në 10,3 milion.
Këto shifra tregojnë se papunësia në
Britaninë e Madhe ndodhet në një situatë
disa herë më të rëndë, krahasuar
me krizën e vitit 1980.
Policia britanike ka përdorur
mesazhet e shkruara në
rrjetin social Facebook për
të dënuar një vajzë minorene.
Keli Hougston bëhet e para britanike
e cila dënohet
në Britaninë e
Madhe pasi dërgonte
mesazhe kërcënuese
përmes
Facebook.
Mesazhet e
18 vjeçares i drejtoheshin
një shoqes së
klasës të cilën e kërcënonte
në mënyrë
sistematike.
Hougston
pranoi akuzat se
kishte kërcënuar
përmes Facebook
dhe tani do të vuaj 3
muaj burg në institutin
e të miturve.
Britania mbi 10
milion të papunë
Ekspertët parashikojnë se
papunësia do të vazhdojë të rritet
madje vitin e ardhshëm do të
jenë akoma më e lartë.
Si të mos mjaftonin këto shifra
alarmante rreth papunësisë, Britania
mbetet ende shumë larg
daljes nga recesioni.
E ndërsa Gjermania, Franca
dhe Japonia anonçuan daljen nga
recesioni shifrat tregojnë se Britanisë
do ti duhet akoma më
shumë kohë, pasi edhe gjatë
muajve të fundit ekonomia vendase
pësoi tkurrje. Po ashtu
N J O F T I M
Gjykatësi Bruce Morgan
duke lexuar masën e dënimit ndaj
Keli Hougston tha se ajo kishte
nisur fushatën e kërcënimit ndaj
Emily Morre që kur ajo ishte 14
borxhi nacional po pëson rritje.
FMN-ja në parashikimet e saj thotë se
ekonomia britanike pritet të pësojë një
tkurrje tjetër prej 4,2 përqind deri në
AMBASADA SHQIPTARE NE MBRETERINE E
BASHKUAR ESHTE TRANSFERUAR NE ZYRA TE REJA.
QE NGA DATA 17.08.2009. ADRESA E RE E AM-
BASADES SHQIPTARE ESHTE;
33 ST GEORGES DRIVE, LONDON, SW1V 4DG.
Tel: 0044 2078288897; Fax:0044 2078288869;
E-mail: embassy.london@mfa.gov.al
Facebook burgos
minorenen britanike Kriza
vjeçe.
Dënimi i kërcënueses
përmes Facebook, Keli Hougston
ka zënë faqen e parë e tabloidit
The Sun.
Gjithashtu këtë ngjarje e
pasqyrojnë të gjitha gazetat
britanike duke ngritur
edhe njëherë shqetësimin
se Facebook po përdoret
edhe për qëllime kriminale.
Disa muaj më parë gazetarët
e News Of The World
përmes Facebook u lidhën
me disa shpërndarës
droge duke u blerë atyre
kokainë dhe heroinë.
Ky rrjet social i krijuar nga
Mark Zukerberg në 2004
ka 131 milion përdorues në
të gjithë botën dhe vlen 10
miljard dollar.
Muhamed Veliu
fund të vitit, që është dy herë më
madhe se në Amerikë.
Kjo situatë ekonomike në
Britaninë e Madhe ka çuar në uljen e
vlerës së shtëpive me 25%, një
ulje më e larta krahasuar me
vendet e tjera të Bashkimit Europian.
George Osborne ministri i
ekonomisë në kabinetin hije të
partisë konservatore në opozitë,
duke komentuar këto shifra tha
se ato janë akoma më të larta
nga çfarë mendohej.
Zbulohet numri i
vërtetë i të papunëve
në Britaninë e Madhe.
Janë 10 milion
britanikë të cilët janë të
papunë. Ky është
përfundimi një raporti
tronditës të bërë publik
sot nga Zyra Nacionale
e Statistikave.
Rupert Murdoch
mbyll një gazetë
në Londër
ekonomike detyron manjatin e medias botërore, Rupert Murdoch
të mbyllë një gazetë në Londër e cila ipet falas gjatë mbrëmjes.“Thelondonpaper”
quhet gazeta e cila pas tre vjet ekzistence nuk mundi
t’i shpëtojë mbylljes pasi vitin e shkuar shënoi një humbje prej 12,9 milion
paund.
“News International” dega londineze e kompanisë “News Corporation”
pronë e Murdoch anoncoi mbylljen, pasi kjo gazetë për të tretin vit radhazi
dilte me humbje. Me stafin prej 60 vetësh të kësaj gazete kanë nisur konsultimet
për ndërprerjen e kontratave.
Disa muaj më parë 65 pesë gazetarëve nga gazetat The Sun,
Times, Sunday Times dhe News of the World, pjesë e grupit mediatit të Mudock
në Londër, lanë vendet e tyre të, punës pas një reforme me shkurtime.
Këto shkurtime përfshi mbylljen e “Thelondonpaper” vinë pas një deklarate
të Murdoch disa kohë më parë, në të cilën ai thoshte se gazetat e tij në Angli
duhet të përqendrohen në faqet online të cilat në një të ardhme të afërt do të
jenë me pagesë.
Analistët e medias parashikojnë mbylljen edhe të disa gazetave të
tjera në Britani pasi nuk po mund ta përballojnë recesionin në vend, i cili ka
shkaktuar rënien drastike të reklamave.
Keqardhje për mbylljen e “Thelondonpaper” ka shprehur edhe kryebashkiaku
i Londrës Boris Xhonson i cili tha se “Thelondonpaper” u shndërrua në
pjesë të jetës së përditësime të shumë njerëz gjatë këtyre tre vjetëve. Ai ka
uruar të gjithë stafin që punuan në këtë gazetë duke theksuar se ata dhanë
një kontribut për Londrën.

Lorik Cana “Messia”
i shqiptarëve
të Britanisë së Madhe
Për shqiptarët ai tashmë është një ambasador
Nga Muhamed Veliu
Që në debutimin me Sanderlendin në Premier League, Lorik
Cana ka fituar zemrat e shumë anglezëve, për më tepër të
tifozëve të “Maceve te Zeza”. Trajneri i Sanderlendit, Stiv
Brus, nuk i ka kursyer përgëzimet në adresë të mesfushorit shqiptar.
Ai e cilësoi atë si lojtarin ideal për t’i dhënë dinamizëm skuadrës së
tij. “Cana i dha shumë dinamizëm lojës sonë dhe tregoi se është një
luftëtar i mirë në mesfushë”, u shpreh tekniku i Sanderlendit. Sipas
“Sunderland Echo.com”, Lorik Cana ka bërë vërtet një debutim
mbresëlënës, duke konfirmuar që në ndeshjen e parë se është i prerë
për të luajtur në kampionatin anglez. “Blerja e re e Sanderlendit,
Lorik Cana, arriti të neutralizonte në shumë raste suedezin Elmander
të Boltonit, duke fituar edhe admirimin e tifozëve të shumtë të
Sanderlendit, të cilët kishin udhëtuar për të mbështetur skuadrën e
tyre.
Cana fizikisht ishte lojtari me në forme i ekipit”,
shkruhej në artikullin analizues të ndeshjes. Ndërkaq, në komentin
e ndeshjes së faqes zyrtare te Sanderlendit, vlerësimi për Canën
ishte ky: “Boltoni ushtroi presion për të barazuar ndeshjen, por
falë ‘punës së madhe mbuluese’ të Lorik Canës, që bllokoi Dejvisin,
ky i fundit krosoi dobët topin e përfunduar direkt në duart e
portierit të Sanderlendit, Fulop”. Caka ka edhe shkëlqyer gjatë
katër ndeshjeve të deritanishme me fanellën e Maceve të Zeza.
Ndërsa një e përditshme sportive angleze i ka kushtuar Canës një
reportazh, ku mesfushori ka theksuar se, perveçse të demonstroje
vlerat si lojtar, ka si synim edhe ndryshimin e mendimit të anglezëve
e më gjerë për Shqipërinë dhe shqiptarët.
“Mendoj se Shqipëria është një vend shumë i vogël, por
me njerëz të mirë. Shumë histori që thuhen për ne nuk janë të
vërteta. Por do të bëj të pamundurën që të prezantoj vendin tim
dhe t’i tregoj britanikëve se nuk kanë përse të mendojnë keq kur
përmendet Shqipëria. Futbolli të ndihmon që të ndryshosh
mendimet e njerëzve”, përfundon Cana. Kjo deklaratë e Canës
vjen në një moment kur komuniteti shqiptarë në Britani ka një
reputacion aspak të mirë tek britanikët. Arsyet janë nga më të
shumta.
Duke filluar nga ngjarje kriminale me protagonist
antwarë të komunitetit tonë e deri tek organizimi skandaloz i
shqiptarëve mes veti. Ardhjen e Canës tek Sunderlandi duhet ta
shikojmë si një shpresë të madhe, për ta ngritur kokën lart dhe
thënë pa frikë se jemi shqiptarë. Suksesin e Lorikut në futboll dhe
ardhjen e tij në Premier League,padyshim që hap një kapitull të ri
për shqiptarët në Britani. Deri tani na kanë munguar njerëz me të
cilët duhet të krenohemi. Tani erdhi moment. Deklarata e Lorik
Canës se do ti prezantojë britanikëve një Shqipëri tjetër duhet
konsideruar si ardhja e një “Messie” për ne Shqiptarët. Po tentoj
të gjej në memorien time një deklaratë të tillë të ngjashme bërë
nga ndonjë shqiptarë në mediat angleze por e kam të pamundur të
gjej një të tillë. Prandaj thëniet e Canës marrin një rëndësi të
veçantë për të gjithë shqipfolësit e Britanisë së Madhe që nuk janë
pak. Por si mund Lorik Cana të kthehet në një ambasador të
vërtetë të vlerave tona mbi të gjitha në një përmirësues të imazhit
të shqiptarëve në vendin ishullor.
Shembujt si Italia nuk mungojnë.
Kur atje në vitin 1992 emigruan me mijëra shqiptarë përmes një
eksodi masiv, me anije të mbushura plot mediat italiane dhe vetë
qytetarët e këtij vendi nisën shumë shpejt ta identifikonin fjalën
Albanezi me çfarë do lloj të keqeje të mundshme që ndodhte në
gadishullin apenin. Një situatë e tillë ku çdo krim u faturohej
bashkëkombësve tanë zgjati me vite të tëra. Fatmirësisht do të
merrte fund kur një grup të rinjsh të njohur si “Bravi Albanesi”
pushtuan emisionin e Maria De Filipt duke u kthyer në idhuj. Klejdi
Kadiu, Ambreta Toromani, Leon Cino përmes televizionit Italian
dhe shumë intervistave në media ndryshuan opinionin publik
të italianëve për shqiptarët.
Po të njëjtën gjë mund të bëj Lorik Cana.
Intervista e tij e fundit ku flet për Shqipërinë dhe Shqiptarët
na bën optimist se ai me mbështetjen tonë mund të kthehet
një shpëtimtarë i vërtetë i një komuniteti të fragmetuar në klane,
ku shumica kryetarëve të shoqatave duan të luajnë rol gjeneralësh,
ku intelektualët e kanë harruar origjinën, ndërsa shqiptarët e
krimit po na e nxinë imazhin akoma më shumë.
THE AlBANIAN
Edhe gjatë kësaj vere emigrantët
u kthyen shpeshherë
në lajmet e para të
mediaeve, që nga lajmet e
thjeshta për shtimin e trafikut,
për aksidentet e shumta si pasojë
e ardhjes së emigrantëve, tek
rritja e numrit të turistëve,
zhvlerësimi i monedhave të
hauja, dhe deri tek sjellja e gripit
të derrave. Por tharmi i këtyre lajmeve
fillon të shterohet me
largimin e mërgimtarëve, në
mbarimin e muajve të verës dhe
deri në sezonin e ardhshëm,
pothuajse emigrantët harrohen fare, vetëm
në rastet e ndonjë lajmi skrop, për ndonjë
krim apo ndonjë ngjarje që mund të përbëjë
lajm interesant.
Thuajse në të gjitha rastet, në të
gjitha zhvillimet politike, ekonomike apo
sociale emigrantët janë thjeshtë spektatorë
të devotshëm dhe gjithçka mbaron këtu,
kur askush nuk mund ta mohojë që të paktën
një në katër shqiptarë është emigrant.
Kaq spektatorë të devotshëm janë mërgimtarët,
saqë e shumta që mund të ndodhë
është të dëgjojnë lajmet në media, të
dëgjojë raportet e bankës së Shqipërisë
mbi rolin e fuqishëm të mërgimtarëve dhe
natyrisht nuk mjaftohen kurrsesi me këtë
leçim që u bëhet në të drejtën e tyre
kushtetuese, për të zgjedhur apo për t’u zgjedhur.
Konfigurimi i parlamentit të ri të
Shqipërisë megjithë të rejat që solli, dallohet
qartë vetëm për një element; nuk ka
asnjë përfaqësues të emigrantëve, apo që
nuk ka asnjë shpresë për ndonjë lobim për
çështjen e mërgimtarëve. Për rrjedhojë
mërgimtarët do të vazhdojnë të mbeten
thjesht spektatorë të zhvillimeve në
Shqipëri, madje tentativa për mos-njohjes
së zgjedhjeve në Shqipëri nga (ish)
kryetari socialist Edi
Rama, shuan edhe sh-
presën më të vogël për
mërgimtarët, që pas katër
vitesh do të mund kenë të
drejtën e tyre themelore, të
drejtën për të zgjedhur apo
për t’u zgjedhur.
Pas kaq shumë
vitesh tranzicion të
Shqipërisë akoma nuk ka
një statistikë zyrtare mbi
numrin e saktë të emigrantëve
shqiptarë që
ndodhen në botë, nuk ka
thuajse asnjë përkujdesje
qoftë më të voglën për emigrantët,
duke vazhduar që
nga shqiptarët në Britaninë
e Madhe. Në këto kushte,
duket gati qesharake edhe
pyetja e dy zyrtarëve të
Ministrisë së Punëve të
Jashtme që erdhën në në
Britani me sponsorizim të
IOM, se sa shqiptarë ka në
Britaninë e Madhe, ku më
e shumta që mund të arrihej
do të ishte një shifër e
përafërt e bazuar në sondazh
me të pyetur (maksimumi
10 veta) dhe jo mbi
AKTUALITET
Mërgimtarët, këta
spektatorë të mëdhenj...
Imagjinoni për një moment që shteti shqiptar
paguan për një diplomat në Londër rreth £1000 në
javë vetëm për shtëpinë e tij, pa përfshirë rrogën,
apo shpenzimet e tjera udhëtimet, dietat etj etj.
Dhe si këmbim në shumë vende të botës këta
diplomatë hiqen si butaforikë të vendosur dhe
kurrsesi nuk e perceptojnë të qenurit shërbyes të
mërgimtarëve, saqë edhe komisarët e Partisë së
Punës do ua kishin lakmi qëndrimit të tyre.
statistika zyrtare.
Në numrin e kaluar botuam një
shkrim mbi braktisjen e shqiptarëve në
Mbretërinë e Bashkuar dhe duam të ritheksojmë
faktin se që nga festat e Nëntorit
të vitit të kaluar nuk kemi marrë
ndonjë festë zyrtare nga kjo ambasadë për
ndonjë aktivitet, ndërkohë që kurrë ndonjëherë
kjo ambasadë nuk ka patur saf më të
madh. Mjafton të shikojmë ueb-sitin e
Ambasadës shqiptare në Londër që përveç
ndërrimit të ambienteve, nuk na sërvir
ndonjë lajm tjetër.
Nëse i rikthehemi nenit numër
tetë të kushtetutës së Shqipërisë shohim që
ky nen vetëm sjell në kujtesë të mërgimtarëve,
detyrimin shtetëror ndaj tyre dhe
gjithçka mbaron këtu. Për rrjedhojë
mërgimtarët vazhdojnë të mbesin thjesht
spektatorë.
Deri më sot fatkeqësisht imazhi
i diplomatit vazhdon të personifikohet me
imazhin e njeriut që i ka brinjtë e nxehta
në Shqipëri, pra që njeh ndonjë zyrtar apo
pushtetar dhe që në të shumtën e rasteve
janë farefis ose partnerë në biznese të
ndryshme. Për rrjedhojë diplomatët nuk
duhet të kenë ndonjë gradë shkencore, apo
mund edhe të mos dinë gjuhën e vendit ku
shkojnë. Nuk është aspak e nevojshme
Neni 8 i kushtetutës
1. Republika e Shqipërisë mbron të drejtat kombëtare të
popullit shqiptar që jeton jashtë kufijve të saj.
2. Republika e Shqipërisë mbron të drejtat e shtetasve
shqiptarë me banim të përkohshëm ose të përhershëm
jashtë kufijve të vet.
3. Republika e Shqipërisë u siguron ndihmë shtetasve
shqiptarë që jetojnë e punojnë jashtë shtetitpër
të ruajtur e për të zhvilluar lidhjet me trashëgiminë
kulturore kombëtare.
1 SHTATOR 2009 5
ndonjë eksperiencë apo ndonjë CV. Mund
të kenë qenë edhe marangozë apo elektricistë,
(biznesmenë është profesion i kënaqshëm)
dhe mjaftojnë të plotësojnë
kushtin e parë për pasjen e brinjëve ngrohtë
dhe këtu mbaron gjithçka. Fatkeqësisht
edhe pas kaq vitesh shërbimet
diplomatike mbesin në nivele që të lënë
shumë për të dëshiruar, ku stafet e ambasadave
nuk dinë as çfarë të bëjnë, nuk
kanë platformë dhe aq më pak ide, për organizimin
e punës së tyre. Edhe pas kaq
vitesh diplomatët (term që humbet tërësisht
kuptimin në shumë raste nëse shikohet
përgatitja profesionale e stafeve
diplomatike) në të shumtën dërrmuese të
rasteve marrin këtë post për shkollimin e
fëmijëve jashtë.
Sikur të imagjinojmë për një
moment nëse elektricistat apo miqtë e
miqve, të zëvendësoheshin me të diplomuarit
jashtë, që jo vetëm e kanë profesion
por dhe pasion diplomacinë, por që kurrsesi
nuk do të pranonin të ishin nëpunës apo
zyrtarë që ngrohin karriget luksoze nëpër
ambasada dhe të presin mos vjen ndonjë
peshk që të investojë në Shqipëri, për të
marrë përqindjen e fitimit. Imagjinoni për
një moment që shteti shqiptar paguan për
një diplomat në Londër rreth £1000 në
javë vetëm për shtëpinë e
tij, pa përfshirë rrogën, pa
përfshirë shpenzimet e tjera
udhëtimet, djetat etj etj.
Dhe si këmbim në
shumë vende të botës këta
diplomatë hiqen si
butaforikë të vendosur dhe
kurrsesi nuk e perceptojnë
të qenurit shërbyes të
mërgimtarëve, saqë edhe
komisarët e Partisë së
Punës do ua kishin lakmi
qëndrimit të tyre. Për ta nuk
është e rëndësishme se janë
taksapaguesit shqiptarë që
paguajnë shtëpitë luksoze
të tyre (në shumë raste edhe
me pishinë brenda), në
zonat më të mira të kryeqyteteve
botërore, por më e
rëndësishmja është mbajtja
e lidhjeve me shefin, me atë
zyrtarin e lartë, me atë që e
bën të ndjehet me brinjë të
ngrohta.
Në këto kushte reformimi i
sistemit diplomatik mbetet
një domosdoshmëri e kohës
dhe kurrsesi nuk duhet të
anashkalohet.

