shtëpinë time. Por, jo zemra s’më linte të qetë. Një zë, sikur mëthërriste e më thoshte: nisu sa më parë për në shtëpi! Dhe ndodhiashtu. Ne, u përshëndetëm dhe morëm rrugën për kthim. Përçudi, as bashkudhëtari, as unë gjatë gjithë rrugës deri sa hymë nëqytezën tonë, thuajse krejt pak biseda zhvilluam. Unë nuk ekuptoja këtë gjendje, por ne ishim humbur, pa fjalë, na kishtehumbur muhabeti, na kishte humbë i tërë vullneti dhe hareja!Sapo kishte filluar të bie muzgu. Ishte aty përafërsisht rreth orës20.00 kur hymë në fshatin tonë. Për çudi, hetuam shumëautomjete, duke lëvizur poshtë e lartë dhe atë me një shpejtësi jotë zakonshme, askush nuk na “njohu” e as nuk na përshëndeti.Dhe krejt në drejtim të rrugës, nga edhe mund të shihet shtëpiaime, aty diku 400 metra filluam të shohim shumë automjete tëparkuar rreth rrugës, të gjitha dritat e shtëpive për rreth shtëpisësime të ndezura, dhe menjëherë konstatova dhe u pa se diç pas<strong>ka</strong>ndodhur, i thash don Mikelit: more diç<strong>ka</strong> pas<strong>ka</strong> ndodhur, edheatë te unë! Ai, për habi nuk qeli gojë, sikur të dinte diç<strong>ka</strong>. Saishim duke u afruar ngadalë, shihja njerëz që ulnin kokën dhenuk më shikonin. Mua zemra vetëm sa nuk më lëshoi, vetëm sanuk më doli nga vendi, me të rrahurat e saja të mëdha e tëshqetësuar. Më shkoi mendja e thash: në këtë kohë duket se mëpas<strong>ka</strong> vdekur nana, pasi ajo kishte probleme të shpeshtashëndetësore. Ende pa arritur afër shtëpisë, hetova se njerëzitpikërisht dilni e hynin në drejtim të dyerve tona. Më zë thash: Ahmore Zot, ç<strong>ka</strong> na lejove e dërgova tani, a mjaftë patëm kohëve tëfundit? Më lëshoi e tërë fuqia e trupit, nuk dija se ç<strong>ka</strong> <strong>ka</strong> ndodhdhe mezi pritja të kuptoja. Unë ndalëm afër shtëpisë tek muri qëgjendej përgjatë rruge. Mu afrua mixha im i dytë Nikolla, nuk elash të hap gojë dhe e pyeta; bac ç<strong>ka</strong> <strong>ka</strong> ndodhur? Ai më tha, jo,jo mos ke frikë asgjë, <strong>ka</strong> ikur një kusherirë! More i thash, tregodrejt se kjo nuk qen<strong>ka</strong> aspak e mirë, pas<strong>ka</strong> ndodhë diç<strong>ka</strong> dhe tëlutëm më trego?! Vazhdova ta pyes, duke dalur nga automobili146
me të shpejtë. As vet nuk di se si u ula në <strong>ka</strong>rrocë, duke menduarse ç<strong>ka</strong> <strong>ka</strong> ndodh dhe duke mos heq sytë nga drejtimi në oborr,por, asgjë nuk hetova pos njerëz të heshtur e kokë ulur! Askushnuk më tha asgjë as në oborr deri sa nuk hyra në dhomën time, nëdhomën kur dikur luhej vallja e shotës e tani ç<strong>ka</strong> pash; pashvëllai tim Augustinin, që ishte vetëm dymbëdhjetë vjeçar, e pashfytyrën e tij engjëllore, por tani jo duke vallëzuar, por të shtrirënë shtrat dhe të pajetë, të vdekur! Si e pash u shtanga përmomentin. U hodha në përqafim të tij, mora duart e tij, ata krahëqë dikur ishin të hapur sikur ata të shqiponjës dhe vallëzonin.Tani ishin të ftohtë e të shtangur, nuk lëvizte edhe pse e thirrjame zë të lartë e në emër, edhe pse e përbeja, edhe pse me vaj elot e lutja të ngrihej, e të më përqafoj, të më pres hareshëm e mevalle dhe buzëqeshje si zakonisht. Por jo, ai që gjithmonë mëdëgjoi, tani nuk më dëgjon