MARJAN SEBAJ â SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com
MARJAN SEBAJ â SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com MARJAN SEBAJ â SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com
Njeriu, edhe pse ndoshta shpeshherë kalon po edhe rrugëve tënjëjta, ai prapëseprapë ato si njeh sa duhet, e ndoshta aspak. E aqmë pak di se çka mund t’i sjellin ato! Njeriu, nuk është ivetëdijshëm, apo s’dëshiron të dijë se çka mund të sjell udhëtimi,ajo rrugë, por është e natyrshme të mendoj vetëm mirë. Por,shtrohet pyetja, sesa është kjo dëshirë e sigurt dhe përfundimabsolut?!Është e kotë të mundohemi me mendime, pyetje e përgjigje, kure dimë se rrugët e të gjithëve, si dhe gjitha rrugët i njeh vetëmNjëri, Ai i cili edhe i krijoi ato, i cili të përcjell gjatë çdoudhëtimi dhe “ndoshta” në atë rrugëtim edhe dëshiron më për sëafërmi të takoj, sepse gjithmonë dhe çdo kund, Ai ka plane memua dhe Ty. Mirëpo, shtroj pyetje: vallë, a jam i përgatitur përkëtë udhëtim-takim, sa jam apo je i përgatitur dhe pajisur memjete shpëtimi-sakramente? A jam pikërisht unë i përzgjedhuri iTij? Sepse: "Çdo ditë, çdo orë, çdo minutë, çdo sekondë janëspeciale, por Ne se dimë, a mos janë edhe të fundit!" Apo,ndoshta jam i pajisur vetëm me ato mjete, gjësende, për të cilatnjeriu mendon se janë të nevojshme, të pashme dhe dobishme,por të përkohshme (edhe për këto njeriu ka nevojë) d.m.th. përtrup e jo edhe për shpirt, për Hyjin, jetën e pasosur.Rrugë e paharruar!Te sa e sa njerëz, nisja, udhëtimi, rruga, mbetën udhëtim, nisje,por edhe rrugë pa kthim. Te sa njerëz, një udhëtim, bën që jeta etij të marrë një kuptim-kahe krejt tjetër, kahe që askurrë se kamenduar apo as parë në ëndërr. As unë, si shumëkush, nuk kammenduar se ky udhëtim, do të më jetë rruga e cila do të mindërronte rrënjësisht planet e mia, jetën e mëparshme, që do tëndërronte e shndërronte këtë udhëtim, këtë rrugë timen në “rrugëtë kryqit”. Unë, këtë nuk e dëshirova, sepse ndryshe planifikova,30
por, ja ka Dikush tjetër që të dërgon “atje ku ti nuk dëshiron”,është Ai, i cili shpresoj se më ndihmon, Ai, në të cilin shpresoj seështë me mua, Ai i cili udhëheq me planet tona, me ne. Është Ai icili të ndihmon, i cili nuk të le askurrë të vetmuar, por të mëson,të ndihmon, ta lehtëson dhe përcjell në çdo hap. Ndoshta këtonuk i kam menduar mirë më parë, por tani afrohej momenti itakimit me Të, dhe të gjitha i mendoj dhe analizoj.Ati ynë në qiell, Krijuesi ynë nuk heq dorë kurrë prej nesh. Edhepse ndoshta shpeshherë në momente të vështira të jetës sonë,mendojmë se Ai na ka harruar, ka hequr dorë nga ne, nuk ështëaskund, gabojmë, sepse e e dimë që babai askurrë nuk braktisëfëmijën e vet, edhe në qoftë se është i padëgjueshëm, i dështuarnë jetë, i përbuz të mirat e atit. Ai, prapë me butësi, me dashuriatërore, na pret dhe thërret: O bir, kthehu, eja, të pres dhe tëpërcjell për çdo ditë e në çdo hap!Njëherë, një i ri në takim me Jezusin, diskutonte mbi jetën e tij tëkaluar. Dhe në hapësirën qiellore, dolën skena të jetës sëdjaloshit sikur në ekran televiziv, e gjitha e përcjell me dy palëshputa dhe djaloshi i thotë Jezusit: të shohim tani jetën time(dmth. në qiell sikur ekran) të rëndë që kisha, sepse Ti po thua,gjithnjë gjatë jetës sime ke qenë pranë meje e që më ke përcjellpa ndërpre, kur unë kisha shumë rreziqe, vështirësi e jetë tërëndë!Atëherë në hapësirën qiellore filloi të shfaqet jeta e të riut, por joedhe fytyra e Jezusit dhe këtij djaloshi, por vetëm dy palë shputa(dmth të djaloshit dhe Jezusit që e përcillte). Vërtet filloi tëshfaqet jeta e djaloshit, që e pati në tokë sikur në film. Dhe qënga lindja e djaloshit shiheshin dy palë shputa, në shkollë kukishte vijuar mësimet djaloshi shihte dy palë shputa, në rrugë, nëlojë po ashtu e gjithkah ka shkonte ky i ri. Tani djaloshi rritej e31