A dëshironi të realizoni
ëndrrën tuaj
për të studiuar në
Britaninë e Madhe?
Dëshironi të fitoni përvojë të papërsëritshme?
A dëshironi të realizoni ëndrrën e fëmijëve tuaj për të
patur një diplomë të universiteteve më prestigjioze Britanike?
A dëshironi të bëni investimin më të mençur në drejtim të
arsimimit?
“Korbi Education” në bashkëpunim me universitetet më
njohura Britanike mund të realizojmë ëndërrën tuaj.
Ne ju ofrojmë mundësitë dhe u japim zgjidhjen.
Ju bëni zgjedhjen!
Suksesi ynë është i provuar!
Ne kemi gjithçka çfarë i duhet shtëpisë, zyrës apo lokalit tuaj;
karrige, tavolina, dollapë, krvate etj etj, të gjitha të cilësisë së
shkëlqyer. Ju mund të zgjidhni sipas preferencës suaj.
Adresa 1: E.U. FURNITURE LTD.
Unit 2, The Cromwell Centre, 24-30 Minerva Road London NW10 6HJ
Adresa 2: Unit 2 Inwood business Park Whiton Road Honslow Tw3 2EB
sales@albanyfurniture.co.uk
www.albanyfurniture.co.uk
Tel: 0208 961 8765 Fax: 0208 965 9651
E-Mail: sales@eufurniture.co.uk
www.eufurniture.co.uk
Transporti falas kudo që të jeni në Londër
Na kontaktoni në çdo moment.
Tiranë: Rruga Mine Peza, 82, pranë Hotel Tafaj
Tel +355 4 22 62 669,
Cel: 069 28 57 689, 069 36 42 072, 0693200107
Londër: 0771 77 90 601, 0777 51 02 002
Email: student@kovanigroup.com,
admin@kovanigroup.com Web: www.kovanigroup.com
Për të gjithë shqiptarët në Britani që dëshironi
të sillni të afërmit tuaj të shkollohen
në Britaninë e Madhe, ju lutem kontaktoni
Tel +355 4 22 62 669,
Cel: 069 28 57 689, 069 36 42 072, 0693200107
Londër: 0771 77 90 601, 0777 51 02 002

Gjalica
Dëshironi të pini një kafe në një ambient të mrekullueshëm?
Bar restorant “Gjallica“ iu ofron ambient të kendshem,
shërbim të pakrahasueshëm dhe cilësi të padiskutueshme.
Kuzhinë shqiptare dhe mesdhetare
Free parking në çdo kohë.
Për çdo party, festë, fejesë apo dasmë,
nuk mund të gjeni ambient më të përshtatshëm.
Ejani shikoni dhe binduni
Adresa 714 Lea Bridge Road
London E10 6AW
Tel: 007737230118
DASMA
FEJESA
KONCERTE
DITELINDJE
AKTIVITETE
VIDEOKLIPE
MAKINA
ME QERA ETJ
Studio per te gjitha gezimet, tani
me sherbimin me te ri. Per te gjithe
ata qe marrin sherbimet tona nga
gazeta “The Albanian” ne japim nje
urim me foto ne numrin e
ardhshem te gazetes.
KONTAKTONI
VELLEZERIT OMI
TEL:07538792157

NgA AVNI DERVISHI
Në çdo vend ka të arritura dhe
dështime. Por të injorohen më
shumë se 600.000 kosovarë që
jetojnë jashtë, që kanë lindur në
Kosovë, apo që prindërit i kanë nga
Kosova, kjo është një kafshatë që nuk
përbihet. Fjalët e premtimet vijnë e
shkojnë, faktet qëndrojnë e flasin për
vete.
Shumica e shtetasve të
Kosovës që jetojnë jashtë territorit të
vendit nuk e kanë të drejtën e votës
- Më shumë se 600.000 banorë të
Kosovës që kanë lindur në Kosovë apo
prindërit i kanë nga Kosova jetojnë në
vende të ndryshme të botës.
- 3 % e të ardhurave tona shkonte përpara
në buxhetin e qeverisë në ekzil,
- “Vendlindja thrret” - ishte fondi që
poashtu u mblodh nga diaspora.
- Ndasitë e ashpërsitë e partive në
Kosovë, kanë ndikuar negativisht në
ndasitë e përçarjet në diasporë,
- Afër 500 milionë sipas analistëve
ekonomikë hyjnë në Kosovë çdo vit
nga diaspora (kuptohet se tash më pak
për shkak të krizës globale financiare),
- Shumica e kosovarëve që jetojnë
jashtë territorit të vendit, nuk janë të
regjistruar si banorë të Kosovës që
dmth. se nuk kanë të drejtë ta ushtrojne
njerën nga të drejtat themelore në çdo
demokraci - të drejtën e votës kur mbahen
zgjedhjet. Nuk besoj se ka nevojë
të madhe që të ceken edhe fakte tjera
rreth kontributit të pandërprerë që ka
dhënë e po jep diaspora. Këto i dimë të
gjithë. Apo jo? Para më shumë se 1 viti
e ka shpallur Kosova pavarësinë dhe se
sot nuk është duke funksionuar si shtet
sovran këtë e dimë të gjithë. Poashtu të
gjithë e dimë se diaspora ka qenë dhe
është ajo që e mban Kosovën gjallë me
shumëçka.
Gjatë një vizite pune në
Kosovë më kontaktuan disa ekspertë
amerikanë nga një bankë zhvillimore e
një shteti evropian perëndimor. Qëllimi
ishte që ata dëshironin ta formonin
një fondacion të diasporës për zhvillimin
e Kosovës dhe e kërkonin
mendimin tim.
Iniciativa ishte shumë e mirë, por sigurisht
se dihet se nga kush është dashur
të vijë kjo nismë e qëlluar.
Në Kosovë përpara ka ekzis-
Finalizimi i marrëveshjeve për riatdhesimin
e kosovarëve me
disa nga shtetet perëndimore
pritet të bëhet gjatë këtij viti dhe në fillim
të vitit të ardhshëm, ndërkaq riatdhesimi
përfundimisht do të bëhet në
fund të 2010-ës, pohojnë autoritetet
kosovare.
Procesi i riatdhesimit të
kosovarëve pa leje qëndrimi në shtetet
perëndimore, sipas zyrtarëve të Ministrisë
së Punëve të Brendshme, do të
përshpejtohet, për shkak të përmbushjes
së kritereve të procesit të liberalizmit
të vizave dhe integrimit të
Kosovës në Bashkimin Evropian.
Këshilltari Fisnik Rexhepi
thotë se fillimisht do të arrihet marrëveshje
për riatdhesimin e kosovarëve
me Norvegjinë, Gjermaninë, Belgjikën
dhe Zvicrën.
“Tashmë vetëm pritet nënshkrimi
mes autoriteteve të Kosovës
dhe të këtyre vendeve veç e veç. Marrëveshjet
kanë të bëjnë me kthimin e
shtetaseve të Republikës së Kosovës,
të cilët jetojnë në këto vende dhe nuk
kanë të definuar qëndrimin e statusit të
KOSOVA 1 SHTATOR 2009 8
Kosova ka nevojë për
Ministrinë e diasporës
tuar një departament për diasporën në
Ministrinë e Kulturës dhe çështjeve jo
rezidente, që më vonë në kohën e qeverisë
Çeku është transformuar në një
zyrë në kryeministri, ku është edhe sot.
- Mësim nga vendet fqinje? Sigurisht
se po.
Nëse Kosova e kupton dhe e
pranon se ka nevojë të mësojë nga përvojat
e shteteve të tjera të zhvilluara që
janë duke e jetuar endrrën që ndegjohet
shpesh në Kosovë që është: Integrimi
në strukurat evroatlantike, atëherë
duhet të mësojme nga Letonia, Estonia,
Hungaria, se shpejti edhe nga
Kroacia etj. Poste kyqe kur bëhet fjalë
për integrime evropiane e emancipime
ndërkombëtare këto shtete i kanë
dhënë e i japin disaporës se vet. Sepse
ia di vlerën. Kosova çka iu bën? I
kushtëzon në shumë raste me libreza
partiake. Ky gabim po kushton.
DUKE KRIJUAR MINISTRINë
E DIASPoRëS ARRIHET
Më lEHTë :
1. Zhvillimi më i shpejtë
ekonomik, që ka efekte - ndërlidhjet
e absorbimet direkte
ndërkombëtare të biznesit investues
përmes rrjeteve ekonomike financiare
që i kanë individë me ndikim në diasporë,
ulja e papunësisë, përmirësimi i
gjendjes sociale të kosovarëve, sigurimi
e rritja e pensioneve, ulja e numrit
të vetëvrasjeve, forcimi i gjendjes
negociuese kundrejt fqinjëve por edhe
jo miqëve të afert e të largët etj. etj.
2. Integrimi më i shpejtë me botën
EU-Atlantike, përmes ndikimeve
të përgjithshme dhe bashkërenditjeve
të punëve si brenda ashtu edhe
jashtë Kosovës. Luftimi transparent
dhe struktural i korrupsionit administrativ
ku respektimi i rregullave të përbashkëta
duhet të hyjë para
familjarizmit e dhënies me të
njohshëm të provimeve apo përkujdesit,
si dhe para neglizhimit të vendit
publik të punës e
tejrespektimit të
punës “anësore” private.
Ndërlidhja më
e fortë në mes të
shkollave, fakulteteve
dhe vëllazërimit
të mëtejmë
të qyteteve.
Duke pasur
parasysh se Kosova
ka nevojë për forcim
e rritje të
bashkëpunimit të të
gjitha sferave, por
edhe t´u ofrojë
kosovarëve që jetojnë
jashtë përkohësisht
apo përherë
shërbime që kanë
nevojë e i meritojnë,
koha është për formimin e Ministrisë
për Diasporën.
-ÇKA MUND Të JENë
PENgESAT?
Mirëqenia e popullit dhe forcimi i
Kosovës duhet të jetë prioriteti nr.1
Pengesë të mundshme për formimi e
saj sigurisht se dikush mund ta përmend
pakon e Ahtisarit, Kushtetutën,
buxhetin e konsoliduar të Kosovës etj,
etj. Jo, kjo nuk bën të shihet ashtu,
sepse asnjë dokument që është nënshkruar
nga ndonjë kosovar nuk dmth
se insitucionet e Kosovës nuk kanë të
drejtë për vetiniciativë dhe sigurisht se
dihet se nevoat e Kosovës janë të
mëdha, por edhe intersimi është i
madh.
Ndërsa përgjigjet tjera pasojnë.
As nuk ka nevojë që krijimi i një
ministrie të ndërlidhet vetëm me zgjedhje
të reja, ndryshime në qeveri etj.
Riatdhesimi i emigrantëve
të Kosovës në 2010-ën
tyre legal në këto
vende. Në kemi
siguruar marrëveshje
që
shkojnë përtej
atyre të riatdhesimit”,
thotë Rexhepi.
S i p a s
tij, këto marrëveshje
në konceptin
e ri edhe të Bashkimit Evropian
quhen marrëveshje të partnerit në
fushën e migrimit dhe nënkuptojnë që
vendet, përveç që do të riatdhesojnë
shtetasit e tyre, do të përfitojnë edhe në
fushën e migrimit legal, qoftë përmes
punësimit sezonal, ofrimit të shkollimit
dhe bursave për profesionistët e rinj.
Riatdhesimin e kosovarëve,
eksperti për
çështje të
migrimit,
R i f a t
Blaku, e
sheh si një
proces të
d o m o s -
doshëm. Ai
thotë se ky
p r o c e s
duhet të fillojë në bazë të parimeve dhe
normave evropiane për kategori të caktuara
të qytetarëve, të cilëve tashmë u
përfundon e drejta e qëndrimit në
shtetet përkatëse.
“Ato arsye politike, kombëtare,
racore dhe fetare, të cilat kanë
qenë, tani në Republikën e Kosovës
nuk ekzistojnë. Kosova është një shtet
i demokracisë së lartë, i të drejtave universale,
kampione për respektimin e të
drejtave të minoriteteve dhe si e tillë
Kosova duhet të jetë e aftë që këtë
kontingjent ta pranojë, edhe përkundër
vështirësive ekonomike që janë aktualisht”,
shprehet Blaku.
Sa i përket numrit të kosovarëve,
të cilët do të riatdhesohen,
këshilltari i Ministrisë së Punëve të
Brendshme, Rexhepi, ndonëse nuk jep
ndonjë shifër, thotë se nuk bëhet fjalë
për ndonjë numër të madh.
“Kosova është e vetëdijshme
për situatën, gjendjen e vështirë
ekonomike dhe sociale, por po ashtu
jemi të vetëdijshëm për faktin se si
shtet i pavarur duhet të marrim
përgjegjësi për qytetarët tanë, në
mënyrë që të përshpejtohen proceset
E njëjta vlen edhe në raste kur një apo
disa ministra nuk e kryejnë punën e
tyre ashtu si duhet d.m.th. ata duhet të
ndërrohen me të tjerë, nëse nuk i kanë
kryer detyrat e tyre konform interesave
të kombit. Kjo është vetëm pozitive
për çdo qeveri e vend e sigurisht edhe
për qeverinë me seli në Prishtinë. Se
çdo qeveri në pushtet shprehet se është
e kënaqur me punën e vet nuk është për
t´u çuditur. Qeveria e Kosovës nuk dallon
nga të tjerat në këtë aspekt. Sigurisht
se ka elemente ku gjërat janë
zhvilluar shumë përpara p.sh. Ministria
e Arsimit, deri dikund edhe e transportit
dhe të tjera ku gjërat kanë stepur
p.sh. Ministria e Energjetikës, ajo e
Shëndetësisë dhe ajo e Punëve të
Jashtme etj.
Poashtu edhe për sa i përket
degëve të partive që janë në perëndim
nuk ka nevojë të mendoni se iu humb
një damar financiar nëse formohet
Ministria e Diasporës. Ju që mendoni
se janë të rëndësishme, ka vend edhe
për to. William Walker - ambasadori
shumë i respektuar nga të gjithë shqiptarët
e të tjerët që e çmojnë demokracinë,
me rastin e festimit të 1-vjetorit të
shpalljes se pavarësisë, konkretisht në
Washington, SHBA, tha: “Prishtina
zyrtare nuk ka bërë sa duhet për të vendosur
lidhje me diasporën” si dhe
“fondet për këtë mjaftojnë, por varet se
si administrohen ato”. Kur të gjithë e
çmoni Walkerin aq shumë, pse nuk po
ia çmoni edhe mendimet e tij konstruktiv?
Ju që merrni vendime politike
e ekonomike në Kosovë, harroni
prestigjin personal, fitimet apo humbjet
afatshkurtëra partiake, mirëqenia e
popullit dhe forcimi i Kosovës duhet të
jetë prioriteti nr.1: Mos prisni me, por
bëni çdo gjë që të formohet sa me shpejt:
Ministria e Diasporës
tjera që janë edhe më të rëndësishme
për vendin, siç është procesi i liberalizmit
të vizave dhe integrimit evropian
në përgjithësi”, thotë Rexhepi.
Ne anën tjetër, ekspertë për
çështje ekonomike, përkundër, siç
thonë ata, ngritjes së papunësisë në
Kosovë, riatdhesimin e shohin edhe si
një proces pozitiv. Analisti për çështje
ekonomike, Mejdi Bektashi, shpjegon:
“Shumë bashkatdhetarë tanë
që kanë jetuar si azilantë ekonomikë,
do të kthehen në Kosovë. Ky aspekt i
ka dy kahe: në njërën anë, do ta rrisë
shkallën e papunësisë dhe, në anën
tjetër, disa të tjerë që mund të kthehen,
mund të kenë kapital të investojnë në
sektorë të ndryshëm ekonomikë”, shpreh
bindjen Bektashi.
Marrëveshjet e riatdhesimit
janë ndër kushtet kryesore në procesin
e liberalizmit të vizave. Ndërkaq, Republika
e Kosovës, pas pavarësimit, ka
marrë të gjitha përgjegjësitë për shtetasit
e saj, të cilët gjenden përkohësisht
jashtë vendit dhe që nuk e kanë të rregulluar
statusin e tyre legal.
luljeta Krasniqi

Emigrantët rritin
popullsinë
në Britaninë e
Madhe
Tashmë popullsia në shtetin ishullor i ka kaluar
61 milion banorë. Këtë e tregojnë shifrat e
publikuara nga zyra kombëtare e statistikave.
Një raport i kësaj zyre, vëren se numri rekord i
emigrantëve, është faktori kryesor në rritjen e
numrit të popullsisë. Në katër fëmijë të lindur
në Britani njëri ka ardhur në jetë nga një nënë
jo britanike. Vitin e shkuar në Britani lindën
791 mijë fëmijë ose 33 mijë më shumë krahasuar
me vitin 2007. Në vijim të raportit thuhet
se për herë të parë në dekadën e fundit, emigrantët
kanë luajtur një rol parësor ne rritjen e
popullsisë e cila është dy herë më e madhe se
në vitin 1990. Megjithatë po tu referohesh
statistikave popullsia në Britani po shkon drejt
plakjes. Janë 1,3 milion britanik të moshës 85
vjeç e sipër, të cilët përbëjnë 2% të popullsisë.
Britania e Madhe mbetet një prej destinacioneve
më të pëlqyera për të emigruar. Raporti i
fundit rreth emigracionit dhe azilit, i ministrisë
së brendshme Home Office, tregon se për
periudhën Prill, Maj, Qershor 2009, numri i
aplikantëve për azil, krahasuar me të njëjtën
periudhë të një viti më parë është rritur me 4%.
Ndërsa numri emigrantëve ekonomik që shkon
në 1 milion, nga vendet si Polonia,
Hungaria,Rebuplika Ceke,Letonia, Lituania,
Estonia, Sllovakia dhe Sllovenia sa vjen dhe
po ulet pasi ata po përballen me mos-gjetjen e
punës. Në Britani jetojnë dhe punojnë më
shume se 150 mijë shqiptarë nga Shqipëria,
Kosova dhe Maqedonia.
AUTO LARJE PROFESIONALE SEKIRAQA
Arrestohet në Aeroportin
e Rinasit i
kërkuari për vrasje
Romeo Koci. Oficerët e antikrimit në Rinas kanë
bërë të mundur identifikimin dhe më pas arrestimin
e të kërkuarit për vrasje në vitin 2003. Mësohet
se Romeo Koci lëvizte me identitet të rremë
Katër shqiptarë të arrestuar,
22 kile heroinë, 210 mijë
euro dhe 31 mijë paund të
sekuestruara janë rezultati një operacioni
antidrogë të zhvilluar nga
policia londineze. Një zëdhënëse e
Scotlad Yard tha se operacini u ndërmor
në Veri të Londrës, ku zhvillonte
aktivitetin ky grup kriminal
-BEJMË LARJEN E AUTOMJETEVE
-LARJE DHE THARJEN E SENDILEVE
-BEJMË POLISH TE MAKINAVE NE MENYRË
PROFESIONALE
-LARJE TE MOTORIT
EDHE SHUMË SHËRBIME TJERA.
NESE JU BENI MOT TEK NE NE
JU OFROJM LARJEN FALAS
TEK NE GJENI EDHE GAZETEN FALAS
“THE ALBANIAN”
NA KONTAKTONI
Mus Sekiraqa
Tel:07946863310
Ju Mirpresim
34c Park Royal Road
Park Royal
London, NW107LN
JU MIRËPRESIM
AKTUALITET
Vrasësi i deportuar nga Anglia prangoset në Rinas
, i maskuar nën emrin Rasim Dervishaj.
39 vjecari ishte dënuar nga gjykata e
Vlorës me 15 vjet heqje lirie nën akuzën e vrasjes.
Sipas agjencisë së lajmeve “Ballkanwëeb” i
shqiptarë. Në krye të tij qëndronte
Elton Negro mbi të cilin janë ngritur
akuzat e posedimit të lëndës
narkotike kategoria A, dhe pastrim
parash të përfituara në rrugë kriminale.
Po të njëjtat akuza janë
ngritur edhe për Milena Negron e
cila ishte pjesë aktive e këtij grupi, i
1 SHTATOR 2009 9
A Class Motors
Me eksperiencë 11
vjeçare në Angli
Bëjmë Servisimin,
riparimin e të gjitha
llojeve dhe modeleve
të automjeteve
si sherbime tjera
-Skanimin e problemeve
elekronike
si dhe rregullimin e tyre,
-Goma
-Regjistrimin e gomave
-Saldime,
-Modifikime,
-e shumë shërbime tjera
cili u mbajt nën survejim për një
periudhë kohore dy vjeçare.
Të dy të arrestuarit e tjerë
janë Visar Ahmeti që luante rrolin e
korrierit të parave ndërsa Dhimitër
Lundraxhiu merrej me magazinimin
dhe transportit e lëndës narkotike.
Sipas policisë 22 kilet e heroinës së
kapur kapin vlerën e 1,8 milion
BEJMË GJITHASHTU
EDHE KONTROLLIN
TEKNIK (MOT)
Garazhi ynë është
i liçensuar për lëshimin e
çertifikatës së emotisë
Mos harroni! Nese thoni se keni shkuar nga Gazeta
“The Albanian” përfitoni; *10% ZBRITJE
Na kontaktoni
Agim Halili
tel;02084530008
mob;07932024665
www.aclassmotors.co.uk
info@aclassmotors.co.uk
34c Park Royal Road
Park Royal
London, NW107LN
JU MIRËPRESIM
kërkuari kthehej nga Anglia, nën
identitetin e rremë, ndërsa gjatë
kontrollit është arritur të zbulohet
se personi në fjalë ishte pikërisht i kërkuari
për vrasje. Ai është identifikuar mes 60 shqiptarëve
të deportuar nga Anglia.
Arrestohen katër shqiptarë me 22 kg heroinë
Prangosen shpërndarësit e drogës
dhe prodhuesi dokumenteve fals
Një operacion disa mujor i Scotland
Yard ka çuar në arrestimin
e tre shqiptarëve të përfshirë në
shpërndarjen e drogës dhe prodhimin e
dokumenteve të falsifikuara.
Ftohtësinë e prangave të policisë
lokale në Hendon e kanë provuar
Albet Toska,Alfred Krasniqi dhe Astrit
Merkaj. Një zëdhënëse e policisë
lokale tha se, në shtëpinë e Krasniqit
dhe Merkajt policia gjeti drogë të tipit
kokainë dhe disa mijëra paund të cilat
ishin përfituar nga shitja drogës. Krasnqiqi
dhe Merkaj kanë dalë përpara
gjykatës Southwark Crown Court ti të
akuzuar për posedimin dhe shpërndarjen
e lëndës narkotike kategoria A.
Ndërsa Toska akuzohet për
prodhimin dhe shpërndarjen e dokumenteve
të falsifikuara.
Policia e Mancesterit ka
mundur të ekstradojë nga
Italia një shqiptarë i cili
akuzohet për vrasje. Në bazë të
një fletë arresti ndërkombëtar
Emirjan Hysenaj është ekstraduar
për t’u përballur me drejtësinë
britanike si i akuzuar për
vrasjen e Bob Singh. Hysenaj
kishte kërkuar azil në Britaninë e
Madhe por menjëherë pas vrasjes ai
ishte larguar në Itali për tu fshehur.
Hysenaj do të gjykohet
në gjykatën Manchester Crown
Court më 5 Nëntor 2009. Vrasja e
Bob Singh ndodhi në qytetin e
Manchesterit më 10 Prill 2004 pasi
ai u rrah për vdekje nga një grup
shqiptarësh pranë një dyqani takeaway
në zonën Cheetham Hill.
Bob Singh humbi jetën
paund. Zyrtatë të antidrogës në Scotland
Yard besojnë se me arrestimin e
bandës kriminale të Elton Negros,
kanë shkatërruar një prej grupeve
kriminale shqiptare më të fuqishme
në Londër të përfshira në tregtinë e
heroinës. Sipas hetimeve të deritanishme
rezulton se heroina vinte nga
Shqipëria.
Ekstradohet nga Italia shqiptari i
akuzuar për vrasje në Mancester
16 ditë më vonë në spital. Një vit
më pas për këtë krim është dënuar
me burg përjetë Marjan Semaj. Në
lidhje me këtë vrasje policia ka shpallur
në kërkim edhe një tjetër
shqiptarë i cili ishte bashkëautor në
vrasje.
Ai është Alfred Kurti dhe
besohet të fshihet në Shqipëri. Një
zëdhënëse e policisë së Manchesterit
tha se në bashkëpunim me Interpolin
dhe policinë shqiptare, po
bëhet të gjitha përpjekjet që Kurti
të kapet dhe përballet me drejtësinë.
Përgatiti M.Veliu

