shumti pati nevojë. Ah, ndoshta edhe kërkoi ndihmë?! Ndoshta<strong>ka</strong> thirrur emrin e babës, nënës, motrës, vëllezërve, timin?!Ndoshta, as ai nuk <strong>ka</strong> dashur të shkoj pa na thënë lamtumirë?!Ndoshta, na kërkoi falje pse iku kështu? Por, ja nuk na tregontani, si dhe pse e gjithë kjo?! Pse, largohet nga ne?! Pse?U nda nga ne në moshë shumë të re, ishte i lindur me 15.02.1976.Sapo kishte mbushur të dymbëdhjetat.E shikoja fytyrën e tij engjëllore, duart e tij të bashkuara, dhe endija sikur dëshironte të më thotë: baci Marjan., më vjen keq qëtë lash, më vjen keq që nuk e di se kush do të zbavitë tash e tutje,e kush do të vallëzoj në vendin tim për të lumturuar ty! Sikur mëthoshte, unë shkova por të lutëm mbaju e mos u dorëz as Ti, eshikoja i shtangur dhe sikur më thoshte me buzëqeshje të lehtë etë zakonshme; mu deshtë të le, sepse më thirri Hyji im, atë e duamë tepër por as nga ti, nga ju, nuk do ndahem askurrë, do të luspër ty nga parajsa. Sikur më thoshte, më falë që të “tradhtova”, eshkova pa të përqafuar, pa të thënë lamtumirë, pa të puthë!Qanin e vajtonin motra e vëllezër, qanin e vajtonin të gjithë përrreth tij e rreth meje, dhe hetova dorën përkëdhelëse të nënës emotrës sime. Më përqafoi nëna duke më thënë: biri im, Zoti jep eZoti merr! Ja, nëna jote nuk do të mërzitet, ia <strong>ka</strong> falë Zotit, tëpaqsha ty more biri im! Këto fjalë, më mbytën edhe më tepërmua në shpirt. Si mund të jetë nëna me aq plagë dhe prapë aq efortë, të më ngushëlloj mua për birin e saj të zemrës, për atë tëcilin me mund e lindi dhe rriti, për atë engjëll i cili sapo <strong>ka</strong> filluartë rritët, të lëshoj shtat sikur një filiz i njomë. Atë kohë, nënën eshihja sikur nënë e Jezusit, e shihja në rolin dhe vendin e saj, atëe cila mbanë në prehër djalin e dëshirit, mbanë të vdekur duke eshikuar e duke mos patur se si t’i ndihmoj. Fytyra e saj, më dukejsikur fytyra e Jobit të stërvuajtur, që pati gjithç<strong>ka</strong> e tani humbi të148
gjithat, e shikoja këtë krijesë, si atë e cila lindi e u rritë, pa iundalur askurrë lotët, lotët të cilës ishin pjesë e pandarë e jetës sësaj të mundimshme. Përkundër këtyre vuajtjeve, ajo prapë thotë:Zoti jep e Zoti merr! Si <strong>ka</strong> dashur Zoti, ashtu u bë! E ç<strong>ka</strong> të thotënjeriu për motrën Lurde, e cila e rriti me duar të saja, sikur takishte fëmijë të vet. E cila e deshi aq shumë, e mësoi të ec e tëflas, të shkruaj e lexoj, të vallëzoj e këndoj, të jetë i lumtur memotrën e vet. E, ai edhe nga ajo u nda pa i thënë lamtumirëmotër, duke e lanë të zhytur në lot e në vajtim, të pikëlluarpërgjithmonë e me lot në sy dhe vaj në buzë.Nuk dija kur ishte natë e kur mëngjes, mendoja vetëm në vëllaintim, i cili nuk çelë më gojë, nuk thotë asnjë fjalë, i cili nuk hap sypër të na parë.Sa vështirë e kishim, shpirti ynë më pa te nuk gjende shërim. Pastë gjithës sikur më ”barri<strong>ka</strong>doi“ Zoti, kështu që “zgjodha”heshtjen në vend të vajit dhe vajtimit, u mbylla në pikëllimin tim,në botën time të mjeruar, të vajit dhe pikëllimit, apo siç thotëGjon Zaveri: "Vetmia më pëlqen më tepër, sepse me fantazinëtime, bëhem ai që dua të jem! E dëshira ime, tani ishte, që unë tëisha në vendin e vëllait tim. Këtë e kërkoja, por Zoti kishte planete tija, e as vëllai nuk dëshiroi të ndërrohej me mua. Pse, pyetja,pse e për të satën herë pse?! U ndave, ndoshta, sh<strong>ka</strong>ku se nukmund të më shihje në <strong>ka</strong>rrocë, të sëmur e më dhimbje, tudhimbsa shumë. Nuk e pranove kurrë këtë realitet, sepse isheshumë i ndjeshëm, i dashur. Por, në veti i thosha dhe tregoja,mos harro vëlla i dashur se me vdekjen tënde, me largimin tënd,me ikjen tënde më sh<strong>ka</strong>ktove dhimbje edhe më të mëdha, plagëtë pashëruara, mall të përhershme.Zemra ime, qante e vajtonte për vëllain e pajetë, qante përfamiljarët e pikëlluar tjerë, për babanë Ndue të pikëlluar dhe149
- Page 1 and 2:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 3 and 4:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 5 and 6:
Ajo që më ka impresionuar përher
- Page 7 and 8:
kryqin tënd. Sjelle, mik i dashur,
- Page 9 and 10:
Miku im,E lexova me zë miku im, ap