- Page 1 and 2: MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 3 and 4: MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 5 and 6: Ajo që më ka impresionuar përher
- Page 7 and 8: kryqin tënd. Sjelle, mik i dashur,
- Page 9 and 10: Miku im,E lexova me zë miku im, ap
- Page 11 and 12: PARATHËNIELeximi i dorëshkrimit t
- Page 13 and 14: Ngushëlluese, sepse më kujtohet p
- Page 15 and 16: uzëqeshje të madhe kryqin e Krish
- Page 18 and 19: njerëz që të kuptojnë, pranojn
- Page 20 and 21: përse jetoj dhe a ka jeta kuptim,
- Page 22 and 23: 2. ATJE KU TI NUK DËSHIRON“….M
- Page 24 and 25: të planeve dhe parashikimeve të m
- Page 26 and 27: imagjinuar për të, i largët, i p
- Page 28 and 29: 3. TI JE RRUGA E JONË!“Unë jam
- Page 32 and 33: zhvillohej, por me të edhe brengat
- Page 34 and 35: O Zot, edhe tani, po na tregon se s
- Page 36 and 37: Unë, si destinacion të parë nga
- Page 38 and 39: tani nuk isha mësuar të pësoj hu
- Page 40 and 41: Mirëpo, jeta vazhdon me gjitha per
- Page 42 and 43: vendin e punës sezonale. Kështu q
- Page 44 and 45: gjithë mirë! Ju përshëndes për
- Page 46 and 47: vërtet nuk mund të kuptoj atë di
- Page 48 and 49: 6. ZGJOHU!“O ju të gjithë që u
- Page 50 and 51: kam fuqi as dorë e as këmbë të
- Page 52 and 53: lëvizje e çdo sekondë në dhimbj
- Page 54 and 55: (mjekët) nuk e dinin se si do të
- Page 56 and 57: sepse, jam i shtrirë, i “lidhur
- Page 58 and 59: kokën mbyllin derën, sikur dëshi
- Page 60 and 61: mbante në jetë, dhe kur duket se
- Page 62 and 63: sepse vërtet të thuash: u bëftë
- Page 64 and 65: 8. BESOJ…Ai u zgjua i urdhëroi e
- Page 66 and 67: Nuk e di sa kam fe, por një e di:
- Page 68 and 69: Po, mos të kisha aftësinë e mund
- Page 70 and 71: fizioterapi. Sa të dashur janë, s
- Page 72 and 73: sepse mu dhimbtë në zemër, më p
- Page 74 and 75: vizitonin familjarët, njerëz të
- Page 76 and 77: vuajtje, më përcillnin pandërpre
- Page 78 and 79: qendër spitalore, me sukses u shë
por, ja <strong>ka</strong> Dikush tjetër që të dërgon “atje ku ti nuk dëshiron”,është Ai, i cili shpresoj se më ndihmon, Ai, në të cilin shpresoj seështë me mua, Ai i cili udhëheq me planet tona, me ne. Është Ai icili të ndihmon, i cili nuk të le askurrë të vetmuar, por të mëson,të ndihmon, ta lehtëson dhe përcjell në çdo hap. Ndoshta këtonuk i <strong>ka</strong>m menduar mirë më parë, por tani afrohej momenti itakimit me Të, dhe të gjitha i mendoj dhe analizoj.Ati ynë në qiell, Krijuesi ynë nuk heq dorë kurrë prej nesh. Edhepse ndoshta shpeshherë në momente të vështira të jetës sonë,mendojmë se Ai na <strong>ka</strong> harruar, <strong>ka</strong> hequr dorë nga ne, nuk ështëaskund, gabojmë, sepse e e dimë që babai askurrë nuk braktisëfëmijën e vet, edhe në qoftë se është i padëgjueshëm, i dështuarnë jetë, i përbuz të mirat e atit. Ai, prapë me butësi, me dashuriatërore, na pret dhe thërret: O bir, kthehu, eja, të pres dhe tëpërcjell për çdo ditë e në çdo hap!Njëherë, një i ri në takim me Jezusin, diskutonte mbi jetën e tij të<strong>ka</strong>luar. Dhe në hapësirën qiellore, dolën skena të jetës sëdjaloshit sikur në ekran televiziv, e gjitha e përcjell me dy palëshputa dhe djaloshi i thotë Jezusit: të shohim tani jetën time(dmth. në qiell sikur ekran) të rëndë që kisha, sepse Ti po thua,gjithnjë gjatë jetës sime ke qenë pranë meje e që më ke përcjellpa ndërpre, kur unë kisha shumë rreziqe, vështirësi e jetë tërëndë!Atëherë në hapësirën qiellore filloi të shfaqet jeta e të riut, por joedhe fytyra e Jezusit dhe këtij djaloshi, por vetëm dy palë shputa(dmth të djaloshit dhe Jezusit që e përcillte). Vërtet filloi tëshfaqet jeta e djaloshit, që e pati në tokë sikur në film. Dhe qënga lindja e djaloshit shiheshin dy palë shputa, në shkollë kukishte vijuar mësimet djaloshi shihte dy palë shputa, në rrugë, nëlojë po ashtu e gjith<strong>ka</strong>h <strong>ka</strong> shkonte ky i ri. Tani djaloshi rritej e31
Change language