Djajtë e kanë
gjumin e lehtë
NgA ISMAIl KADARE
Historia na tregon se urrejtja racore dhe persekutimi
fetar janë djaj që nuk mund të zhduken aq kollaj dhe
që u rikthehen shpesh kombeve. Edhe kur mbarojnë
punë duke shkatërruar, ata nuk zhduken, por bien në
një gjumë të qetë, nga i cili zgjohen me provokimin
më të lehtë e rifillojnë punën e tyre rrënuese.
Përpjekjet për anëtarësimin në BE të Islandës kanë
shkaktuar trazim te shtetet e Ballkanit mijëra kilometra
më larg. Ballkani ia ka dalë gjithmonë që t’ia
transmetojë problemet dhe vuajtjet pjesës tjetër të
kontinentit evropian, kështu ka ndodhur dhe kësaj
here.
Në momentin kur Bashkimi Evropian do
të vendosë se cili nga vendet e Ballkanit, të cilët
ndodhen nën vëzhgimin të pandërprerë dhe
dashamir të tij, do të pranohet në familjen evropiane,
është e kuptueshme që do shpërthejnë rivalitetet
e vjetra.
E gjitha kjo nuk ka sjellë xhelozi për Islandën e
vogël nordike, por ka çuar në më shumë xhelozi mes
vendeve ballkanike. Vendimi i BE për të hequr vizat
me Serbinë, Maqedoninë dhe Malin e Zi është një
shenjë se këto vende po afrohen më shumë me
Evropën. E meqë me Shqipërinë, Kosovën dhe
Bosnjën nuk ka ndodhur e njëjta gjë, këto vende ndjehen
të diskriminuara dhe kjo ka zgjuar armiqësitë
e vjetra.
Vendimi i BE nuk u kritikua vetëm në
Ballkan, por nuk u prit mirë në të gjithë Evropën.
Ky favor nuk u pa si një hap drejt stabilizimit të rajonit,
por më shumë u vlerësua në të kundërt si një
vendim që do sjellë pakënaqësi.
Dy gjëra mund të sjellin shqetësim: Në radhë të parë
një nga vendet që përfitoi është Serbia, e cila jo para
shumë kohësh druhej nga sanksionet e BE dhe
NATO-s për shkak të të kërkuarve për krime lufte
gjatë viteve të fundit. Nga ana tjetër, vendet e
diskriminuara nga vendimi, Bosnja dhe Kosova,
janë viktima të këtyre krimeve të luftës.
Kështu, të krijohet përshtypja se Evropa
po kërkon ndjesë dhe po rimendon pozicionin e saj
politik e moral ndaj sulmeve ushtarake në Ballkan,
të cilat u dhanë fund vrasjeve. Sipas mendimit të
shumë ekspertëve, ky do të ishte një hap i madh
prapa në historinë moderne të Evropës.
Një tjetër çështje shumë e ndjeshme është
fakti se tri nga vendet e lëna jashtë kanë shumicën e
popullsisë myslimane, çka rizgjon një tjetër keqkuptim
që supozohej se ishte zgjidhur prej kohësh në
Evropë.
Në Bosnjë Sllobodan Millosheviç përdori një argument
mashtrues përpara komunitetit ndërkombëtar
që hezitonte për të sulmuar. Në vitin 1999, kur ngrihej
sërish e njëjta pyetje, tirani serb ishte i bindur se
serbët “kristianë” në Kosovë do të masakroheshin.
Por Evropa dhe NATO kësaj radhe nuk do mashtroheshin
nga paragjykimet e vjetra.
Në vend që t’ia linin tiranit të Ballkanit çështjen në
dorë, ata luajtën një rol qendror në çlirimin e rajonit,
që do të hyjë në histori.
Ky vendim i palumtur i BE ndoshta nuk përbën një
rrezik për konflikt potencial, që do të rrezikonte
ekuilibrat aktualë, dëmi mbetet i kufizuar, por
kërkohet më shumë kujdes.
Konfliktet e fundit në Ballkan me masakrat, gjenocidin
dhe përdhunimet e tmerrshme nuk duhen harruar
kurrë.
Marrë nga “Frankfurter Rundschau”
NgA KIM MEHMETI
Ka një të keqe që është më e
madhe se gjitha të këqijat
që mund të të ndodhin: e
ajo është kur mësohesh të jetosh
me të keqen pranë vetes, kur e ke
fqinj atë që mezi pret të ta kallë
shtëpinë dhe të ta shkatërrojë
familjen, kur vetëm pse nuk mund
të përballesh me shkaktarin e të
keqes tënde, bën kinse sikur nuk e
sheh. Dhe nga ky këndvështrim
duhen vlerësuar ngjarjet e para
disa ditëve, kur qindra huliganë
maqedonas hynë nëpër oborret
dhe shtëpitë e shqiptarëve të lagjes
Nerez të Shkupit dhe rrahën
fëmijë dhe gra të pambrojtura
shqiptare.
Edhe kjo para syve të
policisë dhe duke i paralajmëruar
maqedonasit e kësaj lagjeje t’i
largonin veturat e tyre nga rrugët,
duke u thënë se aty do ketë tollovi.
Pra, duke mos e fshehur se ngjarja
ka qenë mirë e organizuar dhe ka
pas qëllim të caktuar. Qëllim që
edhe nuk është gjithaq i vështirë të
zbulohet: që banorët e kësaj lagjeje
të vetme multietnike në komunën
Karposh të Shkupit t’i
braktisin vatrat e tyre. E që do të
thotë se kjo ngjarje mbase është
pjesë e një projekti më të madh: që
“xhepat” shumetnikë të Shkupit të
pastrohen nga shqiptarët. Gjë që
mund të përfundojë shumë
tragjikisht për tërë Maqedoninë
dhe që dëshmon se ky shtet i ka
xhepat e shkoqur për të ruajtur në
to baraspeshën e përbërjes së saj
shumetnike.
Dhe përderisa shqiptarët
e Nerezit shëronin plagët e
marra dhe pyesnin publikisht se
pse policia nuk i mbrojti nga huliganët
maqedonas, deputetët e
kësaj zone – i zgjedhuri i PDSH e
tani “aktivist” i Gruevskit, Imer
Selmani dhe ai i BD – bënin çmos
që ta qetësonin situatën dhe ajo të
mos dilte nga kontrolli. Ndërkohë,
atyre nuk u erdhi në ndihmë asnjë
nga politikanët maqedonas. Me
çka deputetët shqiptarë të krijonin
përshtypjen se janë shumë naivë,
se nuk e kishin kuptuar se situata
është nën kontrollin e atyre që hartojnë
koncepte si duhet pastruar
“pjesa maqedonase” e Shkupit
nga shqiptarët. Pra, ata të linin
OPINION 1 SHTATOR 2009 10
Maqedonia dhunon shqiptarët,
Tirana e Prishtina heshtin
E shqiptarëve u mbetet pritja, u mbetet të durojnë
dajakun e “Komitëve” që të arrijë dita, kur
do shohin se kush vuan nga verbëria: ata që thonë
se është keq e më keq, apo ata që vlerësojnë se
kësaj rruge arrihet deri tek e mira Ajo që është e
qartë që tani, ka të bëjë me atë se shqiptarët e këtushëm
nuk u besojnë kryesuesve të PDSH as
atëherë kur ata thonë se namazi i xhumasë falet të
premten. E lidhur me deklaratat e Ali Ahmetit se
çdo gjë është në rregull, shqiptarët e Maqedonisë
gjithnjë e më shpesh e pyesin veten: Vallë ai sheh
diçka që është e padukshme për ne apo di diçka
që e fsheh nga ne?
përshtypjen se nuk e kanë kuptuar
se “Komitët” e përkëdhelur nga
VMRO-DPMNE në pushtet,
hyjnë lirshëm nëpër vendbanimet
shqiptare, jo pse janë trima, por
pse janë të mbrojtur nga disa
struktura shtetërore të Maqedonisë.
Pra, politikanët shqiptarë
i qetësonin bashkëkombësit e
tyre nga Nerezi duke i bindur të
ruanin gjakftohtësinë, edhe në
çastet kur ata shihnin se si nënave
të tyre u rridhte gjak nëpër trup.
Por, ndërkohë, po ata politikanë
nuk u treguan nerezalinjve pse
nuk i mbrojti policia që është e
paguar të mbrojë jetën dhe pasurinë
e tyre. Nuk u shpjeguan si
është e mundur të mbetesh gjakftohtë
dhe i qetë, kur sheh qartë se
dikush pandërprerë të provokon,
kur e sheh ashiqare se dikush ndjehet
i qetë, vetëm atëherë kur nuk
ka fqinj shqiptarë. Andaj, jo vetëm
për nerezalinjtë, por për gjithë
shqiptarët e Maqedonisë, mbeti e
paqartë pse politikanët e tyre
kërkojnë përmbajtje nga populli i
vet, e nuk i sigurojnë mbrojtje nga
ata që, sa herë u kujtohet, të vijnë
te pragu i shtëpisë e të tregojnë sa
të urrejnë, sa i pengon prezenca
jote fizike. Nga ata që edhe kur
përcjellin ndeshje të futbollit, e ku
nuk merr pjesë asnjë ekip shqiptar,
brohorisin “Smërt na shiptarite!”
(“Vdekje shqiptarëve!”)
Nuk ka dyshim se në
këtë shtet dikush luan rolin e të
verbrit, se dikush bën sikur nuk e
sheh as atë që shihet po aq qartë
sa edhe kryqi i madh mbi majën e
malit Vodno, nga ana jugore e
Shkupit. Njësoj siç nuk ka dyshim
se shqiptarët e Maqedonisë paguajnë
çmim edhe për shkak se partitë
e tyre ndryshe e vlerësojnë
situatën ndëretnike në Maqedoni.
Kështu që, përderisa për PDSH
pozita e shqiptarëve të këtushëm
është tragjike, BDI atë e vlerëson
si të mirë.
Pra, përderisa kryesuesit
e PDSH kërkojnë ndihmë nga
Tirana e Prishtina, Ali Ahmeti
thotë se çdo gjë është duke shkuar
mirë dhe se Tirana zyrtare duhet të
vazhdojë ta përkrahë Maqedoninë
në ecjen e saj drejt NATO-s dhe
Brukselit.
E shqiptarëve u mbetet
pritja, u mbetet të durojnë dajakun
e “Komitëve” që të arrijë dita, kur
do shohin se kush vuan nga verbëria:
ata që thonë se është keq e
më keq, apo ata që vlerësojnë se
kësaj rruge arrihet deri tek e mira
Ajo që është e qartë që tani, ka të
bëjë me atë se shqiptarët e këtushëm
nuk u besojnë kryesuesve
të PDSH as atëherë kur ata thonë
se namazi i xhumasë falet të
premten. E lidhur me deklaratat e
Ali Ahmetit se çdo gjë është në
rregull, shqiptarët e Maqedonisë
gjithnjë e më shpesh e pyesin
veten: Vallë ai sheh diçka që është
e padukshme për ne apo di diçka
që e fsheh nga ne?
Kur jemi te PDSH, deputetët
e kësaj partie këto ditë e
braktisën parlamentin republikan.
Dhe kjo parti – si edhe gjithë të
tjerat – këtë veprim demokratik e
ka përdorur sa herë që ka qenë në
opozitë. Mbase për shkak se ajo
ka koncept veprimi vetëm për të
qeverisur apo ngaqë larg grazhdit
të pushtetit asaj i ringjallet nervi
kombëtar. Sido që të jetë, mbetet
e çuditshme pse kryesuesve të saj
nuk u është kujtuar edhe veprimi i
vetëm që u ka mbetur i paprovuar
për të dëshmuar se janë partia më
shqiptare në Maqedoni: në shenjë
revolte për padrejtësitë që u bëhen
shqiptarëve të këtushëm, ta braktisin
shtetin dhe të veprojnë ilegalisht
nga Tirana e Prishtina.
Me çka do e kishin më
pranë kryetarin e tyre shpirtëror, e
shqiptarët e këtushëm ndoshta do
i merrte malli për këtë parti, e cila,
si të gjitha partitë e tjera shqiptare,
kur është në pushtet, Maqedoninë
e sheh si parajsë për shqiptarët, e
posa mbetet në opozitë, shtetin e
përjeton si ferr e kryeministrin
Gruevski – dikur të ngritur në qiell
nga Arbër Xhaferi – e ndjen njësoj
siç e ndjejnë çeçenët Putinin.
Sa u përket thirrjeve të
shqiptarëve të këtushëm drejtuar
Tiranës zyrtare, që ajo të bëjë të
mundshmen që ta lehtësojë betejën
e tyre me institucionet
shtetërore, të cilat në pjesë të
madhe janë edhe antishqiptare,
kjo thirrje i ngjanë trokitjes në
derën e të shurdhrit. Më në fund,
krerët e Shqipërisë nuk janë si ata
të Bullgarisë, të cilët për një shtetase
të tyre të burgosur e çuan në
këmbë tërë Maqedoninë.
Mbase presidenti Topi
me flokët e lyera me xhel, as që e
di sa të burgosur politikë shqiptarë
ka në Maqedoni e Serbi, e jo më
të reagojë si kolegu i tij bullgar, i
cili e detyroi presidentin e maqedonasve,
Ivanov, që ngutshëm të
mendojë për lirimin e bullgares së
burgosur.
Apo thënë ndryshe,
politikanët e Tiranës janë aq
“properëndimorë e aq
paqedashës”, sa nuk duan që topi
i tyre të njolloset nga lojërat politike
ballkanase. Ata kanë drejtuar
shikimin drejt së ardhmes së ndritshme,
andaj ai u është mjegulluar
nga shkëlqimi i saj dhe i pengon
të shohin se çka është duke ndodhur
sot me shqiptarët jashtë kufijve
të Kosovës e Shqipërisë.
Kështu që kot e ke të
thërrasësh Tiranën zyrtare në
ndihmë: ajo ende jeton shurdhërinë
e shkaktuar nga inferioriteti
politik përballë fqinjëve të vet.
Kështu që nuk është e çuditshme
pse huliganët maqedonas hyjnë aq
lirshëm nëpër shtëpitë dhe oborret
e shqiptarëve për t’i rrahur fëmijët
e gratë e tyre. Ata mbase e kanë
kuptuar se, sado që ata t’i rrahësh,
do vijë ndonjëri që do i qetësojë e
do i bindë se duhet ruajtur gjakftohtësia,
të kërkojë nga ata të
ofrojnë dëshmi se janë popull
paqedashës, se deri në vdekje do
kontribuojnë në ruajtjen e stabilitetit
të Maqedonisë.
T’i bindë se e ardhmja
do jetë shumë më e mirë, duke
mos u shpjeguar si ta mbijetojnë
të sotmen, si t’ia dalin sot, kur përballen
me ata që hapur të dëshmojnë
se mezi presin çast të
volitshëm të ta djegin shtëpinë dhe
të ta shfarosin familjen.

