MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

humbi vëllain e tij më të madh Augustinin. Ai, atëherë u takuame pikëllim dhe humbjen tjetër të madhe, të nënës së tij. Qanë, eshikon e përkëdhelë, e lut që të mos ndahet nga ai, nga ne, porasgjë nuk i ndihmoi. Ajo, vetëm e kishte shikuar, pa çelë gojë epa fol asnjë fjalë të vetme, por sikur kishte dëshiruar e tentuar t’ithotë në heshtje: bir, mos u mërzitni, mos qani e vajtoni se nëna ejuaj ngadhënjeu, fitoi lumturinë e pasusur, dritën e amshuar, ubashkova me atë për të cilin jetova, Jezusin!Shkoi nëna ime e dashur, me mall e mallëngjim për të gjithë ne,shkoi pa më parë mua të shëruar e në këmbët e mia, e që tërëjetën shpresonte e besonte se një ditë do të më sheh të ngritur nëkëmbë.Shkoi, pa më thënë lamtumirë, shkoi pa ma dhënë mundësinë qëta përqafoj e puthë, pa ma dhënë mundësinë t’ia them fjalët efundit faleminderit e më falë, faleminderit që më mësove se çkaështë jeta dhe se si duhet pranuar, nderuar dhe çmuar atë; pa ithënë, më falë për dhembjet e vuajtjet që t’i shkaktova gjatëjetës; pa i thënë, më falë për netët e pagjumë që i kalove me vitetë tëra pranë meje e dhimbjeve të mija, duke më përkëdhelurpikërisht ato pjesë ku më së shumti ndieja dhimbje.Shkoi pa fjalë e pa qenë e vetëdijshme se sa pikëllim solli nëzemrën time, në zemrën e bashkëshortit të saj, në zemrën e bijvee bijës së saj, në zemrën e mbesave e nipërve të shumtë që i deshidhe e donin pamasë.Shkoi, duke na lënë të gjithëve në pikëllim dhe kujtime tëpaharrueshme për të! Por, shkoi e pajtua me Zotin, e lumtur që tëgjithë i la mirë, që e përjetoi dhe shijoi Kosovën e lirë.168