MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

ndryshme e me lojtarë të ndryshëm. Ndjeja kënaqësi të madhe,kur gjendesha në fushë, disi “fluturoja” pa krahë, vrapoja sikurrrufe, kërceja sikur dreri, kënaqesha duke lozur sikur dukekënduar. Pikërisht, ashtu sikurse këndon bilbili i lirë në degë.Isha zotërues apo siç dëgjoja gjithnjë komentues që thoshin“mbret në fushë” të futbollit. Dhe si gjithherë çdo kund,shfrytëzoja rastin të lozë këtë sport shumë të preferuar dhe tëdashur timin. Por, pse edhe mos të luaj kur e dimë se në trupin eshëndoshë, është edhe shpirti shëndosh e kreativ!Por, për çudi, dy ditë para se të vazhdoja udhëtimin, shumë miqnga rrethi ku gjendesha, (meqë ishin të njoftuar për arritjen time),më ftonin pa ndërpre të lozi një ndeshje futbolli, më lutnin, sepsemë treguan se është bërë një ekip i mirë nga një shtet fqinjë dhese dëshirojnë të ngadhënjen mbi ta. Unë, si gjithmonë, mekënaqësi, pranova ftesën dhe iu thashë se do jem lojtari i juajditën e caktuar, pra, një ditë para se të nisesha.Gjithçka ishte e përgatitur bukur e në mënyrë shumë shoqërore.Kishte mjaft shikues, dashamirë të futbollit, dhe më tepërsimpatizant të mijë. Dukej sikur gjithë dëshironin të shikojnëlojën time të fundit, të kënaqën me golat e mijë të bukur, gola qëdija t’i shënoja shpeshherë; të shijojnë edhe një herë lojërat e miaatraktive, të cilat shumë gjenerata i mbanin mend dheshfrytëzonin çdo rast të më shohin aty ky shfaqesha në lojë.Them të vërtetën, asnjëherë nuk kam patur më tepër dëshirë nëjetën time për të luajtur ndonjë lojë si asaj here. Asnjëherë nëjetën time, s’kam ndier më tepër kënaqësi në lojë, asnjëherë sekam shijuar lojën sikur atë që prisja tani. Dhe për habi, edhe psendoshta kisha bashkëlojtarë më të dobët se kundërshtari, (gjithnjëmerrja lojtarë më të dobët në anën time, këtë e kisha zakongjithmonë). Kundërshtarët, gjithnjë prisnin humbjen tonë.Ndërkaq, unë, si gjithnjë i bindur se do ngadhënjejmë, sepse deri37