MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

famulliabinqes.com
from famulliabinqes.com More from this publisher
12.07.2015 Views

2. ATJE KU TI NUK DËSHIRON“….Ma mëso udhën së cilës duhet të eci,sepse tek Ti e kam lartësuar shpirtin…”22(Ps 143)Në çdo njeri, mbretëron dëshira që të jetë i lumtur, i disponuar, tëjetë i shëndoshë dhe që me aftësitë e tij psikike e fizike, të jetoj,punoj, kontribuoj, dhe dëshmoj veten, në mesin të cilit i takondhe ku me gëzim jeton.Mirëpo, mundimet, sëmundjet e ndryshme dhe vdekja epërcjellin njeriun dhe janë të pandashme, kështu që tek çdoindivid këto janë të pranishme. Megjithatë, njëkohësisht njeriunuk mund të jetë indiferent ndaj këtyre gjërave dhe gjithnjë pyet:Pse? Pse kaq mundime, sëmundje, vdekje? Pse pikërisht tani ekëtu? Pse pikërisht mua?Jeta e njeriut, është mister, fshehtësi. Njeriu me aftësitë e tij tëkufizuara nuk ka të njohur shumëçka, nuk ka të njohur rrugën ecila e pret në jetë. Njeriu, nuk e di se çka mund t’i sjell enesërmja. Por, në rast se ka shenja, ka parandjenjën dhe shihengjërat se si do zhvillohen më tutje rreth jetës dhe punës së tij,sidomos atëherë kur parasheh dhe është i vetëdijshëm se jeta e tijdo jetë e shënjuar me vuajtje, mundime, kryqe, natyrisht si çdoqenie njerëzore, dhe unë kësaj dëshiroj po që se është e mundurt’i shmangëm. Në rrugë të tilla nuk dëshiroj as nuk dëshiron tënisesh.Po, njeriu kundërshton të nisët rrugës së kryqit, e cila, është eshënjuar me mundim, vuajtje, dhimbje, ndoshta edhe gjak esakrifica të mëdha; kundërshton pikërisht ashtu si kundërshtoi

edhe Shën Pjetri, të nisët rrugës për në Jerusalem, me Jezusin, tëcilin e pret mundimi, vuajtja dhe vdekja; kundërshton të nisët ngaaty ku edhe fillon rruga e kryqit (por edhe e shpëtimit eshëlbimit) të çdo të krishteri-njeriu.Çdo njeri, takimit të parë me kryqin, mundohet t’i shmangët meçdo kusht, assesi nuk është në gjendje të pranoi atë, mendon,polemizon, dialogon me vetveten, kundërshton, vajton, mallkon,por njëkohësisht edhe lutet. Mendon, ku do të më shpie kjorrugë, në çfarë sprova dhe sfera jetësore, në çfarë lartësie dhethellësie, tek cilët kufij të fundit të përjetimit dhe të durimit?!Edhe për mua, gjitha këto pyetje, gjitha këto gjëra, sikur edhe përshumë kënd, ishin të panjohura, deri në atë moment tëfatkeqësisë sime.Si çdo njeri i dobët, i papërgatitur për sfida të mëdha, edhe unë,assesi nuk mund ta pranoja këtë kryq jetësor, kundërshtojamundimet, vuajtjet. Isha i tronditur thellë në zemër dhe në shpirt.Madje, nuk dëshiroja t’i dilja faqe-faqas apo ballë për ballë këtijtakimi, takimit me kryqin. Mendoja, diskutoja me veten time dheme Krijuesin tim, të cilin e shtroja pyetje shpesh: pse më krijoveqë të vuaj kaq shumë e pakufi? Për këtë më krijove? Vallë, nukpate tjetër gjë të më dërgosh në jetë? Vallë, vetëm mua më gjete?Kjo është “dashuria” jote e kujdesi yt për mua? Shpërblimi yt?Është e natyrshme se njeriu, në veçanti i riu, duhet të jetë plotëjetë, përplot plane për jetë, ambicioz dhe optimist i madh, për njëtë ardhme të lumtur. Por ja, njeriu në fatkeqësi, në mundime ekryqe doemos pyet: pse të gjitha planet që kisha, për një momentsa çel e mbyll sytë, më dështojnë?! Janë plane të mrekullueshmeqë përgatitja tërë jetën time deri më tani! Mirëpo, mos të ngutëm,i them vetes sime, sepse ndoshta ka ndonjë vlerësues më të mirë23

2. ATJE KU TI NUK DËSHIRON“….Ma mëso udhën së cilës duhet të eci,sepse tek Ti e <strong>ka</strong>m lartësuar shpirtin…”22(Ps 143)Në çdo njeri, mbretëron dëshira që të jetë i lumtur, i disponuar, tëjetë i shëndoshë dhe që me aftësitë e tij psikike e fizike, të jetoj,punoj, kontribuoj, dhe dëshmoj veten, në mesin të cilit i takondhe ku me gëzim jeton.Mirëpo, mundimet, sëmundjet e ndryshme dhe vdekja epërcjellin njeriun dhe janë të pandashme, kështu që tek çdoindivid këto janë të pranishme. Megjithatë, njëkohësisht njeriunuk mund të jetë indiferent ndaj këtyre gjërave dhe gjithnjë pyet:Pse? Pse <strong>ka</strong>q mundime, sëmundje, vdekje? Pse pikërisht tani ekëtu? Pse pikërisht mua?<strong>Jeta</strong> e njeriut, është mister, fshehtësi. Njeriu me aftësitë e tij tëkufizuara nuk <strong>ka</strong> të njohur shumëç<strong>ka</strong>, nuk <strong>ka</strong> të njohur rrugën ecila e pret në jetë. Njeriu, nuk e di se ç<strong>ka</strong> mund t’i sjell enesërmja. Por, në rast se <strong>ka</strong> shenja, <strong>ka</strong> parandjenjën dhe shihengjërat se si do zhvillohen më tutje rreth jetës dhe punës së tij,sidomos atëherë kur parasheh dhe është i vetëdijshëm se jeta e tijdo jetë e shënjuar me vuajtje, mundime, kryqe, natyrisht si çdoqenie njerëzore, dhe unë kësaj dëshiroj po që se është e mundurt’i shmangëm. Në rrugë të tilla nuk dëshiroj as nuk dëshiron tënisesh.Po, njeriu kundërshton të nisët rrugës së kryqit, e cila, është eshënjuar me mundim, vuajtje, dhimbje, ndoshta edhe gjak esakrifica të mëdha; kundërshton pikërisht ashtu si kundërshtoi

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!