Shefi i qeverisë shqiptare, Sali
Berisha, pohoi në një intervistë
për mediat e Kosovës se shqiptarët
duhet të jetojnë të lirë në trojet e
veta etnike. Berisha, gjithashtu ka folur
për lidhjet tradicionale(etnike) mes dy
vendeve, Kosovë-Shqipëri, duke
prekur edhe jeësimin e bashkimit fizik
të shqiptarëve. Kryeministri i
Shqipërisë, dr. Sali Berisha këmbëngul
se asgjë nuk mund ta prishë këtë projekt
madhor të të dyja vendeve. “Kurrë
rotacionet e pushtetit nuk mund të
rrezikojnë këtë projekt në të cilin
shqiptarët kanë shumë punë për të
bërë. Mendoj se janë fare primitive interpretimet
jashtë këtij konteksti”,
thekson Berisha.
Ruajtja e partneritetit
Kryeministri shqiptar duke folur për
raportet e tij me Kryeministrin e
Kosovës, Hashim Thaçin, ka theksuar
se marrëdhëniet e mia me z.Thaçi janë
të shkëlqyera.“Unë kam përuruar
tunelin me Kryeministrin e Kosovës
dhe gëzimi ynë atë ditë ka qenë i papërshkrueshëm,
pasi ajo ditë përbënte
një simbolikë të jashtëzakonshme për
kombin”, - ka sjellë ndër mend
Berisha, ditën e para pak muajve kur u
shemb tuneli që ndante dy vendet.
Berisha foli edhe për marrëdhëniet
ndërshtetërore dhe projektet mes dy
vendeve: “Pas pavarësisë së Kosovës
dhe hyrjes së Shqipërisë në NATO,
projekti i dy qeverive tona është
bashkimi i kombit, në kuptimin e zhdukjes
së kufijve dhe lehtësimit të
bashkëpunimit mes bizneseve të të
dyja vendeve”, -theksoi Berisha. Kurse
vijoi: “Ne do të punojmë, sapo të krijohet
Qeveria e re, që t’i zhdukim të
gjitha dallimet që i mundojnë qytetarët
shqiptarë kur vijnë në Shqipëri apo kur
të shkojnë në Kosovë.
Në këtë kontekst, me Thaçi
ne kemi një projekt dhe ky projekt
është që t’i bëjmë shqiptarët të ndjejnë
bashkimin në çdo gjë”, citon Berisha.
Ndërkaq, pas replikave të fundit,
Berisha ka deklaruar se ka por edhe
dëshiron të ketë raporte të mira me të
gjitha partitë kryesore në shtetin më të
ri në botë-shtetin e Kosovës. Kryeministri
Berisha edhe njëherë theksoi se
ka raporte tradicionale me Lidhjen
Demokratike të Kosovës.
“Kam raporte të shkëlqyera
me Partinë Demokratike dhe me
Aleancën për Ardhmërinë e Kosovës,
por edhe me parti të tjera”.Nga ana
tjetër, nuk ka fshehur dhe preferencën
për kreun e PDK, kryeministrin e
Kosovës, Hashim Thaçi, me të cilin
theksoi se kanë një projekt të veçantë,
që shqiptarët ta ndjejnë bashkimin në
çdo gjë. “Unë mbaj kontakte të mira
me çdo forcë politike dhe çmoj rolin e
secilës prej tyre, në arritjen e madhe,
pavarësinë e Kosovës”, tha Berisha. Ai
thotë se Partia Demokratike ka pasur
marrëdhënie tradicionale me Lidhjen
Demokratike të Kosovës, sepse ato
ishin dy forcat kryesore. Por kjo, shton
Berisha, nuk përbën asnjë lloj pengese
për të ruajtur dhe zhvilluar marrëdhënie
të shkëlqyera me Partinë
Demokratike të Kosovës, me Aleancën
për Ardhmërinë e Kosovës dhe me të
gjitha forcat tjera, duke shtuar se vlerëson
rolin e secilit për të evidentuar se të
gjitha kanë kontribute të mëdha. Sipas
Berishës, këto forca politike, kanë kon-
AKTUALITET
tribute në lartësimin e çështjes së
Kosovës, kanë kontribute të mëdha në
Ekipin e Unitetit, kanë kontribute të
jashtëzakonshme në procesin për njohjen
e pavarësisë së Kosovës.
Ka vetëm një
komb shqiptar
Bashkimin e kombit, kryeministri
Berisha e sheh ne kuadrin e perputhjes
me idealin e evropian te te gjithe
shqiptareve qe aspirojne kete integrim.
Duke iu rikthyer edhe njehere tezes se
hedhur disa dite me pare, kreu i qeverise
shqiptare nuk ka munguar te shprehet
se do te beje perpjekje me
qeverine e Kosoves, por dhe te Maqedonise,
qe te vendosen standardet qe
gezohen ne hapesiren e BE, ne menyre
qe shqiptaret te ndihen nje dhe vetem
nje. "Problemi i bashkimit te
shqiptareve mbi bazen e idealit te tyre
evropian, duhet te kuptojme eshte nje
fat i madh, qe ideali kombetar shqiptar
perputhet teresisht dhe eshte i njejte
me idealin evropian te kombit shqiptar.
Ky eshte nje proces i pandalshem.
Ky eshte nje proces me te cilin
shqiptaret do te tejkalojne pasojen
tmerresisht te dhimbshme, te njeres
prej padrejtesive me te medha qe
Evropa ka njohur ne tere historine e
vet, copetimin e kombit shqiptar. Pra,
ketu nuk mund te kete asnje ekuivok",
ka qene deklarata e kryeministrit
Berisha, dje para mediave. Ai eshte shprehur
se "do te bej cdo perpjekje me
qeverine e Kosoves, por per hir te se
vertetes edhe me qeverine e Maqedonise,
qe te vendosin sa me shpejt ato
standarde qe gezohen ne hapesiren e
Bashkimit Evropian, ne menyre qe
shqiptaret te ndihen nje dhe vetem nje.
E kam theksuar dhe e theksoj se kjo
nuk ka te beje me sovranitetin, sikunder
te harroje kush se mund te mendohet
per dy, tre apo kater kombe
shqiptare. Ka nje dhe vetem nje komb
shqiptar". Sipas tij, ata qe udhehiqen
nga fobia ata duhet te clirohen, nuk ka
komb me paqesor dhe me te perkushtuar
ndaj paqes dhe stabilitetit se
kombi shqiptar. Duke deklaruar se radhet
e gjata te levizjes me Greqine,
ndoshta jane te justifikueshme, sepse
ajo zbaton standardet e BE, radhet me
keto te tjerat jane te pajustifikueshme,
pavaresisht se eshte kunder cenimit te
sovranitetit. "Kam kundershtuar, te
gjitha platformat e ndarjeve, nuk eshte
interesi kombetar i shqiptareve, kam
kundershtuar. Se dyti, kam mbeshtetur
1 SHTATOR 2009 11
Botohet në Anglisht “Beteja e Kosovës”
SERBËT KËRCËNOJNË AUTOREN ITALIANE
Botohet në
Londër një
libër rreth
Betejës së
Kosovës, që ka ngjallur
reagime, kërcënime
për autoren
italiane madje
edhe oferta për tu
botuar në Serbi.
“Beteja e
Kosovës 1389”
është shkruar nga
Anna Dilellio një
gazetare italiane e
cila për shumë vite
ka jetuar dhe
“Që në ditën e parë të daljes nëpër librari të librit mora
mesazhe kërcënuese nga disa serbë përmes adresës
time në Facebook” thotë Dilellio.
punuar në Kosovë. Libri ka ngjalluar pakënaqësi politike dhe historike
pasi e cilëson Milosh Obiliqin heroin serb të kësaj bêteje si
shqiptarë nga Kosova. “Që në ditën e parë të daljes nëpër librari të
librit mora mesazhe kërcënuese nga disa serbë përmes adresës time
në Facebook” thotë Dilellio. Autorja është akuzuar se është një
armike e Serbisë me origjinë arbëreshe. Për këtë Dillelio thotë se
ajo ishte shumë e suprizuar rreth komenteve të medias serbe duke
shtuar, se ajo asnjëherë nuk ka dashur të hedhë poshtë version serb
të legjendës së kësaj lufte. Sipas saj ky libër i shton diçka të re debatit
dhe diskutimeve të deritanishme për këtë betejë. “Botimi në
gjuhën angleze merr një rëndësi të veçantë, pasi lexuesit anglisht
folës do të kenë mundësi të lexojnë për herë të parë këngët që i
kushtohen kësaj beteje.” sqaron Dilelio.
Bejtullah Destani
themelues i Qendrës për
studime shqiptare në
Londër thotë se ky libër
tregon historinë e betejës
së Kosovës ndryshe, nga
historiografia serbe.
Megjithë rreaginet negative
që ka ngjallur botimi
këtij libri në Londër, një
shtëpi botuese në Serbi ka
kërkuar të drejtat e botimit
të këtij libri.
Berisha: Bashkim të kombit,
zhdukje kufijsh Shqipëri-Kosovë
“Pas pavarësisë së Kosovës dhe hyrjes së Shqipërisë në NATo,
projekti i dy qeverive tona është bashkimi i kombit, në kuptimin
e zhdukjes së kufijve dhe lehtësimit të bashkëpunimit
mes bizneseve të të dyja vendeve”
dhe mbeshtes fuqishem pavaresine e
Kosoves, si arritjen me te madhe historike
kombetare, por keto jane njera
ane. Qe shqiptaret te ndihen nje, eshte
absolutisht nje qellim madhor dhe i
pandryshueshem si dhe i mbeshtetur
me bindjen me te madhe nga te gjithe
miqte e shqiptareve", deklaroi Berisha.
Njeheresh ai eshte shprehur dhe per
levizjen e sistemit te raketave te SHBA
nga Polonia per ne Ballkan. "Nuk ka
pasur asnje kerkese te vetme nga Uashingtoni
per nje vendosje te tille. Ka nje
qendrim konstant te kryeministrit
shqiptar, se Shqiperia eshte e vendosur
per bashkepunimin me te ngushte me
SHBA ne fushen e sigurise, ky eshte
qendrim i qeverise shqiptare",-tha
Berisha. Anila Hoxha
The Albanian uron të gjithë besimtarët myslimanë shqiptarë kudo që ndodhen Gëzuar
Muajin e Madhëruar te Ramazanit. Qoftë ky muaji i përkushtimit, mëshirës dhe begatisë,
muaji i pastrimit të zemrave, pranimit të devotshmërisë dhe shtimit te mirësisë!

NgA BASHKIM METAlIA
Vizatim me drite ky do të ishte
shqipërimi më i përafërt i fotografisë.
T.S.Eliot thotë se “me artin komunikon
përpara se të kuptohet”- në fakt
kjo ndodh edhe me vizatimin me drite;
fotografinë. Në fakt fotografia ngjiz
po ato vlera që arti në përgjithësi komunikon
dhe transmeton mesazhe tek
njeriu; gjithmonë në varësi të perceptimit
.
Këtë kënaqësi na dha Elizabeth
Gowing dhe fotografia e saj në një
ekspozitë të organizuar në Greenwich
të Londrës.
Fotografia është titulluar “Sanctuary”
(Vend i shenjte, katedrale...)
Në plan të parë një foto e thjesht por
ngacmuese, e pafjalë por më se
domethënëse. Një punëtor duke punuar
në Katedralen e re të Prishtinës , gjendet
i rrethuar nga struktura skeleti të
hekurta. Një stërmundim dhe një kënaqësi
në të njëjtën kohë, rrëfen jeta
dhe ngjyra e kësaj fotoje.
Në muret e kësaj ekspozite
kanë të shfaqur punën e tyre mbi 60 fotografë;
midis tyre edhe Elizabeth
Gowin e cila kishte kënaqësinë dhe
dëshirën e madhe të përfaqësohej me
këtë fotografi të bërë në Kosovë.
Ajo së bashku me bashkëshortin e saj
kishin shkuar në Kosovë dhe janë
marrë më punë intensive në fushat e
tyre përkatëse.
Robert Wilton ishte zgjedhur
si Këshilltar i Kryeministrit Agim
Ceku ndërsa Elizabeth kishte vazhduar
punën e saj në projekte të ndryshme si
vullnetare .
Gjatë gjithë kësaj kohe qëndrimi në
Kosovë dhe udhëtimet e shumta në
rajon , si në Shqipëri, ka shkrepur me
objektivin e saj duke ruajtur kujtimet
me të bukura të jetës së saj.
Të gjitha këto kujtime janë të përshkruara
edhe në artikujt e saj në gazetat
lokale si : Making business dreams
a reality - at school and beyond, When
books sell better than macchiatos,
Shining examples: aid for Kosovo in a
time of global recession, What is it
about Janjevo?, Kosovo's future - a
view from Pristina's ten-year-olds,
Tourism in Kosovo. Ha ha ha?, dhe dy
libra që tashmë i ka në përfundim e
sipër dhe gati për botim.
Jo vetëm pasioni për fotografinë
por dhe bukuria njerëzore
dhe natyrore e trojeve shqiptare e ka
tërhequr Znj Gowing të mbaj në ditarin
e saj kujtime të paharrueshme me objektivin
e saj fotografik.
Fotografia e Znj Elizabeth Gowing
duket qartë se ka të ndërthurur një sërë
elementësh artistik , padyshim që do ti
shkonte për shtat edhe metafora poetike
e shprehur tashmë me një gjuhë
vizuale (pamore)
Për znj Gowing do të duhet të flitet më
shumë pasi ajo gjithashtu si mësuese
thotë se e ardhmja e shoqërisë varet në
edukimin që marrin fëmijët , ndaj ajo
në projektet e saj që pat i kushtoj një
rëndësi edhe fëmijëve.
Megjithëse nuk do të ishte e
mjaftueshme as dhe kjo intervistë , pasi
në të ardhmen pritet të kemi akoma më
tepër surpriza të këndshme prej saj në
lidhje me viset shqiptare dhe
shqiptaret. Ne iu drejtuam me disa
pyetje të gjitha në Anglisht dhe
përgjigjet janë të përvijuara më poshtë
prej saj – jo të përkthyera por në
gjuhën shqipe nga znj Elizabeth. Në
një periudhe shume të shkurtër 2-3
vitesh së bashku me Robertin,
bashkëshortin e saj, e flasin gjuhën
shqipe mjaft mire.
Një surprize akoma më e bukur e saj.
Zonja Elizabeth:Kur ke shkuar për
herë të parë në Kosovë dhe sa kohë
ke qëndruar atje?
Kam shkuar në Kosovë fillimisht me
burrin (Robert Wilton) kur ka marrë
pozitën e këshilltarit të Kryeministrit
Ceku. Mbas emërimit të tij si Këshilltar,
kemi patur vetëm 20 ditë për tu
përgatitur! Pra unë kam shkuar me
shumë pak ide; sesi mund të punoj por
kam gjetur shumë projekte të
ndryshme - si mësuese, si këshilltare
në “ Save the Children”, dhe disa projekte
humanitare dhe që merren me
kulturën, me arsimin apo me turizmin
e vazhdueshëm.
Kemi shkuar në Kosovë në
Qershor të 2006-ës dhe kemi qëndruar
atje deri në Gusht 2008-ës. Por ende
kemi një dhomë me qira në një banesë,
ende kemi një OJQ (organizatë jo
qeveritare)atje, ende kemi shumë
shoqëri atje dhe kthehem çdo gjashtë
javë - pra në një farë mënyre ende
jemi ne Kosove!
Ndërsa në Shqipëri, kam
qenë 3 herë. Ajo e fundit ishte para një
muaji kur kam qëndruar në Theth për 3
janë si pjesë të një projekti të ”Balkans
Peace Park Project”. Unë kam qenë
Drejtoreshë në një shkollë verore për
fëmijët e Thethit ku mundën të mësojnë
anglisht nga mësueset vullnetar anglez,
dhe studime mjedisore nga
mësueset shqiptar.
Përshtypjet e para që pate për
Kosovën dhe njerëzit ?
PORTRET
Përshtypjet e paranë
Kosovë kanë qenë ,
mikpritja e popullit, dhe
ndërtimet pa leje! Këto dy
gjëra janë menjëherë të
dukshme për një të huaj ne
Kosovë. Për mua dhe për
dikë , që shkon për herë të
parë, në një vend të panjohur
ishte një kënaqësi .
Sidomos kur njerëzit më
përshëndesnin , me ftonin
për kafe, duke më mirëprit në vendin
e tyre – kjo ishte diçka krejt ndryshe
nga Londra!
Por, në të njëjtën kohë, kam
qenë e befasuar për ndërtesat që kam
parë; si për mirë edhe për keq. Në
rrugë, nga aeroporti, kur kam ateruar
në vitin 2006 kam pritur të shoh shtëpi
të shkatërruara nga lufta, por s'kam
vërejtur asnjë dëmtim të luftës, por
vetëm shumë ndërtime të reja. Dhe në
kryeqytet kjo është edhe më e dukshme
– krahas dhe shumë problemeve.
A ishe e përgatitur për një eksperiencë
të tillë , për sa i përket traditës
kulturës , gjuhës apo dhe natyrës së
Kosovës?
Jo – hiç fare! Fatkeqësisht unë kam
ditur më shumë për luftën e Kosovës
sesa për kulturën, gjuhën dhe traditat e
saj. Besoj që është një problem që
ende ballafaqohet Kosova - nuk është
mirë (dhe nuk është përshtatshme) për
një vend të njihet si vend i luftës.
Sidomos kur vendi ka kaq pasuri natyrore,
kulturore, njerëzore që mund të
tregohen. E vetmja që kam ditur unë
për Kosovën përveç luftës, para se kam
shkuar në Prishtinë është, për një
familje shqiptare që kanë ardhur në
shkollë në Hackney ku isha
zëvendës/drejtoreshë e shkollës atje.
Një familje shumë e këndshme, shumë
punëtore, dhe vajza e kësaj familje që
ka ardhur në shkollën tonë pa ditur
asnjë fjalë anglisht në vitin 1999 tani
është studente e shkëlqyer në universitetin
UCL. Nëpërmjet tregimeve të
kësaj familje për Kosovën,kam mësuar
dhe është diçka që kam marrë me
vete si udhërrëfyes në vendin e ri të
Kosovës.
Çfarë do të ishte më e rëndësishme
,kuptimplote ta theksoje më shumë
mbi Kosovën dhe shqiptarët në
përgjithësi?
Kosova ka nevojë për ambasadorë.
Ajo është tani shtet, ajo ka ambasadorë
zyrtarë nëpër botës, por ende ka shumë
moskuptim për vete. Në punën që kam
bërë në Kosovë - p.sh në Muzeun Etnologjik
në Prishtinë, në Kullën e
Mazrekajve në Dranoc, me projektin
mikro-financim 'Kosovakards' që përdoret
për filigranin e Prizrenit për kartolinat
e bukura, me ekspozitën e
fotografive '30 shikime te Kosoves'
( h t t p : / / w w w. f l i c k r. c o m / p h o -
tos/8125088@N03/), në OJQ-në tonë
“'The Ideas Partnership” – gjithmonë
kam pasur parasysh të paraqes
Kosovën si një vend të pasur në kulturë,
popullin shqiptarë të Kosovës si
njerëz me tradita të lashta, dhe të
ardhmen e Kosovës plot me mundësi.
Pse zgjodhe pikërisht këtë fotografi në
ekspozitën e “Greenwich Annual”
Unë e kam zgjedhur se për
mua është një fotografi plot
domethënie për një Kosovë të pavarur.
Një njeri i fortë është duke ndërtuar
katedralen e re në kryeqytetin e
Kosovës. Me pozitën e tij mund të shihet
që ai është i fuqishëm por edhe
është duke bërë punë të rrezikshme.
Si u prit nga vizitorët dhe
dashamirësit e fotografisë?
Komplimenti që më ka pëlqyer më
1 SHTATOR 2009 14
ELIZABETH GOWING: “KOSOVA
KA NEVOJË PËR AMBASADORË”
“Këtë kënaqësi na dha Elizabeth gowing dhe
fotografia e saj në një ekspozitë të organizuar në
greenwich të londrës....Në muret e kësaj ekspozite
kanë të shfaqur punën e tyre mbi 60 fotografë; midis tyre
edhe Elizabeth gowing e cila kishte kënaqësinë dhe
dëshirën e madhe të përfaqësohej me këtë fotografi të
bërë në Kosovë”
shumë është nga një bashkë-ekspozuese
që më ka thënë: 'Elizabeth,
unë kam mësuar shumë për Kosovën
nga fotografia jote'. Të tjerë thanë se
“djemtë e Kosovës qenkan të pashëm”.
Më ka ardhur shumë mirë që fotografia
shitet gjatë hapjes solemne - dhe te
ardhurat të shkojnë për OJQ -në tonë
në Kosovë “The Ideas Partnership” që
zhvillon aktivitete kulturore, arsimore
dhe për trashëgiminë.
A ke diçka,, tani në dorë duke
punuar?
Përveç punës me OJQ-në, po punoj
edhe në dy libra. Njëri është përfunduar
para një viti por tani po e rishikoj
dhe redaktoj. Ka titullin “The Land of
Blood and Honey: my journey to become
a bookkeeper in Kosovo”. Tregon
si kam marrë kosheren e bleteve si
dhuratë për ditëlindje, dhe si kam mësuar
zanatin e bletarisë nga një bujk në
Prapashticë, bashkë me kuturisjen që
kam bërë anembanë Kosovës për tu
takuar me bletarë të tjerë - vajza të
trafikuara që mësojnë bletarinë si një
mënyrë e jetesës së re, ishushtar
të UCK-së që tani merren
me bletë, gratë që më kanë
treguar receta për ushqim kosovar
me mjaltë (me fli, me
llokuma, baklava, shendetli etj).
Libri i dytë është i papërfunduar
por kam titulluar “Edith
and I”. Tregon historinë e Edith
Durham-it dhe përpjekjet e mia
me ndjek gjurmët e saj - edhe në
Kosovë, në Shqipëri, dhe
Londër. Unë kam lexuar dhe
letrat e saj që janë në Royal Anthropological
Institut bashkë me
librat e saj. Ajo ishte një grua e
fortë, e mençur,e guximshme -
një ambasadore vërtetë të mirë për
shqiptarët. Më vjen keq që nuk është
njohur në Angli siç është e njohur në
Kosovë dhe Shqipëri.
Mesazhi për shqiptarët në Britani?
Ndoshta diçka që lidhet me
turizëm. Kosova ka shume vend te
bukur me vizitue - liqene, kulla ku
munden me bujte (si eshte Kulla e
Mazrekajve ne Dranoc ku kam
punuar), qytete lashtë, bjeshkë me
natyre fenomenale. Këtyre u mungojnë
turistë. Besoj që turistë të parë
mund të jenë shqiptarët vetë - nga diaspora;
një vizite në atdheun e tyre me
familjen ne vend se një qëndrimi në
Greqi është një mënyrë e mirë me
përkrahë Kosovën, për të investuar në
Kosovë, për të zbuluar Kosovën dhe
për tu ju treguar brezave të rinj.
Një mesazh tjetër është se dua të
falënderoj të gjithë shqiptarët në
Kosovë, në Shqipëri, në Londër - që
më kanë mbajtur afër kaq shumë, nga
të cilët kam mësuar po kaq shumë.
Përvojat e mia në Shqipëri vërtetë
kanë ndryshuar jetën time dhe jam
mirënjohëse për lumturinë që kam
marrë nga këto vende dhe ky populli i
mirë.
(foto1;Elizabeth me bashkeshortin
Robertin. foto 2; pamje nga
ekspozita në greenwich)

