MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

të planeve dhe parashikimeve të mia. Sado përpiqem ta qetësojvetveten, prapë më shtrohet pyetja: po si është e mundur që tëgjitha planet të cilat i përgatita, që nga fëmijëria ime tani, për njëmoment më dështojnë, të shndërrohen në mënyrë radikale në diçkrejt tjetër e të pakuptimtë?! Mendoj se kjo që më ngjau mua, ingjan njeriut i cili vite të tëra me skamjen e varfërinë në të cilëngjendet, përgatitë ndërtimin e shtëpisë (atë duke e punuar mekënaqësi dhe dalëngadalë) rreth së cilës janë të angazhuar njëmori njerëzish, i madh e i vogël, mashkull e femër, pleq e rini,punëtorë e mjeshtër, dhe sa çudi atëherë kur afrohet momenti igëzimit, momenti i lumturisë, dhe të gjithë presin për t’ia venpikën, kulmin, papritmas ja një erë e “lehtë”, e padukshme, por e“nxehtë” vjen dhe rrënon gjithçka! Mund ta paramendosh seçfarë pikëllimi do t’i përfshijë zemrat e punëtorëve, e të mosflasim për të zotin e zonjën e asaj shtëpie, i cili derdhi ndjerës egjak, derisa arriti të përgatisë shtëpinë.Jo, unë s’mund t’i shmangëm edhe njëherë pyetjeve: si qe emundur kjo?! Pse tani e kështu?! Pse pikërisht mua të më ndodhëkjo?! Njeriu është e natyrshme se nuk dëshiron që atij t’i ndodhdiç e pakëndshme, e padëshiruar dhe çka nuk i pëlqen atij. Por,prapë ndalem e mendoj mbi fjalët e një teologu, i cili tha: “Nukmë takon mua të mendoj mbi jetën time, e imja është të mendojpër Zotin, kurse e Zotit është të mendoj për mua"Edhe pse s’shihja rrugëdalje tjetër nga ky tunel i errët, nga kjopaqartësi, prapëseprapë në gjitha këto pyetje disi në veten time,në zemrën dhe shpirtin tim, gjeja një forcë të brendshme, e cilasikur më përgjigjej me butësi, me dashuri: mos ke frikë, unë jamme ty! Nuk je i vetëm dhe nuk të braktis askurrë! Më beso mua!Nga këso ndjenja dhe nga këto përgjigje të brendshme, qëpranoja dalëngadalë, fillova të qetësohem, fillova të kuptoj pranë24