11. BIRI I JUAJ, VËSHTIRË SE MUND TË SHËPTOJË!“Prandaj po ju them: mos u brengosni për jetën tuaj se ç<strong>ka</strong> do tëhani dhe ç<strong>ka</strong> do të pini, as për trupin tuaj se ç<strong>ka</strong> do të vishni:vallë a nuk është jeta më e vlefshme se ushqimi e trupi se petku?”90(Mt 6. 25-26).Mbërrita në një fshat të bukur piktoresk, i cili gjendej jo largqytetit, në të cilin pata dëgjuar dhe që më parë e dija se <strong>ka</strong> njerëztanë shqiptarë, disa edhe nga rrethina e jonë. Edhe pse ishte kohëvjeshte e thellë, prapë hetohej se ky vend ishte i bukur, ku njeriuvërtet rehabiliton trupin dhe shpirtin. Dhe sapo më përgatitën nënjë dhomë, më erdhi një mjeke, e cila më përshëndeti në gjuhënkroate. Ishte kjo një zonjë në <strong>kuptim</strong>in e plotë të fjalës, mjekjakryesore për këtë repart, në të cilin më kishin bërë vendin. Ishtekjo zonja dr. Maria Topiç, së cilës edhe syzat që bante, i shkoninpër shtati, dhe pasi mu prezantua e më tregoi se rreth meje dinëtë gjithat nga shefi i saj që jetonte e vepronte në kryeqytetin ekëtij ish-shteti perandorak. Menjëherë, ajo filloi me pyetjet rutinërreth gjendjes sime, pyetje këto të zakonta kur ndodhësh paramjekëve të rinj apo ndonjë qendre ku nuk ke qenë më herët.Biseduam diku rreth një orë, rreth kushteve e rrethanave tanimëtë reja të jetës sime e që të gjitha këto që dëgjonte i incizonte nënjë aparat të vogël. Pyeti e pyeti, saqë mendoja se ç<strong>ka</strong> ishte dukemenduar të ndërmerrte. Kjo ishte një rutinë.Biseduam shumë ngrohtësisht dhe miqësisht. Pastaj, ajo më pyetinëse kisha patur këtë ngjyrë të zërit më parë? Shumë interesantedhe kjo i ra në mend dhe tani mu kujtua se që nga fatkeqësiaime, mu kishte shterur e humbur thuajse i tërë zëri. Kisha disi njëngjyrë zëri të tharë, të terur! Me siguri kjo ndodhi sh<strong>ka</strong>ku inarkozës së marrë, apo medi<strong>ka</strong>menteve, mbase, ndoshta si pasojë
e vajit tim kur kisha dhimbjet e padurueshme. Por, nën vetëdijegjithnjë pritja dhe mendoja se dita-ditës do të më kthehej ngjyradhe zëri im natyror. Dhe thënë të vërtetën, këtë gjë disi edhe ekisha harruar, por ja kësaj zonje i ra ndërmend të më pyeste edhepër këtë. I tregova se absolutisht jo, këtë zë nuk e <strong>ka</strong>m patur parafatkeqësisë. Më shikoi dhe më kontrolloi edhe fytin dhe tha sendoshta duhej një intervenim i vogël kirurgjik edhe këtu, por këtëdo të analizojë specialisti i kësaj lëmie. Unë i thashë: a nukpërfunduam me operime? I erdhi keq për këtë pyetje dhe medhimbje e buzëqeshje të lehtë më tha: mos ke dert, sepse nukështë kjo diç e madhe dhe ndonjë gjë e rrezikshme. U pajtova mekëtë që tha, sepse as që kisha rrugëdalje tjetër pos të sillem, ashtusiç më thonë, sepse <strong>ka</strong> kohë që tani u binda se të gjithë rreth mejemë dëshirojnë vetëm të mirën dhe të rehabilitohesha sa mëshumë që është e mundur. Përfunduam bisedën “zyrtare” dhe nëfund më tha se duhej të largohej meqë kishte mjaft punë. Nëmbarim më tha: “Të lutem, për ç<strong>ka</strong> do që ke nevojë mu drejtomua, dhe mos u brengos fare për këtë punë, dhe pavarësishtkohës, lirisht mund të më drejtohesh”. Më tregoi se në këtë spitalpunon qe disa vite dhe se banon po ashtu afër kësaj qendre meburrin e saj Zh.T dhe një vajzë të vogël. Më përshëndeti dhe tha:Të lutem, pa brenga, më konsidero mua sikur të më kisheanëtarë të familjes.Mendova në veti: O Zot, si gjen e më dërgon gjithnjë këso qenietë mrekullueshme, aq të afërta, të dashura, të përgatitur gjithnjëpër të ndihmuar e në këtë rast edhe mua, njerëz plotë mirësi egatishmëri për të zbutur dhimbjet e shëruar plagët e trupit dheshpirtit. Motrat të cilat menjëherë pas bisedës së zhvilluar memjeken, erdhën dhe gjithnjë përgatitnin diç<strong>ka</strong> rreth meje, sollëndrekën dhe më thanë që atë ditë nuk <strong>ka</strong>në parashikuar asgjë, veçtë pushoja. Ndërsa të nesërmen, do të merrja programin, të cilinduhet t’i përmbahem, dmth. ushtrimeve fizi<strong>ka</strong>le, etj. Meqë isha i91
- Page 1 and 2:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 3 and 4:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 5 and 6:
Ajo që më ka impresionuar përher
- Page 7 and 8:
kryqin tënd. Sjelle, mik i dashur,
- Page 9 and 10:
Miku im,E lexova me zë miku im, ap
- Page 11 and 12:
PARATHËNIELeximi i dorëshkrimit t
- Page 13 and 14:
Ngushëlluese, sepse më kujtohet p
- Page 15 and 16:
uzëqeshje të madhe kryqin e Krish
- Page 18 and 19:
njerëz që të kuptojnë, pranojn
- Page 20 and 21:
përse jetoj dhe a ka jeta kuptim,
- Page 22 and 23:
2. ATJE KU TI NUK DËSHIRON“….M
- Page 24 and 25:
të planeve dhe parashikimeve të m
- Page 26 and 27:
imagjinuar për të, i largët, i p
- Page 28 and 29:
3. TI JE RRUGA E JONË!“Unë jam
- Page 30 and 31:
Njeriu, edhe pse ndoshta shpeshher
- Page 32 and 33:
zhvillohej, por me të edhe brengat
- Page 34 and 35:
O Zot, edhe tani, po na tregon se s
- Page 36 and 37:
Unë, si destinacion të parë nga
- Page 38 and 39:
tani nuk isha mësuar të pësoj hu
- Page 40 and 41: Mirëpo, jeta vazhdon me gjitha per
- Page 42 and 43: vendin e punës sezonale. Kështu q
- Page 44 and 45: gjithë mirë! Ju përshëndes për
- Page 46 and 47: vërtet nuk mund të kuptoj atë di
- Page 48 and 49: 6. ZGJOHU!“O ju të gjithë që u
- Page 50 and 51: kam fuqi as dorë e as këmbë të
- Page 52 and 53: lëvizje e çdo sekondë në dhimbj
- Page 54 and 55: (mjekët) nuk e dinin se si do të
- Page 56 and 57: sepse, jam i shtrirë, i “lidhur
- Page 58 and 59: kokën mbyllin derën, sikur dëshi
- Page 60 and 61: mbante në jetë, dhe kur duket se
- Page 62 and 63: sepse vërtet të thuash: u bëftë
- Page 64 and 65: 8. BESOJ…Ai u zgjua i urdhëroi e
- Page 66 and 67: Nuk e di sa kam fe, por një e di:
- Page 68 and 69: Po, mos të kisha aftësinë e mund
- Page 70 and 71: fizioterapi. Sa të dashur janë, s
- Page 72 and 73: sepse mu dhimbtë në zemër, më p
- Page 74 and 75: vizitonin familjarët, njerëz të
- Page 76 and 77: vuajtje, më përcillnin pandërpre
- Page 78 and 79: qendër spitalore, me sukses u shë
- Page 80 and 81: orar të caktuar. Kështu, më kalu
- Page 82 and 83: duke më dhënë kuraje, shpresë.
- Page 84 and 85: zonjë e mrekullueshme, e dashur, b
- Page 86 and 87: prapë “krejt në fund“ të tij
- Page 88 and 89: Dhe kështu e me këto mendime, dol
- Page 92 and 93: lodhur nga rruga, dhe i zhytur në
- Page 94 and 95: në një zemër, e cila tërë jet
- Page 96 and 97: Por, për çudi edhe baba e xhaxhai
- Page 98 and 99: motrën dhe vëllezërit e gjithë
- Page 100 and 101: kishin ikur qysh pas përfundimit t
- Page 102 and 103: Para se të fillonte mesha, aty nja
- Page 104 and 105: e kërcim me valltarë profesionist
- Page 106 and 107: 12. “GRUA, JA, YT BIR!” (Gjn 19
- Page 108 and 109: Kuptohet, unë u vendosa në një d
- Page 110 and 111: ugëtimin, jetën time. Edhe në k
- Page 112 and 113: Thuhet, miqtë e mirë në kohë t
- Page 114 and 115: student kur ishim një mendje e zem
- Page 116 and 117: esimtare e mirë. Ajo të gjitha, a
- Page 118 and 119: cilët thuajse e ngulfasnin. Më du
- Page 120 and 121: kishte ngelur në karrocë. I thash
- Page 122 and 123: 13. KOHA SHËRON PLAGËT, ZOTI SHPI
- Page 124 and 125: sipas agjendës së vet e jo të ne
- Page 126 and 127: me libra e shkrime dhe më kishin r
- Page 128 and 129: e sakrifikohen motrat e nderit të
- Page 130 and 131: Aty ku lind e perëndon dielli, zem
- Page 132 and 133: tëra i ngjasonte, si një rrugëti
- Page 134 and 135: malli më dukej sikur të mos kisha
- Page 136 and 137: Sa përkrahje të madhe gjeta, sa k
- Page 138 and 139: gjendej në çdo moment pranë, më
- Page 140 and 141:
të cilin e udhëhoqa me mjaftë su
- Page 142 and 143:
orët e mëngjesit duke biseduar e
- Page 144 and 145:
të ktheheshim atë ditë. Ashtu ed
- Page 146 and 147:
shtëpinë time. Por, jo zemra s’
- Page 148 and 149:
shumti pati nevojë. Ah, ndoshta ed
- Page 150 and 151:
tronditur thellë, por të heshtur,
- Page 152 and 153:
fundit lamtumirës në emër të ti
- Page 154 and 155:
15. FLIJIMI NGADHËNJYES!“…Seps
- Page 156 and 157:
lirisë dhe demokracisë, si lëviz
- Page 158 and 159:
Pas angazhimeve të mia të mëdha,
- Page 160 and 161:
ta konceptuar jetën time, vështir
- Page 162 and 163:
Brengoseshim të gjithë për shën
- Page 164 and 165:
mirë, të lirë e në paqe, u flij
- Page 166 and 167:
dalja jashtë për shërim. Ndodhi
- Page 168 and 169:
humbi vëllain e tij më të madh A
- Page 170 and 171:
-Ekziston, prandaj mendo mbi jetën
- Page 172 and 173:
Në mesin e bashkëvendëseve dhe b
- Page 174:
174