Nga Akil Koci
Artistët shqiptarë kanë pushtuar
qendra Evropiane me punimet,
veprat, kompozimet, lojën aktoreske
të dramës, baletit, ato të filmit
dhe të lloj,lloj krijimtarie artistike duke
u vlerësuar nga kritikët si ambasadorë
të kulturës dhe artit shqiptar,sepse subjektet
e tyre artistike me poliseminë
dhe tendencat e tyre kuptohen shumë
më mirë si kordinata universale si krijime
që në të shumtën e rasteve përcakton
tek krijuesit raportet jo vetëm
emocionale, por edhe ndjesitë e brendshme
të tyre, sidomos qenësinë e botës
ku jetojnë duke kërkuar origjinalitetin
me fluksin e krijimtarisë së tyre.
Pa dyshim se kjo na gëzon
për faktin se ata depërtojnë jo falë
Ministrisë së Kulturës, shoqatave profesionale,
por angazhimeve vetanake,
sepse sjellin vlera të reja si interferime
artistike që krijojnë vlerat e mirëfillta
estetike për të cilat pushtetarët kompetentë
as që çajnë kokën e sidomos ai që
është më i thirrur për këto gjëra.
Një ndër këto artiste është pa
dyshim edhe piktorja e jonë e njohur
Zake Prelvukaj e cila me individualitetin
krijues,imazhet e saja ndaj ngjarjeve
aktuale sikur na paraqiten si të
rastësishme, por mbajnë në vete në
kontekstin e tyre veprimet diabolike si
faktor shpirtëror që komunikon në heshtje
si kontemplacion dhe nga ky kënd
vështrimi ajo e materializon në artin e
sotëm kontemporan-postmodernizmin
dhe vlerat e saj shpirtërore dhe artistike.
Nuk jam kritik arti,por jam
pasionant si kishin me thënë vëllezërit
tanë matanë kufirit shqiptaro-shqiptar,
por jo pasionant pasiv por shumë aktiv,
sepse historinë e artit në Akademinë
muzikore të Sarajevës e kam dëgjuar
plot katër semestra - dhe le të më lejohet
ta bëj një vështrim për këtë autore
të shquar - dhe për ne të degës së
muzikës ka qenë lënda më e vështirë
dhe dashtë e pa dashtë kemi qenë të detyruar
të mësojmë me orë, ditë dhe
muaj të tëra dhe me siguri se më ka
ngelur diç prej saj edhe në kokën dhe
shpirtin tim.
Me rastin e Zakës,kam një
njohuri më të madhe, sepse veprat e
kësaj artiste plotë jetë dhe gjallëri krijuese
tash e plotë tri dekada e kam përcjell
rrugën artistike dhe e njoh mirë
artin e saj si dhe tendencat e reja të
cilat ajo i kultivon.
Sipas mendimit tim ajo
vazhdon me konsekuencë krijimtarinë
e mirëfilltë në ketë art dhe superon me
shkathtësi me imazhet të cilat nuk janë
larg nesh, por kontakton direkt me to
siç është rasti me ekspozitën që e ka
hapur muajin e kaluar në Tivar me titull
“Ngjyrat e Ballkanit”,me të cilën
promovohet për të parën herë me krijimtarinë
e saj të artit pamor në një ambient
që është më afër atmosferës
krijuese, sepse ka lindur në atë shtet
para plot katër dekadave në fshatin e
bukur Martinaj që shquhet për
trimërinë dhe njerëzit bujarë. Ajo tani e
realizoj performansën si ëndërr të saj
të kahmotshme edhe pse larg vendlindjes,
por jo edhe larg shtetit .
Më kujtohet kur patë ardhur
për të studiuar, kam qenë prodekan në
Fakultetin e Arteve në vitet e largëta
1986 duke e dhënë provimin me sukses
në atë konkurrencë të madhe pa intervenime
të zakonta që ndodhnin në
atë sektor të artit.
Si krijese e talentuar, të cilën
më vonë edhe e dëshmoi me vlerat shpirtërore,
duke qenë njëra ndër studentet
më të mira të klasës të piktorit të
njohur Nysret Salihamixhiqiqit ku
edhe u diplomua në vitin 1990, kurse
më vonë i kryen edhe studimet pasuniverzitare
te piktori Muslim Mulliqi në
vitin 1997.
Tani është profesoreshë në
Akademinë e Arteve e cila me ekspozitat
e shumta personale dhe kolektive
është fituese e shumë shpërblimeve,
mirënjohjeve siç janëato në Bienalen e
Prishtinës të vizatimit në Prishtinë
2004, në Lugano-Zvicër shpërblimin
në Bienalen Internacionale të vizatimit
2005,Galerinë internacionale të
Portretit në Tuzla, Bosnje e Hercegovinë
2006 dhe të tjerat.
PORTRET
Ajo në fakt paraqet imazhet
që lëvron në pikturë me vizione të
veçanta figurative me dimensione të
mëdha, ku arti i saj konsiston dhe që
shfaqet si vlerë, por jo si monokromi,
por plotë pastërti supreme individuale.
Në biseda me kolegët e mi dhe profesorët
e saj, mësova se gjithnjë e kanë
vlerësuar si artiste që ka aftësi të
“prek”në thelbin e zonave të komunikimit
që me sens i përjeton si përzgjedhje
te imazheve ekzistente, si një
lloj shkarkimi jo vetëm emocional por
edhe estetik dhe artistik.
Ekspozita e saj në Tivar
karakterizohet me determinizmin e
thelbit të artit të saj të kondensuara si
tregime sublime për njerëzit,
hapësirën, pjesëmarrësit e globalizmit
“të ecurisë së civilizimit”.
Siç thotë autorja e shkrimit në Katalogun
e saj për këtë artiste dhe penelatët
e saja, Anastazija Miranoviq, për sa i
përket strukturës paterne mes tjerash
thotë: “Është artiste e cila nuk
hamendet për të studiuar “zbulimet” e
veta duke i demonstruar përmes koncepteve
të qarta që e eksploaton edhe
fizikumin e vet.
Cikli i punimeve të emërtuara
“ Trupi i im si furçë” në mënyrë
impulsive sugjeron nevojën e artistes
që në mënyrë eksplicite dhe të drejt
përdrejtë shfaqë nevojën e procesit krijues
dhe idenë e transformon në materie.
Dekomponimi i trupit
restaurohet për ta konstruktuar një trup
të ri,që në fakt nuk është qëllimi parësorë,
nuk është as dominant si materie
e kategorisë estetike,por trupi është
furçë e cila ngjyros bazën,pëlhurën,
tokën -
Ngjyrat e Ballkanit. Regjenerimi i
trupit përmes reinkarnimit të ri artistik
është kureshtje që artistja nuk mund të
mos i përgjigjet, aq më tepër kur ajo
me kamerën e saj performon dhe
kështu realizon dy veprime mediatikë,
body art, performans, video art me
mundësit e shumta multiplikative, e që
i shtojnë jetën e trupit. Kështu trupi
shtrydh atributet stereotipe fizike duke
u transformuar në furçë të lindurit e
artit, kurse
fëmijët e saj
janë vepra
të lindura
me trupin e
saj. Kështu
artistja krijon
qenien
me frytin e
saj. Të theksuarit
e ekstremiteve
t r u p o r e ,
dorën e vet,
dhe elementet
e
tjera gjatë
një vargu
p u n i m e s h
me të cilën
a r t i s t j a
“hedh faculetën
në fytyrën
e
1 SHTATOR 2009 15
Suksesi i piktores sonë Zake Prelvukaj në Tivar
Ngjyrat e Ballkanit
Ekspozita e saj në Galerinë Velimir
A.Lekoviq tërhoqi vëmendjen
e publikut të gjerë ku mbizotëroj
fantazia,racionaliteti dhe madhështia
turpit”. Punimet nga cikli “Ikset flasin”
dhe “Shigjetat”, sikur e përpunojnë ato
thënie paraprake si simbole të rrugës
jetësore,në dinamikën e përhershme
lart-poshtë,djathtas-majtas, ndoshta
janë kthesat markante në kuptimin e të
qëndruarit të artit”.
Zakë Prelvukaj,
siç konstaton kritikja e
artit, “në mënyrë permanente
ndjek dhe njëkohësisht
zgjedh me shigjetë
epiqendrën e emocioneve
të egos së saj”.
Mënyra e shtrimit të këtyre
opsioneve në veprat e Zake Prelvukaj
si subjekte artistike në trajtimin e saj
koincidon me qartësinë e imazheve të
kultivuara të kësaj piktoreje si kredo i
kreacioneve abstrakte dhe metafizike
si vlera artistike, bazuar në ontologjinë
e saj duke përkrahur tezën e universalitetit
të artit në tërësinë e saj si kohezion
poetik.
Dhe këtë shkrim timin që
është një përpjekje modeste për ta
sqaruar kredon e saj krijuese e kisha
përfunduar për artisten tonë të madhe
me sentencën shumë të njohur filozofike
“Ju heshtni në artin tuaj aq
thellë sa ne pa mundime e ndjejmë
tërësisht”.

NgA KASTRIoT DERVISHI
66 vjet nga marrëveshja e Mukjes,
midis komunistëve dhe ballistëve.
Shumë vite kanë kaluar nga një marrëveshje
që nuk zgjati vetëm disa ditë
dhe që mbase më tepër pati jehonë të
madhe për t’u kujtuar në forma të
ndryshme sesa kishte bazë reale të zbatohej.
E parë dhe analizuar me gjakftohtësi,
gjatë viteve të luftës, nuk kishte
asnjë mundësi për të ndarë pushtetin
midis komunistëve (të maskuar pas
siglës Fronti Nacionalçlirimtar, ku
bënte pjesë edhe ndonjë jokomunist)
dhe ballistëve. Mukja nuk mund të
kishte sukses për një shkak të vetëm:
komunistët në asnjë rrethanë nuk do të
pranonin të ndanin pushtet pas lufte,
por ishin të vendosur të qeverisnin të
vetëm dhe të vendosnin në vend diktaturën
komuniste.
MUKJA Në VAZHDëN E
MARRëVESHJEVE Të
MëPARSHME
Midis grupeve nacionaliste, qofshin
këta edhe balliste dhe komunistëve
ishin arritur edhe më parë marrëveshje
më të vogla bashkëpunimi. Të gjitha
kishin dështuar duke provuar se asnjë
lloj bashkëpunimi nuk mund të kishte
në Shqipëri midis komunistëve dhe
jokomunistëve. Njëra palë duhej të
merrte pushtetin me çfarëdo mjeti,
ndërsa pjesa tjetër do të ishte e destinuar
të largohej nga vendi ose të ishte
inferiore brenda vendit. Në këtë kuptim
teorizimet sikur nga Mukja do të
vinin mrekullitë e shumta, janë
iluzione naive që nuk ushqehen me argumente
të qëndrueshme. Imagjinoni
për një çast sikur Mukja të ishte zbatuar
dhe sa vend do të kishin në qeverinë
e Enver Hoxhës, emrat e Ali
Këlcyrës, Abaz Ermenjit, etj. Praktikisht
do të ishte veprim i paefektshëm e
i pazbatueshëm.
Nismëtari i mbledhjes së
ardhshme të Mukjes do të bëhej Abaz
Kupi i cili, duke pasur synim të forconte
pozitat e krahut jokomunist, do
të propozonte më 25 qershor 1943
bashkimin e Frontit me Ballin Kombëtar.
Në mbledhje morën pjesë Omer
Nishani për Frontin dhe Mit’hat
Frashëri për Ballin Kombëtar.
Pas rënies së Musolinit, shin
rritur shpresat për një rënie të shpejtë të
Italisë fashiste. Nga ky shkak në këtë
kohë në Valias u bë një mbledhje me
pjesëmarrjen e Abaz Kupit ku u ra
dakord të bëhej një mbledhje në
Mukje. Në këtë frymë, më 21 korrik
1943 në Tiranë është zhvilluar një
demonstratë e përbashkët, ndërsa po
atë ditë ishte rrëmbyer nga komunistët
një pjesë e arkivit të Zyrës Politike të
MPB-së. Ymer Dishnica i shkruante
Enver Hoxhës se BK ishte tashmë në
ilegalitet.
Më 26 korrik 1943 u mblodhën
në Tapizë të Tiranës delegacioni i
Këshillit të Përgjithshëm Nacionalçlirimtar
i përbërë prej Abaz Kupit, Myslim
Pezës, Ymer Dishnicës, Mustafa
Gjinishit, Kamber Qafmollës dhe delegacioni
i Ballit Kombëtar i përbërë
prej Mit’hat Frashërit, Hasan Dostit e
Faik Qukut. Kryetar i mbledhjes u
zgjodh Mit’hat Frashëri dhe sekretar
Mustafa Gjinishi. Pas bisedimeve u
arrit në përfundimin për të kryer një
luftë të përbashkët kundër pushtuesit si
dhe për miratimin e një shpalljeje të
përbërë prej 5 pikash, sipas së cilës formohej
Komiteti për Shpëtimin e
Shqipnisë (i cili të pushonte së ekzistuari
deri në formimin e qeverisë së
përkohshme) që do të kryente luftën
kundër pushtuesit e sigurimin e
pavarësisë në kufijtë e 1913-s, me qëllim
të mëtejshëm bashkimin kombëtar
me trojet e mbetura jashtë vendit, “nji
Shqipni të lirë indipendente e
demokratike të vërtetë”. Forma e
regjimit i lihej popullit të vendoste me
anën e një asambleje kushtetuese, të
zgjedhur nga populli. Ymer Dishnica
ka njoftuar Enver Hoxhën për takimin
që do zhvillohej me delegacionin i BK
më 1 – 2 gusht 1943.
MBlEDHJA E MUKJES
Në Mukje ka mbërritur i pari Hysni
Lepenica me çetën e tij. Balli Kombëtar
kërkoi përfaqësim 12 me 6 në dobi
të tij duke thënë se kishte më tepër
popullaritet se Fronti. Por kjo gjë nuk
është pranuar dhe përfaqësimi ka qenë
i barabartë.
Nga Balli Kombëtar morën
pjesë: Mit’hat Frashëri, Hasan Dosti,
Skënder Muço, Hysni Lepenica,
Thoma Orollogaj, Isuf Luzaj, Rauf
Fratari, Kadri Cakrani, Nexhat
Peshkëpia, Halil Mëniku, Ismail Petrela,
Vasil Andoni. Si dëgjues ishin:
Ali Këlcyra, Nuredin Vlora, Aziz
Çami, Et’hem Haxhiademi, Xhemal
Herri, Halil Maçi, Is’han Toptani.
Nga Këshilli i Përgjithshëm
Nacionalçlirimtar morën pjesë Omer
Nishani, Jahja Çaçi, Myslim Peza,
Abaz Kupi, Ymer Dishnica, Mustafa
Gjinishi, Sulo Bogdo, Shefqet Beja,
Medar Shtylla, Stefan Plumbi, Haki
Stërmilli, Gogo Nushi. Si dëgjues ishin
Spiro Koleka, Gogo Nushi, Vasil
Nathanaili.
Më 1 gusht 1943 mbledhjen e kryesoi
HISTORI
1 SHTATOR 2009 16
“Mukja”, marrëveshja që nisi me dështim
(Mos) marrëveshja e Mukjes
Thoma Orollogaj ndërsa sekretar vazhdoi
të ishte Mustafa Gjinishi. U redaktuan
5 pikat e marrëveshjes së parë pa
ndonjë dallim të madh në lidhje me
mbledhjen paraardhëse.
MBlEDHJA
E 2 gUSHTIT 1943
Në mbledhjen e datës 2 gusht, u përfshinë
ndryshimet e pikës 2 e cila kishte
të bënte me formimin e komitetit të
përhershëm brenda datës 8 gusht 1943.
Më 3 gusht 1943 u mblodh për herë të
parë Komiteti i Përkohshëm i Shpëtimit
të Shqipërisë, i përbërë nga Hasan
Dosti, Hysni Lepenica, Skënder Muço,
Vasil Andoni, Emin Haxhiademi, Xhemal
Herri nga Balli Kombëtar dhe
Abaz Kupi, Mustafa Gjinishi, Spiro
Koleka, Vasil Nathanaili, Malo
Frashëri, Haki Stërmilli.
Shtabi përbëhej nga Hasan
Dosti kryetar dhe Mustafa Gjinishi
sekretar. Komiteti lëshoi edhe një shpallje
me thirrjen “Ja vdekje, ja liri”,
në të cilën theksohej lufta e përbashkët
me aleatët, lufta për një Shqipëri etnike,
etj. Më 6 gusht 1943, Enver
Hoxha i shkruan Ymer Dishnicës në
lidhje me dy çështjet kryesore, atë të
Shqipërisë etnike dhe rrëzimin e
vendimeve të 12 prillit 1939, duke mos
i pranuar ato.
Dy emisarët jugosllavë që
ndodheshin në Shqipëri në mbledhjen
e Vithkuqit, e denoncuan marrëveshjen
dhe shpallën dënimin me vdekje të
Ymer Dishnicës dhe të Mustafa Gjinishit.
Më 8 gusht 1943, Hoxha udhëzonte
që të mos shpërndahej trakti i
Mukjes, ose në të kundërtën, të grisej.
Ai në Plenumin e Beratit tha se në
Mukje kishte fituar platforma e Ballit
dhe kishte humbur ajo e tyre dhe, më
pas, ishin hedhur në luftë me Ballin.
Pesë vjet më vonë, në Kongresin e 1-rë
të PKSH-së, Enver Hoxha do të shprehej
se Ymer Dishnica kishte rënë “në
pozitat nacionaliste”, “reaksionare”
d h e
“shoviniste”
të Ballit
Kombëtar.
Xhelal Staravecka
në
njërin prej
trakteve të
tij, thoshte
se kur ia
kishin lexuarshpalljen
e
Mukjes, Mil
a d i n i t ,
g j y s m ë
shqip e
gjysmë serbisht,
ai
ishte irrituar
e kishte
thënë do org
a n i z o -
heshin dhe
“ p i z e -
vengëve nacionalistë”
do t’u vinin shpatën sepse ishin për
Shqipëri etnike.
Në të vërtetë Mukja nuk mund ta
parandalonte luftën civile që do niste
në vend. Kjo sepse komunistët ishin të
vendosur në rrugën e tyre, dmth të
shkonin drejt pushtetit duke kaluar në
një lumë tragjik gjaku.
Pjesë nga kujtimet e Hasan Dostit
për mbledhjen e Mukjes
Me kalimin e Misionit Britanik ne
Shqipenine e Mesme dhe qëndrimin e
tyre me çetat e përbashkëta te Abaz
Kupit dhe Nac.Clirimtares u krijue
mundesia e takimit. Javen e pare te korrikut,
Shefi i ML N/Kolonel
MacLean, ne emen te Komandes se
Larte Aleate te Mesdheut, dergoi nji
leter per BK me anen e Mustafa Gjinishit.
Me kete leter, N/Koloneli
MacLean keshillonte BK te bashkohej
me Nac..Clirimtaren, ose te pakten te
merrej vesht me Nac.Clirimtaren per
nje organizim me te mire te luftes kunder
pushtuesit italian.
Pergjegjja e BK ka qene pozitive.
Komiteti Qendror mori vendim te
propozoje bashkimin me forcat e Abaz
Kupit me pare, dhe me vone te eksploroje
mundesine per nje marreveshje
me Nac.Clirimtaren.
Apeli i ardhur nga N/Koloneli Maclean
ka qene nxitja e vetme dhe e vertete me
binde Komitetin Qendror te BK te perpiqet
me gjete menyrat per nje fare
marreveshje me Nac.Clirimtaren.
BK nuk ka marre ne konsideracion
asnje here mundesine e
bashkimit me Nac.Clirimtaren, nje
bashkim qe mund te siellte fuzionin
(shkrimjen) e tij me Nac.Clirimtaren
ne cfaredo kombinimi qofte, ose organizate
tjeter politike.
Korrik l943. Behet takimi i pare i
Mithat Frasherit, dhe Halil Macit me
Abaz Kupin, ne katundin Valias te
Tiranes. BK beri propozim per
bashkepunim te forcave. Propozimin e
BK per bashkepunim, Abaz Kupi e
pranoi ne parim. Por ai ishte i lidhun
me aktin e nenshkrimit te Konferences
se Pezes mbi krijimin e Frontit
Nac.Clirimtar. Kjo gjendje e bante te
veshtire largimin nga Nac.Clirimtarja
dhe bashkimin me BK.
Qe nga java e pare e nentorit l942 dhe
deri ne korrik l943, raportet ne mes te
BK dhe Abaz Kupit kane qene te mira,
dhe jane mbajte te vazhdueshme me
anen e njerezve te besimit tij (kryesisht
Ihsan Toptani). Megjithese Abaz Kupi
nuk kishte bere ende nji aksion te armatosur,
ceta e tij kishte rendesi per
faktin se ishte e vetmja cete nacionaliste
ne Shqiperine e Mesme. Influenca e
BK ne Shqiperine e Mesme ishte
pothuejse zero. Fakti qe Abaz Kupi
dhe njerezit e tij ne Tirane gjykojshin
elementin e BK si te dyshimte ne
deshiren e tij p er te rikethyer Mbretin
Zog, ka mundesi te kete influencuar ne
mos-gatishmerine e bashkepunimit
efektiv ne mes te A.Kupit dhe BK.
Kethimi i Mbretit Zog ne Shqiperi ka
qene pika e pare e njerezve te Legalitetit,
dhe si rrjedhim, kusht
themeltar, vendimtar per cdo verpimtari
te Abaz Kupit.
Ne fillim te korrikut l943 ,
Nac.Clirimtaria boton nji trakt qe
permban disa pika –progarm shoqenorne
mes te cilave ishte edhe referenca
per perkufizimin e se drejtes se prones
private. BK kerkon atehere nji tjeter
takim me Abaz Kupin. Takimi caktohet
te bahet ne katundin Tapize (ciflik
i Ihsan Toptanit) me daten 25 korrik
l943, mbasi qe Abaz Kupi te kethehej
nga Martaneshi, ne shoqerim te cetave
te Nac.Clirimtares
25 korrik l943. Nisen nga Tirana per
takim: Mithat Frasheri, Hasan Dosti,
Faik Quku. Ne mengjez, Radio-Roma
njoftoi renjen e B.Mussolinit, dhe emrimin
e Mareshal Badoglio si kryeminister
i Italise.
Renja e Mussolinit dhe emrimi
i Badoglio-s me programin e tij
per te vazhduar luften nuk u moren si
ngjarje te natyrshme dhe logjike nga
Koniteti Qendror i BK. Mbarimi i
luftes ne frontin italian (qe udheheqja e
BK e parashikoi se do te jete i aferm)
mund te siellte nje zhvillim shum te shpejte
e te paparapare te gjendjes dhe
veprimeve ushtarake.
BK shqyrtoi mundesine qe
Komanda Aleate e Mesdheut mund te
zbarkonte ne bregdetin shqiptar. Gjenerali
Mihailovic dhe Masrshali Tito do
t’i mireprisnin dhe do te ndihmojshin
trupat aleate te avancojne. Boshllekun
e lene ne Shqipeni dhe Tokat e Cliruara
te Kosoves e Maqedonise mbas
mbarimit te pushtimit italian, do ta zejshin,
simbas shum mundesirave, cetat
e armatosura te Gjenralit Mihajlovic
dhe ato te Titos. Gjermanet atehere do
te nderhyjshin me mbrojte Kontinentin,
dhe toket tona do te beheshin
shesh lufte. Me shume se cdo gja, BK
shqetesohej per fatin e Kosoves. Gjate
bisedimeve te baera ne shtepine e
Hasan Dostit, me 15 korrik l943, udheheqja
e BK vendosi t’i propozoje
Abaz Kupit, po ate dite qe me forcat qe

