MARJAN SEBAJ â SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com
MARJAN SEBAJ â SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com MARJAN SEBAJ â SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com
Brengoseshim të gjithë për shëndetin e saj, brengoseshim përsituatën gjithnjë e më të vështirë në Kosovë, situatë e gjendjepara lufte. Në disa pjesë të Kosovës, edhe luftohej mes bijve ebijave tona çlirimtare dhe liridashëse dhe vrastarëve të ardhurnga Serbia, luftohej për ta mbrojtur pragun e shtëpisë, për tambrojtur nderin, moralin, jetën, luftohej në shumë pjesë tëKosovës tonë të dashur, derdhej shumë gjak i pafaj. Thuajse, nërrethana të këtilla, të gjithë ishim të “humbur”, të pikëlluar dhetrishtuar, sepse, na arrinin për çdo ditë, orë, minutë, lajme ngamë të rëndat, për bastisje, braktisje të shtëpive, rrahje, vrasje tëindividëve, të burrave, grave e fëmijëve, vrasje e të tërëfamiljeve, lajme të tmerrshme për çdo ditë por në anën tjetëredhe lajme shirëseje, lajme vetëbesimi, lajme se do ja dalim e dotë çlirohemi, lajme se do t’na ndihmojë edhe bashkësiandërkombëtare, lajme se u flijuam, po flijohemi, por, do tëngadhënjejmë, meqë jemi të drejtë, jemi dhe mbrojmë shtëpitë,trojet tona, të cilat për të satën here po përgjakën, po lahen megjak të pafaj.Vërtetë, ishte bërë vështirë e rrezik të jetohej në Kosovën tonë.Gjithkund përndjekje e vrasje, gjithkund e gjithkah ushtarë eparamilitarë, hajna e banditë, kriminel të ndryshëm që bëninkërdi në popullin e pafaj dhe të pambrojtur. Pra, gjendja e filluardikur në Kosovë, pakënaqësitë dhe parashikimet e shumëve segjithçka filloi në këto troje për liri dhe demokraci, do tëpërfundoj këtu. Parashikimet dhe situate aktuale, flisnin për njëgjenocid të mundshëm në këtë popull liridashës.Ngadhënjimi përfundimtarDitët e luftës në Kosovë ishin ditë të rënda. Përjetuam tmerrin ekohës. Shumë familje braktisën shtëpitë e tyre, shumë familjehumbën më të dashuritë e tyre, shumë familje u shukën të tërat.162
Kosova e luftës dhe pas luftës, ishte një shkrumb, një “oaze emjerimit”, por, edhe vend shprese, vend i bekuar dhe i shenjtë,vend i martirizimit i larë me gjak të pafaj, vend i shumëdëshmorëve të kombit, i njerëzve që flijuan veten e tyre për tëmirën tonë, të mirën e ardhmërisë dhe prosperiteti. Pranë tëgjithave, ku ishte rrënuar e shkatërruar gjithçka, prapë qëndronteshpresa dhe besimi, vullneti për jetë, për jetë të re!Unë, pas një muaj e gjysmë qëndrimi gjatë kohës së luftës nëKosovë, u tërhoqa shkaku i një varre (plage) për në Shkup-Maqedoni, me babën e nënën time (vëllai ishte tërheq po atë ditëpak para fillimit të bombardimeve të aleancës veri atlantike-Natos kundër caqeve ushtarake serbe) dhe pikërisht këtu edhe undamë. Ata, shkuan për në Zvicër tek motra e më pas përGjermani, ku do ishin të gjithë së bashku, pra me vëllezërit tjerë,e unë vendosa të shkoja në Kroaci, me shpresë se pas ndonjëintervenimi kirurgjik, do kthehem menjëherë në Kosovën time tëdashur, pranë njerëzve ti mijë. Por, e gjitha nuk shkoi siçmendova e planifikova unë, por siç deshi vetë Zoti. Kuptohet, see gjitha ishte vullnesa e tij dhe këtë e pranoja si të tillë. Pas disaintervenimeve kirurgjike (gjithsej tre) në Zagreb të Kroacisë ekurimit të stërzgjatur në këtë shtet, në ndërkohë përfundoi edheLufta në Kosovë, luftë kjo që zgjati gati tre muaj apo lirishtmund të themi për një shekull radhazi. Gëzimi ishte i madh,gëzim të madh më dhanë edhe lajmet që nëna tanimë pas njëoperimi të rënd (tumor në kokë) kishte shpëtuar dhe ngadalëmerrte veten. Gëzim e pikëllim në shumë anë, gëzim sepse se sëfundi u çliruam, e realizuam ëndrrën e shumë e shumëgjeneratave, por, të pikëlluar sepse humbëm shumë popull (rreth15. 000 persona të vrarë dhe 5000 të zhdukur), shumë të rinj e tëreja e fëmijë në moshë të njomë. Humbëm shumë, por, falëgjakut të derdhur të tyre, fituam edhe më shumë, fituam lirinë epritur me qindra vite e shekuj, fituam shpresën për një jetë më të163
