MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

Unë, nuk pata mundësi (shkaku i shëndetit, kushteve dherrethanave në të cilat isha), të shkoj e t’i them për herë të funditlamtumirë e tani shihe dritën e lumnisë së përjetshme. Ajongadhënjeu sepse me vullnet, besim, shpresë e dashuri ndaj Zotiti barti të gjitha kryqet e jetës. Ngadhënjeu mbi errësirën, e cila ekisha kapluar (me humbjen e të pamurit), më tepër se nëntë vite.Ngadhënjeu, ndaj të gjitha dhembjeve që kishte në trup e shpirt.Ngadhënjeu, sepse besoi e besimi i saj shpresoj të jetë shpërblyerme jetë të pasosur. Edhe tani kur jetoj në Gjermani, me vite tëtëra, kur përjetoj dhe jetoj ditët e mërgimtarit si shumëbashkëkombës tanë, më duket se ajo gjithnjë më përcjell, ështëprezentë në jetën time, ajo lutet për mua, më jep forcë e kurajepër jetë, më jep qetësinë e shpirtit dhe trupit, më jep guxim evullnet të mos trembëm e të mos lëkundëm në jetë, por të eci ilumtur dhe hareshëm shtigjeve të jetës. Dhe kështu, të jam ilumtur dhe i qetë, i hareshëm, i pajtuar njëherë e përgjithmonëme Zotin që më dha jetën, me vetveten, me popullin tim.Ngadhënjeu ajo mbi errësirën që ia kishte kapluar të pamurit.Ngadhënjeu Kosova mbi errësirën e të keqen, ngadhënjeva unëmbi sëmundjen. Pësova e pësuam, vuajtëm, bartëm dhembje tëmëdha trupore e shpirtërore, u flijuam por ngadhënjyem.“Kjo është rruga jonë, rruga ime, rruga e popullit tim, rrugë epësimit, vuajtjes, dhembjes, por edhe rrugë e shpresës, dashurisë.Rrugë e flijimit dhe ngadhënjimit!”Prandaj, edhe tani, pas dy dekada e gjysmë në “djepin tim tëdytë” në karrocën time që jam, përkundër të gjithave që kalova, ubinda nga përvoja ime jetësore dhe them:-Jeta ka kuptim,-Atje ku ti nuk dëshiron, dëshiron Zoti, sepse Ai është-Rruga jonë, e kur nganjëherë na duket se jeta është-Lojë, luaje atë, mos u dorëzo sepse ti169