ai dispononte te shkohej ne Kruje,
dhe te proklamohej solemnisht
rithemelimi i Shtetit Shqiptar Independent
ne tokat shqiptare, me
Kosoven e Maqedonine perendimore
te integruara. Hasan Dosti u
ngarkue te gjej formulen e pershtatshme
te ketij veprimi juridik me
rendesi jetesore. Formula do te
përmbante rrezimin e Dinastise
Savoia te Italise, shpalljen e
pavaresise kombetare te Shqiperise
Shpalljen e Shqiperise si
shtet i lire, shpalljen per integrimin
e krahinave te banuara nga
shqiptaret e Kosoves, Maqedonise,
dhe Malit te Zi, si pjese perberese
te Shtetit te Lire Shqiptar.
Shpejtesia e veprimit ishte esenciale,
sepse do te vinte Aleatet para
nje fakti te kryer. Akti i Shpalljes
do t’i komunikohej botes se
jashteme me anen e Greqise dhe te
Gjermanise. Do te dergohej ne
Rome me aeroplan Xhelal P.Vlora,
i cili do te njoftonte te gjitha Ambasadat
e akredituara ne ate kryeqytet.
Si nyje e rëndësishme e
ngjarjeve të luftës, edhe “Mukja”
ka pasur protagonistët e saj. Pas
mbarimit të takimit ata patën fate
të ndryshme. Disa i ndoqi vrasja e
përnjëhershme, të tjerëve iu desh të
largohen nga vendi, të tjerëve nuk
iu nda Mukja deri ditën që u
larguan nga kjo botë. Por le të
shohim sesi vijoi jeta e tyre, duke
kujtuar së pari pjesëmarrësit.
Nga Balli Kombëtar merrnin pjesë:
Mit’hat Frashëri, Hasan Dosti,
Skënder Muço, Hysni Lepenica,
Thoma Orollogaj, Isuf Luzaj, Rauf
Fratari, Kadri Cakrani, Nexhat
Peshkëpia, Halil Mëniku, Ismail
Petrela, Vasil Andoni.
Nga Këshilli i Përgjithshëm Nacionalçlirimtar
merrnin pjesë:
Omer Nishani, Jahja Çaçi, Myslim
Peza, Abaz Kupi, Ymer Dishnica,
Mustafa Gjinishi, Sulo Bogdo,
Shefqet Beja, Medar Shtylla, Stefan
Plumbi, Haki Stërmilli, Gogo
Nushi.
NgA BAllI
KoMBëTAR
MIT’HAT FRASHëRI
Drejtuesi i Ballit Kombëtar pas prishjes
së Marrëveshjes së Mukjes,
u përpoq sa mundi të shmangte të
pashmangshmen, luftën civile. U
largua nga Shqipëria. Themeloi
Komitetin “Shqipëria e Lirë” në
mërgim, kryetar i të cilit ishte deri
sa vdiq në New – York në tetor
1949.
HASAN DoSTI
Më 1944 e shohim kryetar të
Gjykatës së Diktimit. Pasues i
Mit’hat Frashërit në krye të Ballit
dhe të Komitetit “Shqipëria e
Lirë”. Vdiq në 29 janar 1991, në
Los Anxhelos të SHBA-së.
SKëNDER MUÇo
U vra nga gjermanët si njeri i anglezëve.
Më 7 gusht 1944, ai së
bashku me Yzeir Ismailin dhe
Zako Mezinin po ktheheshin për në
Vlorë pas një takimi me britanikët
arrestohet nga gjermanët. Të tre të
arrestuarit u ekzekutuan në Bubullimë
të Lushnjës më 10 gusht
1944.
HYSNI lEPINIcA
Kryekomandanti i Ballit Kombëtar
Hysni Lepenica u vra nga italianët
në Grehot të Gjirokastrës, më 14
shtator 1943, bashkë me 36 komandantë
e luftëtarë nacionalistë.
Edhe këtu nuk mungoi pabesia komuniste
KADRI cAKRANI
U bë komandant i forcave të Ballit
Kombëtar në Shqipërinë e Jugut
pas vrasjes së Hysni Lepenicës. U
largua nga Shqipëria në nëntor të
vitit 1944 dhe jetoi deri sa vdiq në
emigracion.
ISUF lUZAJ
Largohet nga Shqipëria më 1944.
Mbërrin në Itali ku ndalohet si antiitalian.
Pas daljes nga burgu,
shkon në Argjentinë, në një universitet
të atjeshëm ku punoi plot
18 vjet.
Në vitin 1965 ftohet nga ballistët e
Amerikës të zinte vendin e Ali Këlcyrës.
Dhe ashtu bën. Vdiq në vitin
2000 në Chicago dhe sipas
amanetit që la, u varros në fshatin
e lindjes në Shqipëri.
THoMA oRollogAI
Nuk pranoi të largohet nga
Shqipëria, por qëndroi i fshehur.
Pas një kombinacioni të Sigurimit,
arrestohet më 1947. Pas torturave
të rënda vdes në hetuesinë komuniste
të Tiranës.
ISMAIl PETRElA
Komunistët e arrestuan natën e 12
nëntorit 1944 dhe e pushkatuan pa
gjyq pranë hotel Bristolit në Tiranë
dy ditë më pas.
NEXHAT PESHKëPIA
Në vitin 1953 u bë anëtar i
Komitetit Kombëtar Shqipëria e
Lirë. Ushtroi veprimtarinë politike
edhe me Asamblenë e
Përgjithshme të Kombeve të
HISTORI
Robëruara të Europës (ACEN), ku
bënte pjesë bashkë me Komitetet e
Bullgarisë, Rumanisë, Hungarisë,
Çekosllovakisë, Polonisë, Lituanisë
dhe Estonisë edhe Komiteti
Shqipëria e Lirë, qëllimi kryesor i
së cilës qe çlirimi i popujve të shtypur
të Europës lindore nga sundimi
sovjetik dhe regjimet komuniste.
Vdiq më 8 shkurt 1970.
RAUF FRATARI
Në fundin e nëntorit të vitit 1944 u
largua nga Shqipëria së bashku me
shumë eksponentë të tjerë nacionalistë
të Ballit dhe Legalitetit.
Pasi qëndroi për 5 vjet në kampin e
Rexhio –Emilias u largua për në
SHBA, ku u vendos me banim në
shtetin e Nju – Xhersit. Vdiq më
1973.
HAlIl MëNIKU
Ishte kryetar i bashkisë së Tiranës
në vitet 1943 – 1944. U largua nga
Shqipëria në emigracion, ku edhe
vdiq.
VASIl ANDoNI
U largua nga Shqipëria. Jetoi në
emigrim duke qenë një ndër figurat
drejtuese të Ballit Kombëtar.
Vdiq më 1993, por la amanet të
varrosej në vendlindje e kështu u
bë, u varros në Elbasan.
Nga Këshilli i Përgjithshëm
Nacionalçlirimtar
YMER DISHNIcA
Ishte ministër i Shëndetësisë në
vitet 1944 – 1946. Deputet i Kuvendit
Popullor më 1946 – 1950
dhe kryetar i tij më 1946 – 1947.
Më 1944 – 1946 anëtar i KANÇ-it.
Më 1944 – 1946 ministër i Shëndetësisë.
Më 1946 – 1950 deputet i
Kuvendit Popullor dhe kryetar i tij
më 1946 – 1947. Burgoset më 27
qershor 1955 deri më 12 qershor
1956. Jetoi për shumë vite në Berat
ku ushtroi detyrën e mjekut. Arrestohet
më 27 qershor 1955. Vdiq
në Tiranë më 22 shtator 1998.
ABAZ KUPI
Pas largimit nga Fronti Nacionalçlirimtar
themeloi Partinë
Nacional - Zogiste si edhe Organizatën
Lëvizja e Legalitetit. Në
shtator 1944 në aleancë të vonuar
me Ballin Kombëtar, u caktua komandant
i shtabit të forcave të
bashkuara nacionaliste, në krye të
të cilave zhvilloi disa luftime
kundër gjermanëve në Borizanë –
Mamurras. U largua nga Shqipëria
dhe jetoi në emigracion politik. Në
vitin 1949 u zgjodh anëtar i
Komitetit “Shqipëria e Lirë”. Vdiq
më 9 janar 1979 në SHBA.
MUSTAFA gJINISHI
Pas shkeljes së Marrëveshjes së
Mukjes, ai u akuzua për tradhti nga
krerët e PKSH dhe emisarët jugosllavë,
sidomos nga Miladin
Popoviçi e konsideronte mik të britanikëve.
Për këto arsye u dënua
me vdekje nga Miladini dhe Enveri
në Kongresin e Përmetit (24 – 28
maj 1944) dhe u vra më 23 gusht
1944 në pritën e organizuar në
qafën e Qinokut nga Liri Gega dhe
Hysni Kapo, kur Mustafa Gjinishi
dhe majori britanik Smith po
kalonin nga Peshkopia për në
fshatin Grevë. Në një telegram
urgjent “Muzhiku” (Liri Gega), lajmëronte
Enver Hoxhën: “Puna
doli me sukses” . Megjithatë në atë
kohë u tha se ishte vrarë në pritë
nga gjermanët. U shpall dëshmor,
për të përfunduar “tradhtar”.
oMER NISHANI
Më 1943 do të zgjidhet në Labinot
anëtar i Këshillit të Përgjithshëm
ANÇ. Më 1944 – 1946 kryetar i
Kryesisë së KANÇ-it dhe ministër
i Punëve të Jashtme. Më 1946 –
1954 deputet. Më 1946 – 1953
president i PKP-së. Vdiq më 26
maj 1954 në Tiranë, pas 2 plagëve
të shkaktuar me armë zjarri.
MYSlIM PEZA
Do të ishte ikonë e përjetshme e
regjimit komunist. Më 1944 –
1946 zëvendëskryetar i qeverisë së
parë komuniste. Më 1946 – 1982
deputet dhe zëvendëskryetar i Presidiumit
të Kuvendit Popullor.
Vdiq në Tiranë më 7 shkurt 1984.
JAHJA ÇAÇI
Anëtar i Këshillit të Përgjithshëm
Nacionalçlirimtar, nacionalist me
prirje zogiste, anëtar i shtabit të
forcave të Abaz Kupit, ndaj tij u
ndoq rruga e harresës.
MEDAR SHTYllA
Ministër i Ekonomisë në qeverinë
e parë komuniste të Përmetit. Në
vitet 1946 – 1955 ishte ministër i
Shëndetësisë, kur u shkarkua për
“paaftësi drejtimi”. Ishte për disa
kohë drejtor i Institutit të Lartë të
Mjekësisë dhe me krijimin e Universitetit
të Tiranës, u bë dekan i
këtij fakulteti. Anëtar i PPSH-së
prej vitit 1949. Deputet në vitet
1946 – 1963 dhe kryetar i Kuvendit
Popullor në 1958 – 1963. Vdiq
në Tiranë më 20 dhjetor 1963.
HAKI STëRMIllI
Ish shefi i parë i shërbimit sekret
shqiptar do të kishte pak vjet jetë
pas Mukjes. Në biografinë e tij
shënohej se më 31 korrik 1943
ishte hedhur në ilegalitet, kur
kishte qenë në Tiranë. Më vonë do
të zgjidhej edhe në organet paralele
të pushtetit komunist, duke filluar
nga mbledhja e Labinotit e shtatorit
1943 e deri në kongresin komunist
të Përmetit. Për këtë shkak,
ai u zgjodh deputet në zgjedhjet e 2
dhjetorit 1945 dhe 28 majit 1950.
Pas vitit 1945 ishte kryetar i Frontit
Demokratik dhe nënkryetar i
Komitetit Ekzekutiv për Qarkun e
Dibrës. Ai do të vdiste më 17 janar
1953, duke qenë edhe deputet i
Kuvendit Popullor.
gogo NUSHI
Më 1944 – 1970 anëtar i Byrosë
Politike të KQ të PPSH-së. Më
1946 nënkryetar i Asamblesë
Kushtetuese. Më 1946 – 1970 deputet.
Më 1954 – 1956 kryetar i
Kuvendit Popullor. Më 1948 –
1949 ministër i Industrisë dhe
përkohësisht i Tregtisë. Më 1951 –
1953 dhe 1956 – 1958
zëvendëskryeministër. Më 1953 –
1954 ministër i Tregtisë dhe Komunikacioneve.
Më 1954 – 1956
sekretar i PPSH-së. Më 1958 –
1970 anëtar i PKP-së dhe më 1962
– 1970 nënkryetar i tij. Më 1958 –
1970 president i Këshillit të
Përgjithshëm të Bashkimeve Profesionale.
Vdiq në Tiranë më 9 prill
1970.
STEFAN PlUMBI
Duke qenë anëtar i KANÇ-it, fillimisht
iu hoq imuniteti, më 1945.
Pastaj kaloi më tej ku u dënua
nëpërmjet një procesi politik, duke
vuajtur në burg.
1 SHTATOR 2009 17
Dy emisarët jugosllavë që
ndodheshin në Shqipëri
në mbledhjen e Vithkuqit,
e denoncuan marrëveshjen dhe shpallën
dënimin me vdekje të Ymer
Dishnicës dhe të Mustafa gjinishit.
Më 8 gusht 1943, Hoxha udhëzonte
që të mos shpërndahej trakti i
Mukjes, ose në të kundërtën, të
grisej. Ai në Plenumin e Beratit tha
se në Mukje kishte fituar platforma
e Ballit dhe kishte humbur ajo e
tyre dhe, më pas, ishin hedhur në
luftë me Ballin. Pesë vjet më vonë,
në Kongresin e 1-rë të PKSH-së,
Enver Hoxha do të shprehej se
Ymer Dishnica kishte rënë “në
pozitat nacionaliste”, “reaksionare”
dhe “shoviniste”
të Ballit Kombëtar. Xhelal Staravecka
në njërin prej trakteve të
tij, thoshte se kur ia kishin lexuar
shpalljen e Mukjes, Miladinit,
gjysmë shqip e gjysmë serbisht, ai
ishte irrituar e kishte thënë do organizoheshin
dhe “pizevengëve nacionalistë”
do t’u vinin shpatën
sepse ishin për Shqipëri
etnike.
Në të vërtetë Mukja nuk mund ta
parandalonte luftën civile që do
niste në vend. Kjo sepse komunistët
ishin të vendosur në rrugën e tyre,
dmth të shkonin drejt pushtetit
duke kaluar në një lumë tragjik
gjaku.

DASMA
FEJESA
KONCERTE
DITELINDJE
AKTIVITETE
VIDEOKLIPE
MAKINA
ME QERA ETJ
Studio per te gjitha gezimet, tani
me sherbimin me te ri. Per te gjithe
ata qe marrin sherbimet tona nga
gazeta “The Albanian” ne japim nje
urim me foto ne numrin e
ardhshem te gazetes.
KONTAKTONI
VELLEZERIT OMI
TEL:07538792157

JR JONES SOLICITORS
Avokati Naim Hasani
ne sherbim te komunitetit
shqiptar ne Angli
Ne mund t’ju ndihmojme
Per te gjitha ceshtjet e emigracionit
1-Bashkime familjare perfshire bashkeshortet, femijet dhe
prinderit
2- Aplikime per VISA martesore dhe VISA per te fejuarit e personave
me leje te perhershme qendrimi me Birtani apo me
shtetesi Britanike.
3- Leje qendrimi apo hyrje si partner I pamartuar I personave
me shtetesi Birtanike apo leje te perhershme qendrimi. Leje
qendrimi si student, leje punesimi apo qendrim per experience
pune apo si Migrant me Kualifikim te Larte etj.
4- Processe divorcimi dhe ndarja e pasurise per ciftet qe
divorcohen. Perfaqesim ne procedurat per mbrijtjen e femijeve.
5- Nse jeni refuzuar nga Home Office si familje per tu perfshire
ne Amnesti per arsye te ndryshme.
6- Nese keni pesuar aksidente ne pune dhe aksidente te
trafikut rrugor dhe nuk ka qene faji juaj dhe kerkoni kompensim.
7- Kompania operon skemen e ndihmes ligjore falas per ata
persona qe nuk jane ne mardhenje pune ose kane te ardhura
te vogla.
Address: 58 Uxbridge Road, Ealing London W5 2ST
Tel: 02082310440 e-mail nhasani@jrjones.co.uk
Per çdo
problem
emigracioni qe
mund te keni
MC Lee&Co
Solicitors
eshte zgjidhja
me e mire.
Bashkime familjare
Aplikime per VISA te
te gjitha kategorive
Jemi te specializuar
per ata qe kane vite
ne Uk, por akoma nuk
kane perfituar lejen e
qendrimit.
Na kontaktoni:
MCLEE SOLICITORS
02075693085
Dërgoni lule në të gjithë botën. Mundësia më fantastike për të
kujtuar të dashurit tuaj në mëmëdhe apo në botë
A ka dhuratë më të çmuar sesa një tufë me lule për të dashurën
tuaj në Tiranë apo gjetiu?
TELEFONO: 07788406825