mua, ai nuk më shikon më, ai nukdëshiroi të kthehet e të më pres. Nuk i dëgjoi as bashkëfshatarëtqë me vrap, e të tronditur thellë në shpirtë, Shin (Dodë) Sopi,Ndue Dodaj e shumë të tjerë, shkuan për të mos e lënë të shkoj,të ndahet nga ne. Nuk e dëgjoi askënd, as babën kur me vrapshkoi për t’i ndihmuar por e gjeti të shtrirë në mes fushës, edhepse baba me zë e nga lart e kishte thirr: kthehu o bir, mos udorëzo, mos na le të lutëm! Jo, ai kishe ndërruar jetë, kisheshkuar tek Ati tjetër i tij, te Ati qiellor, ai i cili e kishte krijuar(por për veti) porsi një engjëll, që jetoi si engjëll. Dhe ja, tani, emori si një engjëll të pastër, të zgjedhur në mesin e “grigjës”, nëmesin e kopshtit, si lulen më të bukur, më të freskët, për tahijeshuar parajsën e tij.Nuk dija, kush më fliste, ç<strong>ka</strong> më flisnin familjar e tjerë. Qava evajtova, mbeta i shtangur, i humbur tërësisht, i pa frymë dhethuajse si “i çmendur” në këtë botë të befasirave dhe tëpapriturave. Shkoi pa lënë asnjë fjalë. Ndoshta la, por nuk patikush ta dëgjoj se ç<strong>ka</strong> thotë, nuk pati kush t’i ndihmoj kur më së147
- Page 1 and 2:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 3 and 4:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 5 and 6:
Ajo që më ka impresionuar përher
- Page 7 and 8:
kryqin tënd. Sjelle, mik i dashur,
- Page 9 and 10:
Miku im,E lexova me zë miku im, ap
- Page 11 and 12:
PARATHËNIELeximi i dorëshkrimit t
- Page 13 and 14:
Ngushëlluese, sepse më kujtohet p
- Page 15 and 16:
uzëqeshje të madhe kryqin e Krish
- Page 18 and 19:
njerëz që të kuptojnë, pranojn
- Page 20 and 21:
përse jetoj dhe a ka jeta kuptim,
- Page 22 and 23:
2. ATJE KU TI NUK DËSHIRON“….M
- Page 24 and 25:
të planeve dhe parashikimeve të m
- Page 26 and 27:
imagjinuar për të, i largët, i p
- Page 28 and 29:
3. TI JE RRUGA E JONË!“Unë jam
- Page 30 and 31:
Njeriu, edhe pse ndoshta shpeshher
- Page 32 and 33:
zhvillohej, por me të edhe brengat
- Page 34 and 35:
O Zot, edhe tani, po na tregon se s
- Page 36 and 37:
Unë, si destinacion të parë nga
- Page 38 and 39:
tani nuk isha mësuar të pësoj hu
- Page 40 and 41:
Mirëpo, jeta vazhdon me gjitha per
- Page 42 and 43:
vendin e punës sezonale. Kështu q
- Page 44 and 45:
gjithë mirë! Ju përshëndes për
- Page 46 and 47:
vërtet nuk mund të kuptoj atë di
- Page 48 and 49:
6. ZGJOHU!“O ju të gjithë që u
- Page 50 and 51:
kam fuqi as dorë e as këmbë të
- Page 52 and 53:
lëvizje e çdo sekondë në dhimbj
- Page 54 and 55:
(mjekët) nuk e dinin se si do të
- Page 56 and 57:
sepse, jam i shtrirë, i “lidhur
- Page 58 and 59:
kokën mbyllin derën, sikur dëshi
- Page 60 and 61:
mbante në jetë, dhe kur duket se
- Page 62 and 63:
sepse vërtet të thuash: u bëftë
- Page 64 and 65:
8. BESOJ…Ai u zgjua i urdhëroi e
- Page 66 and 67:
Nuk e di sa kam fe, por një e di:
- Page 68 and 69:
Po, mos të kisha aftësinë e mund
- Page 70 and 71:
fizioterapi. Sa të dashur janë, s
- Page 72 and 73:
sepse mu dhimbtë në zemër, më p
- Page 74 and 75:
vizitonin familjarët, njerëz të
- Page 76 and 77:
vuajtje, më përcillnin pandërpre
- Page 78 and 79:
qendër spitalore, me sukses u shë
- Page 80 and 81:
orar të caktuar. Kështu, më kalu
- Page 82 and 83:
duke më dhënë kuraje, shpresë.
