MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

motrën dhe vëllezërit e gjithë të brengosurit për fatin tim, ata qëende nuk e dinin të vërtetën rreth gjendjes sime.Falënderova në prezencën e tyre edhe mjeken e bashkëshortin esaj, për gjithë atë kujdes e dashuri që treguan ndaj babës e axhëstim, përgjatë asaj kohe, pa pritesë, duke i mirëmbajtur nëfamiljen e tyre. Shpesh, vinin me ata, për t’më vizituar në spital,me qëllim që mjekimi dhe shërimi im të ishte sa më i lehtë dhesuksesshëm.Njeriu, para së gjithave, ka nevojë për takime, për biseda, meqëështë qenie shoqërore dhe në marrë + dhënie. Ai, i cili merr dhejep, ai i cili ka nevojë të dhurojë mirësi e dashuri por edhe i cilipa këto nuk mund të jetohet.Meqë gjendja ime shëndetësore shkonte kah përmirësimi, kjo mëmundësonte edhe takimin me njerëz të cilët kishin dëgjuar përmua, me njerëz të cilët dëshironin të më shihnin, të rrininsadopak pranë meje, të ndanin bisedat, të ndanin atë që përjetovae përjetoja unë, të mirën e vështirësitë, por edhe të më forconinnë shpresë e shpirt.Një ditë më lajmëroi mjekja se në qytetin e afërt në mbrëmjekomuniteti i tyre në diasporë (komunitet kroat), kanë njëmbrëmje festive, një tubim me bashkëvendës e mërgimtarë. Unë,deri më atëherë nuk isha pjesëmarrës i ndonjë organizimi të tillë,dhe meqë kisha kureshtje të njoh njerëz të rinj, të cilët më tregoimjekja se dinë dhe kishin dëgjuar për mua. Më interesonteorganizimi, tematika, përmbajtja dhe porosia e këtij tubimi në njëkohë kur tashmë “shteti ynë“ ishte trazuar, në ethe dhe kërkim tëndonjë zgjidhjeje të re, vendosa të marrë pjesë.98