Shqipëria dhe trojet shqiptare në
përgjithësi janë një pasuri e paçmueshme
!
Marrë kjo si në aspektin ekonomik atë
të trashëgimisë kulturore, historike
dhe pasuri e burime të tjera kombëtare;
padyshim janë një tregues i
vërtetë i këtyre vlerave.
Dhe kur flasim për vlera
kemi parasysh jo vetëm identifikimin
por dhe shfrytëzimin cilësore në dobi
të zhvillimit dhe njohjes së mëtejshme
të tyre.
Turizmi është një nga hallkat e këtij
zhvillimi dhe njohjeje që ndikon në
kapërcimin e atyre pengesave që i
kishim deri dje.
Dhe padyshim që të ketë një
prurje pushuesish dhe vizitorësh për të
parë dhe shijuar viset shqiptare duhet
te krijohen dhe kushtet dhe infrastruktura
e nevojshme dhe me standarde te
kohës.
Sistemi komunist dhe së fundi luftërat
e mbrapshta të viteve 97-të ia ulën ritmin
si zhvillimit strukturore të vendit,
si dhe ndikuan në rritjen e një fobie
shqiptare,nga të huajt.
Çka u vërejt se reputacioni i këtyre
vlerave të patjetërsueshme të bie në
mënyrë drastike.
Megjithatë iniciativat private
, ndërhyrja e shtetit dhe rritja e
ndërgjegjes së pastër qytetare mbizotëroj
mbi atë kaos të paparë dhe u
vunë në lëvizje të shpejt të gjitha potencialet
njerëzore për krijimin e
kushteve.
Duke qenë se turizmi, sidomos
i viseve tona shqiptare, është një
nga industritë më të dobishme dhe më
të suksesshme për zhvillim ; edhe vëmendja
po përqendrohet më tepër në
këtë fushë.
Sepse për fatin e madh , tonin, ekzistojnë
të gjitha mundësitë dhe vendet
për të pasur një shumëllojshmëri ambientesh
turistike: si ai bregdetarë
,malor,kulturorë. shëndetësorë,i
gjuetisë , kulturore-historik etj.
Vetëm turizmi detare i cili përbën
gjithë pjesën perëndimore të të gjithë
territorit të Shqipërisë sidomos ai i
Velipojës, Shën Gjin , Durrës, Vlorë,
Riviera,Sarandë dhe Ksamili janë një
ndër vendet më të frekuentuar të
pushuesve vendas dhe tashmë dhe të
huaj.
Duke u konsideruar si një e
perle e vërtetë, kjo pjesë e bregdetit
shqiptar, ajo çka duhet më se shumti
është mirëmbajtja , krijimi i kushteve
të domosdoshme që një turist duhet të
ketë dhe reklamimi i saj në arenën
botërore.
Për këtë arsye në u interesuam në
Bashkinë e Sarandës dhe biseduam me
Shefin e Kabinetit të Bashkisë së
Sarandës Zotin Edi Hadjini . dhe e
pyetëm mbi rëndësinë dhe çështje të
tjera që i ka kushtuar shteti dhe në
rastin konkret Bashkia e Sarandës,
zhvillimit të infrastrukturës turistike.
Zoti Hajdini: Pse një turist duhet të
vijë në Sarandë për të kaluar
pushimet verore?
Se pari Saranda,këtë vit,pati një fluks
te jashtëzakonshëm vizitoresh dhe turistësh.
Duke qene se ky vit ishte edhe
viti i krizës globale,parashikohej te
kishte një ulje te numrit te turistëve.
por ne fakt , ndodhi e kundërta. Numri
i vizitoreve pati një rritje te ndjeshme,
jashtë çdo lloj parashikim. Dhe kjo,jo
rastësisht. Saranda ofron një larmi
veprimtarish ,te cilat,e bëjnë që çdo
turist te ndihet komod në këtë qytet,i
cili quhet edhe perla e Jonit. Këtu,tur-
isti,mund te shkoje te vizitoje qendrat e
ndryshme arkeologjike,duke filluar
nga Butrinti i lashte,sinagoga,muzeu
arkeologjik i hapur se fundmi ne
Sarande,Foiniken etj. Ne qytet operojnë
tre zyra te informacionit turistik,te
cilat japin informacion për të gjithë
vizitoret dhe pushuesit.
Plazhet e mrekullueshme te
qytetit,te cilat,se fundmi,si pasoje e
punës se Bashkisë, janë shtuar edhe me
30 000m katror. Ne këto plazhe gjen
qetësi dhe pastërti. Uji gjithashtu,është
një perlë e vërtetë. I pastër dhe i kulluar
si ne asnjë vend. Turisti,mund te
beje plazh si ne plazhet e qytetit,ashtu
edhe ne ato të periferisë. Janë te njohura
plazhet e Bunecit, te Krorezit,
Pasqyrat,plazhi i Manastirit etj.
Jeta e natës,është mjaft e veçante në
Sarande. Diskotekat verore,lokalet e
shërbimit si baret apo restorantet,ofrojnë
shërbim te kulturuar.
Aktivitetet kulturore te
zhvilluara këtë vit te organizuara dhe
te mbështetur nga Bashkia Sarande si:
Festivali ndërkombëtar i teatrove
zhvilluar ne qytetin antik te Butrintit,Festivali
ndërkombëtar i Bandave
frymore,Festivali i këngës dhe valles
për Camerine, Kampionati kombëtar i
Bilardos, Kampionati
kombëtar
i Beach Volley e
plot e plot aktivitete
te tjera.
Tashme ne
S a r a n d e , n u k
diskutohet me
për probleme të
energjisë elektrike
apo
ujit,pasi këto
probleme janë
superuar me
kohë. I vetmi
problem i
S a r a n d ë s , k a
qene distanca e
madhe me kryeqytetin.
Rrugët
janë drejt për-
INTERVISTA
fundimit dhe tashme,vizitori mund te
vije nga Tirana per vetëm 4 ore.
Te gjitha këto, bëjnë qe qyteti i
Sarandës të jetë një destinacion i
preferueshem për të gjithë, por, përveç
atyre qe përmenda, Saranda ,ka një
veçori:njerëzit mikpritës dhe bujare,te
cilët,me dashamirësinë e tyre, bëjnë qe
çdo turist ta ndieje veten si ne shtëpinë
e tij.
Ç’mund të na thoni për veçantitë e
këtij viti në krahasim me vitet
paraardhëse?
Nga viti ne vit,Saranda ka fituar një
përvoje te vyer porsa i përket turizmit.
Se fundi,korrelacioni i shkëlqyer:
Biznes vendas-pushtet vendor-pushtet
qendror,ka bere qe te këtë përmirësime
të ndjeshme si ne infrastrukture ashtu
edhe në shërbime. Është drejt përfundimit
rruga hyrëse për ne
qytet,rruge e cila rrit ndjeshëm performancen
e qytetit,pasi është e standardeve
evropiane. Kane filluar punimet
për rrugën Sarande-Butrint,e cila vitin
e ardhshëm përfundon. Gjithashtu,ka
përfunduar rruga e bregdetit ,e cila lidh
Sarandën me tere bregun e detit. Po
sistemohen dhe janë drejt përfundimit
rrugët e brendshme te qytetit.
Bashkia, po tregon kujdes te
veçante për gjelbërimin dhe
shtimin e sipërfaqeve te gjelbëruara
brenda ne qytet.
Gjithashtu , bashkia ka te gatshme
një numër te konsiderueshëm
projektesh
madhore,te cilat,shume shpejt
do financohen dhe do ta bëjnë
Sarandën një destinacion te
frekuentuar turistik jo vetëm
për shqiptaret.
cila ka qenë strategjia juaj
për të tërhequr turistët vendorë
apo të huaj?
Kuptohet qe institucioni i
Bashkisë bën një pune voluminoze
për sa i përket promovimit te këtyre
vlerave qe Saranda zotëron. Në
Bashkinë e Sarandës,drejtoria e Turizmit,përveç
te tjerave,ka ne dispozicion
rreth 60 000 euro,vetëm për
promovimin. E veçanta për këtë vit,
është se kemi hedhur ne qarkullim një
material ne D.V D, për vlerat e turizmit
ne Sarande. Kjo D V D është përgatitur
nga i mirënjohuri Virgjil Kule. Është e
një cilësie të lartë dhe e përgatitur ne
H D. Kohëzgjatja e saj është 53 minuta
dhe pasqyron tere bukuritë natyrore
dhe njerëzore të këtij qyteti.
Gjithashtu,qytetit i behet promovim
nëpërmjet revistave, fletëpalosjeve,
guidave etj. Gjithashtu, siç e theksova
pak me lart,ne Sarande funksionojnë
tre zyra te informacionit turistik te cilat
janë ndihmese e madhe edhe për turistët.
A keni një statistikë për këtë vit në
lidhje me numrin e turistëve në
Sarandë?
Sigurisht qe kemi statika te ardhjes se
vizitoreve dhe pushuesve,te cilët vizitojnë
çdo vit qytetin tone. Nga viti ne
vit,Saranda po vizitohet nga një numër
ne rritje i turisteve vendas dhe te huaj.
1 SHTATOR 2009 20
MIRËSEVINI NË SARANDË
...Saranda ,ka një veçori:njerëzit mikpritës dhe bujare,
te cilët, me dashamirësinë e tyre, bëjnë qe çdo turist ta
ndieje veten si ne shtëpinë e tij....
Per “The Albanian” prononcohet Shefi i Kabinetit të Bashkisë së Sarandës Zoti Edi Hadini
Vitin e kaluar,qyteti u vizitua nga 300
000 vizitore,vendas dhe të huaj. U
mendua se ai ishte maksimumi dhe se
do te ishte e vështirë qe ky numër te
kapej serish,duke pasur parasysh se ky
vit u quajt si viti i krizës. Por,ne fakt
deri ne 15 ditshin e parë te
gushtit,Saranda u vizitua nga i njëjti
numër qe vizitoi vitin e kaluar qytetin
përgjatë tere vitit 2008. Pra,duke pare
dhe fluksin e pjese tjetër te
gushtit,kemi një rritje prej 25-30%
vizitoresh vendas me vitin e kaluar dhe
një rritje surprize prej 50% turistesh te
huaj. Këta, jene tregues te zhvillimit të
një turizmi elitar qe po zhvillon
Saranda. E veçanta e këtij viti ishte
edhe fluksi i turisteve nga rajoni. Duke
qene se ne jemi vend fqinj me Greqinë,
kemi mundur qe ta bëjmë të vizitueshem
qytetin edhe nga këta shtetas.
Kuptohet qe gjeografia e shtrirjes se
turisteve është mjaft e gjere. Ka turiste
angleze,amerikane,italiane,daneze
,maqedonas etj. Pra, qyteti vizitohet
nga një numër i madh turistesh dhe statistika
me e mire janë rrugët e tejmbushura,lokalet
te frekuentuara me
turiste,plazhet qe gumëzhijnë etj.
cili është mesazhi juaj për shqiptarët
e Britanisë?
Sigurisht qe shqiptaret e Britanisë janë
te mirëpritur ne qytetin e Sarandës,pasi
këtu do te gjejnë atë qetësi dhe relaks
qe e ofron vetëm një vend si Saranda.
Do të gjejnë mikpritjen dhe bujarinë e
këtyre banoreve me zemër të madhe,
ne i ftojmë te gjithë shqiptaret ,kudo ku
ndodhen,te vijnë dhe te pushojnë ne
Sarande,jo vetëm për motiv atdhetar,por
sepse tashme konkurrojmë
denjësisht ne tregun e turizmit dhe se
bashku do te kemi mundësi ta përmirësojmë
sa më shumë.
Faleminderit edhe juve qe me dhatë
mundësinë të pasqyroj në faqet e
gazetës suaj realitetin e një qyteti me
një turizëm elitar!
BISEDoI: BASHKIM METAlIA

ENVER RoBEllI
Gjatë verës vapa e madhe i detyron
shumë njerëz në Tiranë
të qëndrojnë në shtëpitë dhe
banesat e tyre. Në qendër të kryeqytetit
shqiptar, gjatë pasditeve, rrugët janë
pothuaj të zbrazëta. Vetëm në rrugicën
„Islam Alla“ pulson jeta. Këtu bien në
sy grumbuj burrash me mjekëra të
gjata si tufa misri dhe me pantallona
deri te zogu i këmbës. Abu Bakr Qasim
kishte propozuar si pikëtakim një
piceri në rrugën „Islam Alla“, afër
rrugës së Kavajës, afër xhamisë, në
oborrin e së cilës, pas namazit, pushojnë
besimtarët, kryesisht të rinj me
pamje dhe me veshje të beduinëve
arabë. Sapo futet në restorant Abu
Qasimin e mirëpriesin kolegët e tij të
punës dhe, pasi lan duart, ai menjëherë
i përvishet punës. Abu Qasim këtu gatuan
pica, dhe jo pica shkel e shko, por
pica për myslimanë, pica hallall, pa
mish të derrit. Së pari duhet të gatuajë
picat që tashmë janë porositur, pastaj
Abu Qasim ka vakt të flasë për jetën e
tij të bujshme.
RRUgA E NJë lëKURëREgJëSI
Derisa Abu Qasim ngjesh brumin në
magjen e picave, në ekranin e televizorit
mund të shikohet Al-Jazeera, televizioni
global nga bota arabe. Një
reporter me helmetë raporton mbi shpërthimet
në krahinën afgane Kunar.
Pastaj emitohen lajmet e fundit nga
Urumqi në krahinën e trazuar Xinjiang
në Kinën veriperëndimore. Edhe Abu
Bakr Qasim rrjedh nga ky rajon, të
cilin ky mysliman e ka braktisur në
vitin 2000, „i frikësuar nga represioni
kinez“. Atëbotë Qasim kishte një cak:
Turqinë. Atje dëshironte të punonte si
lëkurëregjës. Për të arritur në Turqi
Abu Qasim duhej të kalonte shumë
pengesa. Bashkë me një grup uigurësh
ai shkoi në Afganistan dhe vazhdoi
tutje në Pakistan. Në këtë shtet ata shpresonin
të merrnin viza për Iran, sepse
në rrugë për në Turqi uigurët duhej të
kalonin nëpër Iran. Disa nga shokët e
Abu Bakr Qasimit ëndërronin madje të
shkonin në Amerikë për të studiuar, për
të punuar, për të pasur një jetë më të
mirë, larg regjimit komunist-kapitalist
kinez.
Në Pakistan Abu Bakr Qasim dhe
shokët e tij i rrëmbeu vorbulli i politikës
botërore. Pas sulmeve të 11 shtatorit
2001 ata u arrestuan nga shërbimi
sekret pakistanez. Abu Bakr është i
bindur se ai dhe katër bashkëkombës
të tij u shitën për 10 mijë dollarë për
kokë te ushtria amerikane si të dyshuar
për terrorizëm. Nën këtë dyshim ata
përfunduan në një burg të ushtrisë
amerikane në Kandahar, pastaj u transferuan
në kampin e Guantanamos, në
të cilin ushtria e SHBA-ve mbante të
ngujuar qindra të dyshuar për terrorizëm.
Abu Bark Qasim dhe shokët e tij
u fajësuan se kanë qëndruar në një
kamp të rrjetit terrorist Al-Kaida në Afganistan,
ku gjoja kishin ushtruar për
Luftën e Shenjtë, për Xhihadin global
kundër të pafeve, të krishterëve, hebrenjve
etj.
Abu Bakr thotë se ai dhe shokët e tij
kanë shkuar në Afganistan pas
këshillave të ndërmjetësuesve të
vizave, të cilin kishin thënë se nëse
presin në Pakistan, atëherë mund të arrestohen
dhe të deportohen në Kinë.
Kështu ata në vjeshtë të vitit 2001
kaluan disa javë në një xhami të një
fshati afër Xhalalabadit në Afganistan,
në pritje të vizave për Iran. Kjo
xhami, sipas Abu Bakr Qasimit, nuk
ka qenë kamp trajnimi për luftëtarët e
Al-Kaidës, siç kishte pretenduar ushtria
amerikane. Sidoqoftë, pas katër
vjet qëndrimi në Guantanamo, pas
maltretimeve psikike dhe fizike,
drejtësia e ushtrisë amerikane hoqi
dorë nga akuzat dhe mori vendim për
lirimin e Abu Bakr Qasimit dhe katër
shokëve të tij.
STREHë NE VENDIN E
SHQIPEVE
Tani duhej gjetur një vend, i cili do t’i
pranonte pesë uigurët e liruar. Në
Kinë ata nuk mund të ktheheshin,
sepse ky vend i akuzon ata si terroristë
myslimanë, të cilët angazhohen
për pavarësinë e krahinës së tyre Xinjiang.
Abu Bark thotë se me dëshirë
do të kishte shkuar në Mynih; në këtë
qytet gjerman jeton diaspora më e
madhe uigure në Evropë. Por, as
Gjermania dhe as ndonjë shtet tjetër i
Evropës Perëndimore nuk qenë të
gatshme t’i pranonin uigurët. Politikanët
dhe opinioni gjerman ende
mendojnë se SHBA-të vetë duhet të
gjejnë zgjidhje për fatin e të burgosurve
në Guantanamo, pjesa më e
madhe e të cilëve atje janë mbajtur
dhe vazhdojnë të mbahen të ngujuar
pa dëshmi për involvimin e tyre në
aktivitete terroriste. Në pranverë të
vitit 2006 Shtetet e Bashkuara të
Amerikës gjetën një vend, i cili shprehu
gatishmëri t’u ofrojë strehim
uigurëve. Shqipëria, e njohur si strehë
vorfnore e Evropës, njoftoi se për arsye
humanitare mund t‘i pranonte pesë
uigurët e Guantanamos. Një ditë maji
të vitit 2006 pesë uigurët u ngarkuan
në një avion dhe pas një fluturimi të
gjatë aterruan në aeroportin „Nënë
Tereza“ në Tiranë. Ata kurrë s’kishin
dëgjuar për Shqipërinë. Nuk dinin
asnjë fjalë të vetme në gjuhën shqipe.
Nuk dinin asgjë për këtë vend që po u
ofronte mikpritje. Pesë uigurët u strehuan
në qendrën për azilkërkues në
Babrru, në periferi të Tiranës. Gjatë një
takimi në dhjetor të vitit 2006 Abu
Bakr dhe shokët e tij thoshin se janë të
lumtur që kanë fituar lirinë, ndonëse të
kufizuar, por më me dëshirë do të emigronin
në ndonjë vend tjetër më të
zhvilluar, ku mund të punonin. Që nga
takimi i parë kanë kaluar mbi tre vjet.
Abu Bakr tani thotë se kurrsesi nuk
dëshiron të largohet nga Shqipëria.
„Ky vend është bërë atdheu im i dytë“.
Abu Bakr tani flet shqip pa ndonjë
vështirësi të madhe dhe vazhdon të
angazhohet për lirimin e 17
REPORTAZH
Prej Guantanamos në
bashkëkombësve të tij, të cilët ende
gjenden në Guantanamo. Së fundi ai i
ka dërguar një letër presidentit Barack
Obama, të cilin e ka lutur të urdhërojë
lirimin e uigurëve të mbetur në Guantanamo.
Tani Abu Bakr synon që me
mbështetjen e avokatit të tij amerikan
të shtojë presionin kundër qeverisë në
Washington.
Pas shpërthimit të trazirave të përgjakshme
në Xinjinag në fillim të korrikut
regjimi kinez ndërpreu lidhjet telefonike
dhe që nga atëherë Abu Bakr
Qasim nuk ka kontaktuar fare familjen
e tij. Ajo jeton në një fshat rreth 700
kilometra larg Urumqit, „kryeqytetit“
të Xingjiang-ut. Në krahinën e Xingjangut
jetojnë rreth dhjetë milionë uigurë.
Këtë rajon uigurët e quajnë
Turkestani lindor, i cili kishte shpallur
pavarësinë pas Luftës së Dytë
Botërore, por në vitin 1949 ishte
gllabëruar nga Kina. Kur Abu Bakr e
kishte braktisur vendlindjen në vitin
2000, në një kohë kur gruaja e tij ishte
shtatzënë, në muajin e shtatë. Dy muaj
më vonë ajo kishte lindur binjakë, dy
djemë, të cilët Abu Bakr nuk i ka parë
kurrë. Vetëm pas ardhjes në Shqipëri ai
kishte pasur mundësinë të flasë përmes
telefonit me familjen e tij, e cila fillimisht
nuk kishte besuar që Abu Bakr
është gjallë. Gjatë katër vjet qëndrimi
në Guantanamo autoritetet amerikane
nuk e kishin lejuar atë të flasë asnjëherë
me familjen. Abu Bakr, i cili
është 40-vjeçar, ngaherë i ka varrosur
shpresat se mund të takohet me familjen
e tij, e cila nuk mund të largohet
nga Kina pa pëlqimin e pushtetit. Arratisja
nga Kina do të ishte tepër e
rrezikshme për bashkëshorten, tre
fëmijët dhe nënën e Abu Bakrit. Ky ish
i burgosur në Guantanamo është pajtuar
me fatkeqësinë e tij. Ai vazhdon të
jetojë rreth pesë mijë kilometra larg
familjes, duke lexuar për çdo ditë Kuranin,
duke falur namazin në xhaminë
që gjendet në rrugën e Kavajës në
Tiranë dhe duke pjekur pica hallall për
myslimanët shqiptarë. Në restorantin
ku punon Abu Bakr, jo larg sheshit
Skënderbej në Tiranë, nuk janë vetëm
picat hallall, por edhe birrat, të cilat
janë pa alkool.
MISH ME KoPëR
Qiranë për banesën e vogël të Abu
Bakr Qasamit deri në fund të vitit do ta
paguajë shteti shqiptar, pastaj ai duhet
të gjejë vetë një zgjidhje. „Unë jam integruar
mirë në Shqipëri dhe nuk dua
të largohem nga këtu. Sikur të largo-
1 SHTATOR 2009 21
magjen e picave në Tiranë
Abu Bakr Qasim ka kaluar mbi 4 vjet në burgun famëkeq
të guantanamos, ku është keqtrajtuar nga ushtria amerikane.
Qasim i përket pakicës uigure të Kinës. Ai jeton në Tiranë – dhe punon
në një piceri. ëndrrën për t’u kthyer një ditë në vendlindje dhe për të
takuar gruan dhe fëmijët Abu Bakr e ka varrosur ngaherë.
hesha, atëherë në çdo vend tjetër do të
duhej të filloja nga zeroja“, thotë Abu
Bakr. Në vendin e shqipeve Abu Bakr
është duke farkëtuar plane fluturuese,
të mëdha. Bashkë me dy uigurë, me të
cilët ka qenë në Guantanamo dhe të
cilët po ashtu jetojnë në Tiranë, Abu
Bakr planifikon të hapë një restorant, i
cili përveç picave do të ofrojë edhe
specialitete uigure. Mes tyre më të njohurat
janë specialitetet e mishit, të cilat
përgatiten me kopër, një lloj mëlmese,
me kripë dhe me speca. Të gjitha këto
së bashku pastaj piqen në furrë. Një
specialitet tjetër është byreku uigur me
spinaq dhe me djathë delesh. “Ushimi
i mirë”, thotë Abu Bakr, “është ilaçi më
i shëndetshëm”.
Ndonëse është torturuar nga ushtria
amerikane ai nuk ka ndjenja urrejtëse
kundër demokracisë më të madhe
perëndimore. “Vetëm nëse SHBA-të
përkrahin luftën tonë për të drejta të
njeriut dhe për autonomi, atëherë ne do
të kemi shans të sfidojmë regjimin
kinez”, mendon Abu Bakr.
Ai në hollësi e ka përcjellur procesin e
pavarësimit të Kosovës, e cila nuk do
të ishte shtet më vete pa ndihmën e
Washingtonit. Abu Bakr e ka të qartë
se Shqipëria pas pranimit të uigurëve
ka siguruar një përkrahje edhe më të
fuqishme nga SHBA-të. Shqipëria
tashmë është anëtarësuar në NATO dhe
presidenti George W. Bush në vitin
2007 ka vizituar këtë vend, duke premtuar
shkëputjen e Kosovës nga Serbia.
Nga ana tjetër qeveria në Tiranë ka
nënshkruar me firmën amerikane
Bechtel kontratën për ndërtimin e autostradës,
e cila do të lidhë Durrësin
me Kosovën. Ka gjasa që firma çeke
CEZ bashkë me firmën amerikane
AES do të fitojnë edhe tenderin për
ndërtimin e një termocentrali afër Prishtinës.
Abu Bakr është realist dhe e ka të qartë
se vendlindja e tij, Turkestani lindor
(ose Xinjiangu, siç e quajnë kinezët),
nuk mund të pavarësohet aq lehtë sikur
Kosova. Në krahasim me Serbinë Kina
është një superfuqi në fushën e shahut
të politikës botërore. Asnjë shtet
perëndimor nuk dëshiron të acarojë raportet
me Kinën për shkak të potencës
ekonomike të këtij vendi. I vetmi shtet
që protestoi kundër shtypjes së uigurëve
në fillim të korrikut ka qenë
Turqia, ngase turqit e konsiderojnë
veten kushërinj të uigurëve. Njëherë
për njëherë Abu Bakr punon vetëm për
të fituar para, me të cilat mbështet
familjen e tij në Xinjiang, në vendin ku
“lind dielli”. Për këtë qëllim ai vazhdoj
të gatuajë dhe të pjekë pica në
Tiranë. robelli@bluewin.ch