- Page 112 and 113: Thuhet, miqtë e mirë në kohë t
- Page 114 and 115: student kur ishim një mendje e zem
- Page 116 and 117: esimtare e mirë. Ajo të gjitha, a
- Page 118 and 119: cilët thuajse e ngulfasnin. Më du
- Page 120 and 121: kishte ngelur në karrocë. I thash
- Page 122 and 123: 13. KOHA SHËRON PLAGËT, ZOTI SHPI
- Page 124 and 125: sipas agjendës së vet e jo të ne
- Page 126 and 127: me libra e shkrime dhe më kishin r
- Page 128 and 129: e sakrifikohen motrat e nderit të
- Page 130 and 131: Aty ku lind e perëndon dielli, zem
- Page 132 and 133: tëra i ngjasonte, si një rrugëti
- Page 134 and 135: malli më dukej sikur të mos kisha
- Page 136 and 137: Sa përkrahje të madhe gjeta, sa k
- Page 138 and 139: gjendej në çdo moment pranë, më
- Page 140 and 141: të cilin e udhëhoqa me mjaftë su
- Page 142 and 143: orët e mëngjesit duke biseduar e
- Page 144 and 145: të ktheheshim atë ditë. Ashtu ed
- Page 146 and 147: shtëpinë time. Por, jo zemra s’
- Page 148 and 149: shumti pati nevojë. Ah, ndoshta ed
- Page 150 and 151: tronditur thellë, por të heshtur,
- Page 152 and 153: fundit lamtumirës në emër të ti
- Page 154 and 155: 15. FLIJIMI NGADHËNJYES!“…Seps
- Page 156 and 157: lirisë dhe demokracisë, si lëviz
- Page 158 and 159: Pas angazhimeve të mia të mëdha,
- Page 160 and 161: ta konceptuar jetën time, vështir
- Page 164 and 165: mirë, të lirë e në paqe, u flij
- Page 166 and 167: dalja jashtë për shërim. Ndodhi
- Page 168 and 169: humbi vëllain e tij më të madh A
- Page 170 and 171: -Ekziston, prandaj mendo mbi jetën
- Page 172 and 173: Në mesin e bashkëvendëseve dhe b
- Page 174: 174
Kosova e luftës dhe pas luftës, ishte një shkrumb, një “oaze emjerimit”, por, edhe vend shprese, vend i bekuar dhe i shenjtë,vend i martirizimit i larë me gjak të pafaj, vend i shumëdëshmorëve të kombit, i njerëzve që flijuan veten e tyre për tëmirën tonë, të mirën e ardhmërisë dhe prosperiteti. Pranë tëgjithave, ku ishte rrënuar e sh<strong>ka</strong>tërruar gjithç<strong>ka</strong>, prapë qëndronteshpresa dhe besimi, vullneti për jetë, për jetë të re!Unë, pas një muaj e gjysmë qëndrimi gjatë kohës së luftës nëKosovë, u tërhoqa sh<strong>ka</strong>ku i një varre (plage) për në Shkup-Maqedoni, me babën e nënën time (vëllai ishte tërheq po atë ditëpak para fillimit të bombardimeve të aleancës veri atlantike-Natos kundër caqeve ushtarake serbe) dhe pikërisht këtu edhe undamë. Ata, shkuan për në Zvicër tek motra e më pas përGjermani, ku do ishin të gjithë së bashku, pra me vëllezërit tjerë,e unë vendosa të shkoja në Kroaci, me shpresë se pas ndonjëintervenimi kirurgjik, do kthehem menjëherë në Kosovën time tëdashur, pranë njerëzve ti mijë. Por, e gjitha nuk shkoi siçmendova e planifikova unë, por siç deshi vetë Zoti. Kuptohet, see gjitha ishte vullnesa e tij dhe këtë e pranoja si të tillë. Pas disaintervenimeve kirurgjike (gjithsej tre) në Zagreb të Kroacisë ekurimit të stërzgjatur në këtë shtet, në ndërkohë përfundoi edheLufta në Kosovë, luftë kjo që zgjati gati tre muaj apo lirishtmund të themi për një shekull radhazi. Gëzimi ishte i madh,gëzim të madh më dhanë edhe lajmet që nëna tanimë pas njëoperimi të rënd (tumor në kokë) kishte shpëtuar dhe ngadalëmerrte veten. Gëzim e pikëllim në shumë anë, gëzim sepse se sëfundi u çliruam, e realizuam ëndrrën e shumë e shumëgjeneratave, por, të pikëlluar sepse humbëm shumë popull (rreth15. 000 persona të vrarë dhe 5000 të zhdukur), shumë të rinj e tëreja e fëmijë në moshë të njomë. Humbëm shumë, por, falëgjakut të derdhur të tyre, fituam edhe më shumë, fituam lirinë epritur me qindra vite e shekuj, fituam shpresën për një jetë më të163
Change language