MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

Dhe diku pas dite, erdhi me automjet bashkëshorti i saj me të dhevajzën e vogël të tyre, e cila ishte sikur engjulleshë të mëmerrnin. Më morën dhe u drejtuam për në qytet. Më duket se kyçift i ri dhe i dashur, më tepër dëshiruan të më nxjerrin përndonjë orë nga ambientet e spitalit. Moti ishte i vranët, fryentenjë erë e lehtë, e cila sillte edhe një shi të qetë. Thuajse ra muzgu,dhe ne iu ishim afruam një ndërtese të vjetër, në këtë qytet i tëri indërtuar qysh në kohë e perandorisë austro-hungareze e me njëstil të përzier barok, gotik, por me shije dhe rrugë të shtruara nëcopëza gurësh të vegjël. Nga pamja e shtëpive, nga ato rrugica tëlashta e jo fort të ndriçuara, mora përshtypje e mu duk sikur tëshkonim në ndonjë “takim të fshehtë”. Komuniteti kroat njihej sidiasporë e fortë që nuk donte të jetojë me një popull dominues earrogant që udhëhiqej prej një politike antinjerëzore dhenacionaliste serbe. Ishte kjo diasporë, e cila me doemos tentontetë krijonte shtetin e tyre të pavarur. Këto lëvizje dhe qëndrimetanimë diheshin thuajse ndërkombëtarisht, por, vetëm pritejmomenti i përplasjeve, mos të them luftës së hapur për pavarësitë plotë të tyre. Mendova të shohim se ç’mendim kanë ata së paripër popullin e tyre, pastaj edhe për ne dhe më gjerë, pasi ishtenjë takim festiv dhe pune mes intelektualëve e njerëzve tëpërzgjedhur, patriotë të mirëfilltë. Dhe pikërisht ashtu edhe ishte.Që në hyrje të sallës, e cila ishte caktuar të mbahej në qendrën emisionit të tyre fetar, takuam njerëz të veshur mirë, njerëz qëshiheshin se janë zotëri, në kuptimin e plotë të fjalës, njerëz tëdijës dhe shkencës, të bashkuar rreth një ideali të përbashkët,rrëzimin e këtij shteti dhe ideologjie të patenzot, si dhe ndërtimine shtetit të tyre të pavarur, si aspiratë dhe nevojë e kamotshme etyre.Filluan përshëndetjet nga udhëheqësi i programit, filluan tema edebate. Diskutimet qendrore ishin: si t’i ndihmonin komunitetittë tyre dhe më shumë vendlindjes, nga e cila, kishte njerëz që99