MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

injtë rreheshin, kërkoheshin e dërgoheshin dhunshëm nëarmatën e këtij shteti, shumë prej tyre ktheheshin në arkivole.Pësonim vetëm pse ishim shqiptarë! Kjo situatë. ishte epadurueshme. prandaj protesta të ndryshme, demonstrata nëshenjë të pakënaqësisë ndaj shtypjes dhe planeve shfarosëse tërepublikës dominuese në atë shtetin e përbashkët artificial.Viktima më të mëdha të gjithë kësaj gjendje, padyshim ishim neshqiptarët, autoktonët e këtyre trojeve. Duke parë këtë rrezik tëshfarosjes kolektive, rinia e jonë me të madhe (edhe shumëbashkëfshatarë të mi, në mesin e tyre një nga një ishin edhevëllezërit e mi), filloi braktisjen e shtëpive të tyre, vendlindjen,për të gjetur strehim në shtetet perëndimore. Iknin nga më ekeqja meqë ajo parandihej, ajo afrohej. Nga kjo gjendje vuanimtë gjithë shqiptarët. Por, prapë na mbante shpresa për një tëardhme më të mirë, një ditë të bekuar, një ditë çlirimi, një ditëkur do të shohim edhe ne dritën e diellit.Nga rreziku i jashtëm, e vetmja e mirë e atyre viteve dheshpresëdhënëse, ishte bashkimi i popullit shqiptar për të tejkaluardhe përballuar kërcënimet nga armiku i përbetuar shekullor. Ishinkëto ditë e vite, kur fillon vetëdijesimi i popullit për bashkim.Sepse, me të drejtë thuhet: bashkimi bënë fuqi. Bashkoheshimnë çdo mënyrë, bëheshim më të afërt me njëri-tjetrin, më humandhe emocional, ndihmoheshim dhe hapnim zemrën për nevojtarë,për skamnorë, për të gjithë në nevojë. Sa të vëllazëruar ebashkuar ishim tanimë në kërcënime të rrezikut permanent, tërrezikut dhe pritjes të më së keqes, luftës e cila dukej epashmangshme. Ajo pritej dhe mund të fillonte pikërisht nëKosovën tonë të stërvuajtur, por, e cila me njerëzit e saj të urtëdëshironte paqe e pajtim. Ishin ditë ngadhënjimi. kur meiniciativën e rinisë. fillon pajtimi i familjeve të hasmuarashqiptare, pajtimi “Mbarë Shqiptarë”. Rinia e jonë, gjatë gjithëkëtyre viteve, u tregua e pjekur, e aftë të çojë përpara proceset e155