MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

vërtet nuk mund të kuptoj atë ditë sapo hyra në auto, nuk kaluamas gjysmë ore vozitje dhe ndihesha tepër i lodhur, molisur dherraskapitur. S’mund t’i hapja sytë, sado më bën “muhabet“,përkundër komunikimit të miqve me mua. Më thanë disa herë,ç’ke, pse nuk flet? Iu tregova se jam tepër i lodhur për gjumë, sekëmbët mu kanë këput, siç thotë populli, më kishte humbëdëshira për të biseduar, për të qeshur, për të shijuar bukuritë ekëtij shteti me natyrë të mrekullueshme alpiniste!U drejtuam qytetit të lindjes të të madhit “fëmijë imrekullueshëm”, qytetit të lindjes së gjeniut të muzikës,Wolfgang Amadeus Mozart-it, njeriut e gjeniut që i dha shumëkulturës botërore, mirëpo që jetoi shumë shkurtër dhe një jetë tëçuditshme, të parehatshme, një jetë gjithnjë në kërkim, i trazuar.Përkundër këtyre, ai kontribuoi e dhuroi shumë civilizimit, porqë fatkeqësisht vdiq në moshë shumë të re. Që nga ajo ditë, tanie qindra vite, atij nuk i dihet ende vendi as varri. Ja, kështumendoja shkojnë e kalojnë ditët e njerëzve të mëdhenj. Japinshumë, nuk marrin asgjë, mundohen shumë, e mundi nuk iushpaguhet, jetojnë për të tjerët, e të tjerët sot nuk ia dinë varrinku ka.Ne, i ofroheshim qytetit ku do të shkoja, por unë nuk arrija tëpërballoj gjumin. Gruaja e mikut tim (që voziste), e ulur nëkarrige mbrapa me mua, disa herë më thirri të zgjohem, edhe tëluaj letra, gjë që fillova, por kot se rishtas më koti gjumi. Asgjënuk kuptoj, pse isha aq i lodhur, i përgjumshëm. Ajo, dëshirontetë më mbaj zgjuar, pse? Vetëm e vetëm të rri zgjuar e mos tëflejë! Pse e bëri këtë nuk e di?! A mos kishte ndoshta ndonjëparandjenjë të keqe?! Më thërret, me emër zgjohu, rri me ne!Por, unë as kokën s’mund ta ngrija lartë, isha tepër i lodhur!Disa here më koti gjumi për gjatë dy orë vozitjeje. Dhe tani kurishim shumë afër qytetit të Mozartit, kur as vet nuk isha i46