MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

gjithë mirë! Ju përshëndes përzemërsisht dhe ju dua të gjithëveshumë. Përshëndetje të veçantë për motrën time të dashur!Kushdo të pyet për mua e përshëndetni dhe i bëni shumë të falanga ana ime! Mos u merakosni e mos u mërzitni për mua,shihemi shpejt! Ditën e mirë e dëgjohemi! „44Wien, 27.07.1987Pasi iu lajmërova familjes sime nëpërmes kartolinës, e cilambante datën e 27.07 dhe pas një dite të bukur, vendosa të nisemme tren nga kjo qendër për të vazhduar rrugën deri në vendin kuisha nisur, mirëpo miqtë e mijë shprehën vullnetin, dëshirën dhegatishmërinë e mirësinë e tyre, të më gjinden edhe më tej, që tëmë ndihmojnë e të më bëjnë edhe një të mirë që të mosharxhohem. Ata vendosën të më ofronin edhe më afër qytetit, tëcilin e kisha marrë në sy. Më thanë, do t’ia bëjmë një vizitë bijëssonë, që e kishin të martuar e që jetonte në shtetin fqinjë të tyre,edhe pse të gjithë këta ishin një kombë më parë. Ky ishte njëqytet i madh multinacional, i këtij shteti, në të cilin kishin ardhurshqiptarët gjatë viteve të gjashtëdhjeta. Pra, miqtë, dëshironin tavizitonin bijën e tyre, e cila ishte e martuar e jetonte me familjeaty. Nga aty, unë e kisha shumë afër. Me mbetën diku afër 600km. Unë, iu falënderova nga zemra, për këtë gatishmëri të tyredhe me këtë u pajtova. Thënë të vërtetën, më erdhi mirë, sepsederi më tani ende nuk kisha ndonjë përvojë të daljes në këtoshtete.“Talitha kum!” = “Unë po të them: çohu!”Në shtetin ku dëshiroja të shkoja, nuk kisha qenë kurrë më parë.Andaj ishte për mua një përvojë e re. Ai ishte shteti më i madh nëEuropë, kështu që doemos mendoja se më nevojitej ndihma.Gjuhën e këtij shteti, po ashtu nuk e njihja mirë dhe me vete