kokën mbyllin derën, sikur dëshirojnë të më thonë, të kuptojmë,edhe ne jemi me ty, por nuk dimë sesi me të ndihmuar, s’kemimundësi, por mos u dorëzo, qëndro, mbaju! Me një rast, dukeparë gjithë vuajtjet e vajin tim, një punëtore në gjuhën kroateshau jetën dhe thirri me zë: ku je o Zot, ndihmoj, ç<strong>ka</strong> pret? Ekuptoja se këtë e bënë nga dhimbja që <strong>ka</strong> për mua.Natyra ime e çiltër, e hapur, kjo aftësi, dhuratë nga Zoti, aftësiapër komunikim, e me këtë afërsia me njerëz, <strong>ka</strong>në bërë që unë nëjetën time të <strong>ka</strong>m shumë miq, të <strong>ka</strong>m shumë dashamirë, shumëadhurues dhe përkrahës, shumë mbështetës, sikur të përgatiteshepër një ditë, për një ngjarje, për këtë në të cilën gjendem tani, përkëto ditë e këtë gjendje! Në këtë qytet e rrethinën e tij, po edhenë këtë shtet, kisha e njihesha më parë miq të dashur, njerëz tëmirë dhe të gatshëm për të ndihmuar të tjerët gjithnjë, tani për tëmë ndihmuar edhe mua.Sadopak, dhimbjet më zbuteshin përmes vizitës së tyre, pra, dukeparë kujdesin e tyre, brengosjen e tyre për fatin tim, duke parëdhimbjet e tyre ndaj meje e gjitha kjo më jep forcë të mosdorëzohem, të mos i dëshpëroj më të afërmit dhe dashurit e mi.Ata, jo vetëm se më gjinden mua në këto momente, por tani kurjam larg familjes, larg atdheut tim, larg dhe i izoluar nga bota,miqtë gjinden pranë dhe ndajnë dhimbjen e pikëllimin edhe mevëllain tim, i cili qëndron me javë të tëra pranë kokës time. Atë e<strong>ka</strong>në pranuar në familjet e tyre sikur një anëtarë të vetin. Banontenë një familje kroate mike e imja, të ardhur në këtë shtet vite mëparë për të siguruar ekzistencën. Shpeshherë, mendoj, sa njerëztë mirë më dhuroi Zoti. Ja se si kujdesen edhe përmes mirësisë sëtyre për mua, askurrë nuk më lënë të vetëm, çdo kund e në çdohap, në të mirë dhe vështirësi, në gëzime e pikëllime, ai mëpërcjell edhe përmes njerëzve që dërgon në jetën time.58
Por të gjitha, i prishin dhimbjet e padurueshme, të cilat as nukmund të merren me mend e të përshkruhen. Tani, kur shumica enjerëzve <strong>ka</strong>në dëgjuar për këtë lajm të hidhur, për aksidentin timfatal, tani kur gjithnjë e më tepër dalin miq pas miqve, të njohur,tani kur intervenimet për të tej<strong>ka</strong>luar sa më mirë e sa më parëkëtë situatë gjithnjë e më tepër rritën, tash dhimbjet nuk durohendot. Dhe, në një vizitë mjekësore, që ishin të shpeshta, ja edhenjë e pakëndshme e padëshiruar, por jo edhe e papritur pranëgjitha këtyre dhimbjeve veçmas këto ditë të fundit, kur mendoheje ngadalë pritej të përmirësohet e stabilizohet gjendja ime,radhën e <strong>ka</strong> infektimi, këto që shpeshherë mund të jenë edhefatale.Pas shumë dhimbjeve, konstatohet se <strong>ka</strong>m infektim të madh,infektim të brendshme në plagë, në boshtin kurrizor. Eh,mendoja, ja arsyeja e dhimbjeve kulminante disa ditore, tëpadurueshme e të papërballueshme. Janë këto mundime, mëduket hiq më të vogla se ato nëpër të cilat <strong>ka</strong>lova deri më tani, ecilat i <strong>ka</strong>loi dhe përjetoi edhe Mësuesi ynë, Ai i cili i dha <strong>kuptim</strong>vuajtjes, mundimeve, ai, i cili të gjithat i pësoi që ne të mos kemivuajtje, dhimbje, por të kemi jetën. Unë, këtë kryq që dita ditësmë është gjithnjë e më i rëndë, me vështirësi, e kuptoj edhe mëme vështirësi po e pranoj dhe barti. Por, nuk më mbetet asgjëtjetër pos të them: “U bëftë vullnesa e jote!”Dhe më e keqja e gjithë kësaj, gjëja më shqetësuese dhe brengosëështë që pikërisht në këto vuajtje e dhimbje të mëdha, kur egjitha duket se rreth meje po sillet ajo thënia: të jesh apo mos tëjesh. Mjeku kryesor, i cili më operoi, që më shpëtoi jetën, tanigjendet në pushim, dhe askush nuk guxon pa prezencën e tij tëndërhyj, çfarë fati, çfarë ironie, çfarë e papritur dhe padëshiruar!Mjeku, nuk <strong>ka</strong> faj, duket sikur edhe këtij t’i nevojitet pushimi pasgjithë atij mundi, pas gjitha atyre përpjekjeve që bëri të më59
- Page 1 and 2:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 3 and 4:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 5 and 6:
Ajo që më ka impresionuar përher
- Page 7 and 8: kryqin tënd. Sjelle, mik i dashur,
- Page 9 and 10: Miku im,E lexova me zë miku im, ap
