TELEPRO 12/2011 - Powrót do strony głównej

TELETARGI: MIPCOM CANNES 2011nologii do kin i telewizji na masową skalę napotykana próg opłacalności. Okazuje się bowiem, czegodowody przedstawił reprezentant światowegogiganta badania opinii i rynku fi rmy PwC, że 37%spośród ankietowanych europejskich telewidzównie chce w ogóle płacić dodatkowo za fi lm 3D.A w Stanach Zjednoczonych 77% badanych niechce dopłacać więcej niż 4 dolary za fi lm 3D. I byćmoże najważniejsze, inwestycje w sprzęt na razierównież wydają się wielu potencjalnym widzomnieuzasadnione. Ludzie nie będą „kupować telewizorów3D jako takich, chcą kupować telewizoryprzyszłościowe.” – jak stwierdził jeden z uczestnikówdyskusji. I wciąż nie milkną głosy sceptyków,wieszczących, że 3D TV okaże się niebawem tylkojeszcze jednym technologicznym fajerwerkiem.Nie wszystko nadaje się do trójwymiarowegofi lmowania, nie wszyscy producenci chcą ponosićogromne koszty nowinki technicznej, część opiniipublicznej i branży powątpiewa czy to rzeczywiścieprzyszłość – taki był ton kolejnych wystąpień,choć oczywiście to raczej rozczarowanie brakiemspektakularnego sukcesu niż rezygnacja.Bryan Burns z ESPN przedstawił blaski i cieniesportu w trzecim wymiarze, przypominając, żetrójwymiarowe relacje z imprez sportowych byłyprzyszłość opiera się w o wiele większym stopniu na 3Dniż to się niektórym pesymistom może wydawać.Paul Zik i Ashley Judd Arte reklamujeTed Saranados i Mike Lang Chwila przed burząi są nadal podstawą niemal każdej nowej ramówkiszanującej się stacji. Wszyscy wiemy, – powiedział– że Wimbledon, NBA lub angielska Premier Leagueprzyciąga wielomilionową widownię. Niestety te wydarzeniasą bardzo kosztowne w produkcji (dużezespoły realizacyjne, wiele kamer, przekaz na żywo)i tracą na wartości niemal natychmiast po zakończeniu.Warto zwrócić zatem uwagę na sporty niszowe,które nadają się do pokazania w wielkim 3D.Firma Red Bull Media dała dobry przykład.Interesujący komentarz do głosów płynącychpodczas canneńskich dyskusji, wygłosił ekspertrynku telewizyjnego i 3D Tosten Hoffman:Miałem nadzieję zobaczyć tu więcej propozycjioferowanych przez wystawców. Jednak 3D pozostałniszowy i tylko garstka dystrybutorów stara sięagresywnym marketingiem zbudować napięcie.Niektórzy z dużych graczy mówili, że 3D jest jeszczedla nich za małe lub, że „nie ma znaczącegopopytu” na stereoskopową zawartość. Oczywiściewiększość ich oferty programowej nadal wytwarzanejest w 2D, ale nie zapominajmy, że fi lmowaGDZIE SIĘ PODZIAŁY TAMTE KABARETY?Dla kogoś, kto przyjeżdża z Polski do Cannes, już pierwszezetknięcie z tym co pokazuje, oferuje i planuje telewizyjnyświat, musi wywołać niemały wstrząs. Otóż – choćnaprawdę trudno w to uwierzyć – żadna z szanującychsię stacji, żaden producent ani nadawca nie pokazująi nie oferują KABARETÓW. Nie ma takiej pozycji w katalogach,godziny w ramówkach, reklamowej zajawkina płycie.Po chwilowym szoku przychodzi jednak czasna głębszy namysł i pytania, na które trzeba sobie odpowiedzieć.Czy doprawdy w Niemczech, Kanadzie czyJaponii nie ma artystów kabaretowych na miarę Neo-Nówki? Czy Francuzi, Australijczycy i Meksykanie nie sąw stanie wystawić swojej wersji Ani Mru Mru? Dlaczegow ojczyźnie Benny`ego Hilla nie ma nikogo, bo jakbybył, to telewizja by go pokazywała na wyspach nonstop,a w Cannes próbowała sprzedać reszcie świata,kto zagroziłby Kryszakowi, a za oceanem stanął w kabaretoweszranki z Cezarym Pazurą? Czym zapełnianesą ramówki w prime time`ach, jeżeli nie ma kabaretowejlisty, kabaretowej nocy listopadowej, kabaretowych klasyków,turniejów, wakacji, lata i wiosny, Koszalina, Mrągowa,Grudziądza i Grzegrzółkowca Dolnego? Jak Ciludzie żyją - bez codziennego telewizyjnego kontaktuz Górskim, Wójcikami, Kałamagą, Bałtroczykiem i panemZenkiem?Obecność wykonawców i zespołów kabaretowychna szklanym ekranie (zarówno w stacjach komercyjnych,jak i publicznych) jest naszym wkładem w historięświatowej telewizji. I czymś co nas odróżnia, jak zamiłowaniedo czytanej przez lektora polskiej wersji językowej.A może warto z obu tych cech uczynić „specialitede la maison”, skoro nie można z niczego innego? Zainteresowaniekilkoma polskimi serialami czy teleturniejowymiformatami nie przekracza błędu statystycznegow globalnych obrotach nie tylko całego przemysłu fi l-mowo-telewizyjnego, ale nawet canneńskiej imprezy.Nie tylko nie produkujemy hitów, o których by się mówiło,ale nawet własne tematy i własnych bohaterówzostawiamy do ekranowej „obróbki” innym. Po odrzuceniupropozycji udziału w produkcji wielkiej międzynarodowejprodukcji o wiedeńskiej wiktorii (trwająkońcowe prace nad fi lmem i serialem z udziałem m.in.Alicji Bachledy-Curuś, Jerzego Skolimowskiego i Pio-26 GRUDZIEŃ 2011