MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

15. FLIJIMI NGADHËNJYES!“…Sepse, kur jam i ligshtë - atëherë jam i fortë.”(2 Kor 7, 12,10)Ishin ditë e vite të vështira të jetës sime, ditë të përcëlluara medhembje të mëdha shpirtërore dhe trupore. Ishin ditë, kur s’dëshiroja të komunikoja me askënd, por dëshiroja të qëndrojgjithnjë i mbyllur në vetvete, të mos ndaja asgjë me askënd, aspikëllimin.Edhe në këto momente të vështira, Zoti dërgon njerëz të zgjedhurpër të qenë me mua e pranë meje.Kalonin ditë në pikëllim për vëllain tim, gjersa shëndeti imkeqësohej gjithnjë e më tepër. Mirëpo, Zoti gjithnjë kujdeset përtë përzgjedhurit e vet. Së fundi u hapën dyert e shpresës përshëndetin tim. Pas një vizite që më bëri drejtoresha e Caritasit tëKroacisë znj. Jellena Brajsha (të cilën e kisha mike tani e shumëkohë), vendosëm dhe një ditë u nisa për në Austri. Aty qëndrovapër tre muaj dhe në ndërkohë pata edhe një operim të rëndë.Kaluan ditë, larg familjes, por që më mbante shpresa e dashuriapër kthim sa më të shpejtë.Tani në Kosovë, gjendja politike, ekonomike, sociale (ishin vitete nëntëdhjeta), gjithnjë e më tepër rëndohej. Në vendin tim, asgjëmë nuk ishte e sigurt. Ishin këto ditë e vite të vështira për tëgjithë popujt e kësaj hapësire, ditë rreziku e që i vinte era lufte eme vranësira të errëta. Atëbotë, ne shqiptarët, ishim të mësuar memaltretime, me dhunë e dhunime, me rrahje, burgosje, vrasje.Shumë familje vuanin, punëtorët të përjashtuar nga puna,nxënësit nga shkolla, njerëzit të përjashtuar nga e drejta në jetë.Kah do e kudo, për çdo ditë dëgjonim vetëm lajme të këqija, nëtë shumtën e rasteve pësonte më së shumti rinia, studentët. Të154