- Page 11 and 12: PARATHËNIELeximi i dorëshkrimit t
- Page 13 and 14: Ngushëlluese, sepse më kujtohet p
- Page 15 and 16: uzëqeshje të madhe kryqin e Krish
- Page 18 and 19: njerëz që të kuptojnë, pranojn
- Page 20 and 21: përse jetoj dhe a ka jeta kuptim,
- Page 22 and 23: 2. ATJE KU TI NUK DËSHIRON“….M
- Page 24 and 25: të planeve dhe parashikimeve të m
- Page 26 and 27: imagjinuar për të, i largët, i p
- Page 28 and 29: 3. TI JE RRUGA E JONË!“Unë jam
- Page 30 and 31: Njeriu, edhe pse ndoshta shpeshher
- Page 32 and 33: zhvillohej, por me të edhe brengat
- Page 34 and 35: O Zot, edhe tani, po na tregon se s
- Page 36 and 37: Unë, si destinacion të parë nga
- Page 38 and 39: tani nuk isha mësuar të pësoj hu
- Page 40 and 41: Mirëpo, jeta vazhdon me gjitha per
- Page 42 and 43: vendin e punës sezonale. Kështu q
- Page 44 and 45: gjithë mirë! Ju përshëndes për
- Page 46 and 47: vërtet nuk mund të kuptoj atë di
- Page 48 and 49: 6. ZGJOHU!“O ju të gjithë që u
- Page 50 and 51: kam fuqi as dorë e as këmbë të
- Page 52 and 53: lëvizje e çdo sekondë në dhimbj
- Page 54 and 55: (mjekët) nuk e dinin se si do të
- Page 56 and 57: sepse, jam i shtrirë, i “lidhur
- Page 60 and 61: mbante në jetë, dhe kur duket se
- Page 62 and 63: sepse vërtet të thuash: u bëftë
- Page 64 and 65: 8. BESOJ…Ai u zgjua i urdhëroi e
- Page 66 and 67: Nuk e di sa kam fe, por një e di:
- Page 68 and 69: Po, mos të kisha aftësinë e mund
- Page 70 and 71: fizioterapi. Sa të dashur janë, s
- Page 72 and 73: sepse mu dhimbtë në zemër, më p
- Page 74 and 75: vizitonin familjarët, njerëz të
- Page 76 and 77: vuajtje, më përcillnin pandërpre
- Page 78 and 79: qendër spitalore, me sukses u shë
- Page 80 and 81: orar të caktuar. Kështu, më kalu
- Page 82 and 83: duke më dhënë kuraje, shpresë.
- Page 84 and 85: zonjë e mrekullueshme, e dashur, b
- Page 86 and 87: prapë “krejt në fund“ të tij
- Page 88 and 89: Dhe kështu e me këto mendime, dol
- Page 90 and 91: 11. BIRI I JUAJ, VËSHTIRË SE MUND
- Page 92 and 93: lodhur nga rruga, dhe i zhytur në
- Page 94 and 95: në një zemër, e cila tërë jet
- Page 96 and 97: Por, për çudi edhe baba e xhaxhai
- Page 98 and 99: motrën dhe vëllezërit e gjithë
- Page 100 and 101: kishin ikur qysh pas përfundimit t
- Page 102 and 103: Para se të fillonte mesha, aty nja
- Page 104 and 105: e kërcim me valltarë profesionist
- Page 106 and 107: 12. “GRUA, JA, YT BIR!” (Gjn 19
- Page 108 and 109:
Kuptohet, unë u vendosa në një d
- Page 110 and 111:
ugëtimin, jetën time. Edhe në k
- Page 112 and 113:
Thuhet, miqtë e mirë në kohë t
- Page 114 and 115:
student kur ishim një mendje e zem
- Page 116 and 117:
esimtare e mirë. Ajo të gjitha, a
- Page 118 and 119:
cilët thuajse e ngulfasnin. Më du
- Page 120 and 121:
kishte ngelur në karrocë. I thash
- Page 122 and 123:
13. KOHA SHËRON PLAGËT, ZOTI SHPI
- Page 124 and 125:
sipas agjendës së vet e jo të ne
- Page 126 and 127:
me libra e shkrime dhe më kishin r
- Page 128 and 129:
e sakrifikohen motrat e nderit të
- Page 130 and 131:
Aty ku lind e perëndon dielli, zem
- Page 132 and 133:
tëra i ngjasonte, si një rrugëti
- Page 134 and 135:
malli më dukej sikur të mos kisha
- Page 136 and 137:
Sa përkrahje të madhe gjeta, sa k
- Page 138 and 139:
gjendej në çdo moment pranë, më
- Page 140 and 141:
të cilin e udhëhoqa me mjaftë su
- Page 142 and 143:
orët e mëngjesit duke biseduar e
- Page 144 and 145:
të ktheheshim atë ditë. Ashtu ed
- Page 146 and 147:
shtëpinë time. Por, jo zemra s’
- Page 148 and 149:
shumti pati nevojë. Ah, ndoshta ed
- Page 150 and 151:
tronditur thellë, por të heshtur,
- Page 152 and 153:
fundit lamtumirës në emër të ti
- Page 154 and 155:
15. FLIJIMI NGADHËNJYES!“…Seps
- Page 156 and 157:
lirisë dhe demokracisë, si lëviz
- Page 158 and 159:
Pas angazhimeve të mia të mëdha,
- Page 160 and 161:
ta konceptuar jetën time, vështir
- Page 162 and 163:
Brengoseshim të gjithë për shën
- Page 164 and 165:
mirë, të lirë e në paqe, u flij
- Page 166 and 167:
dalja jashtë për shërim. Ndodhi
- Page 168 and 169:
humbi vëllain e tij më të madh A
- Page 170 and 171:
-Ekziston, prandaj mendo mbi jetën
- Page 172 and 173:
Në mesin e bashkëvendëseve dhe b
- Page 174:
174