- Page 11 and 12:
PARATHËNIELeximi i dorëshkrimit t
- Page 13 and 14:
Ngushëlluese, sepse më kujtohet p
- Page 15 and 16:
uzëqeshje të madhe kryqin e Krish
- Page 18 and 19:
njerëz që të kuptojnë, pranojn
- Page 20 and 21:
përse jetoj dhe a ka jeta kuptim,
- Page 22 and 23:
2. ATJE KU TI NUK DËSHIRON“….M
- Page 24 and 25:
të planeve dhe parashikimeve të m
- Page 26 and 27:
imagjinuar për të, i largët, i p
- Page 28 and 29:
3. TI JE RRUGA E JONË!“Unë jam
- Page 30 and 31:
Njeriu, edhe pse ndoshta shpeshher
- Page 32 and 33:
zhvillohej, por me të edhe brengat
- Page 34 and 35:
O Zot, edhe tani, po na tregon se s
- Page 36 and 37:
Unë, si destinacion të parë nga
- Page 38 and 39:
tani nuk isha mësuar të pësoj hu
- Page 40 and 41:
Mirëpo, jeta vazhdon me gjitha per
- Page 42 and 43:
vendin e punës sezonale. Kështu q
- Page 44 and 45:
gjithë mirë! Ju përshëndes për
- Page 46 and 47:
vërtet nuk mund të kuptoj atë di
- Page 48 and 49:
6. ZGJOHU!“O ju të gjithë që u
- Page 50 and 51:
kam fuqi as dorë e as këmbë të
- Page 52 and 53:
lëvizje e çdo sekondë në dhimbj
- Page 54 and 55:
(mjekët) nuk e dinin se si do të
- Page 56 and 57:
sepse, jam i shtrirë, i “lidhur
- Page 58 and 59:
kokën mbyllin derën, sikur dëshi
- Page 60 and 61:
mbante në jetë, dhe kur duket se
- Page 62 and 63:
sepse vërtet të thuash: u bëftë
- Page 64 and 65:
8. BESOJ…Ai u zgjua i urdhëroi e
- Page 66 and 67:
Nuk e di sa kam fe, por një e di:
- Page 68 and 69:
Po, mos të kisha aftësinë e mund
- Page 70 and 71:
fizioterapi. Sa të dashur janë, s
- Page 72 and 73:
sepse mu dhimbtë në zemër, më p
- Page 74 and 75:
vizitonin familjarët, njerëz të
- Page 76 and 77:
vuajtje, më përcillnin pandërpre
- Page 78 and 79:
qendër spitalore, me sukses u shë
- Page 80 and 81:
orar të caktuar. Kështu, më kalu
- Page 82 and 83:
duke më dhënë kuraje, shpresë.
- Page 84 and 85:
zonjë e mrekullueshme, e dashur, b
- Page 86 and 87:
prapë “krejt në fund“ të tij
- Page 88 and 89:
Dhe kështu e me këto mendime, dol
- Page 90 and 91:
11. BIRI I JUAJ, VËSHTIRË SE MUND
- Page 92 and 93:
lodhur nga rruga, dhe i zhytur në
- Page 94 and 95:
në një zemër, e cila tërë jet
- Page 96 and 97:
Por, për çudi edhe baba e xhaxhai
- Page 98 and 99: motrën dhe vëllezërit e gjithë
- Page 100 and 101: kishin ikur qysh pas përfundimit t
- Page 102 and 103: Para se të fillonte mesha, aty nja
- Page 104 and 105: e kërcim me valltarë profesionist
- Page 106 and 107: 12. “GRUA, JA, YT BIR!” (Gjn 19
- Page 108 and 109: Kuptohet, unë u vendosa në një d
- Page 110 and 111: ugëtimin, jetën time. Edhe në k
- Page 112 and 113: Thuhet, miqtë e mirë në kohë t
- Page 114 and 115: student kur ishim një mendje e zem
- Page 116 and 117: esimtare e mirë. Ajo të gjitha, a
- Page 118 and 119: cilët thuajse e ngulfasnin. Më du
- Page 120 and 121: kishte ngelur në karrocë. I thash
- Page 122 and 123: 13. KOHA SHËRON PLAGËT, ZOTI SHPI
- Page 124 and 125: sipas agjendës së vet e jo të ne
- Page 126 and 127: me libra e shkrime dhe më kishin r
- Page 128 and 129: e sakrifikohen motrat e nderit të
- Page 130 and 131: Aty ku lind e perëndon dielli, zem
- Page 132 and 133: tëra i ngjasonte, si një rrugëti
- Page 134 and 135: malli më dukej sikur të mos kisha
- Page 136 and 137: Sa përkrahje të madhe gjeta, sa k
- Page 138 and 139: gjendej në çdo moment pranë, më
- Page 140 and 141: të cilin e udhëhoqa me mjaftë su
- Page 142 and 143: orët e mëngjesit duke biseduar e
- Page 144 and 145: të ktheheshim atë ditë. Ashtu ed
- Page 146 and 147: shtëpinë time. Por, jo zemra s’
- Page 150 and 151: tronditur thellë, por të heshtur,
- Page 152 and 153: fundit lamtumirës në emër të ti
- Page 154 and 155: 15. FLIJIMI NGADHËNJYES!“…Seps
- Page 156 and 157: lirisë dhe demokracisë, si lëviz
- Page 158 and 159: Pas angazhimeve të mia të mëdha,
- Page 160 and 161: ta konceptuar jetën time, vështir
- Page 162 and 163: Brengoseshim të gjithë për shën
- Page 164 and 165: mirë, të lirë e në paqe, u flij
- Page 166 and 167: dalja jashtë për shërim. Ndodhi
- Page 168 and 169: humbi vëllain e tij më të madh A
- Page 170 and 171: -Ekziston, prandaj mendo mbi jetën
- Page 172 and 173: Në mesin e bashkëvendëseve dhe b
- Page 174: 174