MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

mirë, të lirë e në paqe, u flijuam, por ngadhënjyem. Me ne, ishteZoti, me ne ishin miqtë e shumtë tanë ndërkombëtarë, ne ishim tëbashkuar dhe vëllazëruar mes veti…, dhe tani gjithnjë mukujtonin fjalët e Mësuesit tonë i cili na mëson; “Mosgrumbulloni për vete thesare mbi tokë, ku i brejnë tenja endryshku, ku vjedhësit birojnë muret e vjedhin!....Sepse, ku ështëthesari yt, aty do të jetë edhe zemra jote.” (Mt 6, 19, 21)Dalëngadalë filluam t’i kthehemi Kosovës tonë të dashur, t’ikthehemi punës, prosperitetit e jetës. U kthyem në vendlindjentonë, vendin e lavdisë dhe krenarisë e ku më nuk e gjetëmarmikun tonë të përbetuar shumëshekullor, ai ishte dëbuarturpshëm njëherë e përgjithmonë…‘’…Shpirti, vërtet, është i gatshëm, por trupi është iligshtë.”(Mt, 26, 41-42)Pas një viti qëndrimi në Kroaci, pas disa intervenimevekirurgjike e kurimi, atë që e pritja me padurim erdhi, erdhi dita tashoh Kosovën e lirë. Erdhën edhe prindërit e mijë, nanë e babënga Gjermania, pasi që nëna ime nuk dëshironte assesi tëqëndronte atje.Tani më dukej se vendi im, vendlindja ime, Kosova e populli imkishin edhe më tepër nevojë për mua, për përvojën time jetësore.Isha i pa përtesë dhe plotë vrull për jetë, plotë shpresë e besim nëshërimin e plagëve të pasluftës ngadhënjyese. Punoja natë e ditë,isha me njerëz i pandarë. Ky popull liridashës e paqedashës, kypopull “biblik” edhe më tepër kuptonte të vuajturin, sepse vetëmpara një viti, kishte kaluar “Rrugën e Kalvarit”, por nuk udorëzua. Përkundrazi, ai ngadhënjeu meqë e vërteta dhe e drejtagjithmonë ngadhënjejnë.164