- Page 84 and 85:
zonjë e mrekullueshme, e dashur, b
- Page 86 and 87:
prapë “krejt në fund“ të tij
- Page 88 and 89:
Dhe kështu e me këto mendime, dol
- Page 90 and 91:
11. BIRI I JUAJ, VËSHTIRË SE MUND
- Page 92 and 93:
lodhur nga rruga, dhe i zhytur në
- Page 94 and 95:
në një zemër, e cila tërë jet
- Page 96 and 97: Por, për çudi edhe baba e xhaxhai
- Page 98 and 99: motrën dhe vëllezërit e gjithë
- Page 100 and 101: kishin ikur qysh pas përfundimit t
- Page 102 and 103: Para se të fillonte mesha, aty nja
- Page 104 and 105: e kërcim me valltarë profesionist
- Page 106 and 107: 12. “GRUA, JA, YT BIR!” (Gjn 19
- Page 108 and 109: Kuptohet, unë u vendosa në një d
- Page 110 and 111: ugëtimin, jetën time. Edhe në k
- Page 112 and 113: Thuhet, miqtë e mirë në kohë t
- Page 114 and 115: student kur ishim një mendje e zem
- Page 116 and 117: esimtare e mirë. Ajo të gjitha, a
- Page 118 and 119: cilët thuajse e ngulfasnin. Më du
- Page 120 and 121: kishte ngelur në karrocë. I thash
- Page 122 and 123: 13. KOHA SHËRON PLAGËT, ZOTI SHPI
- Page 124 and 125: sipas agjendës së vet e jo të ne
- Page 126 and 127: me libra e shkrime dhe më kishin r
- Page 128 and 129: e sakrifikohen motrat e nderit të
- Page 130 and 131: Aty ku lind e perëndon dielli, zem
- Page 132 and 133: tëra i ngjasonte, si një rrugëti
- Page 134 and 135: malli më dukej sikur të mos kisha
- Page 136 and 137: Sa përkrahje të madhe gjeta, sa k
- Page 138 and 139: gjendej në çdo moment pranë, më
- Page 140 and 141: të cilin e udhëhoqa me mjaftë su
- Page 142 and 143: orët e mëngjesit duke biseduar e
- Page 144 and 145: të ktheheshim atë ditë. Ashtu ed
- Page 148 and 149: shumti pati nevojë. Ah, ndoshta ed
- Page 150 and 151: tronditur thellë, por të heshtur,
- Page 152 and 153: fundit lamtumirës në emër të ti
- Page 154 and 155: 15. FLIJIMI NGADHËNJYES!“…Seps
- Page 156 and 157: lirisë dhe demokracisë, si lëviz
- Page 158 and 159: Pas angazhimeve të mia të mëdha,
- Page 160 and 161: ta konceptuar jetën time, vështir
- Page 162 and 163: Brengoseshim të gjithë për shën
- Page 164 and 165: mirë, të lirë e në paqe, u flij
- Page 166 and 167: dalja jashtë për shërim. Ndodhi
- Page 168 and 169: humbi vëllain e tij më të madh A
- Page 170 and 171: -Ekziston, prandaj mendo mbi jetën
- Page 172 and 173: Në mesin e bashkëvendëseve dhe b
- Page 174: 174