MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

9. TË FALENDEROJ DHE MË FALË…“Nëse e doni njëri-tjetrin,të gjithë do t’ju njohin se jeni nxënësit e mi.“(Gjn 13, 35)Ndihem më mirë. Jam në gjendje të komunikoj, rri ulur gjithnjë emë tepër dhe më gjatë, marramendje nuk kam, por, dhimbje herëpas here, po. Nuk e di a do të janë tani e tutje këto dhimbje pjesëe jetës sime, apo, do të vijë koha kur të do zhdukën. Filloj tëdëgjoj interpretime e mendime të ndryshme rreth fatit, jetës sime.Duket se afrohet dita për të dalur prej spitalit, por ku tani? Si tëdal në këtë gjendje? A të shkoj në shtëpinë time pa u forcuar? Sido e përjetojnë, si do e pranojnë këtë situatë të re, familjarët emijë? Ende as që kam provuar të ngritëm e të eci. Këtë, nukmund ta bëjë, meqë këmbët e mia nuk kanë forcë, më nuk janëato që ishin para dy muaj e gjysmë!Edhe vëllai im i madh Jozefi shkoi, u kthye në vendlindje. Duketse ai shkoi pikërisht për t’i përgatitur familjen, të afërmit, miqtë,e për t’iu thënë se biri, vëllai, shpëtoi, mbijetoi, por…Unë, ende mendoj, çka më prêt? Gjithsesi, mendoj se do bëhetmirë, se prapë do të më kthehet shëndeti i mëparshëm, se punëtdo të shkojnë mirë.Një mëngjes, më erdhi një fizioterapeute, Sonja Stipeçiq.,ndryshe ishte mike e imja sepse ishte bija e atij zotëriut Jerko S.,mjekut kryesor të disa spitaleve me renome në këtë shtet.Tanimë, ishim miqësuar me këtë familje, e cila ishte familjemjekësh, dmth. bashkëshortët mjekë me famë, si dhe një djalë edy vajza të tyre, po ashtu mjekë, e kjo e specializuar për69