MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

Unë, si destinacion të parë nga vendlindja, kisha pikërisht këtëqytet bregdetar (nga i cili, para dy jave kisha shkuar për nëvendlindje të çmallem pak me familjar, miq e dashamirë të mi),në të cilin tani kthehesha dhe ku mendova të pushoj disa ditë, emë pas me disa miq (që i njihja një vit më parë). Aty, miqtë emijë, patën shpreh gatishmëri për të më ndihmuar që të vazhdojanë rrugën e nisur, rrugën e panjohur, rrugën të cilën deri atëherënuk e kisha kaluar asnjëherë. Tani, qëllimi ishte të pushoj pak,sepse nuk e dija sesa do të zgjaste ky udhëtim, nuk e dija sesa imundimshëm do të ishte. Më pas, kisha planifikuar të vazhdojadrejt cakut të planifikuar dhe dëshiruar, pra, në një spital, ku dotë kisha mundësi të punoja e ndihmoja të hendikepuarit për tremuaj, por ku edhe do të fitoja pak mjete financiare për të paturmundësi vazhdimin e studimeve në vitin e ri akademik!Ishte ky qytet i ditëve të mia të bukura studentore, të cilin e dojadhe e njihja tani e dy vite. Ishte ky qyteti apo të “ndalurit e parë”për të vazhduar më tej kah qëllimi i ditur, por në rrugën time tëpanjohur. Por, para se të vazhdoja udhëtimin një lojë.Lojë për ta mbajtur mend përgjithmonë!Përpos shumë talenteve që më kishte dhuruar Krijuesi, ai nëveçanti më kishte dhuruar edhe me talent sporti. Talentin tim tëlojës së futbollit e pata kultivuar që nga fëmijëria ime. Ky ishtenjë sport i trashëguar brez pas brezi në fshatin tim dhe eadhuronin gjitha gjeneratat, nga kishte patur gjithnjë talent tëmëdhenj. Të gjithë kënaqeshin, kur më shihnin duke lozur evrapuar pas topit, dhe sipas asaj që dëgjoja, unë isha talent irrallë dhe shumë i pranuar nga të gjithë në vendlindjen time.Gjithkund, isha i mirëpritur, gjithkund i dashur dhe i pranuar.Gjatë jetës sime, luajta shumë lojëra futbolli si në fshat, shkollë,fshatra për rreth e nëpër turne dhe festa të ndryshme, në vende të36