Kur zgjodhëm që rrëfimin e radhës
ta merrnim nga Blendi
Fevziu menduam se do të na
sillte shumë të reja dhe detaje të panjohura
nga jeta e tij. Një gazetar i fortë
që i ka rezistuar kaq gjatë kohërave,
bashkëshort modern, baba model por
edhe një personazh me shumë miq e të
njohur nga bota e politikës mund të
kishte gjëra interesante për të ndarë me
ne.
Si ishte për ju sezoni që lamë pas?
-Me shumë punë, me tension dhe jo
pak probleme. Por i bukur gjithsesi.
Kur një vit ikën, njeriu zakonisht do t’i
harrojë momentet e këqija. Ndoshta
vetë jeta është kryesisht një koleksion
i kujtimeve të bukura. E rëndësishme
është mënyra se si ti e ndërton jetën
tënde dhe sa i organizuar je për të arritur
gjërat që do.
Ju jeni natyrë e organizuar?
-Të gjithë miqtë që më njohin ma përmendin
shpesh me humor këtë duke
dashur të dinë se si është axhenda ime.
Në përgjithësi punoj i organizuar dhe
nuk lë që gjërat të dalin papritur.
Kështu është e gjithë jeta juaj, nën
kontroll?
-Aq sa mundem. Asgjë s’është krejt
nën kontroll. Sidomos në Shqipëri...
Nga se varet? Çdo të thotë aq sa
mundem?
-Aq sa mundem do të thotë se duhet
marrë parasysh fakti që jetojmë në
Shqipëri (qesh). Sepse ka modele të
ndryshme njerëzish. Psh ti mund të
jesh një njeri shumë korrekt dhe strikt
me oraret ndërkohë që dikush tjetër
nuk është. Madje mund të ndodhë qe
edhe të duket e çuditshme korrektësia
jote sepse për dikë nuk quhet ndonjë
hata e madhe të vonohesh 20 minuta
apo gjysmë ore.
Po në rastet kur jeni të ftuar në një
festë me bashkëshorten. Ndodh që ta
prisni gjatë derisa ajo të bëhet gati?
-Në të gjitha rastet (qesh). Nuk qëllon
kurrë të jetë gati në kohë. Por kam filluar
të mësohem me këtë. Nuk ngrihem
të dal pa e parë që është gati.
Dhe si sillet Blendi në raste si këto?
cili është reagimi ndaj vonesës?
-Në fillim me thënë të drejtën nervozohesha
më shumë, shpesh bërtisja ose
i bëja leksione mbi korrektesën. Kur e
pashë që asnjë zakon nuk ia ndryshoi
këtë stil dhe asnjëherë nuk është gati
në kohë u mësova.
Kjo do të thotë se me kalimin e
kohës jeni bërë më tolerantë në marrëdhënie?
-Sigurisht qe mbas dhjetë vitesh në
mënyrë absolute që të dy jemi më
shumë tolerantë. Po besoj se kjo ndodh
me të gjithë, nuk ka rrugë tjetër.
Sa ka ndryshuar marrëdhënia juaj
gjatë këtyre viteve?
-Zakonisht nëse do që një marrëdhënie
në çift të funksionojë duhet të përshtatesh.
Përshtatja është e dyanshme
dhe kërkon tolerancë. Të dy i jemi përshtatur
njëri-tjetrit, por Inesi pak më
shumë. Është mësuar të ecë me ritmin
e impenjimeve të punës dhe axhendës
sime: të lëvizë, të udhëtojë shpesh, të
ndryshojë planet në momentin e fundit,
t’i bëjë gjërat me ngut, të niset për
një drekë, pastaj të bëhet gati për një
aktivitet tjetër. Jeta ime është e ndërtuar
në atë mënyrë që dita më nis vonë
dhe kulmon në pikun e mbrëmjes.
Duket sikur gjithë bota dje jeta juaj
sillet rreth punës që keni ndërtuar.
është kështu?
-Tani është kthyer vërtetë në një impenjim
absolut. Por, në përgjithësi nata
ka qenë dhe është më produktive për
INTERVISTA
Blendi Fevziu
“Bashkëjetesa
ime me Inesin”
mua, edhe kur shkruaj edhe kur lexoj.
Edhe kur isha në shkollë, mësoja gjithnjë
natën. Student, kur kisha sezon,
qëndroja deri në të gdhirë sepse dita
më shpërqendronte. Sidomos në pranverë
dhe në ditët e bukura. Duket se
kjo ritmikë më ka ndjekur gjithnjë, por
sidomos tani.
Dukeni shumë i fokusuar te puna.
Ka diçka tjetër që e mbush jetën
tuaj?
-Sigurisht. Plot gjëra të tjera. Një nga
kryesoret janë udhëtimet. Udhëtoj
shumë gjatë gjithë vitit.
Kjo do të thotë se ju keni mundësinë
edhe nga ana financiare që të udhëtoni?
-Po, po. Nga ana financiare nuk kam
pasur probleme emergjente. Dy ose tre
herë në muaj patjetër që jam gjithnjë
udhës për diku. Dhe kjo është një kënaqësi
që nuk ia mohoj vetes. Ditën që
marr valixhen në dorë dhe nisem për
diku ndihem tepër mirë. Udhëtimet të
dimensionojnë. Të bëjnë të kuptosh se
bota është shumë më e madhe dhe me
më shumë interesa se sa shoqëria e
vogël dhe ende e izoluar shqiptare. I
shkëputur nga realiteti i përditshëm
shijoj kënaqësinë e të ecurit, shëtitjet e
gjata nëpër vende të reja.
Ka qenë ndonjë moment në jetën
tuaj që jeni ndjerë i pasigurt financiarisht?
-Sigurisht që ka pasur edhe momente
të tilla. Nuk kam qenë kurrë keq por ka
pasur edhe nga ato raste që më është
dashur të kursej për të blerë diçka që
kisha përzemër. Psh mbaj mend vite
më parë, më 1992 në Francë doja të
bleja një statujë të vogël bronzi të
Napoleon Bonapartit. Ai është personazhi
historik që më ka impresionuar
më shumë. Kisha shumë pak franga në
xhep dhe m’u desh të rrija një vakt pa
ngrënë që ta bëja këtë. Në fakt, kisha
qenë në një udhëtim në Straburg dhe
nga dëshira e madhe, shkova 3 ditë në
Paris. Kisha aq franga sa të haja vetëm
dy vakte të lehtë dhe të flija në një
vend shumë modest. Por ka qenë udhëtimi
më mbresëlënës. Shumë më interesant
se gjithë udhëtimet e më
pastajme. Një herë tjetër, më 1991 kam
shpenzuar gjithë kursimet e mia për të
blerë një libër të Kadaresë në Itali, një
libër me intervista.
Ky profesion ju ka ndihmuar të bëni
shumë miq? Po armiq?
-Nuk është një pozicion që të ndihmon
të bësh miq. Të kesh fuqi dhe të të kenë
interesin po. Jo, nuk bëhet fjalë për
miq. Thjesht krijohen aleanca ose raporte
të përkohshme. Intensive apo jo.
Miqësitë janë shumë më solide se sa
ato që krijohen në marrëdhënie pune
dhe bërthama e miqve të mi ka mbetur
po ajo që është nisur në vitet e shkollës,
e pasuruar me pak miq të vërtetë
më vonë, gjatë punës.
A e ndieni herë pas here
nevojën e shkëputjes nga përditshmëria
për t’u çliruar nga stresi i
punës dhe ngarkuar me energji të reja?
-Stresi më shumë vjen nga pakohësia,
kur nuk ke kohë të lirë për të pushuar
pak. Edhe kur ke një orë kohë për
shkak se ke tre-katër takime më pas
nuk shkëputesh dot për t’u qetësuar.
Ndaj mezi pres të vij në darkë dhe të
ulem para televizionit ose të marr një
libër në dorë.
Keni ndërtuar jetën që keni dashur?
E quani veten me fat?
-Absolutisht po. Dhe e konsideroj
veten me fat. Po fati ynë ka qenë i
ndryshëm, ka qenë fati i një brezi të
tërë. Unë kam mbaruar studimet në
vitin 1991. Po atë vit që në Shqipëri
ndodhën ndryshimet demokratike,
pjesë aktive e të cilave qemë të gjithë
ne. Mbaj mend që më 1991 na
emëruan si mësues në Iballë të Pukës
mua bashkë me Ben Blushin. Ta mendojmë
pak më ndryshe: Nëse nuk do të
kishin ardhur këto ndryshime unë detyrimisht
do të kisha përfunduar një
mësues i thjeshtë në Iballë të Pukës.
Ndoshta fati do të më ndihmonte më
vonë por gjithsesi jeta prapë do të merrte
një rrjedhë tjetër. Sepse nëse do të
kisha nisur sot sërish rruga e karrierës
do të ishte shumë më e vështirë.
Po kur u njohët me Inesin sa vjeç ishit?
-Shumë i ri. Vetëm 18 vjeç. Ajo ishte
shoqe me një shoqen time në atë kohë
dhe shiheshim tek Bordura përballë
Hotel Dajtit. Por më pas nuk u takova
më dhe jemi ritakuar mbas 10 vitesh
sërish dhe më pas u lidhëm.
Çfarë ju tërhoqi tek ajo?
-Sytë jeshil (qesh).
Po njohja me Inesin mendoni se ka
qenë rastësi, fat, apo çfarë?
-S’e di. Është një zgjedhje që e kam
bërë vetë dhe nuk mund të themi se
ndodhi apo erdhi si fat. Ndoshta ritakimi
mbas dhjetë vitesh mund të
quhet fat, sepse ne u shkëputem fare
gjatë kësaj kohe por kur u ritakuam u
kujtova se kjo ishte vajza që unë e
kisha njohur dikur... (qesh).
Ka ndikuar ndopak ky vit në lidhjen
tuaj? Duket sikur një dashuri në
kohë të vështira të jep më shumë siguri?
-Jo s’besoj. Ne u lidhëm sepse erdhi
natyrshëm jo sepse u nxitëm nga kohët
e vështira.
Nuk u ndjetë paksa i cenuar nga
liria juaj prej djaloshari duke krijuar
një lidhje të tillë?
-Jo jo, si shumë po e ndërlikon me këto
pyetje... (qesh). Është kaq e thjeshtë
lidhja jonë sa s’kisha pse të trembesha
për këtë. Në fakt, në realitet, gjërat janë
më të thjeshta se sa kur i analizon ato.
Por, shpesh herë ndodh që djemtë
friken të ndërmarrin angazhime serioze
siç është ndërtimi i familjes për
shkak të lirisë që janë mësuar ta shijojnë
gjithnjë.
-Unë s’e kam menduar asnjëherë në
këtë prizëm dhe as kaq thellë. Kështu e
kemi ndjerë dhe nuk jemi munduar ta
ndërlikojmë më kot lidhjen mes nesh.
Ndaj po ta gërmosh martesën tonë nuk
e gjen as të dokumentuar sepse ne ende
bashkëjetojmë pa qenë të detyruar të
celebrohemi në bashki.
Pra, ju nuk jeni të martuar zyrtarisht,
thjesht bashkëjetoni?
-Po, sepse nuk e kemi menduar kaq seriozisht
(qesh).
Ka ndonjëherë ndonjë zënkë mes
jush apo çdo gjë shkon perfekt?
-Ka sa të duash (qesh).
Psh për çfarë?
-Psh sa herë vonohet (qesh).
Po këtë na e thatë. Ka ndonjë gjë
tjetër?
-Po ka plot gjëra të vogla (qesh).
Kush ngre më shumë zërin në
shtëpi?
-Unë.
Kush zemërohet më shumë?
-Inesi, kuptohet (qesh)
Kush pajtohet i pari?
-Unë... (qesh). Por edhe Inesi e mban
inatin sa e mban pastaj dorëzohet.
Po vajza luan ndonjë rol në lidhjen
tuaj?
-Sigurisht. Madje ndonjëherë kur
ngremë zërin na thotë – pushoni tani.
Për më tepër unë kam ton të lartë zëri
edhe nga natyra dhe duket sikur bërtas
edhe në raste të zakonshme.
Po për shkak të vajzës jeni zënë
ndonjëherë?
-Jo, jo. Aq pak kohë që kalojmë ne
njëri me tjetrin na del vetëm për t’u
puthur dhe jo për t’u zënë (qesh). Zgjohemi
në ora 10.00. Inesi shkon të bëjë
kafet dhe unë filloj të shoh lajmet në
Euronjuz ose BBC. Hap kompjuterin
të shoh gazetat dhe rreth orës11 ose 11
e 30 dal nga shtëpia. Iki dhe kthehem
në shtëpi rreth orës 5 pasdite. Rri pak
me vajzën e më pas bëhem gati për
emisionin.
Problemet e punës i ndani me Inesin?
-Rrallë, shumë rrallë. Por e pyes rreth
emisioneve dhe gjithnjë për veshjen e
radhës.
1 SHTATOR 2009 22
***
Telefoni im nuk fiket kurrë dhe telefonatat
vijojnë deri vonë. Shumë herë
darka ose dreka lihet përgjysëm. Mbaj
mend psh që në 12 shtator 1998 ishim
të ftuar për një barbeky në Linzë tek
një miku ynë amerikan dhe befas u
njoftuam se ishte vrarë Azem Hajdari.
U ngritëm të gjithë me ngut me gjithë
trishtimin e amerikanit që nuk e kuptonte
pse qemë tronditur aq shumë nga
vrasja e dikujt në një kohë që në
Shqipëri vriteshin përditë njerëz. Një
herë tjetër isha duke ngrënë darkë në
Piazza kur më njoftuan se Majko
kishte dhënë dorëheqjen. Ishte vonë,
lamë darkën përgjysëm dhe shkova në
punë me gjithë Inesin që ishte për
darkë me mua.
***
Fëmijëria ime me stërgjyshet
Si e mbani mend marrëdhënien me
nënën?
-Të mrekullueshme, por jo shumë intensive.
Në fëmijëri më shumë kam
konsumuar kohë e vëmendje me
stërgjyshet sesa me prindërit. Të paktën
në atë kohë që unë sjell ndërmend.
Ato kanë qenë më të vëmendshme në
fëmijërinë time, shpenzonin shumë
kohë me mua.
Po thoni se fëmijëria juaj ka kaluar
më së shumti me gjyshet?
-Po sepse kam jetuar një pjesë të mirë
kohe me to.
larg familjes? Ka një arsye?
-Ashtu erdhën rrethanat. Prindërit e mi
u transferuan, ndërsa unë ndjenja me
stërgjyshet.
Vetëm më gjyshet? Kaq ishte
familja?
-Kryesisht me to. Prindërit vinin çdo
javë. Stërgjyshet e mia ishin personazhe
të jashtëzakonshme. Stërgjyshja
ime bashkë me dy motrat e saj. Kanë
qenë gra që kanë ndikuar shumë në
rritjen time. Ishin plaka të forta, që
kishin studiuar në Vienë në fillim të
shekullit, që flisnin gjermanisht,

By Matt gross
Not long ago, to suggest Albania
as a destination of any kind,
even a frugal one, would have
been the height of chutzpah. Within
five years of Albania's abandoning
communism in 1992, a Ponzi scheme
destroyed the nascent market economy
and widespread rioting turned Albania
into a byword for rampant lawlessness.
It was not, except for aid workers and
smugglers, on anyone's map.
In the last several years, however, Albania
has made enormous strides in
democracy and development — and
revealed itself to be not only ripe for
tourists, but affordable to boot. The
capital, Tirana, with its brightly
painted apartment buildings and Italian
café culture, is a fantastic starting
point, especially since it's hard to
spend more than $15, or about €11, a
person at the city's nicest restaurants.
But it's the southern part of this Balkan
country that holds the most intriguing
sights and bargains.
Start in Gjirokaster, a beautifully
warped city that produced two of Albania's
most important 20th-century
figures: Enver Hoxha, the country's
dictator for 40 years after World War
II, and Ismail Kadare, the novelist
perennially mentioned as a Nobel Prize
candidate.
Gjirokaster is built on slippery, cobblestoned
hills so steep they seem to
defy human habitation, yet the town of
stately slate-roofed Ottoman houses
bustles.
One house, now the Ethnographic
Museum, happens to be
Hoxha's birthplace. Another is the
Hotel Kalemi (355-84- 63-724; hotelkalemi.tripod.com),
where for $40 a
night you can sleep under a carved
wood ceiling that is 200 years old.
During the day, your legs will get a
workout wandering the streets and exploring
the massive fortress overlooking
the city. At night, recuperate with
roast tongue of veal and yogurt soup at
the friendly Festivali restaurant. And
don't leave Gjirokaster without a handmade
carpet from Ruha's shop (355-
69-254-2122); they start at $40.
Your reward for enduring Gjirokaster's
hills is Sarande, a busy port on the
Strait of Otranto. At the Hotel Kaonia
(355-85-22-600), right on the boardwalk,
a simple but modern double
room with great water views runs at
about $40.
The pebbly beach in the center
of Sarande may not be too exciting,
but there are white sand stretches
nearby, including the popular beach at
Ksamili, 16 kilometers, or about 10
miles, to the south. And if you're hankering
for a taste of classical Europe,
the Greek island of Corfu is a quick
hydrofoil ride away.
Southern Albania's greatest
treasure, however, is Butrint, a 2,500year-old
city that was inhabited by successive
generations of Illyrians,
Greeks, Epireans, Romans, Byzantines
and Venetians before dwindling to a
tiny fishing village in the late 19th century.
It's the kind of place where his-
frëngjisht dhe italisht; që kishin udhëtuar nëpër
Evropë; që lexonin shumë dhe mbanin mend
shumë evenimente të historisë së Shqipërisë.
Kishin qenë të martuara me burra që qenë marrë
aktivisht me politikë në vitet 1912 – 1925 dhe dy
prej tyre ishin vrarë për hir të këtij angazhimi.
ENGLISH 1 SHTATOR 2009 23
Albania, a land of
beauty and bargains
tory is still waiting to be
discovered.
Situated on a
hilly, forest-shrouded
promontory south of
Sarande, near the Greek
border, Butrint (a Unesco
World Heritage Site) was
first excavated by Italians
in the 1920s, who unearthed
an amphitheater
and Greek-built walls. Archaeologists
later discovered
early Christian
basilicas, a baptistery and
as many as eight bathhouses.
Butrint is large
— about 11 square miles or
28 square kilometers —
and still shrouded in mystery,
so you'll want a guide.
Vasil Barka (355-69-227-
6460) has 25 years of expe-
Prandaj politika shihej si një mallkim prej tyre,
por ato merreshin gjithnjë dhe vetëm me politikë.
Kryesisht atë botërore. Prej tyre kam vetëm një
amanet, të mos merrem kurrë me politikë!
Pra, jeni rritur në një familje ku figurat e
modelet tuaja kanë qenë tri gra?
-Po, tri stërgjyshet e mia. Tri plaka të thinjura me
shumë dinjitet e sqimë. Që pinin çaj mbasdite, që
e shtronin tavolinën me gjithë serviset edhe për
një drekë të thjeshtë e të varfër si gjithë drekat
shqiptare të atyre viteve dhe që nuk donin t’ia
dinin dhe e refuzonin me heshtje komunizmin.
rience and knows where to find
Cleopatra's name in a string of
Greek letters on a huge stone
block outside the amphitheater.
In the basilica, where the
frescoed floor is covered in sand
to protect the tiles from the elements,
Barka knows just where
to brush aside the grains to reveal
a spectacular red-and-blue bird.
And at the Venetian fortturned-museum,
he can tell you
which statues have just been dug
up and which recovered from
looters.
Afterward, head to the nearby
Livia Hotel (355-891- 2040) for
a feast of mussels, shrimp, eel
and squid.
Like Albania itself, this lost
city harbors untold treasures and
at a price that just about anyone
can afford.
Por s’mund të lë pa përmendur edhe ndikimin e
prindërve. Ka qenë shumë i fortë, sidomos më
vonë.fillova të mësoj t’i marr vendimet vetë, dhe
të vendos vetë për gjërat e mia edhe pse në një
moshë të vogël. Në një moshë kur njeriu mund të
gabojë lehtë.

BAR RESTORANT TIRANA
Bar restorant Tirana ka zgjeruar ambientet
duke ofruar një hapësirë të posaçme vetëm për festat tuaja
Me pamje të re, me shërbim të ri
Për të gjitha festat familjare
Ditëlindje, Fejesa etj etj
Muzikë live çdo fundjavë
Shërbim i pakrahasueshëm
Çmimet tepër konkuruese
Ne ofrojmë kuzhinë tradicionale shqiptare & mesdhetare
E pajisur me ajër të kondicionuar
Kontaktoni Agronin
Tel:02085141697 Mob: 07766568236
3 York Road Ilford IG1 3AD
(një minutë nga stacioni i trenit Ilford)
agronxhauri@aol.com
MARKETING
1 SHTATOR 2009 24
Nëse dëshironi që shërbimet tuaja
të bëhën të ditura tek mbi 20 000
lexues, mund të kontaktoni me
departamentin e marketingut të
“The Albanian”
www.thealbanian.co.uk
Tel/fax:02082169527
Info@thealbanian.info