MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

fundit lamtumirës në emër të tij personal dhe gjithë kolektivit tëshkollës dhe nxënësve, e më tepër fjalë falënderuese, me lot përfaqe për çastet e lumtura që iu dhuroi sa qe në jetë, ia drejtoi nëvarrin, vendin e pushimit të fundit të tij, kujdestari i klasës së tijSyla (Sylejman Rexhepi), arsimtari i klasës gjashtë. Ai foli medashuri për nxënësin e dashur të tij, duke shpreh pikëllimin,sepse mbeti pa më të dashurinë nxënës. Ishte dhembje, vaj imadh, sepse qanin e vajtonin bashkëmoshatarët e tij të zhytur nëlot, të cilët sikur jetimë e kërkonin me zë, e thërrisnin...Por, egjitha përfundoi. Këtë ditë varrimi të datës 21.06.1988, lulet uvyshkën, dielli e ndali dritën. Ai shkoi, e u kthye tek Ati qiellor,duke na lënë të zhytur gjithëve në lot, pikëllim, duke na lënë meplagë të thellë, e cila vështirë se do mbyllej.Plagë e hapurNga qielli i pastër si shpirti i tijNë një ditë që kurrë s’ka për tu harruarNga flaka e një vranësire idhnakeJeta e një bariu kishte përfunduarAjo rrufe të ndau në dyshRrugës e ndjeva se një damar mu thaAugustini, vëllau i dashur e bujarNga kjo jetë atë ditë u ndaE dija se ajo rrufe dikë e vrauE ndjeva si mua të më kishte rënëPor mendja as që më shkoiSe Augustinin tim të vdekur kishte lënëAs mendja s’do i shkonteDuke kullotur bagëtinë në livadh152