MARJAN SEBAJ – SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com

kuptohet, meqë ati i tyre shpirtërorë, sillej njësoj me mua, medashuri dhe respekt. Dhe vërtetë, pritja e tij e organizuar mebashkëpunëtorët e tij në famulli e dikur bashkëpunëtorë të mijëishte madhështore.Që në hyje të oborrit, pash një mori njerëzish, me qindra, dukejsikur të ishte ditë e diell apo ndonjë ditë feste, apo kremtja nëKishë kur edhe dinë të tubohen besimtarët në numër të madh. Jo,ata të gjithë kishin ardhur për ta parë dhe përshëndetur, për tatakuar të dashurin e tyre, apo siç më quanin “Fjala e nderit” (apo“Besa”), erdhën të çmallen, me atë me të cilën ndejën një vit ditëtë vështira, ditë pune, ditë të tëra sakrificash e sfidash tëndryshme, por edhe ditë gëzimi e lumturie. E tani, janë tëlumtur, se më shohin, që më takojnë, por edhe të pikëlluar e tëlënduar në shpirt që më shohin duke lëvizur me karrocë. Sizakonisht që dinin të mi bënin edhe më parë gjatë ditëvestudentore, edhe tani më kishin përgatitur lloj-lloj ëmbëlsirash.Më pritën me këngë mirëseardhje (cilën e kënduan kori i Kishës),më uruan shëndet. Më lutën të mos dorëzohem, sepse, prapëdëshironin të isha unë me ta e ata me mua. Nuk qëndruan edheshumë, sepse dëshira e tyre ishte të më takonin, por siç thoshin joedhe të më lodhnin, prandaj dalëngadalë filluan tëshpërndaheshin e të shkonin secili në punët e veta. Mbetën tëqëndrojmë, ne disa miq e mikesha, të cilët ishim më të afërt mene, ku kujtuam ditët e mëparshme të kaluara në këtë fshat tëbukur, me njerëz human e të dashur. Qëndruam deri në orët evona, në biseda e shkëmbim të përvojave. Ishte kjo një ditë eveçantë, e cila, më ktheu muaj më parë, më ktheu dhe rikujtoipërvoja të shumta të mira të jetës sime të lumtur, ditë kjo në tëcilën ndjeva e shijova aromën e ditëve të mia studentore.129