MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

imagjinuar për të, i largët, i panjohur, rrugë kjo të cilën e kaloime lot në sy, me vaj në buzë dhe i trishtuar nga frika se çka do t’indodhte? Por, me siguri edhe duke menduar në vete: O, Zot(Jahve), çka është duke ndodhur me mua dhe rreth meje? Pse, egjitha kjo të më ndodh mua? A do të mbaroj dhe si, e gjitha kjo?Thuajse gjithë ne, unë, por edhe ti, kemi ndonjë përvojë tëvetmisë. E dimë se nuk është lehtë të qëndrosh i vetmuar largvendlindjes, larg shtëpisë, larg nga më të dashurit e tu, largbabës, nënës, vëllezërve, motrave, e sidomos kur gjendesh nëkushte e rrethana të jashtëzakonshme, të papritura, në vuajtje,mundime, dhembje të mëdha.Shpresoj, ashtu sikur Jozefi, se do të vijë dita, do të vijë momentikur rrugën e filluar, rrugën e panjohur, rrugën e kryqit, tapërfundoj siç planifikoja, dëshiroja unë dhe Zoti në rend të parë,si dhe të tjerët që punojnë rreth të mirës tënde dhe që presin ngati. Besoj dhe shpresoj, do të vijë momenti, kur do të thuash e dotë them: vëllezër, mos keni frikë, ja ku jam, unë jam! Mos kenifrikë, sepse e gjitha çka ndodhi rreth meje e me mua, nuk ishte asdëshira ime e as e juaja, por dëshira dhe plani i Jahves (Zotit), icili i njeh dhe ka shënjuar të gjitha rrugët, të kaluarën, të tashmendhe të ardhmen. Ai, nuk lejoi që të vdesin bijtë dhe bijat e vetanga uria. Ai, më lartësoi që ta shpëtoj jetën shumë popujve.Edhe pse në shikimin e parë, rrugët më duken shpeshherë tëvështira, me thera, kryqe, të panjohura, nuk shqetësohem sepse edi që Zoti është ai që kujdeset për mua, ai që “këtë rrugë” takalojmë së bashku. Nuk frikësohem, sepse Ai i njeh të gjithadobësitë e mia, por edhe rrugët dhe cakun përfundimtar ende paqenë i krijuar unë. Ai ka plane me çdo njeri, me mua dhe ty. Naudhëheq, na drejton, ndihmon dhe ngritë. Mos ke frikë, sepseZoti kujdeset për bijtë dhe bijat e veta, për popull.26